2 Samuelova 24
1 A Gospod se opet razgnjevi na Izrailja, i nadraži Davida na njih govoreæi: hajde izbroj Izrailja i Judu.
U A hoaa hou ia ka inaina o Iehova i ka Iseraela, a ua hoowalewaleia mai o Davida maluna o lakou, e kena aku ai, E haele e helu aku i ka Iseraela a me ka Iuda.
2 I reèe car Joavu, vojvodi svom: proði po svijem plemenima Izrailjevijem od Dana do Virsaveje, i izbrojte narod, da znam koliko ima naroda.
I aku la ke alii ia Ioaba ka lunakaua, e noho ana me ia, E poaihele oukou i na ohana a pau o ka Iseraela, mai Dana a hiki aku i Beereseba, a e helu oukou i na kanaka, i ike hoi au i ka nui o na kanaka.
3 A Joav reèe caru: neka doda Gospod Bog tvoj k narodu koliko ga je sad još sto puta toliko, i da car gospodar moj vidi svojim oèima; ali zašto car gospodar moj hoæe to?
I aku la o Ioaba i ke alii, E hoonui mai o Iehova i na kanaka i ko lakou nui, a pahaneri hou aku; a e ike aku hoi na maka o kuu haku o ke alii ia mea: i aha hoi e makemake nei ko'u haku ke alii ia mea?
4 Ali rijeè careva bi jaèa od Joava i vojvoda; i otide Joav i vojvode od cara da prebroje narod Izrailjev.
Aka, ua ikaika aku ka olelo a ke alii maluna o ka loaba, a i ka poe lunakaua ona, Haele aku la o Ioaba a me na lunakaua mai ke alo aku o ke alii e helu iho i na kanaka o Iseraela.
5 I prešavši preko Jordana stadoše u oko u Aroiru, s desne strane grada, koji je na sredini potoka Gadova, i kod Jazira.
Hele aku la lakou ma kela aoao o Ioredane, a kukulu i na halelewa ma Aroera ma ka aoao akau o ke kulanakauhale mawaena konu o ke awawa o Gada, ma ka aoao ma Iazera:
6 Potom doðoše u Galad, i u donju zemlju Odsiju, a odatle otidoše u Dan-Jan i u okolinu Sidonsku.
Alaila hele aku la lakou i Gileada, a ma ka aina i Tahetima-hodesi; a hele aku la hoi lakou i Daniaana, a poai ae la a hiki aku i Zidona.
7 Potom doðoše do grada Tira i u sve gradove Jevejske i Hananejske; i otidoše na južnu stranu Judinu u Virsaveju.
Hiki aku la lakou i ka pakaua paa i Turo, a i na kulanakauhale o ka Hivi, a me ka Kanaana: a hele aku la lakou ma ke kukuluhema o ka Iuda ma Beereseba.
8 I obišavši svu zemlju vratiše se u Jerusalim poslije devet mjeseci i dvadeset dana.
A hala na malama eiwa me na la he iwakalua, ua pau ae la ka aina i ke kaaheleia a hoi mai la lakou i Ierusalema.
9 I Joav dade caru broj prepisanoga naroda; i bješe od Izrailja osam stotina tisuæa ljudi za vojsku koji mahahu maèem, a ljudi od Jude pet stotina tisuæa.
A haawi aku la o Ioaba i ka huina o ka helu ana i na kanaka, i ke alii: a iloko o ka Iseraela he ewalu haneri tausani kanaka koa, na mea unuhi i ka pahikaua: a he elima haneri tausani kanaka no ka Iuda.
10 Tada Davida taknu u srce, pošto prebroji narod, i reèe David Gospodu: sagriješih veoma što to uradih. Ali, Gospode, uzmi bezakonje sluge svojega, jer veoma ludo radih.
Kui iho la ka naau o Davida ia ia iho, mahope iho o kana helu ana i na kanaka. I aku la Davida ia Iehova, Ua hewa nui au i ka mea a'u i hana iho nei: e Iehova, e lawe aku oe i ka hala o kau kauwa; no ka mea, ua hana lapuwale no wau.
11 A kad David usta ujutru, doðe rijeè Gospodnja Gadu proroku, koji bijaše Davidu vidjelac, i reèe:
A ala'e la o Davida i kakahiaka, hiki mai la ka olelo a Iehova i ke kaula io Gada la, i ke Davida kaula, i ka i ana mai,
12 Idi i kaži Davidu: ovako veli Gospod: troje ti dajem, izberi jedno da ti uèinim.
E hele oe, e i aku ia Davida, Penei ka Iehova olelo, Ke hoike aku nei au i ekolu mau mea nou; e koho oe i kekahi o ia mau mea, i hana aku ai au ia oe ilaila.
13 I doðe Gad k Davidu, i kaza mu govoreæi: hoæeš li da bude sedam gladnijeh godina u zemlji tvojoj, ili da bježiš tri mjeseca od neprijatelja svojih i oni da te gone, ili da bude tri dana pomor u tvojoj zemlji? Sad promisli i gledaj šta æu odgovoriti onome koji me je poslao.
Hele mai la o Gada io Davida la, a hai mai la ia ia, i mai la, E hiki mai anei na makahiki wi ehiku i kou aina? a e auhee paha oe i ekolu malama imua o kou poe enemi i ko lakou alualu ana mai ia oe? a e hiki mai paha na la ahulau ekolu ma kou aina? E kuka iho oe, a e noonoo iho i ka olelo a'u e hoihoi aku ai i ka mea nana au i hoouna mai nei.
