مَتھِح 25
| یا دَشَ کَنْیاح پْرَدِیپانْ گرِہْلَتْیو وَرَں ساکْشاتْ کَرْتُّں بَہِرِتاح، تابھِسْتَدا سْوَرْگِییَراجْیَسْیَ سادرِشْیَں بھَوِشْیَتِ۔ | 1 |
Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας (ἑαυτῶν *N(k)O*) ἐξῆλθον εἰς (ὑπάντησιν *N(k)O*) τοῦ νυμφίου.
| تاساں کَنْیاناں مَدھْیے پَنْچَ سُدھِیَح پَنْچَ دُرْدھِیَ آسَنْ۔ | 2 |
πέντε δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν μωραὶ καὶ (αἱ *k*) πέντε φρόνιμοι·
| یا دُرْدھِیَسْتاح پْرَدِیپانْ سَنْگے گرِہِیتْوا تَیلَں نَ جَگرِہُح، | 3 |
(αἱ *N(k)O*) (γὰρ *no*) μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας (αὐτῶν *N(k)O*) οὐκ ἔλαβον μεθ᾽ ἑαυτῶν ἔλαιον,
| کِنْتُ سُدھِیَح پْرَدِیپانْ پاتْرینَ تَیلَنْچَ جَگرِہُح۔ | 4 |
αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις (αὐτῶν *k*) μετὰ τῶν λαμπάδων (ἑαυτῶν. *N(k)O*)
| اَنَنْتَرَں وَرے وِلَمْبِتے تاح سَرْوّا نِدْراوِشْٹا نِدْراں جَگْمُح۔ | 5 |
χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον.
| اَنَنْتَرَمْ اَرْدّھَراتْرے پَشْیَتَ وَرَ آگَچّھَتِ، تَں ساکْشاتْ کَرْتُّں بَہِرْیاتیتِ جَنَرَواتْ | 6 |
Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν· ἰδοὺ ὁ νυμφίος (ἔρχεται, *k*) ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ.
| تاح سَرْوّاح کَنْیا اُتّھایَ پْرَدِیپانْ آسادَیِتُں آرَبھَنْتَ۔ | 7 |
τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας (ἑαυτῶν. *N(k)O*)
| تَتو دُرْدھِیَح سُدھِیَ اُوچُح، کِنْچِتْ تَیلَں دَتَّ، پْرَدِیپا اَسْماکَں نِرْوّاناح۔ | 8 |
αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπαν· δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται.
| کِنْتُ سُدھِیَح پْرَتْیَوَدَنْ، دَتّے یُشْمانَسْماںشْچَ پْرَتِ تَیلَں نْیُونِیبھَویتْ، تَسْمادْ وِکْریترِناں سَمِیپَں گَتْوا سْوارْتھَں تَیلَں کْرِینِیتَ۔ | 9 |
ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι· μήποτε μήποτε οὐ (μὴ *no*) ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν. πορεύεσθε (δὲ *k*) μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς.
| تَدا تاسُ کْریتُں گَتاسُ وَرَ آجَگامَ، تَتو یاح سَجِّتا آسَنْ، تاسْتینَ ساکَں وِواہِییَں ویشْمَ پْرَوِوِشُح۔ | 10 |
ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾽ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα.
| اَنَنْتَرَں دْوارے رُدّھے اَپَراح کَنْیا آگَتْیَ جَگَدُح، ہے پْرَبھو، ہے پْرَبھو، اَسْمانْ پْرَتِ دْوارَں موچَیَ۔ | 11 |
ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι· κύριε κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν.
| کِنْتُ سَ اُکْتَوانْ، تَتھْیَں وَدامِ، یُشْمانَہَں نَ ویدْمِ۔ | 12 |
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν· οὐκ οἶδα ὑμᾶς.
