< مَتھِح 24 >
| اَنَنْتَرَں یِیشُ رْیَدا مَنْدِرادْ بَہِ رْگَچّھَتِ، تَدانِیں شِشْیاسْتَں مَنْدِرَنِرْمّانَں دَرْشَیِتُماگَتاح۔ | 1 |
Þegar Jesús gekk út úr helgidóminum langaði lærisveinana að fá hann með sér í skoðunarferð um musterissvæðið.
| تَتو یِیشُسْتانُواچَ، یُویَں کِمیتانِ نَ پَشْیَتھَ؟ یُشْمانَہَں سَتْیَں وَدامِ، ایتَنِّچَیَنَسْیَ پاشانَیکَمَپْیَنْیَپاشانےپَرِ نَ سْتھاسْیَتِ سَرْوّانِ بھُومِساتْ کارِشْیَنْتے۔ | 2 |
En hann sagði við þá: „Þessar byggingar verða allar lagðar í rúst svo að ekki mun standa steinn yfir steini!“
| اَنَنْتَرَں تَسْمِنْ جَیتُنَپَرْوَّتوپَرِ سَمُپَوِشْٹے شِشْیاسْتَسْیَ سَمِیپَماگَتْیَ گُپْتَں پَپْرَچّھُح، ایتا گھَٹَناح کَدا بھَوِشْیَنْتِ؟ بھَوَتَ آگَمَنَسْیَ یُگانْتَسْیَ چَ کِں لَکْشْمَ؟ تَدَسْمانْ وَدَتُ۔ (aiōn ) | 3 |
Stuttu seinna þegar Jesús sat í hlíð Olíufjallsins gengu lærisveinarnir til hans og spurðu hann um þetta: „Hvenær verður það og hvaða atburðir verða á undan endurkomu þinni og endi veraldar?“ (aiōn )
| تَدانِیں یِیشُسْتانَووچَتْ، اَوَدھَدْوَّں، کوپِ یُشْمانْ نَ بھْرَمَییتْ۔ | 4 |
„Látið engan blekkja ykkur, “svaraði Jesús,
| بَہَوو مَمَ نامَ گرِہْلَنْتَ آگَمِشْیَنْتِ، کھْرِیشْٹوہَمیویتِ واچَں وَدَنْتو بَہُونْ بھْرَمَیِشْیَنْتِ۔ | 5 |
„því margir munu koma og segjast vera Kristur og leiða marga í villu.
| یُویَنْچَ سَںگْرامَسْیَ رَنَسْیَ چاڈَمْبَرَں شْروشْیَتھَ، اَوَدھَدْوَّں تینَ چَنْچَلا ما بھَوَتَ، ایتانْیَوَشْیَں گھَٹِشْیَنْتے، کِنْتُ تَدا یُگانْتو نَہِ۔ | 6 |
Þið munuð heyra stríðsfréttir, en þær eru ekki tákn um endurkomu mína. Því að styrjaldir halda áfram eins og verið hefur, en endirinn er ekki þar með kominn.
| اَپَرَں دیشَسْیَ وِپَکْشو دیشو راجْیَسْیَ وِپَکْشو راجْیَں بھَوِشْیَتِ، سْتھانے سْتھانے چَ دُرْبھِکْشَں مَہامارِی بھُوکَمْپَشْچَ بھَوِشْیَنْتِ، | 7 |
Þjóðir og ríki jarðarinnar munu heyja styrjaldir sín á milli og hungursneyð og jarðskjálftar geisa víða.
| ایتانِ دُحکھوپَکْرَماح۔ | 8 |
Þetta er aðeins byrjun hörmunganna sem koma.
| تَدانِیں لوکا دُحکھَں بھوجَیِتُں یُشْمانْ پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَنْتِ ہَنِشْیَنْتِ چَ، تَتھا مَمَ نامَکارَنادْ یُویَں سَرْوَّدیشِییَمَنُجاناں سَمِیپے گھرِنارْہا بھَوِشْیَتھَ۔ | 9 |
Þið verðið pyntaðir og líflátnir, og allir munu hata ykkur vegna þess að þið tilheyrið mér.
