< مَتھِح 7 >
یَتھا یُویَں دوشِیکرِتا نَ بھَوَتھَ، تَتْکرِتےنْیَں دوشِنَں ما کُرُتَ۔ | 1 |
Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε.
یَتو یادرِشینَ دوشینَ یُویَں پَرانْ دوشِنَح کُرُتھَ، تادرِشینَ دوشینَ یُویَمَپِ دوشِیکرِتا بھَوِشْیَتھَ، اَنْیَنْچَ یینَ پَرِمانینَ یُشْمابھِح پَرِمِییَتے، تینَیوَ پَرِمانینَ یُشْمَتْکرِتے پَرِمایِشْیَتے۔ | 2 |
ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν.
اَپَرَنْچَ نِجَنَیَنے یا ناسا وِدْیَتے، تامْ اَنالوچْیَ تَوَ سَہَجَسْیَ لوچَنے یَتْ ترِنَمْ آسْتے، تَدیوَ کُتو وِیکْشَسے؟ | 3 |
τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;
تَوَ نِجَلوچَنے ناسایاں وِدْیَمانایاں، ہے بھْراتَح، تَوَ نَیَناتْ ترِنَں بَہِشْیَرْتُں اَنُجانِیہِ، کَتھامیتاں نِجَسَہَجایَ کَتھَں کَتھَیِتُں شَکْنوشِ؟ | 4 |
ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ;
ہے کَپَٹِنْ، آدَو نِجَنَیَناتْ ناساں بَہِشْکُرُ تَتو نِجَدرِشْٹَو سُپْرَسَنّایاں تَوَ بھْراترِ رْلوچَناتْ ترِنَں بَہِشْکَرْتُں شَکْشْیَسِ۔ | 5 |
ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ τὴν δοκόν, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
اَنْیَنْچَ سارَمیییبھْیَح پَوِتْرَوَسْتُونِ ما وِتَرَتَ، وَراہاناں سَمَکْشَنْچَ مُکْتا ما نِکْشِپَتَ؛ نِکْشیپَناتْ تے تاح سَرْوّاح پَدَے رْدَلَیِشْیَنْتِ، پَراورِتْیَ یُشْمانَپِ وِدارَیِشْیَنْتِ۔ | 6 |
Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.
یاچَدھْوَں تَتو یُشْمَبھْیَں دایِشْیَتے؛ مرِگَیَدھْوَں تَتَ اُدّیشَں لَپْسْیَدھْوے؛ دْوارَمْ آہَتَ، تَتو یُشْمَتْکرِتے مُکْتَں بھَوِشْیَتِ۔ | 7 |
Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.
یَسْمادْ یینَ یاچْیَتے، تینَ لَبھْیَتے؛ یینَ مرِگْیَتے تینودّیشَح پْراپْیَتے؛ یینَ چَ دْوارَمْ آہَنْیَتے، تَتْکرِتے دْوارَں موچْیَتے۔ | 8 |
πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.
آتْمَجینَ پُوپے پْرارْتھِتے تَسْمَے پاشانَں وِشْرانَیَتِ، | 9 |
ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ;
مِینے یاچِتے چَ تَسْمَے بھُجَگَں وِتَرَتِ، ایتادرِشَح پِتا یُشْماکَں مَدھْیے کَ آسْتے؟ | 10 |
ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ;
تَسْمادْ یُویَمْ اَبھَدْراح سَنْتوپِ یَدِ نِجَبالَکیبھْیَ اُتَّمَں دْرَوْیَں داتُں جانِیتھَ، تَرْہِ یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا سْوِییَیاچَکیبھْیَح کِمُتَّمانِ وَسْتُونِ نَ داسْیَتِ؟ | 11 |
εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.
یُوشْمانْ پْرَتِیتَریشاں یادرِشو وْیَوَہارو یُشْماکَں پْرِیَح، یُویَں تانْ پْرَتِ تادرِشانیوَ وْیَوَہارانْ وِدھَتَّ؛ یَسْمادْ وْیَوَسْتھابھَوِشْیَدْوادِناں وَچَنانامْ اِتِ سارَمْ۔ | 12 |
πάντα οὖν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.
سَنْکِیرْنَدْوارینَ پْرَوِشَتَ؛ یَتو نَرَکَگَمَنایَ یَدْ دْوارَں تَدْ وِسْتِیرْنَں یَچَّ وَرْتْمَ تَدْ برِہَتْ تینَ بَہَوَح پْرَوِشَنْتِ۔ | 13 |
εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα [ἡ πύλη] καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς·
اَپَرَں سْوَرْگَگَمَنایَ یَدْ دْوارَں تَتْ کِیدرِکْ سَںکِیرْنَں۔ یَچَّ وَرْتْمَ تَتْ کِیدرِگْ دُرْگَمَمْ۔ تَدُدّیشْٹارَح کِیَنْتولْپاح۔ | 14 |
ὅτι στενὴ [ἡ πύλη] καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν.
