< رومِنَح 15 >
بَلَوَدْبھِرَسْمابھِ رْدُرْبَّلاناں دَورْبَّلْیَں سوڈھَوْیَں نَ چَ سْویشامْ اِشْٹاچارَ آچَرِتَوْیَح۔ | 1 |
Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.
اَسْماکَمْ ایکَیکو جَنَح سْوَسَمِیپَواسِنو ہِتارْتھَں نِشْٹھارْتھَنْچَ تَسْیَیویشْٹاچارَمْ آچَرَتُ۔ | 2 |
ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν·
یَتَح کھْرِیشْٹوپِ نِجیشْٹاچارَں ناچَرِتَوانْ، یَتھا لِکھِتَمْ آسْتے، تْوَنِّنْدَکَگَنَسْیَیوَ نِنْدابھِ رْنِنْدِتوسْمْیَہَں۔ | 3 |
καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν· ἀλλὰ καθὼς γέγραπται· Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσαν ἐπʼ ἐμέ.
اَپَرَنْچَ وَیَں یَتْ سَہِشْنُتاسانْتْوَنَیو رْجَنَکینَ شاسْتْرینَ پْرَتْیاشاں لَبھیمَہِ تَنِّمِتَّں پُورْوَّکالے لِکھِتانِ سَرْوَّوَچَنانْیَسْماکَمْ اُپَدیشارْتھَمیوَ لِلِکھِرے۔ | 4 |
ὅσα γὰρ προεγράφη, ⸀εἰςτὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν ⸀ἐγράφη ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ διὰ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν.
سَہِشْنُتاسانْتْوَنَیوراکَرو یَ اِیشْوَرَح سَ ایوَں کَروتُ یَتْ پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَ اِوَ یُشْماکَمْ ایکَجَنونْیَجَنینَ سارْدّھَں مَنَسَ اَیکْیَمْ آچَریتْ؛ | 5 |
ὁ δὲ θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ ⸂Χριστὸν Ἰησοῦν,
یُویَنْچَ سَرْوَّ ایکَچِتّا بھُوتْوا مُکھَیکینیواسْمَتْپْرَبھُیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ پِتُرِیشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّییتَ۔ | 6 |
ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν θεὸν καὶ πατέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
اَپَرَمْ اِیشْوَرَسْیَ مَہِمْنَح پْرَکاشارْتھَں کھْرِیشْٹو یَتھا یُشْمانْ پْرَتْیَگرِہْلاتْ تَتھا یُشْماکَمَپْییکو جَنونْیَجَنَں پْرَتِگرِہْلاتُ۔ | 7 |
Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ⸀ὑμᾶς εἰς δόξαν ⸀τοῦθεοῦ.
یَتھا لِکھِتَمْ آسْتے، اَتوہَں سَمُّکھے تِشْٹھَنْ بھِنَّدیشَنِواسِناں۔ سْتُوَںسْتْواں پَرِگاسْیامِ تَوَ نامْنِ پَریشْوَرَ۔۔ | 8 |
λέγω ⸀γὰρ⸀Χριστὸνδιάκονον ⸀γεγενῆσθαιπεριτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων,
تَسْیَ دَیالُتْواچَّ بھِنَّجاتِییا یَدْ اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیییُسْتَدَرْتھَں یِیشُح کھْرِیشْٹَسْتْوَکْچھیدَنِیَمَسْیَ نِگھْنوبھَوَدْ اِتْیَہَں وَدامِ۔ یَتھا لِکھِتَمْ آسْتے، اَتوہَں سَمُّکھے تِشْٹھَنْ بھِنَّدیشَنِواسِناں۔ سْتُوَںسْتْواں پَرِگاسْیامِ تَوَ نامْنِ پَریشْوَرَ۔۔ | 9 |
τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν θεόν· καθὼς γέγραπται· Διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ.
اَپَرَمَپِ لِکھِتَمْ آسْتے، ہے اَنْیَجاتَیو یُویَں سَمَں نَنْدَتَ تَجَّنَیح۔ | 10 |
καὶ πάλιν λέγει· Εὐφράνθητε, ἔθνη, μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
پُنَشْچَ لِکھِتَمْ آسْتے، ہے سَرْوَّدیشِنو یُویَں دھَنْیَں بْرُوتَ پَریشْوَرَں۔ ہے تَدِییَنَرا یُویَں کُرُدھْوَں تَتْپْرَشَںسَنَں۔۔ | 11 |
καὶ πάλιν· Αἰνεῖτε, ⸂πάντα τὰ ἔθνη, τὸν κύριον⸃, καὶ ⸀ἐπαινεσάτωσαν αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.