| اَتو جاگْرَتَح سَنْتَسْتِشْٹھَتَ، مَنُجَسُتَح کَسْمِنْ دِنے کَسْمِنْ دَنْڈے واگَمِشْیَتِ، تَدْ یُشْمابھِ رْنَ جْنایَتے۔ | 13 |
Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν (ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. *K*)
| اَپَرَں سَ ایتادرِشَح کَسْیَچِتْ پُںسَسْتُلْیَح، یو دُورَدیشَں پْرَتِ یاتْراکالے نِجَداسانْ آہُویَ تیشاں سْوَسْوَسامَرْتھْیانُرُوپَمْ | 14 |
Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσεν τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ.
| ایکَسْمِنْ مُدْراناں پَنْچَ پوٹَلِکاح اَنْیَسْمِںشْچَ دْوے پوٹَلِکے اَپَرَسْمِںشْچَ پوٹَلِکَیکامْ اِتّھَں پْرَتِجَنَں سَمَرْپْیَ سْوَیَں پْرَواسَں گَتَوانْ۔ | 15 |
καὶ ᾧ μὲν ἔδωκεν πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν· καὶ ἀπεδήμησεν. εὐθέως
| اَنَنْتَرَں یو داسَح پَنْچَ پوٹَلِکاح لَبْدھَوانْ، سَ گَتْوا وانِجْیَں وِدھایَ تا دْوِگُنِیچَکارَ۔ | 16 |
πορευθεὶς (δὲ *ko*) ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν ἠργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ (ἐκέρδησεν *N(k)O*) ἄλλα πέντε (τάλαντα· *K*)
| یَشْچَ داسو دْوے پوٹَلِکے اَلَبھَتَ، سوپِ تا مُدْرا دْوِگُنِیچَکارَ۔ | 17 |
ὡσαύτως (καὶ *ko*) ὁ τὰ δύο ἐκέρδησεν (καὶ αὐτὸς *k*) ἄλλα δύο.
| کِنْتُ یو داسَ ایکاں پوٹَلِکاں لَبْدھَوانْ، سَ گَتْوا بھُومِں کھَنِتْوا تَنْمَدھْیے نِجَپْرَبھوسْتا مُدْرا گوپَیانْچَکارَ۔ | 18 |
ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν (ἐν τῇ *k*) (γῆν *N(k)O*) καὶ (ἔκρυψεν *N(k)O*) τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
| تَدَنَنْتَرَں بَہُتِتھے کالے گَتے تیشاں داساناں پْرَبھُراگَتْیَ تَیرْداسَیح سَمَں گَنَیانْچَکارَ۔ | 19 |
μετὰ δὲ πολὺν χρόνον ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει λόγον μετ᾽ αὐτῶν.
| تَدانِیں یَح پَنْچَ پوٹَلِکاح پْراپْتَوانْ سَ تا دْوِگُنِیکرِتَمُدْرا آنِییَ جَگادَ؛ ہے پْرَبھو، بھَوَتا مَیِ پَنْچَ پوٹَلِکاح سَمَرْپِتاح، پَشْیَتُ، تا مَیا دْوِگُنِیکرِتاح۔ | 20 |
καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα (ἐπ᾽ αὐτοῖς. *k*)
| تَدانِیں تَسْیَ پْرَبھُسْتَمُواچَ، ہے اُتَّمَ وِشْواسْیَ داسَ، تْوَں دھَنْیوسِ، سْتوکینَ وِشْواسْیو جاتَح، تَسْماتْ تْواں بَہُوِتّادھِپَں کَرومِ، تْوَں سْوَپْرَبھوح سُکھَسْیَ بھاگِی بھَوَ۔ | 21 |
ἔφη (δὲ *k*) αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω. εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
| تَتو یینَ دْوے پوٹَلِکے لَبْدھے سوپْیاگَتْیَ جَگادَ، ہے پْرَبھو، بھَوَتا مَیِ دْوے پوٹَلِکے سَمَرْپِتے، پَشْیَتُ تے مَیا دْوِگُنِیکرِتے۔ | 22 |
Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα (λαβὼν *k*) εἶπεν· κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα (ἐπ᾽ αὐτοῖς. *k*)
| تینَ تَسْیَ پْرَبھُسْتَمَووچَتْ، ہے اُتَّمَ وِشْواسْیَ داسَ، تْوَں دھَنْیوسِ، سْتوکینَ وِشْواسْیو جاتَح، تَسْماتْ تْواں بَہُدْرَوِنادھِپَں کَرومِ، تْوَں نِجَپْرَبھوح سُکھَسْیَ بھاگِی بھَوَ۔ | 23 |
ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω. εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
| اَنَنْتَرَں یَ ایکاں پوٹَلِکاں لَبْدھَوانْ، سَ ایتْیَ کَتھِتَوانْ، ہے پْرَبھو، تْواں کَٹھِنَنَرَں جْناتَوانْ، تْوَیا یَتْرَ نوپْتَں، تَتْرَیوَ کرِتْیَتے، یَتْرَ چَ نَ کِیرْنَں، تَتْرَیوَ سَںگرِہْیَتے۔ | 24 |
προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπεν· κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·
| اَتوہَں سَشَنْکَح سَنْ گَتْوا تَوَ مُدْرا بھُومَدھْیے سَںگوپْیَ سْتھاپِتَوانْ، پَشْیَ، تَوَ یَتْ تَدیوَ گرِہانَ۔ | 25 |
καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.
