مَتھِح 26
| یِیشُریتانْ پْرَسْتاوانْ سَماپْیَ شِشْیانُوچے، | 1 |
És mikor mindezeket a beszédeket elvégezte vala Jézus, monda az ő tanítványainak:
| یُشْمابھِ رْجْناتَں دِنَدْوَیاتْ پَرَں نِسْتارَمَہَ اُپَسْتھاسْیَتِ، تَتْرَ مَنُجَسُتَح کْرُشینَ ہَنْتُں پَرَکَریشُ سَمَرْپِشْیَتے۔ | 2 |
Tudjátok, hogy két nap mulva a husvétnak ünnepe lészen, és az embernek Fia elárultatik, hogy megfeszíttessék.
| تَتَح پَرَں پْرَدھانَیاجَکادھْیاپَکَپْرانْچَح کِیَپھانامْنو مَہایاجَکَسْیاٹّالِکایاں مِلِتْوا | 3 |
Akkor egybegyűlének a főpapok, az írástudók és a nép vénei a főpap házába, a kit Kajafásnak hívtak,
| کینوپایینَ یِیشُں دھرِتْوا ہَنْتُں شَکْنُیُرِتِ مَنْتْرَیانْچَکْرُح۔ | 4 |
És tanácsot tartának, hogy Jézust álnoksággal megfogják és megöljék.
| کِنْتُ تَیرُکْتَں مَہَکالے نَ دھَرْتَّوْیَح، دھرِتے پْرَجاناں کَلَہینَ بھَوِتُں شَکْیَتے۔ | 5 |
De azt mondják vala: Ne az ünnepen: hogy zendülés ne legyen a nép között.
| تَتو بَیتھَنِیاپُرے شِموناکھْیَسْیَ کُشْٹھِنو ویشْمَنِ یِیشَو تِشْٹھَتِ | 6 |
És mikor Jézus Bethániában, a poklos Simon házánál vala,
| کاچَنَ یوشا شْویتوپَلَبھاجَنینَ مَہارْگھْیَں سُگَنْدھِ تَیلَمانِییَ بھوجَنایوپَوِشَتَسْتَسْیَ شِروبھْیَشیچَتْ۔ | 7 |
Méne ő hozzá egy asszony, a kinél vala drága kenetnek alabástrom szelenczéje, és az ő fejére tölté, a mint az asztalnál ül vala.
| کِنْتُ تَدالوکْیَ تَچّھِشْیَیح کُپِتَیرُکْتَں، کُتَ اِتّھَمَپَوْیَیَتے؟ | 8 |
Látván pedig ezt az ő tanítványai, bosszankodának, mondván: Mire való ez a tékozlás?
| چیدِدَں وْیَکْریشْیَتَ، تَرْہِ بھُورِمُولْیَں پْراپْیَ دَرِدْریبھْیو وْیَتارِشْیَتَ۔ | 9 |
Mert eladhatták volna ezt a kenetet nagy áron, és adhatták volna a szegényeknek.
| یِیشُنا تَدَوَگَتْیَ تے سَمُدِتاح، یوشامیناں کُتو دُحکھِنِیں کُرُتھَ، سا ماں پْرَتِ سادھُ کَرْمّاکارْشِیتْ۔ | 10 |
Mikor pedig ezt eszébe vette Jézus, monda nékik: Miért bántjátok ezt az asszonyt? hiszen jó dolgot cselekedett én velem.
| یُشْماکَمَں سَمِیپے دَرِدْراح سَتَتَمیواسَتے، کِنْتُ یُشْماکَمَنْتِکیہَں ناسے سَتَتَں۔ | 11 |
Mert a szegények mindenkor veletek lesznek, de én nem leszek mindenkor veletek.
| سا مَمَ کایوپَرِ سُگَنْدھِتَیلَں سِکْتْوا مَمَ شْمَشانَدانَکَرْمّاکارْشِیتْ۔ | 12 |
Mert hogy ő ezt a kenetet testemre töltötte, az én temetésemre nézve cselekedte azt.
| اَتوہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ سَرْوَّسْمِنْ جَگَتِ یَتْرَ یَتْرَیشَ سُسَماچارَح پْرَچارِشْیَتے، تَتْرَ تَتْرَیتَسْیا نارْیّاح سْمَرَنارْتھَمْ کَرْمّیدَں پْرَچارِشْیَتے۔ | 13 |
Bizony mondom néktek: Valahol az egész világon prédikáltatik az evangyéliom, a mit ez én velem cselekedék, az is hirdettetik az ő emlékezetére.
| تَتو دْوادَشَشِشْیانامْ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُودانامَکَ ایکَح شِشْیَح پْرَدھانَیاجَکانامَنْتِکَں گَتْوا کَتھِتَوانْ، | 14 |
Akkor a tizenkettő közül egy, a kit Iskariótes Júdásnak hívtak, a főpapokhoz menvén,
| یَدِ یُشْماکَں کَریشُ یِیشُں سَمَرْپَیامِ، تَرْہِ کِں داسْیَتھَ؟ تَدانِیں تے تَسْمَے تْرِںشَنْمُدْرا داتُں سْتھِرِیکرِتَوَنْتَح۔ | 15 |
Monda: Mit akartok nékem adni, és én kezetekbe adom őt? Azok pedig rendelének néki harmincz ezüst pénzt.
| سَ تَدارَبھْیَ تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں سُیوگَں چیشْٹِتَوانْ۔ | 16 |
És ettől fogva alkalmat keres vala, hogy elárulja őt.
| اَنَنْتَرَں کِنْوَشُونْیَپُوپَپَرْوَّنَح پْرَتھَمیہْنِ شِشْیا یِیشُمْ اُپَگَتْیَ پَپْرَچّھُح بھَوَتْکرِتے کُتْرَ وَیَں نِسْتارَمَہَبھوجْیَمْ آیوجَیِشْیامَح؟ بھَوَتَح کیچّھا؟ | 17 |
A kovásztalan kenyerek első napján pedig Jézushoz menének a tanítványok, mondván: Hol akarod, hogy megkészítsük néked ételedre a husvéti bárányt?
| تَدا سَ گَدِتَوانْ، مَدھْیینَگَرَمَمُکَپُںسَح سَمِیپَں وْرَجِتْوا وَدَتَ، گُرُ رْگَدِتَوانْ، مَتْکالَح سَوِدھَح، سَہَ شِشْیَیسْتْوَدالَیے نِسْتارَمَہَبھوجْیَں بھوکْشْیے۔ | 18 |
Ő pedig monda: Menjetek el a városba ama bizonyos emberhez, és ezt mondjátok néki: A Mester üzeni: Az én időm közel van; nálad tartom meg a husvétot tanítványaimmal.
| تَدا شِشْیا یِیشوسْتادرِشَنِدیشانُرُوپَکَرْمَّ وِدھایَ تَتْرَ نِسْتارَمَہَبھوجْیَماسادَیاماسُح۔ | 19 |
És úgy cselekedének a tanítványok, a mint Jézus parancsolta vala nékik; és elkészíték a husvéti bárányt.
| تَتَح سَنْدھْیایاں سَتْیاں دْوادَشَبھِح شِشْیَیح ساکَں سَ نْیَوِشَتْ۔ | 20 |
Mikor pedig beestveledék, letelepszik vala a tizenkettővel,
| اَپَرَں بھُنْجانَ اُکْتَوانْ یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، یُشْماکَمیکو ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔ | 21 |
És a mikor esznek vala, monda: Bizony mondom néktek, ti közületek egy elárul engem.
| تَدا تےتِیوَ دُحکھِتا ایکَیکَشو وَکْتُماریبھِرے، ہے پْرَبھو، سَ کِمَہَں؟ | 22 |
És felettébb megszomorodva, kezdék mindannyian mondani néki: Én vagyok-é az, Uram?
