< 2 Samuelova 22 >
1 I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
Dawuda ya rera wannan waƙa ga Ubangiji, sa’ad da Ubangiji ya cece shi daga hannun dukan abokan gābansa, da kuma daga hannun Shawulu.
2 I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
Ya ce, “Ubangiji shi ne dutsena, kagarata da kuma mai cetona;
3 Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
Allahna shi ne dutsena. A gare shi nake samun kāriya shi ne garkuwata da kuma ƙahon cetona. Shi ne mafakata, maɓuyata, da mai cetona. Daga mutane masu fitina, ka cece ni.
4 Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
“Na kira ga Ubangiji, wanda ya cancanci yabo, na kuwa tsira daga abokan gābana.
5 Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Raƙumar ruwan mutuwa sun kewaye ni; raƙumar ruwan hallaka suna cin ƙarfina.
6 Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol )
Igiyoyin mutuwa sun nannaɗe ni; tarkuna kuma suka auka mini. (Sheol )
7 U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
“A cikin wahalata na yi kira ga Ubangiji; na yi kira ga Allahna. Daga cikin haikalinsa ya saurare muryata; kukata ta zo kunnensa.
8 Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
Ƙasa ta yi rawa ta kuma girgiza, harsashan sararin sama sun jijjigu; suka yi makyarkyata saboda yana fushi.
9 Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
Hayaƙi ya taso daga kafaffen hancinsa; harshen wuta mai cinyewa daga bakinsa, garwashi mai ƙuna daga bakinsa.
10 Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
Ya buɗe sararin sama, ya sauko ƙasa, girgije mai duhu suna ƙarƙashin ƙafafunsa.
11 I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
Ya hau kerubobi, ya tashi sama; ya yi firiya a fikafikan iska.
12 Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
Ya mai da duhu abin rufuwarsa gizagizai masu kauri cike da ruwa suka kewaye shi.
13 Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
Daga cikin hasken gabansa garwashi wuta mai ci ya yi walƙiya.
14 Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
Ubangiji ya yi tsawa daga sararin sama; aka ji muryar Mafi Ɗaukaka.
15 Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
Ya harbe kibiyoyi, ya wartsar da abokan gāba, da walƙiya kuma ya sa suka gudu.
16 Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
Aka bayyana kwarin teku, tushen duniya suka tonu. A tsawatawar Ubangiji, da numfashinsa mai ƙarfi daga hancinsa.
17 Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
“Daga sama ya miƙo hannu ya ɗauke ni, ya tsamo ni daga zurfafa ruwaye.
18 Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
Ya kuɓutar da ni daga hannun abokin gāba mai iko, daga maƙiyina da suka fi ƙarfina.
19 Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
Suka auka mini cikin ranar masifata, amma Ubangiji ya kiyaye ni.
20 I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
Ya fito da ni, ya kai ni wuri mafi fāɗi; ya kuɓutar da ni gama yana jin daɗina.
21 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
“Ubangiji ya sāka mini bisa ga adalcina; bisa ga tsabtar hannuwana ya sāka mini.
22 Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
Gama na kiyaye hanyoyin Ubangiji; ban yi wani mugun abu da zai juyar da ni daga Allahna ba.
23 Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
Dukan dokokinsa suna a gabana; ban ƙi ko ɗaya daga umarnansa ba.
24 I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
Ba ni da laifi a gabansa na kiyaye kaina daga yin zunubi.
25 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
Ubangiji ya sāka mini bisa ga adalcina bisa ga tsarkina a gabansa.
26 Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
“Ga masu aminci, kakan nuna kanka mai aminci, ga marasa laifi, kakan nuna kanka marar laifi,
27 S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
ga masu tsarki, kakan nuna musu tsarki. Amma ga masu karkataccen hali, kakan nuna kanka mai wayo.
28 Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
Kakan ceci mai tawali’u, amma idanunka suna a kan masu girman kai don ka ƙasƙantar da su.
29 Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
Ya Ubangiji kai ne fitilata; Ubangiji ya mai da duhuna haske.
30 S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
Da taimakonka zan iya auka wa rundunar sojoji; tare da Allahna zan iya hawan katanga.
31 Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
“Ga Allah dai, hanyarsa cikakkiya ce; maganar Ubangiji babu kuskure. Shi garkuwa ce ga waɗanda suka nemi mafaka a gare shi.
32 Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
Gama wane ne Allah, in ba Ubangiji ba? Wane ne dutse kuma in ba Allahnmu ba?
33 Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
Allah ne ya ba ni ƙarfi, ya kuma mai da hanyata cikakkiya.
34 Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
Ya sa ƙafafuna kamar ƙafafun barewa; ya sa na iya tsayawa a kan duwatsu.
35 Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
Ya hori hannuwana don yaƙi, hannuwana za su iya tanƙware bakan tagulla.
36 Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
Ka ba ni garkuwar nasararka; ka sauko don ka sa in sami girma.
37 Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
Ka fadada hanya a ƙarƙashina domin kada idon ƙafana yă juya.
38 Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
“Na fafari abokan gābana, na murƙushe su; ban kuwa juya ba sai da na hallaka su.
39 I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
Na hallaka su ƙaƙaf, ba kuwa za su ƙara tashi ba, sun fāɗi a ƙarƙashin sawuna.
40 Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
Ka ba ni ƙarfi don yaƙi; ka sa maƙiyina suka rusuna a ƙafafuna.
41 Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
Ka sa abokan gābana suka juya a guje, na kuwa hallaka maƙiyina.
42 Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
Suka nemi taimako, amma babu wanda zai cece su, suka yi kira ga Ubangiji, amma ba a amsa musu ba.
43 Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
Na murƙushe su, suka yi laushi kamar ƙura; na daka na kuma tattake su kamar caɓi a kan tituna.
44 Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
“Ka kuɓutar da ni daga harin mutanena; ka kiyaye ni kamar shugaban al’ummai. Mutanen da ban sansu ba za su kasance a ƙarƙashina,
45 Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
baƙi kuma su na zuwa don su yi mini fadanci; da zarar sun ji ni, sukan yi mini biyayya.
46 Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
Zukatansu ta karaya; suka fito da rawan jiki daga kagararsu.
47 Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
“Ubangiji yana a raye! Yabo ta tabbata ga Dutsena! Ɗaukaka ga Allah, Dutse, Mai Cetona!
48 Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
Shi ne Allahn da yake rama mini, wanda ya sa al’ummai a ƙarƙashina,
49 Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
wanda ya kuɓutar da ni daga maƙiyina. Ka ɗaukaka ni bisa maƙiyina; ka kiyaye ni daga hannun mugayen mutane.
50 Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
Saboda haka, zan yabe ka, ya Ubangiji cikin dukan al’ummai; Zan rera waƙoƙin yabo ga sunanka.
51 Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
“Ya ba wa sarkinsa kyakkyawan nasara; ya nuna madawwamiyar ƙauna ga shafaffensa, ga Dawuda da zuriyarsa har abada.”