< مَتھِح 28 >
تَتَح پَرَں وِشْرامَوارَسْیَ شیشے سَپْتاہَپْرَتھَمَدِنَسْیَ پْرَبھوتے جاتے مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ اَنْیَمَرِیَمْ چَ شْمَشانَں دْرَشْٹُماگَتا۔ | 1 |
सब्ते दे रोजे बाद हफ्ते दे पेहले रोजे पौ फटदे ही मरियम मगदलीनी कने दुई मरियम कबरां जो दिखणा आईयां।
تَدا مَہانْ بھُوکَمْپوبھَوَتْ؛ پَرَمیشْوَرِییَدُوتَح سْوَرْگادَوَرُہْیَ شْمَشانَدْواراتْ پاشانَمَپَسارْیَّ تَدُپَرْیُّپَوِویشَ۔ | 2 |
कने दिखा इक बडा हिलण होया, क्योंकि प्रभुऐ दा इक स्वर्गदूत स्वर्गे ला उतरया था, कने बखे आई करी उनी पथरे जो हटाई दिता, कने उस पर बेई गिया।
تَدْوَدَنَں وِدْیُدْوَتْ تیجومَیَں وَسَنَں ہِمَشُبھْرَنْچَ۔ | 3 |
उदा रूप बिजा सांई था कने उदे कपड़े बर्फा सांई चिट्टे थे।
تَدانِیں رَکْشِنَسْتَدْبھَیاتْ کَمْپِتا مرِتَوَدْ بَبھُووَح۔ | 4 |
उदे डरे ने पेहरेदार कम्मी पे, कने मुर्दयाँ सांई होई गे।
سَ دُوتو یوشِتو جَگادَ، یُویَں ما بھَیشْٹَ، کْرُشَہَتَیِیشُں مرِگَیَدھْوے تَدَہَں ویدْمِ۔ | 5 |
स्वर्गदूते जनानिया जो बोलया, “डरा मत, मिंजो पता है कि तुसां यीशुऐ जो तोपा दियां न जिसयो सूली पर चढ़ाया था।
سوتْرَ ناسْتِ، یَتھاوَدَتْ تَتھوتّھِتَوانْ؛ ایتَتْ پْرَبھوح شَیَنَسْتھانَں پَشْیَتَ۔ | 6 |
सै ऐथू नी है, सै तां अपणे बचने दे अनुसार जिन्दा होई गिया है। ओआ इसा जगा जो दिखा जिथू प्रभु रखया था,
تُورْنَں گَتْوا تَچّھِشْیانْ اِتِ وَدَتَ، سَ شْمَشانادْ اُدَتِشْٹھَتْ، یُشْماکَمَگْرے گالِیلَں یاسْیَتِ یُویَں تَتْرَ تَں وِیکْشِشْیَدھْوے، پَشْیَتاہَں وارْتّامِماں یُشْمانَوادِشَں۔ | 7 |
झट जाई करी उदे चेलयां ने बोला कि, सै मरयां चे जिन्दा होई गिया है; सै तुसां ला पेहले गलील प्रदेश जाई रिया है, ओथु तुहांजो उदे दर्शण होणे! दिखा, मैं तुसां ने बोली दिता है।”
تَتَسْتا بھَیاتْ مَہانَنْدانْچَ شْمَشاناتْ تُورْنَں بَہِرْبھُویَ تَچّھِشْیانْ وارْتّاں وَکْتُں دھاوِتَوَتْیَح۔ کِنْتُ شِشْیانْ وارْتّاں وَکْتُں یانْتِ، تَدا یِیشُ رْدَرْشَنَں دَتّوا تا جَگادَ، | 8 |
कने सै डर कने बड़िया खुशिया ने कबरा ला बापस जाई करी उदे चेलयां जो खबर देंणे तांई दोड़ी गियां।
یُشْماکَں کَلْیانَں بھُویاتْ، تَتَسْتا آگَتْیَ تَتْپادَیوح پَتِتْوا پْرَنیمُح۔ | 9 |
तालू यीशु उना जो मिला। कने बोलया, “नमस्ते।” कने उना बखे आई करी उदे पैरां जो पकड़ी करी उसयो दण्डवत किता।
یِیشُسْتا اَوادِیتْ، ما بِبھِیتَ، یُویَں گَتْوا مَمَ بھْراترِنْ گالِیلَں یاتُں وَدَتَ، تَتْرَ تے ماں دْرَکْشْیَنْتِ۔ | 10 |
तालू यीशुऐ उना ने बोलया, “डरा मत; मेरे चेलयां जो जाई करी बोला, कि गलील प्रदेशे जो चली जा ओथु मिंजो दिखणा है।”