| بَہُشُ وِگھْنَں پْراپْتَوَتْسُ پَرَسْپَرَمْ رِتِییاں کرِتَوَتْسُ چَ ایکوپَرَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔ | 10 |
Þá munu margir falla frá trúnni, og hata og svíkja hverjir aðra.
| تَتھا بَہَوو مرِشابھَوِشْیَدْوادِنَ اُپَسْتھایَ بَہُونْ بھْرَمَیِشْیَنْتِ۔ | 11 |
Margir falsspámenn munu koma og leiða marga í villu.
| دُشْکَرْمَّناں باہُلْیانْچَ بَہُوناں پْریمَ شِیتَلَں بھَوِشْیَتِ۔ | 12 |
Afbrot aukast er kærleikur flestra kólnar,
| کِنْتُ یَح کَشْچِتْ شیشَں یاوَدْ دھَیرْیَّماشْرَیَتے، سَایوَ پَرِتْرایِشْیَتے۔ | 13 |
en sá sem stöðugur stendur allt til enda mun frelsast.
| اَپَرَں سَرْوَّدیشِییَلوکانْ پْرَتِماکْشِی بھَوِتُں راجَسْیَ شُبھَسَماچارَح سَرْوَّجَگَتِ پْرَچارِشْیَتے، ایتادرِشِ سَتِ یُگانْتَ اُپَسْتھاسْیَتِ۔ | 14 |
Gleðiboðskapurinn um guðsríki verður fluttur öllum þjóðum heimsins, og þá loks mun endirinn koma.“
| اَتو یَتْ سَرْوَّناشَکرِدْگھرِنارْہَں وَسْتُ دانِییلْبھَوِشْیَدْوَدِنا پْروکْتَں تَدْ یَدا پُنْیَسْتھانے سْتھاپِتَں دْرَکْشْیَتھَ، (یَح پَٹھَتِ، سَ بُدھْیَتاں) | 15 |
„Þegar þið sjáið viðurstyggð eyðingarinnar, sem Daníel spámaður talaði um, standandi á helgum stað – lesandinn athugi það!
| تَدانِیں یے یِہُودِییَدیشے تِشْٹھَنْتِ، تے پَرْوَّتیشُ پَلایَنْتاں۔ | 16 |
Þá verða þeir sem eru í Júdeu að flýja til fjalla,
| یَح کَشْچِدْ گرِہَپرِشْٹھے تِشْٹھَتِ، سَ گرِہاتْ کِمَپِ وَسْتْوانیتُمْ اَدھے ناوَروہیتْ۔ | 17 |
þeir sem staddir eru á svölunum heima hjá sér, fari þá ekki inn til að taka saman föggur sínar áður en þeir flýja.
| یَشْچَ کْشیتْرے تِشْٹھَتِ، سوپِ وَسْتْرَمانیتُں پَراورِتْیَ نَ یایاتْ۔ | 18 |
Þeir sem þá verða á ökrum fari ekki heim eftir nauðsynjum.
| تَدانِیں گَرْبھِنِیسْتَنْیَپایَیِتْرِیناں دُرْگَتِ رْبھَوِشْیَتِ۔ | 19 |
Neyð þeirra sem þá verða barnshafandi eða hafa fyrir ungbörnum að sjá, mun verða mikil.
| اَتو یَشْماکَں پَلایَنَں شِیتَکالے وِشْرامَوارے وا یَنَّ بھَویتْ، تَدَرْتھَں پْرارْتھَیَدھْوَمْ۔ | 20 |
Biðjið að flótti ykkar verði ekki um vetur eða á helgidegi,
| آ جَگَدارَمْبھادْ ایتَتْکالَپَرْیَّنَنْتَں یادرِشَح کَداپِ نابھَوَتْ نَ چَ بھَوِشْیَتِ تادرِشو مَہاکْلیشَسْتَدانِیمْ اُپَسْتھاسْیَتِ۔ | 21 |
því þá verða meiri ofsóknir en nokkru sinni fyrr.