اَپَرَ یِیشایِیوپِ لِلیکھَ، یِیشَیَسْیَ تُ یَتْ مُولَں تَتْ پْرَکاشِشْیَتے تَدا۔ سَرْوَّجاتِییَنرِنانْچَ شاسَکَح سَمُدیشْیَتِ۔ تَتْرانْیَدیشِلوکَیشْچَ پْرَتْیاشا پْرَکَرِشْیَتے۔۔ | 12 |
καὶ πάλιν Ἠσαΐας λέγει· Ἔσται ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν· ἐπʼ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
اَتَایوَ یُویَں پَوِتْرَسْیاتْمَنَح پْرَبھاوادْ یَتْ سَمْپُورْناں پْرَتْیاشاں لَپْسْیَدھْوے تَدَرْتھَں تَتْپْرَتْیاشاجَنَکَ اِیشْوَرَح پْرَتْیَیینَ یُشْمانْ شانْتْیانَنْدابھْیاں سَمْپُورْنانْ کَروتُ۔ | 13 |
ὁ δὲ θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει πνεύματος ἁγίου.
ہے بھْراتَرو یُویَں سَدْبھاوَیُکْتاح سَرْوَّپْرَکارینَ جْنانینَ چَ سَمْپُورْناح پَرَسْپَروپَدیشے چَ تَتْپَرا اِتْیَہَں نِشْچِتَں جانامِ، | 14 |
Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι ⸀πάσηςγνώσεως, δυνάμενοι καὶ ⸀ἀλλήλουςνουθετεῖν.
تَتھاپْیَہَں یَتْ پْرَگَلْبھَتَرو بھَوَنْ یُشْمانْ پْرَبودھَیامِ تَسْیَیکَں کارَنَمِدَں۔ | 15 |
⸀τολμηρότερονδὲ ἔγραψα ⸀ὑμῖνἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνῄσκων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ⸀ὑπὸτοῦ θεοῦ
بھِنَّجاتِییاح پَوِتْریناتْمَنا پاوِتَنَیویدْیَرُوپا بھُوتْوا یَدْ گْراہْیا بھَوییُسْتَنِّمِتَّمَہَمْ اِیشْوَرَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارَیِتُں بھِنَّجاتِییاناں مَدھْیے یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ سیوَکَتْوَں دانَں اِیشْوَراتْ لَبْدھَوانَسْمِ۔ | 16 |
εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν ⸂Χριστοῦ Ἰησοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
اِیشْوَرَں پْرَتِ یِیشُکھْرِیشْٹینَ مَمَ شْلاگھاکَرَنَسْیَ کارَنَمْ آسْتے۔ | 17 |
ἔχω οὖν ⸀τὴνκαύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν θεόν·
بھِنَّدیشِنَ آجْناگْراہِنَح کَرْتُّں کھْرِیشْٹو واکْیینَ کْرِیَیا چَ، آشْچَرْیَّلَکْشَنَیشْچِتْرَکْرِیابھِح پَوِتْرَسْیاتْمَنَح پْرَبھاوینَ چَ یانِ کَرْمّانِ مَیا سادھِتَوانْ، | 18 |
οὐ γὰρ τολμήσω ⸂τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς διʼ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν, λόγῳ καὶ ἔργῳ,
کیوَلَں تانْییوَ وِنانْیَسْیَ کَسْیَچِتْ کَرْمَّنو وَرْنَناں کَرْتُّں پْرَگَلْبھو نَ بھَوامِ۔ تَسْماتْ آ یِرُوشالَمَ اِلُّورِکَں یاوَتْ سَرْوَّتْرَ کھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادَں پْراچارَیَں۔ | 19 |
ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει ⸀πνεύματος ὥστε με ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ,
اَنْیینَ نِچِتایاں بھِتّاوَہَں یَنَّ نِچِنومِ تَنِّمِتَّں یَتْرَ یَتْرَ سْتھانے کھْرِیشْٹَسْیَ نامَ کَداپِ کیناپِ نَ جْناپِتَں تَتْرَ تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیِتُمْ اَہَں یَتے۔ | 20 |
οὕτως δὲ ⸀φιλοτιμούμενονεὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπʼ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، یَے رْوارْتّا تَسْیَ نَ پْراپْتا دَرْشَنَں تَیسْتُ لَپْسْیَتے۔ یَیشْچَ نَیوَ شْرُتَں کِنْچِتْ بودّھُں شَکْشْیَنْتِ تے جَناح۔۔ | 21 |
ἀλλὰ καθὼς γέγραπται· ⸂Οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασιν συνήσουσιν.
