پْرَکاشِتَں 10

1 اَنَنْتَرَں سْوَرْگادْ اَوَروہَنْ اَپَرَ ایکو مَہابَلو دُوتو مَیا درِشْٹَح، سَ پَرِہِتَمیگھَسْتَسْیَ شِرَشْچَ میگھَدھَنُشا بھُوشِتَں مُکھَمَنْڈَلَنْچَ سُورْیَّتُلْیَں چَرَنَو چَ وَہْنِسْتَمْبھَسَمَو۔

၁ခွန်အား ကြီးသော ကောင်းကင်တမန် တစ်ပါး သည် မိုးတိမ် ကို ဝတ် လျက်၊ ကောင်းကင် က ဆင်းသက် သည်ကို ငါမြင် ၏။ သူ ၏ခေါင်း ပေါ်၌ သက်တံ့ ရှိ၏။ သူ ၏ မျက်နှာ သည်နေ ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ သူ ၏ ခြေ သည်လည်း မီးခဲ တိုင် ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။

2 سَ سْوَکَرینَ وِسْتِیرْنَمیکَں کْشُودْرَگْرَنْتھَں دھارَیَتِ، دَکْشِنَچَرَنینَ سَمُدْرے وامَچَرَنینَ چَ سْتھَلے تِشْٹھَتِ۔

၂ဖွင့် ထားသော စာစောင် ငယ်ကိုကိုင် လျက်ရှိ ၏။ လက်ျာ ခြေ သည်ပင်လယ် ပေါ်မှာ ၎င်း ၊ လက်ဝဲ ခြေသည် မြေကြီး ပေါ်မှာ နင်း ၍ ၊

3 سَ سِںہَگَرْجَنَوَدْ اُچَّیحسْوَرینَ نْیَنَدَتْ نِنادے کرِتے سَپْتَ سْتَنِتانِ سْوَکِییانْ سْوَنانْ پْراکاشَیَنْ۔

၃ခြင်္သေ့ ဟောက် သကဲ့သို့ ကြီး သောအသံ နှင့် ကြွေးကြော် လေ၏။ ကြွေးကြော် ပြီးမှ မိုဃ်းကြိုး သံ ခုနစ် ချက်မြည် လေ၏။

4 تَیح سَپْتَ سْتَنِتَے رْواکْیے کَتھِتے ہَں تَتْ لیکھِتُمْ اُدْیَتَ آسَں کِنْتُ سْوَرْگادْ واگِیَں مَیا شْرُتا سَپْتَ سْتَنِتَے رْیَدْ یَدْ اُکْتَں تَتْ مُدْرَیانْکَیَ ما لِکھَ۔

၄မိုဃ်းကြိုး သံ ခုနစ် ချက်မြည် ပြီးမှ ငါသည်ရေးမှတ် မည်ဟု အားထုတ် သော် ၊ ကောင်းကင် မှ ထွက်သော အသံ ကား၊ မိုဃ်းကြိုး သံခုနစ် ချက်မြည် သောအရာ ကို တံဆိပ် ခတ်လော့။ မ ရေး မမှတ်နှင့်ဟု ဆို သည်ကို ငါကြား ၏။

5 اَپَرَں سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَنْ یو دُوتو مَیا درِشْٹَح سَ گَگَنَں پْرَتِ سْوَدَکْشِنَکَرَمُتّھاپْیَ

၅ထိုအခါ ငါမြင် ၍ မြေ နှင့် ပင်လယ် ပေါ်မှာ ရပ် နေသော ကောင်းကင်တမန် သည်၊ လက်ျာ လက် ကို ကောင်းကင် သို့ ချီ ပြီးလျှင်၊

6 اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاوْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَ کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ، تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ (aiōn g165)

၆ဘုရားသခင် ၏ ကျွန် တော်မျိုးပရောဖက် တို့အား ဝမ်းမြောက် စရာသိတင်းကို ဗျာဒိတ်ထားတော်မူသည် နှင့်စပ်ဆိုင်သော ဘုရားသခင် ၏ နက်နဲ သောအရာ သည်၊ ကာလ မ နှေး ဘဲ သတ္တမ ကောင်းကင်တမန် တံပိုး မှုတ်ခြင်း အသံ မြည်သော နေ့ရက် ကာလ၌ ပြည့်စုံ ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟုကောင်းကင် ၊ မြေကြီး ၊ သမုဒ္ဒရာ ကို၎င်း ၊ အရပ်ရပ်၌ရှိရှိသမျှတို့ကို၎င်း၊ (aiōn g165)