| تَتَح سَ جَگادَ، مَیا ساکَں یو جَنو بھوجَنَپاتْرے کَرَں سَںکْشِپَتِ، سَ ایوَ ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔ | 23 |
Ő pedig felelvén, monda: A ki velem együtt mártja kezét a tálba, az árul el engem.
| مَنُجَسُتَمَدھِ یادرِشَں لِکھِتَماسْتے، تَدَنُرُوپا تَدْگَتِ رْبھَوِشْیَتِ؛ کِنْتُ یینَ پُںسا سَ پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے، ہا ہا چیتْ سَ ناجَنِشْیَتَ، تَدا تَسْیَ کْشیمَمَبھَوِشْیَتْ۔ | 24 |
Az embernek Fia jóllehet elmegyen, a mint meg van írva felőle, de jaj annak az embernek, a ki az embernek Fiát elárulja; jobb volna annak az embernek, ha nem született volna.
| تَدا یِہُوداناما یو جَنَسْتَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ، سَ اُکْتَوانْ، ہے گُرو، سَ کِمَہَں؟ تَتَح سَ پْرَتْیُکْتَوانْ، تْوَیا سَتْیَں گَدِتَمْ۔ | 25 |
Megszólalván Júdás is, a ki elárulja vala őt, monda: Én vagyok-é az, Mester? Monda néki: Te mondád.
| اَنَنْتَرَں تیشامَشَنَکالے یِیشُح پُوپَماداییشْوَرِییَگُنانَنُودْیَ بھَںکْتْوا شِشْییبھْیَح پْرَدایَ جَگادَ، مَدْوَپُحسْوَرُوپَمِمَں گرِہِیتْوا کھادَتَ۔ | 26 |
Mikor pedig evének, vevé Jézus a kenyeret és hálákat adván, megtöré és adá a tanítványoknak, és monda: Vegyétek, egyétek; ez az én testem.
| پَشْچاتْ سَ کَںسَں گرِہْلَنْ اِیشْوَرِییَگُنانَنُودْیَ تیبھْیَح پْرَدایَ کَتھِتَوانْ، سَرْوَّے رْیُشْمابھِرَنینَ پاتَوْیَں، | 27 |
És vevén a poharat és hálákat adván, adá azoknak, ezt mondván: Igyatok ebből mindnyájan;
| یَسْمادَنیکیشاں پاپَمَرْشَنایَ پاتِتَں یَنْمَنُّوتْنَنِیَمَرُوپَشونِتَں تَدیتَتْ۔ | 28 |
Mert ez az én vérem, az új szövetségnek vére, a mely sokakért kiontatik bűnöknek bocsánatára.
| اَپَرَمَہَں نُوتْنَگوسْتَنِیرَسَں نَ پاسْیامِ، تاوَتْ گوسْتَنِیپھَلَرَسَں پُنَح کَداپِ نَ پاسْیامِ۔ | 29 |
Mondom pedig néktek, hogy: Mostantól fogva nem iszom a szőlőtőkének ebből a terméséből mind ama napig, a mikor újan iszom azt veletek az én Atyámnak országában.
| پَشْچاتْ تے گِیتَمیکَں سَںگِییَ جَیتُناکھْیَگِرِں گَتَوَنْتَح۔ | 30 |
És dícséretet énekelvén, kimenének az olajfák hegyére.
| تَدانِیں یِیشُسْتانَووچَتْ، اَسْیاں رَجَنْیامَہَں یُشْماکَں سَرْوّیشاں وِگھْنَرُوپو بھَوِشْیامِ، یَتو لِکھِتَماسْتے، "میشاناں رَکْشَکو یَسْتَں پْرَہَرِشْیامْیَہَں تَتَح۔ میشاناں نِوَہو نُونَں پْرَوِکِیرْنو بھَوِشْیَتِ"۔۔ | 31 |
Akkor monda nékik Jézus: Mindnyájan ezen az éjszakán megbotránkoztok én bennem. Mert meg van írva: Megverem a pásztort, és elszélednek a nyájnak juhai.