| تَسْیَ کْلیشَسْیَ سَمَیو یَدِ ہْسْوو نَ کْرِییتَ، تَرْہِ کَسْیاپِ پْرانِنو رَکْشَنَں بھَوِتُں نَ شَکْنُیاتْ، کِنْتُ مَنونِیتَمَنُجاناں کرِتے سَ کالو ہْسْوِیکَرِشْیَتے۔ | 22 |
Sannleikurinn er sá að yrði þessi tími ekki styttur, myndi allt mannkynið farast, en vegna hinna útvöldu mun tíminn verða styttur.
| اَپَرَنْچَ پَشْیَتَ، کھْرِیشْٹوتْرَ وِدْیَتے، وا تَتْرَ وِدْیَتے، تَدانِیں یَدِی کَشْچِدْ یُشْمانَ اِتِ واکْیَں وَدَتِ، تَتھاپِ تَتْ نَ پْرَتِیتْ۔ | 23 |
Ef einhver segir þá við þig: „Kristur er kominn á þennan eða hinn staðinn, “eða „hann hefur birst hér eða þar, “þá trúið því ekki.
| یَتو بھاکْتَکھْرِیشْٹا بھاکْتَبھَوِشْیَدْوادِنَشْچَ اُپَسْتھایَ یانِ مَہَنْتِ لَکْشْمانِ چِتْرَکَرْمّانِ چَ پْرَکاشَیِشْیَنْتِ، تَے رْیَدِ سَمْبھَویتْ تَرْہِ مَنونِیتَمانَوا اَپِ بھْرامِشْیَنْتے۔ | 24 |
Falskristar munu koma fram og einnig falsspámenn, sem gera munu mikil kraftaverk til að blekkja fólk, jafnvel þá sem Guð hefur kallað.
| پَشْیَتَ، گھَٹَناتَح پُورْوَّں یُشْمانْ وارْتّامْ اَوادِشَمْ۔ | 25 |
Munið að ég hef varað ykkur við.
| اَتَح پَشْیَتَ، سَ پْرانْتَرے وِدْیَتَ اِتِ واکْیے کینَچِتْ کَتھِتیپِ بَہِ رْما گَچّھَتَ، وا پَشْیَتَ، سونْتَحپُرے وِدْیَتے، ایتَدْواکْیَ اُکْتیپِ ما پْرَتِیتَ۔ | 26 |
Ef einhver kemur og segir ykkur að Kristur sé kominn aftur og sé úti í eyðimörkinni, þá sinnið því ekki og farið ekki þangað. Ef sagt er að hann sé í felum á tilteknum stað, þá trúið því ekki!
| یَتو یَتھا وِدْیُتْ پُورْوَّدِشو نِرْگَتْیَ پَشْچِمَدِشَں یاوَتْ پْرَکاشَتے، تَتھا مانُشَپُتْرَسْیاپْیاگَمَنَں بھَوِشْیَتِ۔ | 27 |
Ég, Kristur, mun koma jafn óvænt og eldingin sem leiftrar frá austri til vesturs!
| یَتْرَ شَوَسْتِشْٹھَتِ، تَتْریوَ گرِدھْرا مِلَنْتِ۔ | 28 |
Reynið að skilja tákn tímanna á sama hátt og þið skiljið að þar muni hræið vera sem gammarnir safnast.“
| اَپَرَں تَسْیَ کْلیشَسَمَیَسْیاوْیَوَہِتَپَرَتْرَ سُورْیَّسْیَ تیجو لوپْسْیَتے، چَنْدْرَما جْیوسْناں نَ کَرِشْیَتِ، نَبھَسو نَکْشَتْرانِ پَتِشْیَنْتِ، گَگَنِییا گْرَہاشْچَ وِچَلِشْیَنْتِ۔ | 29 |
„Eftir þessar ofsóknir mun sólin myrkvast og tunglið hætta að lýsa. Stjörnurnar munu hrapa af himni og kraftar alheimsins ganga úr skorðum!