14 A David reèe Gadu: u tjeskobi sam ljutoj; ali neka zapadnemo Gospodu u ruke, jer je milost njegova velika; a ljudima da ne zapadnem u ruke.
I aku la o Davida ia Gada, He pilikia nui ko'u: e aho e haule iho kakou ano iloko o na lima o Iehova; no ka mea, he nui kona aloha: aole au e make haule iloko o ka lima o kanaka.
15 I tako pusti Gospod pomor na Izrailja od jutra do odreðenoga vremena, i pomrije naroda od Dana do Virsaveje sedamdeset tisuæa ljudi.
A hoouna mai la o Iehova i ke ahulau iluna o ka Iseraela, mai ke kakahiaka a hiki i ka manawa i oleloia'i, a make iho la na kanaka mai Dana a hiki i Beereseba, he kanahiku tausani kanaka.
16 A kad anðeo pruži ruku svoju na Jerusalim da ga ubija, sažali se Gospodu sa zla, i reèe anðelu koji ubijaše narod: dosta, spusti ruku. A anðeo Gospodnji bijaše kod gumna Orne Jevusejina.
I ka wa i o aku ai ka anela i kona lima maluna o Ierusalema, mihi iho la o Iehova no ka poino, i mai la ia i ka anela nana i luku mai i na kanaka, Ua oki; e alia kou lima ano. E ku ana ka anela ma kahi hehi palaoa no Arauna ka Iebusi.
17 A David kad vidje anðela gdje bije narod, progovori i reèe Gospodu: evo, ja sam zgriješio, ja sam zlo uèinio, a te ovce što su uèinile? neka se ruka tvoja obrati na mene i na dom oca mojega.
Olelo aku la o Davida ia Iehova i kona ike ana aku i ka anela nana i luku mai i na kanaka, i aku la, Eia hoi, ua hewa wau, ua hana ino no hoi: aka, o keia poe hipa, heaha la ka lakou i hana aku ai? ke noi aku nei au ia oe, e kauia mai kou lima maluna o'u, a maluna hoi o ka ohana a ko'u makuakane.
18 Potom opet doðe Gad k Davidu isti dan, i reèe mu: idi, naèini Gospodu oltar na gumnu Orne Jevusejina.
Hele aku la o Gada io Davida la ia la, i mai la ia ia, E pii aku oe, e kukulu i kuahu no Iehova ma kahi hehi palaoa no Arauna ka Iebusi.
19 I otide David po rijeèi Gadovoj, kako Gospod zapovjedi.
Pii aku la o Davida ma ka olelo ana a Gada, e like me ka Iehova i kauoha mai ai.
20 Tada Orna obazrevši se ugleda cara i sluge njegove gdje idu k njemu; i otide Orna i pokloni se caru licem do zemlje,
Nana aku la o Arauna, a ike aku la i ke alii a me kana poe kauwa e hele mai ana io na la. Hele aku la o Arauna iwaho, a kulou iho la imua o ke alii ilalo kona alo i ka honua.
21 I reèe: što je došao car gospodar moj sluzi svojemu? A David reèe: da kupim od tebe to gumno, da naèinim na njemu oltar Gospodu da bi prestao pomor u narodu.
I aku la o Arauna i ke alii, No ke aha la i hele mai nei kuu haku ke alii i kana kauwa? I mai la o Davida, E kuai me oe i kahi hehi palaoa, i wahi e hana ai i kuahu no Iehova, i hookiia'i ke ahulau mai na kanaka aku.
22 A Orna reèe Davidu: neka uzme car gospodar moj i prinese na žrtvu što mu je volja; evo volova za žrtvu paljenicu, i kola i jarmova volujskih za drva.
I aku la o Arauna ia Davida, E lawe kuu haku ke alii, a e mohai aku e like me kona manao he pono: eia hoi na bipikane i mohai kuni, a me na laau kaa palaoa, a me na mea laau a na bipi i wahie.
23 Sve to davaše caru Orna kao car, i reèe Orna caru: Gospod Bog tvoj neka te milostivo primi.
Haawi aku la o Arauna me he alii la ia mau mea a pau i ke alii. I aku la hoi o Arauna i ke alii, E maliu mai hoi o Iehova ia oe.
24 A car reèe Orni: ne; nego æu kupiti od tebe po cijeni, niti æu prinijeti Gospodu Bogu svojemu žrtve paljenice poklonjene. I tako kupi David gumno i volove za pedeset sikala srebra.
I mai la ke alii ia Arauna, Aole pela, oiaio no e kuai aku au me oe, ma ke kumukuai: aole au e kaumaha aku i na mohaikuni ia Iehova i ko'u Akua i ka mea i loaa ia'u ma ke kumukuai ole. A kuai aku la o Davida i kahi hehi palaoa a me na bipikane, i kanalima sekela kala.
25 I ondje naèini David oltar Gospodu, i prinese žrtve paljenice i žrtve zahvalne. I Gospod se umilostivi zemlji, i presta pomor u Izrailju.
Hana iho la o Davida i kuahu malaila no Iehova, a kaumaha aku la ia i na mohaikuni, a me na mohai hoomalu. A maliu mai la o Iehova i ka aina, a hookiia iho la ke ahulau mai ka Iseraela aku.