7 کِنْتُ تُورِیں وادِشْیَتَح سَپْتَمَدُوتَسْیَ تُورِیوادَنَسَمَیَ اِیشْوَرَسْیَ گُپْتا مَنْتْرَنا تَسْیَ داسانْ بھَوِشْیَدْوادِنَح پْرَتِ تینَ سُسَںوادے یَتھا پْرَکاشِتا تَتھَیوَ سِدّھا بھَوِشْیَتِ۔

၇ဖန်ဆင်း ၍ ကမ္ဘာ အဆက်ဆက်အသက် ရှင်တော်မူသောသူ ကို တိုင်တည် ကျိန်ဆိုခြင်းကို ပြုလေ၏။

8 اَپَرَں سْوَرْگادْ یَسْیَ رَوو مَیاشْراوِ سَ پُنَ رْماں سَمْبھاشْیاوَدَتْ تْوَں گَتْوا سَمُدْرَمیدِنْیوسْتِشْٹھَتو دُوتَسْیَ کَراتْ تَں وِسْتِیرْنَں کْشُدْرَگْرَنْتھَں گرِہانَ،

၈ငါကြား ရသော ကောင်းကင် အသံ သည် တစ်ဖန် ငါ့ အား ပြော သည်ကား၊ မြေ နှင့် ပင်လယ် ပေါ်မှာ ရပ် နေသော ကောင်းကင် တမန်၏ လက် ၌ ဖွင့် ထားလျက်ရှိသော စာစောင် ငယ်ကို သွား ၍ ယူ လော့ဟု ဆို လျှင် ၊

9 تینَ مَیا دُوتَسَمِیپَں گَتْوا کَتھِتَں گْرَنْتھو سَو دِییَتاں۔ سَ مامْ اَوَدَتْ تَں گرِہِیتْوا گِلَ، تَوودَرے سَ تِکْتَرَسو بھَوِشْیَتِ کِنْتُ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُ رْبھَوِشْیَتِ۔

၉ငါသည် ကောင်းကင်တမန် ထံသို့ သွား ၍ စာစောင် ငယ်ကို ပေး ပါဟု တောင်း ၏။ သူကလည်း ယူ ၍ စား လော့။ ဝမ်း ကိုခါး စေလိမ့်မည် ။ သို့သော်လည်း ပါးစပ် ၌ ပျားရည် ကဲ့သို့ ချို လိမ့်မည် ဟုဆို လျှင် ၊ ငါ သည် စာစောင် ကို ကောင်းကင် တမန်၏လက် မှ ယူ၍ စား ၏။ ပါးစပ် ၌ ပျားရည် ကဲ့သို့ ချို ၏။ စား ပြီးမှ ဝမ်း ၌ခါး ၏။

10 تینَ مَیا دُوتَسْیَ کَرادْ گْرَنْتھو گرِہِیتو گِلِتَشْچَ۔ سَ تُ مَمَ مُکھے مَدھُوَتْ سْوادُراسِیتْ کِنْتْوَدَناتْ پَرَں مَمودَرَسْتِکْتَتاں گَتَح۔

၁၀

11 تَتَح سَ مامْ اَوَدَتْ بَہُونْ جاتِوَںشَبھاشاوَدِراجانْ اَدھِ تْوَیا پُنَ رْبھَوِشْیَدْواکْیَں وَکْتَوْیَں۔

၁၁ကောင်းကင်တမန်ကလည်း ၊ သင် သည် အသီးအသီးဘာသာ စကားကို ပြောသော လူ အမျိုးမျိုး တို့၌၎င်း၊ ရှင်ဘုရင် တို့၌၎င်း၊ တဖန် ပရောဖက် ပြု၍ ဟောပြောရ မည်ဟု ဆို လေ၏။