| تَدانِیمْ آکاشَمَدھْیے مَنُجَسُتَسْیَ لَکْشْمَ دَرْشِشْیَتے، تَتو نِجَپَراکْرَمینَ مَہاتیجَسا چَ میگھارُوڈھَں مَنُجَسُتَں نَبھَساگَچّھَنْتَں وِلوکْیَ پرِتھِوْیاح سَرْوَّوَںشِییا وِلَپِشْیَنْتِ۔ | 30 |
Þá mun tákn komu minnar sjást á himninum og allir jarðarbúar skelfast. Þeir munu sjá mig koma í skýjum himinsins með mætti og mikilli dýrð.
| تَدانِیں سَ مَہاشَبْدایَمانَتُورْیّا وادَکانْ نِجَدُوتانْ پْرَہیشْیَتِ، تے وْیومْنَ ایکَسِیماتوپَرَسِیماں یاوَتْ چَتُرْدِشَسْتَسْیَ مَنونِیتَجَنانْ آنِییَ میلَیِشْیَنْتِ۔ | 31 |
Þegar lúðurinn hljómar, munu englar mínir safna saman þeim sem ég hef valið, úr öllum áttum, heimshorna á milli.“
| اُڈُمْبَرَپادَپَسْیَ درِشْٹانْتَں شِکْشَدھْوَں؛ یَدا تَسْیَ نَوِیناح شاکھا جایَنْتے، پَلَّوادِشْچَ نِرْگَچّھَتِ، تَدا نِداگھَکالَح سَوِدھو بھَوَتِیتِ یُویَں جانِیتھَ؛ | 32 |
„Lærið af fíkjutrénu: Þegar greinar þess eru orðnar mjúkar og laufið fer að springa út, þá vitið þið að sumarið er í nánd.
| تَدْوَدْ ایتا گھَٹَنا درِشْٹْوا سَ سَمَیو دْوارَ اُپاسْتھادْ اِتِ جانِیتَ۔ | 33 |
Eins skuluð þið vita að þegar þið sjáið allt þetta, þá er endurkoma mín í nánd,
| یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ، اِدانِینْتَنَجَناناں گَمَناتْ پُورْوَّمیوَ تانِ سَرْوّانِ گھَٹِشْیَنْتے۔ | 34 |
og þá fyrst mun þessi kynslóð líða undir lok.“
| نَبھومیدِنْیو رْلُپْتَیورَپِ مَمَ واکْ کَداپِ نَ لوپْسْیَتے۔ | 35 |
„Himinn og jörð munu hverfa, en mín orð standa að eilífu.
| اَپَرَں مَمَ تاتَں وِنا مانُشَح سْوَرْگَسْتھو دُوتو وا کوپِ تَدِّنَں تَدَّنْڈَنْچَ نَ جْناپَیَتِ۔ | 36 |
Enginn veit þann dag eða stund er endirinn verður, hvorki englarnir né sonur Guðs, aðeins faðirinn einn.
| اَپَرَں نوہے وِدْیَمانے یادرِشَمَبھَوَتْ تادرِشَں مَنُجَسُتَسْیاگَمَنَکالیپِ بھَوِشْیَتِ۔ | 37 |
Fólk mun almennt taka öllu með ró eins og allt sé í lagi – það verða veisluhöld, mannfagnaðir og brúðkaup – rétt eins og var á dögum Nóa áður en flóðið kom.
| پھَلَتو جَلاپْلاوَناتْ پُورْوَّں یَدِّنَں یاوَتْ نوہَح پوتَں ناروہَتْ، تاوَتْکالَں یَتھا مَنُشْیا بھوجَنے پانے وِوَہَنے وِواہَنے چَ پْرَورِتّا آسَنْ؛ | 38 |
| اَپَرَمْ آپْلاوِتویَماگَتْیَ یاوَتْ سَکَلَمَنُجانْ پْلاوَیِتْوا نانَیَتْ، تاوَتْ تے یَتھا نَ وِداماسُح، تَتھا مَنُجَسُتاگَمَنیپِ بھَوِشْیَتِ۔ | 39 |
Menn trúðu ekki orðum Nóa fyrr en flóðið skall á og hreif þá alla burt. Þannig fer einnig við komu mína.