| کِنْتُ شْمَشاناتْ سَمُتّھایَ یُشْماکَمَگْرےہَں گالِیلَں گَمِشْیامِ۔ | 32 |
De föltámadásom után előttetek megyek majd Galileába.
| پِتَرَسْتَں پْروواچَ، بھَواںشْچیتْ سَرْوّیشاں وِگھْنَرُوپو بھَوَتِ، تَتھاپِ مَمَ نَ بھَوِشْیَتِ۔ | 33 |
Péter pedig felelvén, monda néki: Ha mindnyájan megbotránkoznak is te benned, én soha meg nem botránkozom.
| تَتو یِیشُنا سَ اُکْتَح، تُبھْیَمَہَں تَتھْیَں کَتھَیامِ، یامِنْیامَسْیاں چَرَنایُدھَسْیَ رَواتْ پُورْوَّں تْوَں ماں تْرِ رْنانْگِیکَرِشْیَسِ۔ | 34 |
Monda néki Jézus: Bizony mondom néked, ezen az éjszakán, mielőtt megszólal a kakas, háromszor megtagadsz engem.
| تَتَح پِتَرَ اُدِتَوانْ، یَدْیَپِ تْوَیا سَمَں مَرْتَّوْیَں، تَتھاپِ کَداپِ تْواں نَ نانْگِیکَرِشْیامِ؛ تَتھَیوَ سَرْوّے شِشْیاشْچوچُح۔ | 35 |
Monda néki Péter: Ha meg kell is veled halnom, meg nem tagadlak téged. Hasonlóképen szólnak vala a többi tanítványok is.
| اَنَنْتَرَں یِیشُح شِشْیَیح ساکَں گیتْشِمانِینامَکَں سْتھانَں پْرَسْتھایَ تیبھْیَح کَتھِتَوانْ، اَدَح سْتھانَں گَتْوا یاوَدَہَں پْرارْتھَیِشْیے تاوَدْ یُویَمَتْروپَوِشَتَ۔ | 36 |
Akkor elméne Jézus velök egy helyre, a melyet Gecsemánénak hívtak, és monda a tanítványoknak: Üljetek le itt, míg elmegyek és amott imádkozom.
| پَشْچاتْ سَ پِتَرَں سِوَدِیَسُتَو چَ سَنْگِنَح کرِتْوا گَتَوانْ، شوکاکُلوتِیوَ وْیَتھِتَشْچَ بَبھُووَ۔ | 37 |
És maga mellé vévén Pétert és Zebedeusnak két fiát, kezde szomorkodni és gyötrődni.
| تانَوادِیچَّ مرِتِیاتَنیوَ مَتْپْراناناں یاتَنا جایَتے، یُویَمَتْرَ مَیا سارْدّھَں جاگرِتَ۔ | 38 |
Ekkor monda nékik: Felette igen szomorú az én lelkem mind halálig! maradjatok itt és vigyázzatok én velem.
| تَتَح سَ کِنْچِدُّورَں گَتْوادھومُکھَح پَتَنْ پْرارْتھَیانْچَکْرے، ہے مَتْپِتَرْیَدِ بھَوِتُں شَکْنوتِ، تَرْہِ کَںسویَں مَتّو دُورَں یاتُ؛ کِنْتُ مَدِچّھاوَتْ نَ بھَوَتُ، تْوَدِچّھاوَدْ بھَوَتُ۔ | 39 |
És egy kissé előre menve, arczra borula, könyörögvén és mondván: Atyám! ha lehetséges, múljék el tőlem e pohár; mindazáltal ne úgy legyen a mint én akarom, hanem a mint te.