سْتْرِیو گَچّھَنْتِ، تَدا رَکْشِناں کیچِتْ پُرَں گَتْوا یَدْیَدْ گھَٹِتَں تَتْسَرْوَّں پْرَدھانَیاجَکانْ جْناپِتَوَنْتَح۔ | 11 |
सै जनानियां चेलयां जो ऐ खबर देणा ही चलियां थियां कि, सिपाइयां जड़े कबरा दी रखबाली करा दे थे उना शेहरे च आई करी सारा हाल बड्डे याजकां जो सुणाया।
تے پْراچِینَیح سَمَں سَںسَدَں کرِتْوا مَنْتْرَیَنْتو بَہُمُدْراح سینابھْیو دَتّواوَدَنْ، | 12 |
तालू बड्डे याजकां, यहूदी अगुवे सोगी गिठे होईकरी सलाह बणाई। उना सिपाईयां जो रिशवत दे रूप च मता सारा धन देणे दा फेसला किता, कने उना जो बोलया।
اَسْماسُ نِدْرِتیشُ تَچّھِشْیا یامِنْیاماگَتْیَ تَں ہرِتْوانَیَنْ، اِتِ یُویَں پْرَچارَیَتَ۔ | 13 |
तुसां सारे लोकां ने ऐ बोलनयो कि राती जालू असां सुतयो थे, तां उदे चेले आई करी उसयो चोरी लेई गे।
یَدْییتَدَدھِپَتیح شْروتْرَگوچَرِیبھَویتْ، تَرْہِ تَں بودھَیِتْوا یُشْمانَوِشْیامَح۔ | 14 |
कने अगर ऐ गल्ल राज्यपाले दे कना दीकर पुजगी कि तुसां रखबाली दे बकते सोई गियो थे, तां असां उसयो समझाई लेंगे कने तुसां जो चिंता करणे दी जरूरत नी है असां बचाई लेंगे।
تَتَسْتے مُدْرا گرِہِیتْوا شِکْشانُرُوپَں کَرْمَّ چَکْرُح، یِہُودِییاناں مَدھْیے تَسْیادْیاپِ کِںوَدَنْتِی وِدْیَتے۔ | 15 |
उना पेसा लेईकरी जियां उना जो सिखया था, तियां ही किता। ऐ गल्ल अजे दीकर यहूदियां च प्रचलित है।
ایکادَشَ شِشْیا یِیشُنِرُوپِتاگالِیلَسْیادْرِں گَتْوا | 16 |
कने गयारा चेले गलील प्रदेशे दे उस पाहड़े पर गे, जड़ा यीशुऐ उना जो दसया था।
تَتْرَ تَں سَںوِیکْشْیَ پْرَنیمُح، کِنْتُ کیچِتْ سَنْدِگْدھَوَنْتَح۔ | 17 |
कने उना उदे दर्शण पाई करी उसयो नमस्ते किते, पर कुसी-कुसी जो शक होया की यीशु जिन्दा होया है।
یِیشُسْتیشاں سَمِیپَماگَتْیَ وْیاہرِتَوانْ، سْوَرْگَمیدِنْیوح سَرْوّادھِپَتِتْوَبھارو مَیَّرْپِتَ آسْتے۔ | 18 |
यीशुऐ उना बाल आई करी बोलया, स्वर्ग कने धरतिया दा सारा हक मिंजो दितया है।
اَتو یُویَں پْرَیایَ سَرْوَّدیشِییانْ شِشْیانْ کرِتْوا پِتُح پُتْرَسْیَ پَوِتْرَسْیاتْمَنَشْچَ نامْنا تانَوَگاہَیَتَ؛ اَہَں یُشْمانْ یَدْیَدادِشَں تَدَپِ پالَیِتُں تانُپادِشَتَ۔ | 19 |
इस तांई तुसां जाई करी सारियां जातियां दे लोकां जो चेले बणा; कने उना जो पिता, पुत्र, कने पबित्र आत्मा दे नाऐ ने बपतिस्मा दीया।
پَشْیَتَ، جَگَدَنْتَں یاوَتْ سَداہَں یُشْمابھِح ساکَں تِشْٹھامِ۔ اِتِ۔ (aiōn ) | 20 |
“कने उना जो सारियां गल्लां जिना दा मैं तुहांजो हुकम दितया है, उना जो मनणा सिखा: कने दिखा, मैं संसारे दे अंत दीकर हमेशा तुहाड़े सोगी है।” (aiōn )