| تَدا کْشیتْرَسْتھِتَیورْدْوَیوریکو دھارِشْیَتے، اَپَرَسْتْیاجِشْیَتے۔ | 40 |
Tveir munu vinna á akri, annar verður tekinn en hinn skilinn eftir.
| تَتھا پیشَنْیا پِںشَتْیورُبھَیو رْیوشِتوریکا دھارِشْیَتےپَرا تْیاجِشْیَتے۔ | 41 |
Tvær verða við heimilisstörf, önnur verður tekin en hin skilin eftir.
| یُشْماکَں پْرَبھُح کَسْمِنْ دَنْڈَ آگَمِشْیَتِ، تَدْ یُشْمابھِ رْناوَگَمْیَتے، تَسْماتْ جاگْرَتَح سَنْتَسْتِشْٹھَتَ۔ | 42 |
Verið viðbúnir! Þið vitið ekki hvaða dag Drottinn kemur.
| کُتْرَ یامے سْتینَ آگَمِشْیَتِیتِ چیدْ گرِہَسْتھو جْناتُمْ اَشَکْشْیَتْ، تَرْہِ جاگَرِتْوا تَں سَنْدھِں کَرْتِّتُمْ اَوارَیِشْیَتْ تَدْ جانِیتَ۔ | 43 |
Innbrotsþjófur gerir ekki boð á undan sér, þess vegna verða menn að vera á verði.
| یُشْمابھِرَوَدھِییَتاں، یَتو یُشْمابھِ رْیَتْرَ نَ بُدھْیَتے، تَتْرَیوَ دَنْڈے مَنُجَسُتَ آیاسْیَتِ۔ | 44 |
Þess vegna verðið þið að vera stöðugt viðbúnir endurkomu minni.“
| پْرَبھُ رْنِجَپَرِوارانْ یَتھاکالَں بھوجَیِتُں یَں داسَمْ اَدھْیَکْشِیکرِتْیَ سْتھاپَیَتِ، تادرِشو وِشْواسْیو دھِیمانْ داسَح کَح؟ | 45 |
„Hver er trúr og hygginn þjónn, sem húsbóndinn hefur falið umsjónarstarfið svo að allir fái fæðu sína á réttum tíma?
| پْرَبھُراگَتْیَ یَں داسَں تَتھاچَرَنْتَں وِیکْشَتے، سَایوَ دھَنْیَح۔ | 46 |
Sæll er sá þjónn sem húsbóndinn finnur að breytir þannig þegar hann kemur. Víst er að hann mun fela honum umsjón með öllu sem hann á.
| یُشْمانَہَں سَتْیَں وَدامِ، سَ تَں نِجَسَرْوَّسْوَسْیادھِپَں کَرِشْیَتِ۔ | 47 |
| کِنْتُ پْرَبھُراگَنْتُں وِلَمْبَتَ اِتِ مَنَسِ چِنْتَیِتْوا یو دُشْٹو داسو | 48 |
En segi svikull þjónn við sjálfan sig: „Húsbóndinn kemur ekki strax, “
| پَرَداسانْ پْرَہَرْتُّں مَتّاناں سَنْگے بھوکْتُں پاتُنْچَ پْرَوَرْتَّتے، | 49 |
og tekur að berja samstarfsmenn sína og stunda veislur og drykkjuskap
| سَ داسو یَدا ناپیکْشَتے، یَنْچَ دَنْڈَں نَ جاناتِ، تَتْکالَایوَ تَتْپْرَبھُرُپَسْتھاسْیَتِ۔ | 50 |
þá kemur húsbóndi hans honum að óvörum
| تَدا تَں دَنْڈَیِتْوا یَتْرَ سْتھانے رودَنَں دَنْتَگھَرْشَنَنْچاساتے، تَتْرَ کَپَٹِبھِح ساکَں تَدَّشاں نِرُوپَیِشْیَتِ۔ | 51 |
og refsar honum sviksemina.“