| تَتَح سَ شِشْیانُپیتْیَ تانْ نِدْرَتو نِرِیکْشْیَ پِتَرایَ کَتھَیاماسَ، یُویَں مَیا ساکَں دَنْڈَمیکَمَپِ جاگَرِتُں ناشَنْکُتَ؟ | 40 |
Akkor méne a tanítványokhoz és aluva találá őket, és monda Péternek: Így nem birtatok vigyázni velem egy óráig sem!?
| پَرِیکْشایاں نَ پَتِتُں جاگرِتَ پْرارْتھَیَدھْوَنْچَ؛ آتْما سَمُدْیَتوسْتِ، کِنْتُ وَپُ رْدُرْبَّلَں۔ | 41 |
Vigyázzatok és imádkozzatok, hogy kísértetbe ne essetek; mert jóllehet a lélek kész, de a test erőtelen.
| سَ دْوِتِییَوارَں پْرارْتھَیانْچَکْرے، ہے مَتّاتَ، نَ پِیتے یَدِ کَںسَمِدَں مَتّو دُورَں یاتُں نَ شَکْنوتِ، تَرْہِ تْوَدِچّھاوَدْ بھَوَتُ۔ | 42 |
Ismét elméne másodszor is, és könyörge, mondván: Atyám! ha el nem múlhatik tőlem e pohár, hogy ki ne igyam, legyen meg a te akaratod.
| سَ پُنَریتْیَ تانْ نِدْرَتو دَدَرْشَ، یَتَسْتیشاں نیتْرانِ نِدْرَیا پُورْنانْیاسَنْ۔ | 43 |
És mikor visszatér vala, ismét aluva találá őket; mert megnehezedtek vala az ő szemeik.
| پَشْچاتْ سَ تانْ وِہایَ وْرَجِتْوا ترِتِییَوارَں پُورْوَّوَتْ کَتھَیَنْ پْرارْتھِتَوانْ۔ | 44 |
És ott hagyva őket, ismét elméne és imádkozék harmadszor, ugyanazon beszéddel szólván.
| تَتَح شِشْیانُپاگَتْیَ گَدِتَوانْ، سامْپْرَتَں شَیاناح کِں وِشْرامْیَتھَ؟ پَشْیَتَ، سَمَیَ اُپاسْتھاتْ، مَنُجَسُتَح پاپِناں کَریشُ سَمَرْپْیَتے۔ | 45 |
Ekkor méne az ő tanítványaihoz, és monda nékik: Aludjatok immár és nyugodjatok. Ímé, elközelgett az óra, és az embernek Fia a bűnösök kezébe adatik.
| اُتِّشْٹھَتَ، وَیَں یامَح، یو ماں پَرَکَریشُ مَسَرْپَیِشْیَتِ، پَشْیَتَ، سَ سَمِیپَمایاتِ۔ | 46 |
Keljetek fel, menjünk! Ímé elközelgett, a ki engem elárul.
| ایتَتْکَتھاکَتھَنَکالے دْوادَشَشِشْیانامیکو یِہُودانامَکو مُکھْیَیاجَکَلوکَپْراچِینَیح پْرَہِتانْ اَسِدھارِیَشْٹِدھارِنو مَنُجانْ گرِہِیتْوا تَتْسَمِیپَمُپَتَسْتھَو۔ | 47 |
És még mikor beszél vala, ímé Júdás, egy a tizenkettő közül, eljöve és vele együtt sok nép fegyverekkel és fustélyokkal, a főpapoktól és a nép véneitől.
| اَسَو پَرَکَریشْوَرْپَیِتا پُورْوَّں تانْ اِتّھَں سَنْکیتَیاماسَ، یَمَہَں چُمْبِشْیے، سوسَو مَنُجَح،سَایوَ یُشْمابھِ رْدھارْیَّتاں۔ | 48 |
A ki pedig őt elárulja vala, jelt ada nékik, mondván: A kit én majd megcsókolok, ő az, fogjátok meg őt.
