رومِنَح 7

1 ہے بھْراترِگَنَ وْیَوَسْتھاوِدَح پْرَتِ مَمیدَں نِویدَنَں۔ وِدھِح کیوَلَں یاوَجِّیوَں مانَووپَرْیَّدھِپَتِتْوَں کَروتِیتِ یُویَں کِں نَ جانِیتھَ؟

Ἢ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, γινώσκουσιν γὰρ νόμον λαλῶ, ὅτι ὁ νόμος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου ἐφ᾽ ὅσον χρόνον ζῇ;

2 یاوَتْکالَں پَتِ رْجِیوَتِ تاوَتْکالَمْ اُوڈھا بھارْیّا وْیَوَسْتھَیا تَسْمِنْ بَدّھا تِشْٹھَتِ کِنْتُ یَدِ پَتِ رْمْرِیَتے تَرْہِ سا نارِی پَتْیُ رْوْیَوَسْتھاتو مُچْیَتے۔

ἡ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ ζῶντι ἀνδρὶ δέδεται νόμῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, κατήργηται ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ ἀνδρός.

3 ایتَتْکارَناتْ پَتْیُرْجِیوَنَکالے نارِی یَدْیَنْیَں پُرُشَں وِوَہَتِ تَرْہِ سا وْیَبھِچارِنِی بھَوَتِ کِنْتُ یَدِ سَ پَتِ رْمْرِیَتے تَرْہِ سا تَسْیا وْیَوَسْتھایا مُکْتا سَتِی پُرُشانْتَرینَ وْیُوڈھاپِ وْیَبھِچارِنِی نَ بھَوَتِ۔

ἄρα οὖν ζῶντος τοῦ ἀνδρὸς μοιχαλὶς χρηματίσει, ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα γενομένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ.

4 ہے مَمَ بھْراترِگَنَ، اِیشْوَرَنِمِتَّں یَدَسْماکَں پھَلَں جایَتے تَدَرْتھَں شْمَشانادْ اُتّھاپِتینَ پُرُشینَ سَہَ یُشْماکَں وِواہو یَدْ بھَویتْ تَدَرْتھَں کھْرِیشْٹَسْیَ شَرِیرینَ یُویَں وْیَوَسْتھاں پْرَتِ مرِتَوَنْتَح۔

Ὥστε, ἀδελφοί μου, καὶ ὑμεῖς ἐθανατώθητε τῷ νόμῳ διὰ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ γενέσθαι ὑμᾶς ἑτέρῳ, τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέντι, ἵνα καρποφορήσωμεν τῷ θεῷ.

5 یَتوسْماکَں شارِیرِکاچَرَنَسَمَیے مَرَنَنِمِتَّں پھَلَمْ اُتْپادَیِتُں وْیَوَسْتھَیا دُوشِتَح پاپابھِلاشوسْماکَمْ اَنْگیشُ جِیوَنْ آسِیتْ۔

ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ·

6 کِنْتُ تَدا یَسْیا وْیَوَسْتھایا وَشے آسْمَہِ سامْپْرَتَں تاں پْرَتِ مرِتَتْوادْ وَیَں تَسْیا اَدھِینَتْواتْ مُکْتا اِتِ ہیتورِیشْوَروسْمابھِح پُراتَنَلِکھِتانُساراتْ نَ سیوِتَوْیَح کِنْتُ نَوِینَسْوَبھاوینَیوَ سیوِتَوْیَح

νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα, ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος.

7 تَرْہِ وَیَں کِں بْرُومَح؟ وْیَوَسْتھا کِں پاپَجَنِکا بھَوَتِ؟ نیتّھَں بھَوَتُ۔ وْیَوَسْتھامْ اَوِدْیَمانایاں پاپَں کِمْ اِتْیَہَں ناویدَں؛ کِنْچَ لوبھَں ما کارْشِیرِتِ چیدْ وْیَوَسْتھاگْرَنْتھے لِکھِتَں نابھَوِشْیَتْ تَرْہِ لوبھَح کِمْبھُوتَسْتَدَہَں ناجْناسْیَں۔

Τί οὖν ἐροῦμεν; ὁ νόμος ἁμαρτία; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν οὐκ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου· τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν, εἰ μὴ ὁ νόμος ἔλεγεν· οὐκ ἐπιθυμήσεις·

8 کِنْتُ وْیَوَسْتھَیا پاپَں چھِدْرَں پْراپْیاسْماکَمْ اَنْتَح سَرْوَّوِدھَں کُتْسِتابھِلاشَمْ اَجَنَیَتْ؛ یَتو وْیَوَسْتھایامْ اَوِدْیَمانایاں پاپَں مرِتَں۔

ἀφορμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν· χωρὶς γὰρ νόμου ἁμαρτία νεκρά·

9 اَپَرَں پُورْوَّں وْیَوَسْتھایامْ اَوِدْیَمانایامْ اَہَمْ اَجِیوَں تَتَح پَرَمْ آجْنایامْ اُپَسْتھِتایامْ پاپَمْ اَجِیوَتْ تَداہَمْ اَمْرِیے۔

ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόμου ποτέ· ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν, ἐγὼ δὲ ἀπέθανον,

10 اِتّھَں سَتِ جِیوَنَنِمِتّا یاجْنا سا مَمَ مرِتْیُجَنِکابھَوَتْ۔

καὶ εὑρέθη μοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν αὕτη εἰς θάνατον·

11 یَتَح پاپَں چھِدْرَں پْراپْیَ وْیَوَسْتھِتادیشینَ ماں وَنْچَیِتْوا تینَ مامْ اَہَنْ۔

ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάτησέν με καὶ δι᾽ αὐτῆς ἀπέκτεινεν·

12 اَتَایوَ وْیَوَسْتھا پَوِتْرا، آدیشَشْچَ پَوِتْرو نْیایّو ہِتَکارِی چَ بھَوَتِ۔

ὥστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή.