| تَدا تَسْیَ پْرَبھُح پْرَتْیَوَدَتْ رے دُشْٹالَسَ داسَ، یَتْراہَں نَ وَپامِ، تَتْرَ چھِنَدْمِ، یَتْرَ چَ نَ کِرامِ، تَتْریوَ سَںگرِہْلامِیتِ چیدَجاناسْتَرْہِ | 26 |
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ, ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα;
| وَنِکْشُ مَمَ وِتّارْپَنَں تَووچِتَماسِیتْ، ییناہَماگَتْیَ ورِدْوْیا ساکَں مُولَمُدْراح پْراپْسْیَمْ۔ | 27 |
ἔδει σε οὖν βαλεῖν (τὰ ἀργύριά *N(k)O*) μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.
| اَتوسْماتْ تاں پوٹَلِکامْ آدایَ یَسْیَ دَشَ پوٹَلِکاح سَنْتِ تَسْمِنَّرْپَیَتَ۔ | 28 |
ἄρατε οὖν ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα.
| یینَ وَرْدْوْیَتے تَسْمِنَّیوارْپِشْیَتے، تَسْیَیوَ چَ باہُلْیَں بھَوِشْیَتِ، کِنْتُ یینَ نَ وَرْدْوْیَتے، تَسْیانْتِکے یَتْ کِنْچَنَ تِشْٹھَتِ، تَدَپِ پُنَرْنیشْیَتے۔ | 29 |
τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται· (ἀπὸ *k*) τοῦ δὲ μὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾽ αὐτοῦ.
| اَپَرَں یُویَں تَمَکَرْمَّنْیَں داسَں نِیتْوا یَتْرَ سْتھانے کْرَنْدَنَں دَنْتَگھَرْشَنَنْچَ وِدْییتے، تَسْمِنْ بَہِرْبھُوتَتَمَسِ نِکْشِپَتَ۔ | 30 |
καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον (ἐκβάλετε *N(k)O*) εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
| یَدا مَنُجَسُتَح پَوِتْرَدُوتانْ سَنْگِنَح کرِتْوا نِجَپْرَبھاویناگَتْیَ نِجَتیجومَیے سِںہاسَنے نِویکْشْیَتِ، | 31 |
Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ (ἅγιοι *K*) ἄγγελοι μετ᾽ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,
| تَدا تَتْسَمُّکھے سَرْوَّجاتِییا جَنا سَںمیلِشْیَنْتِ۔ تَتو میشَپالَکو یَتھا چھاگیبھْیووِینْ پرِتھَکْ کَروتِ تَتھا سوپْییکَسْمادَنْیَمْ اِتّھَں تانْ پرِتھَکَ کرِتْواوِینْ | 32 |
καὶ (συναχθήσονται *N(k)O*) ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφορίσει αὐτοὺς ἀπ᾽ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,
| دَکْشِنے چھاگاںشْچَ وامے سْتھاپَیِشْیَتِ۔ | 33 |
καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.