| تَدا سَ سَپَدِ یِیشُمُپاگَتْیَ ہے گُرو، پْرَنَمامِیتْیُکْتْوا تَں چُچُمْبے۔ | 49 |
És mindjárt Jézushoz lépvén, monda: Üdvöz légy Mester! és megcsókolá őt.
| تَدا یِیشُسْتَمُواچَ، ہے مِتْرَں کِمَرْتھَماگَتوسِ؟ تَدا تَیراگَتْیَ یِیشُراکْرَمْیَ دَگھْرے۔ | 50 |
Jézus pedig monda néki: Barátom, miért jöttél? Akkor hozzámenvén, kezeiket Jézusra veték és megfogák őt.
| تَتو یِیشوح سَنْگِنامیکَح کَرَں پْرَسارْیَّ کوشادَسِں بَہِشْکرِتْیَ مَہایاجَکَسْیَ داسَمیکَماہَتْیَ تَسْیَ کَرْنَں چِچّھیدَ۔ | 51 |
És ímé egyik azok közül, a kik a Jézussal valának, kinyújtván kezét, szablyáját kirántá, és a főpap szolgáját megcsapván, levágá annak egyik fülét.
| تَتو یِیشُسْتَں جَگادَ، کھَڈْگَں سْوَسْتھانے نِدھیہِ یَتو یے یے جَنا اَسِں دھارَیَنْتِ، تَایواسِنا وِنَشْیَنْتِ۔ | 52 |
Akkor monda néki Jézus: Tedd helyére szablyádat; mert a kik fegyvert fognak, fegyverrel kell veszniök.
| اَپَرَں پِتا یَتھا مَدَنْتِکَں سْوَرْگِییَدُوتاناں دْوادَشَواہِنِیتودھِکَں پْرَہِنُیاتْ مَیا تَمُدِّشْییدانِیمیوَ تَتھا پْرارْتھَیِتُں نَ شَکْیَتے، تْوَیا کِمِتّھَں جْنایَتے؟ | 53 |
Avagy azt gondolod-é, hogy nem kérhetném most az én Atyámat, hogy adjon ide mellém többet tizenkét sereg angyalnál?
| تَتھا سَتِیتّھَں گھَٹِشْیَتے دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ یَدِدَں واکْیَں تَتْ کَتھَں سِدھْییتْ؟ | 54 |
De mi módon teljesednének be az írások, hogy így kell lenni?
| تَدانِیں یِیشُ رْجَنَنِوَہَں جَگادَ، یُویَں کھَڈْگَیَشْٹِینْ آدایَ ماں کِں چَورَں دھَرْتُّمایاتاح؟ اَہَں پْرَتْیَہَں یُشْمابھِح ساکَمُپَوِشْیَ سَمُپادِشَں، تَدا ماں نادھَرَتَ؛ | 55 |
Ugyanekkor monda Jézus a sokaságnak: Mint valami latorra, úgy jöttetek fegyverekkel és fustélyokkal, hogy megfogjatok engem? Naponként nálatok ültem, tanítván a templomban, és nem fogtatok meg engem.
| کِنْتُ بھَوِشْیَدْوادِناں واکْیاناں سَںسِدّھَیے سَرْوَّمیتَدَبھُوتْ۔ تَدا سَرْوّے شِشْیاسْتَں وِہایَ پَلایَنْتَ۔ | 56 |
Mindez pedig azért lőn, hogy beteljesedjenek a próféták írásai. Ekkor elhagyák őt a tanítványok mind, és elfutának.
| اَنَنْتَرَں تے مَنُجا یِیشُں دھرِتْوا یَتْرادھْیاپَکَپْرانْچَح پَرِشَدَں کُرْوَّنْتَ اُپاوِشَنْ تَتْرَ کِیَپھانامَکَمَہایاجَکَسْیانْتِکَں نِنْیُح۔ | 57 |
Amazok pedig megfogván Jézust, vivék Kajafáshoz, a főpaphoz, a hol az írástudók és a vének egybegyűltek vala.