اَپَرَنْچَ یے جَنا میشَویشینَ یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَچّھَنْتِ، کِنْتْوَنْتَرْدُرَنْتا ورِکا ایتادرِشیبھْیو بھَوِشْیَدْوادِبھْیَح ساوَدھانا بھَوَتَ، یُویَں پھَلینَ تانْ پَرِچیتُں شَکْنُتھَ۔ | 15 |
Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες.
مَنُجاح کِں کَنْٹَکِنو ورِکْشادْ دْراکْشاپھَلانِ شرِگالَکولِتَشْچَ اُڈُمْبَرَپھَلانِ شاتَیَنْتِ؟ | 16 |
ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὰς ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;
تَدْوَدْ اُتَّمَ ایوَ پادَپَ اُتَّمَپھَلانِ جَنَیَتِ، اَدھَمَپادَپَایوادھَمَپھَلانِ جَنَیَتِ۔ | 17 |
οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ·
کِنْتُوتَّمَپادَپَح کَداپْیَدھَمَپھَلانِ جَنَیِتُں نَ شَکْنوتِ، تَتھادھَموپِ پادَپَ اُتَّمَپھَلانِ جَنَیِتُں نَ شَکْنوتِ۔ | 18 |
οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ἐνεγκεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ἐνεγκεῖν.
اَپَرَں یے یے پادَپا اَدھَمَپھَلانِ جَنَیَنْتِ، تے کرِتّا وَہْنَو کْشِپْیَنْتے۔ | 19 |
πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.
اَتَایوَ یُویَں پھَلینَ تانْ پَرِچیشْیَتھَ۔ | 20 |
ἄραγε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς.
یے جَنا ماں پْرَبھُں وَدَنْتِ، تے سَرْوّے سْوَرْگَراجْیَں پْرَویکْشْیَنْتِ تَنَّ، کِنْتُ یو مانَوو مَمَ سْوَرْگَسْتھَسْیَ پِتُرِشْٹَں کَرْمَّ کَروتِ سَ ایوَ پْرَویکْشْیَتِ۔ | 21 |
Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, κύριε κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
تَدْ دِنے بَہَوو ماں وَدِشْیَنْتِ، ہے پْرَبھو ہے پْرَبھو، تَوَ نامْنا کِمَسْمامِ رْبھَوِشْیَدْواکْیَں نَ وْیاہرِتَں؟ تَوَ نامْنا بھُوتاح کِں نَ تْیاجِتاح؟ تَوَ نامْنا کِں نانادْبھُتانِ کَرْمّانِ نَ کرِتانِ؟ | 22 |
πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, κύριε κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;
تَداہَں وَدِشْیامِ، ہے کُکَرْمَّکارِنو یُشْمانْ اَہَں نَ ویدْمِ، یُویَں مَتْسَمِیپادْ دُورِیبھَوَتَ۔ | 23 |
καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.
یَح کَشْچِتْ مَمَیتاح کَتھاح شْرُتْوا پالَیَتِ، سَ پاشانوپَرِ گرِہَنِرْمّاتْرا جْنانِنا سَہَ مَیوپَمِییَتے۔ | 24 |
Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν.
یَتو ورِشْٹَو سَتْیامْ آپْلاوَ آگَتے وایَو واتے چَ تیشُ تَدْگیہَں لَگْنیشُ پاشانوپَرِ تَسْیَ بھِتّیسْتَنَّ پَتَتِ | 25 |
καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσεν, τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν.
کِنْتُ یَح کَشْچِتْ مَمَیتاح کَتھاح شْرُتْوا نَ پالَیَتِ سَ سَیکَتے گیہَنِرْمّاتْرا جْنانِنا اُپَمِییَتے۔ | 26 |
καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν ἄμμον.
یَتو جَلَورِشْٹَو سَتْیامْ آپْلاوَ آگَتے پَوَنے واتے چَ تَے رْگرِہے سَماگھاتے تَتْ پَتَتِ تَتْپَتَنَں مَہَدْ بھَوَتِ۔ | 27 |
καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη.
یِیشُنَیتیشُ واکْییشُ سَماپِتیشُ مانَواسْتَدِییوپَدیشَمْ آشْچَرْیَّں مینِرے۔ | 28 |
Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ·
یَسْماتْ سَ اُپادھْیایا اِوَ تانْ نوپَدِدیشَ کِنْتُ سَمَرْتھَپُرُشَاِوَ سَمُپَدِدیشَ۔ | 29 |
ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς αὐτῶν.