13 تَرْہِ یَتْ سْوَیَں ہِتَکرِتْ تَتْ کِں مَمَ مرِتْیُجَنَکَمْ اَبھَوَتْ؟ نیتّھَں بھَوَتُ؛ کِنْتُ پاپَں یَتْ پاتَکَمِوَ پْرَکاشَتے تَتھا نِدیشینَ پاپَں یَدَتِیوَ پاتَکَمِوَ پْرَکاشَتے تَدَرْتھَں ہِتوپایینَ مَمَ مَرَنَمْ اَجَنَیَتْ۔

τὸ οὖν ἀγαθὸν ἐμοὶ (ἐγένετο *N(k)O*) θάνατος; μὴ γένοιτο, ἀλλ᾽ ἡ ἁμαρτία, ἵνα φανῇ ἁμαρτία, διὰ τοῦ ἀγαθοῦ μοι κατεργαζομένη θάνατον, ἵνα γένηται καθ᾽ ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς.

14 وْیَوَسْتھاتْمَبودھِکیتِ وَیَں جانِیمَح کِنْتْوَہَں شارِیرَتاچارِی پاپَسْیَ کْرِیتَکِنْکَرو وِدْیے۔

Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν, ἐγὼ δὲ (σάρκινός *N(k)O*) εἰμι πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.

15 یَتو یَتْ کَرْمَّ کَرومِ تَتْ مَمَ مَنوبھِمَتَں نَہِ؛ اَپَرَں یَنْ مَمَ مَنوبھِمَتَں تَنَّ کَرومِ کِنْتُ یَدْ رِتِییے تَتْ کَرومِ۔

ὃ γὰρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ᾽ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ.

16 تَتھاتْوے یَنْ مَمانَبھِمَتَں تَدْ یَدِ کَرومِ تَرْہِ وْیَوَسْتھا سُوتَّمیتِ سْوِیکَرومِ۔

εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός·

17 اَتَایوَ سَمْپْرَتِ تَتْ کَرْمَّ مَیا کْرِیَتَ اِتِ نَہِ کِنْتُ مَمَ شَرِیرَسْتھینَ پاپینَیوَ کْرِیَتے۔

νυνὶ δὲ οὐκέτι οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλ᾽ ἡ (οἰκοῦσα *NK(o)*) ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία.

18 یَتو مَیِ، اَرْتھَتو مَمَ شَرِیرے، کِمَپْیُتَّمَں نَ وَسَتِ، ایتَدْ اَہَں جانامِ؛ مَمیچّھُکَتایاں تِشْٹھَنْتْیامَپْیَہَمْ اُتَّمَکَرْمَّسادھَنے سَمَرْتھو نَ بھَوامِ۔

οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου, ἀγαθόν· τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὐχ (εὑρίσκω. *K*)

19 یَتو یامُتَّماں کْرِیاں کَرْتُّمَہَں وانْچھامِ تاں نَ کَرومِ کِنْتُ یَتْ کُتْسِتَں کَرْمَّ کَرْتُّمْ اَنِچّھُکوسْمِ تَدیوَ کَرومِ۔

οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾽ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω.

20 اَتَایوَ یَدْیَتْ کَرْمَّ کَرْتُّں مَمیچّھا نَ بھَوَتِ تَدْ یَدِ کَرومِ تَرْہِ تَتْ مَیا نَ کْرِیَتے، مَمانْتَرْوَرْتِّنا پاپینَیوَ کْرِیَتے۔

εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω (ἐγὼ *NK*) τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλ᾽ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία.

21 بھَدْرَں کَرْتُّمْ اِچّھُکَں ماں یو بھَدْرَں کَرْتُّں پْرَوَرْتَّیَتِ تادرِشَں سْوَبھاوَمیکَں مَیِ پَشْیامِ۔

εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται.

22 اَہَمْ آنْتَرِکَپُرُشینیشْوَرَوْیَوَسْتھایاں سَنْتُشْٹَ آسے؛

συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον,

23 کِنْتُ تَدْوِپَرِیتَں یُدھْیَنْتَں تَدَنْیَمیکَں سْوَبھاوَں مَدِییانْگَسْتھِتَں پْرَپَشْیامِ، سَ مَدِییانْگَسْتھِتَپاپَسْوَبھاوَسْیایَتَّں ماں کَرْتُّں چیشْٹَتے۔

βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσίν μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με (ἐν *no*) τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσίν μου.

24 ہا ہا یوہَں دُرْبھاگْیو مَنُجَسْتَں مامْ ایتَسْمانْ مرِتاچّھَرِیراتْ کو نِسْتارَیِشْیَتِ؟

ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος· τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;

25 اَسْماکَں پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ نِسْتارَیِتارَمْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ۔ اَتَایوَ شَرِیرینَ پاپَوْیَوَسْتھایا مَنَسا تُ اِیشْوَرَوْیَوَسْتھایاح سیوَنَں کَرومِ۔

(χάρις *N(K)O*) (δὲ *no*) τῷ θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ θεοῦ τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.