| کِنْتُ شیشے کِں بھَوِشْیَتِیتِ ویتُّں پِتَرو دُورے تَتْپَشْچادْ وْرَجِتْوا مَہایاجَکَسْیاٹّالِکاں پْرَوِشْیَ داسَیح سَہِتَ اُپاوِشَتْ۔ | 58 |
Péter pedig követi vala őt távolról egész a főpap pitvaráig; és bemenvén, ott ül vala a szolgákkal, hogy lássa a végét.
| تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکَپْراچِینَمَنْتْرِنَح سَرْوّے یِیشُں ہَنْتُں مرِشاساکْشْیَمْ اَلِپْسَنْتَ، | 59 |
A főpapok pedig és a vének és az egész tanács hamis bizonyságot keresnek vala Jézus ellen, hogy megölhessék őt;
| کِنْتُ نَ لیبھِرے۔ اَنیکیشُ مرِشاساکْشِشْواگَتیشْوَپِ تَنَّ پْراپُح۔ | 60 |
És nem találának. És noha sok hamis tanú jött vala elő, még sem találának. Utoljára pedig előjövén két hamis tanú,
| شیشے دْوَو مرِشاساکْشِناواگَتْیَ جَگَدَتُح، پُمانَیَمَکَتھَیَتْ، اَہَمِیشْوَرَمَنْدِرَں بھَںکْتْوا دِنَتْرَیَمَدھْیے تَنِّرْمّاتُں شَکْنومِ۔ | 61 |
Monda: Ez azt mondta: Leronthatom az Isten templomát, és három nap alatt felépíthetem azt.
| تَدا مَہایاجَکَ اُتّھایَ یِیشُمْ اَوادِیتْ۔ تْوَں کِمَپِ نَ پْرَتِوَدَسِ؟ تْوامَدھِ کِمیتے ساکْشْیَں وَدَنْتِ؟ | 62 |
És fölkelvén a főpap, monda néki: Semmit sem felelsz-é? Micsoda tanúbizonyságot tesznek ezek ellened?
| کِنْتُ یِیشُ رْمَونِیبھُویَ تَسْیَو۔ تَتو مَہایاجَکَ اُکْتَوانْ، تْوامْ اَمَریشْوَرَنامْنا شَپَیامِ، تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْروبھِشِکْتو بھَوَسِ نَویتِ وَدَ۔ | 63 |
Jézus pedig hallgat vala. És felelvén a főpap, monda néki: Az élő Istenre kényszerítelek téged, hogy mondd meg nékünk, ha te vagy-é a Krisztus, az Istennek Fia?
| یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، تْوَں سَتْیَمُکْتَوانْ؛ اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، اِتَحپَرَں مَنُجَسُتَں سَرْوَّشَکْتِمَتو دَکْشِنَپارْشْوے سْتھاتُں گَگَنَسْتھَں جَلَدھَرانارُہْیایانْتَں وِیکْشَدھْوے۔ | 64 |
Monda néki Jézus: Te mondád. Sőt mondom néktek: Mostantól fogva meglátjátok az embernek Fiát ülni az Istennek hatalmas jobbján, és eljőni az égnek felhőiben.
| تَدا مَہایاجَکو نِجَوَسَنَں چھِتّوا جَگادَ، ایشَ اِیشْوَرَں نِنْدِتَوانْ، اَسْماکَمَپَرَساکْشْیینَ کِں پْرَیوجَنَں؟ پَشْیَتَ، یُویَمیواسْیاسْیادْ اِیشْوَرَنِنْداں شْرُتَوَنْتَح، | 65 |
Ekkor a főpap megszaggatá a maga ruháit, és monda: Káromlást szólott. Mi szükségünk van még bizonyságokra? Ímé most hallottátok az ő káromlását.