تَسْمادْ یُشْمَتْسَمِیپَگَمَنادْ اَہَں مُہُرْمُہُ رْنِوارِتوبھَوَں۔ | 22 |
Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς·
کِنْتْوِدانِیمْ اَتْرَ پْرَدیشیشُ مَیا نَ گَتَں سْتھانَں کِمَپِ ناوَشِشْیَتے یُشْمَتْسَمِیپَں گَنْتُں بَہُوَتْسَرانارَبھْیَ مامَکِیناکانْکْشا چَ وِدْیَتَ اِتِ ہیتوح | 23 |
νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ ⸀ἱκανῶνἐτῶν,
سْپانِیادیشَگَمَنَکالےہَں یُشْمَنْمَدھْیینَ گَچّھَنْ یُشْمانْ آلوکِشْیے، تَتَح پَرَں یُشْمَتْسَمْبھاشَنینَ ترِپْتِں پَرِلَبھْیَ تَدّیشَگَمَنارْتھَں یُشْمابھِ رْوِسَرْجَیِشْیے، اِیدرِشِی مَدِییا پْرَتْیاشا وِدْیَتے۔ | 24 |
ὡς ⸀ἂνπορεύωμαι εἰς τὴν ⸀Σπανίαν ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφʼ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ—
کِنْتُ سامْپْرَتَں پَوِتْرَلوکاناں سیوَنایَ یِرُوشالَمْنَگَرَں وْرَجامِ۔ | 25 |
νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἰερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.
یَتو یِرُوشالَمَسْتھَپَوِتْرَلوکاناں مَدھْیے یے دَرِدْرا اَرْتھَوِشْرانَنینَ تانُپَکَرْتُّں ماکِدَنِیادیشِییا آکھایادیشِییاشْچَ لوکا اَیچّھَنْ۔ | 26 |
εὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἰερουσαλήμ.
ایشا تیشاں سَدِچّھا یَتَسْتے تیشامْ رِنِنَح سَنْتِ یَتو ہیتو رْبھِنَّجاتِییا ییشاں پَرَمارْتھَسْیاںشِنو جاتا اَیہِکَوِشَیے تیشامُپَکارَسْتَیح کَرْتَّوْیَح۔ | 27 |
εὐδόκησαν γάρ, καὶ ὀφειλέται ⸂εἰσὶν αὐτῶν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσιν καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς.
اَتو مَیا تَتْ کَرْمَّ سادھَیِتْوا تَسْمِنْ پھَلے تیبھْیَح سَمَرْپِتے یُشْمَنْمَدھْیینَ سْپانِیادیشو گَمِشْیَتے۔ | 28 |
τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι διʼ ὑμῶν ⸀εἰςΣπανίαν·
یُشْمَتْسَمِیپے مَماگَمَنَسَمَیے کھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادَسْیَ پُورْنَوَرینَ سَمْبَلِتَح سَنْ اَہَمْ آگَمِشْیامِ اِتِ مَیا جْنایَتے۔ | 29 |
οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι ⸀εὐλογίαςΧριστοῦ ἐλεύσομαι.
ہے بھْراترِگَنَ پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا پَوِتْرَسْیاتْمانَح پْریمْنا چَ وِنَیےہَں | 30 |
Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ πνεύματος συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν θεόν,
یِہُودادیشَسْتھانامْ اَوِشْواسِلوکاناں کَریبھْیو یَدَہَں رَکْشاں لَبھییَ مَدِییَیتینَ سیوَنَکَرْمَّنا چَ یَدْ یِرُوشالَمَسْتھاح پَوِتْرَلوکاسْتُشْیییُح، | 31 |
ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ⸀καὶἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἰερουσαλὴμ εὐπρόσδεκτος ⸂τοῖς ἁγίοις γένηται,
تَدَرْتھَں یُویَں مَتْکرِتَ اِیشْوَرایَ پْرارْتھَیَمانا یَتَدھْوَں تیناہَمْ اِیشْوَریچّھَیا سانَنْدَں یُشْمَتْسَمِیپَں گَتْوا یُشْمابھِح سَہِتَح پْرانانْ آپْیایِتُں پارَیِشْیامِ۔ | 32 |
ἵνα ἐν χαρᾷ ⸀ἐλθὼνπρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος ⸀θεοῦσυναναπαύσωμαι ὑμῖν.
شانْتِدایَکَ اِیشْوَرو یُشْماکَں سَرْوّیشاں سَنْگِی بھُویاتْ۔ اِتِ۔ | 33 |
ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.