| تَتَح پَرَں راجا دَکْشِنَسْتھِتانْ مانَوانْ وَدِشْیَتِ، آگَچّھَتَ مَتّاتَسْیانُگْرَہَبھاجَنانِ، یُشْمَتْکرِتَ آ جَگَدارَمْبھَتْ یَدْ راجْیَمْ آسادِتَں تَدَدھِکُرُتَ۔ | 34 |
Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
| یَتو بُبھُکْشِتایَ مَہْیَں بھوجْیَمْ اَدَتَّ، پِپاسِتایَ پییَمَدَتَّ، وِدیشِنَں ماں سْوَسْتھانَمَنَیَتَ، | 35 |
ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με,
| وَسْتْرَہِینَں ماں وَسَنَں پَرْیَّدھاپَیَتَ، پِیڈِیتَں ماں دْرَشْٹُماگَچّھَتَ، کاراسْتھَنْچَ ماں وِیکْشِتُمَ آگَچّھَتَ۔ | 36 |
γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με.
| تَدا دھارْمِّکاح پْرَتِوَدِشْیَنْتِ، ہے پْرَبھو، کَدا تْواں کْشُدھِتَں وِیکْشْیَ وَیَمَبھوجَیامَ؟ وا پِپاسِتَں وِیکْشْیَ اَپایَیامَ؟ | 37 |
Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;
| کَدا وا تْواں وِدیشِنَں وِلوکْیَ سْوَسْتھانَمَنَیامَ؟ کَدا وا تْواں نَگْنَں وِیکْشْیَ وَسَنَں پَرْیَّدھاپَیامَ؟ | 38 |
πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;
| کَدا وا تْواں پِیڈِتَں کاراسْتھَنْچَ وِیکْشْیَ تْوَدَنْتِکَمَگَچّھامَ؟ | 39 |
πότε δέ σε εἴδομεν (ἀσθενοῦντα *N(k)O*) ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε;
| تَدانِیں راجا تانْ پْرَتِوَدِشْیَتِ، یُشْمانَہَں سَتْیَں وَدامِ، مَمَیتیشاں بھْراترِناں مَدھْیے کَنْچَنَیکَں کْشُدْرَتَمَں پْرَتِ یَدْ اَکُرُتَ، تَنْماں پْرَتْیَکُرُتَ۔ | 40 |
Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.
| پَشْچاتْ سَ وامَسْتھِتانْ جَنانْ وَدِشْیَتِ، رے شاپَگْرَسْتاح سَرْوّے، شَیتانے تَسْیَ دُوتیبھْیَشْچَ یونَنْتَوَہْنِراسادِتَ آسْتے، یُویَں مَدَنْتِکاتْ تَمَگْنِں گَچّھَتَ۔ (aiōnios g166) | 41 |
Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. (aiōnios g166)
| یَتو کْشُدھِتایَ مَہْیَماہارَں نادَتَّ، پِپاسِتایَ مَہْیَں پییَں نادَتَّ، | 42 |
ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, (καὶ *o*) ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με,
| وِدیشِنَں ماں سْوَسْتھانَں نانَیَتَ، وَسَنَہِینَں ماں وَسَنَں نَ پَرْیَّدھاپَیَتَ، پِیڈِتَں کاراسْتھَنْچَ ماں وِیکْشِتُں ناگَچّھَتَ۔ | 43 |
ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με.
| تَدا تے پْرَتِوَدِشْیَنْتِ، ہے پْرَبھو، کَدا تْواں کْشُدھِتَں وا پِپاسِتَں وا وِدیشِنَں وا نَگْنَں وا پِیڈِتَں وا کاراسْتھَں وِیکْشْیَ تْواں ناسیوامَہِ؟ | 44 |
Τότε ἀποκριθήσονται (αὐτῷ *k*) καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;
| تَدا سَ تانْ وَدِشْیَتِ، تَتھْیَمَہَں یُشْمانْ بْرَوِیمِ، یُشْمابھِریشاں کَنْچَنَ کْشودِشْٹھَں پْرَتِ یَنّاکارِ، تَنْماں پْرَتْییوَ ناکارِ۔ | 45 |
Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ἐφ᾽ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε.