| یُشْمابھِح کِں وِوِچْیَتے؟ تے پْرَتْیُوچُح، وَدھارْہویَں۔ | 66 |
Mit gondoltok? Azok pedig felelvén mondának: Méltó a halálra.
| تَتو لوکَیسْتَداسْیے نِشْٹھِیوِتَں کیچِتْ پْرَتَلَماہَتْیَ کیچِچَّ چَپیٹَماہَتْیَ بَبھاشِرے، | 67 |
Akkor szemébe köpdösének és arczul csapdosák őt, némelyek pedig botokkal verék,
| ہے کھْرِیشْٹَ تْواں کَشْچَپیٹَماہَتَوانْ؟ اِتِ گَنَیِتْوا وَداسْمانْ۔ | 68 |
Mondván: Prófétáld meg nékünk Krisztus, kicsoda az, a ki üt téged?
| پِتَرو بَہِرَنْگَنَ اُپَوِشَتِ، تَدانِیمیکا داسِی تَمُپاگَتْیَ بَبھاشے، تْوَں گالِیلِییَیِیشوح سَہَچَرَایکَح۔ | 69 |
Péter pedig künn ül vala az udvaron, és hozzá menvén egy szolgálóleány, monda: Te is a Galileabeli Jézussal valál.
| کِنْتُ سَ سَرْوّیشاں سَمَکْشَمْ اَنَنْگِیکرِتْیاوادِیتْ، تْوَیا یَدُچْیَتے، تَدَرْتھَمَہَں نَ ویدْمِ۔ | 70 |
Ő pedig mindenkinek hallatára megtagadá, mondván: Nem tudom, mit beszélsz.
| تَدا تَسْمِنْ بَہِرْدْوارَں گَتے نْیا داسِی تَں نِرِیکْشْیَ تَتْرَتْیَجَنانَوَدَتْ، اَیَمَپِ ناسَرَتِییَیِیشُنا سارْدّھَمْ آسِیتْ۔ | 71 |
Mikor pedig kiméne a tornáczra meglátá őt egy másik szolgálóleány, és monda az ott levőknek: Ez is a názáreti Jézussal vala.
| تَتَح سَ شَپَتھینَ پُنَرَنَنْگِیکرِتْیَ کَتھِتَوانْ، تَں نَرَں نَ پَرِچِنومِ۔ | 72 |
És ismét megtagadá esküvéssel, hogy: Nem is ismerem ezt az embert.
| کْشَناتْ پَرَں تِشْٹھَنْتو جَنا ایتْیَ پِتَرَمْ اَوَدَنْ، تْوَمَوَشْیَں تیشامیکَ اِتِ تْوَدُچّارَنَمیوَ دْیوتَیَتِ۔ | 73 |
Kevés idő múlva pedig az ott álldogálók menének hozzá, és mondának Péternek: Bizony te is közülök való vagy; hiszen a te beszéded is elárul téged.
| کِنْتُ سوبھِشَپْیَ کَتھِتَوانْ، تَں جَنَں ناہَں پَرِچِنومِ، تَدا سَپَدِ کُکُّٹو رُراوَ۔ | 74 |
Ekkor átkozódni és esküdözni kezde, hogy: Nem ismerem ezt az embert. És a kakas azonnal megszólala.
| کُکُّٹَرَواتْ پْراکْ تْوَں ماں تْرِرَپاہْنوشْیَسے، یَیشا واگْ یِیشُناوادِ تاں پِتَرَح سَںسْمرِتْیَ بَہِرِتْوا کھیدادْ بھرِشَں چَکْرَنْدَ۔ | 75 |
És megemlékezék Péter a Jézus beszédéről, ki ezt mondotta vala néki: Mielőtt a kakas szólana, háromszor megtagadsz engem; és kimenvén onnan, keservesen síra.
