< مَتھِح 23 >

اَنَنْتَرَں یِیشُ رْجَنَنِوَہَں شِشْیاںشْچاوَدَتْ، 1
آنگاه عیسی خطاب به مردم و شاگردانش فرمود:
اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ مُوساسَنے اُپَوِشَنْتِ، 2
«علمای دین و فریسیان مُفَسران شریعت موسی هستند.
اَتَسْتے یُشْمانْ یَدْیَتْ مَنْتُمْ آجْناپَیَنْتِ، تَتْ مَنْیَدھْوَں پالَیَدھْوَنْچَ، کِنْتُ تیشاں کَرْمّانُرُوپَں کَرْمَّ نَ کُرُدھْوَں؛ یَتَسْتیشاں واکْیَماتْرَں سارَں کارْیّے کِمَپِ ناسْتِ۔ 3
پس آنچه به شما تعلیم می‌دهند، به‌جا آورید، اما هیچگاه از اعمالشان سرمشق نگیرید، زیرا هرگز به تعالیمی که می‌دهند، خودشان عمل نمی‌کنند.
تے دُرْوَّہانْ گُرُتَرانْ بھارانْ بَدْوّا مَنُشْیاناں سْکَنْدھیپَرِ سَمَرْپَیَنْتِ، کِنْتُ سْوَیَمَنْگُلْیَیکَیاپِ نَ چالَیَنْتِ۔ 4
ایشان تکالیف دینی بسیار سنگینی بر دوش مردم می‌گذارند، اما هرگز حاضر نیستند حتی انگشتی برای کمک به ایشان تکان دهند.
کیوَلَں لوکَدَرْشَنایَ سَرْوَّکَرْمّانِ کُرْوَّنْتِ؛ پھَلَتَح پَٹَّبَنْدھانْ پْرَسارْیَّ دھارَیَنْتِ، سْوَوَسْتْریشُ چَ دِیرْگھَگْرَنْتھِینْ دھارَیَنْتِ؛ 5
«هر کاری می‌کنند، برای تظاهر است. دعاها و آیه‌های کتب مقدّس را می‌نویسند و به بازویشان می‌بندند، و دامن رداهایشان را بلندتر می‌دوزند تا جلب توجه کنند و مردم آنان را دیندار بدانند.
بھوجَنَبھَوَنَ اُچَّسْتھانَں، بھَجَنَبھَوَنے پْرَدھانَماسَنَں، 6
چقدر دوست دارند که در ضیافتها بر صدر مجلس بنشینند، و در کنیسه‌ها بهترین جا را داشته باشند،
ہَٹّھے نَمَسْکارَں گُرُرِتِ سَمْبودھَنَنْچَیتانِ سَرْوّانِ وانْچھَنْتِ۔ 7
و به هنگام عبور از کوچه و بازار مردم به ایشان تعظیم کنند و آنان را”استاد“خطاب کنند.
کِنْتُ یُویَں گُرَوَ اِتِ سَمْبودھَنِییا ما بھَوَتَ، یَتو یُشْماکَمْ ایکَح کھْرِیشْٹَایوَ گُرُ 8
اما شما چنین القابی را از مردم نپذیرید، چون شما یک استاد دارید و همهٔ شما با هم برابر و برادرید.
رْیُویَں سَرْوّے مِتھو بھْراتَرَشْچَ۔ پُنَح پرِتھِوْیاں کَمَپِ پِتیتِ ما سَمْبُدھْیَدھْوَں، یَتو یُشْماکَمیکَح سْوَرْگَسْتھَایوَ پِتا۔ 9
همچنین، هیچ‌کس را بر روی زمین”پدر“نگویید، چون شما یک”پدر آسمانی“دارید که خداست.
یُویَں نایَکیتِ سَمْبھاشِتا ما بھَوَتَ، یَتو یُشْماکَمیکَح کھْرِیشْٹَایوَ نایَکَح۔ 10
و نگذارید کسی شما را”استاد“بخواند، چون یک استاد دارید که مسیح است.
اَپَرَں یُشْماکَں مَدھْیے یَح پُمانْ شْریشْٹھَح سَ یُشْمانْ سیوِشْیَتے۔ 11
«هر چه بیشتر به دیگران خدمت کنید، بزرگتر خواهید بود، زیرا بزرگی در خدمت کردن است.
یَتو یَح سْوَمُنَّمَتِ، سَ نَتَح کَرِشْیَتے؛ کِنْتُ یَح کَشْچِتْ سْوَمَوَنَتَں کَروتِ، سَ اُنَّتَح کَرِشْیَتے۔ 12
زیرا هر که بکوشد خود را بزرگ جلوه دهد، خوار خواهد شد، اما کسی که خود را فروتن سازد، سربلند خواهد گردید.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں مَنُجاناں سَمَکْشَں سْوَرْگَدْوارَں رُنْدھَ، یُویَں سْوَیَں تینَ نَ پْرَوِشَتھَ، پْرَوِوِکْشُونَپِ وارَیَتھَ۔ وَتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ یُویَں چھَلادْ دِیرْگھَں پْرارْتھْیَ وِدھَواناں سَرْوَّسْوَں گْرَسَتھَ، یُشْماکَں گھورَتَرَدَنْڈو بھَوِشْیَتِ۔ 13
«وای به حال شما، ای علمای دین و فریسیان! چقدر ریاکارید! نه می‌گذارید دیگران به ملکوت آسمان وارد شوند و نه خود وارد می‌شوید.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَمیکَں سْوَدھَرْمّاوَلَمْبِنَں کَرْتُّں ساگَرَں بھُومَنْڈَلَنْچَ پْرَدَکْشِنِیکُرُتھَ، 14
«وای بر شما ای علمای دین و فریسیان ریاکار! شما وقتی دعاهای طولانی می‌کنید و تظاهر به دینداری می‌نمایید، تمام هوش و حواستان به این است که چگونه اموال بیوه‌زنان را تصاحب کنید. از این رو مجازات شما بسیار شدید خواهد بود.
کَنْچَنَ پْراپْیَ سْوَتو دْوِگُنَنَرَکَبھاجَنَں تَں کُرُتھَ۔ (Geenna g1067) 15
وای به حال شما ای علمای دین و فریسیان! شما همه جا را زیر پا می‌گذارید تا کسی را پیدا کنید که مرید شما شود؛ و وقتی موفق شدید، او را دو برابر بدتر از خودتان سزاوار جهنم می‌سازید. (Geenna g1067)
وَتَ اَنْدھَپَتھَدَرْشَکاح سَرْوّے، یُویَں وَدَتھَ، مَنْدِرَسْیَ شَپَتھَکَرَناتْ کِمَپِ نَ دییَں؛ کِنْتُ مَنْدِرَسْتھَسُوَرْنَسْیَ شَپَتھَکَرَنادْ دییَں۔ 16
«وای به حال شما ای عصاکش‌های کور! زیرا می‌گویید:”اشکالی ندارد کسی به معبد قسم بخورد چون می‌تواند قسمش را بشکند؛ ولی کسی که به ظرفهای طلایی که در معبد هست، قسم بخورد باید آن را حتماً وفا کند.“
ہے مُوڈھا ہے اَنْدھاح سُوَرْنَں تَتْسُوَرْنَپاوَکَمَنْدِرَمْ ایتَیورُبھَیو رْمَدھْیے کِں شْرییَح؟ 17
ای نادانان! ای نابینایان! کدام مهمتر است، طلا یا معبد که طلا را تقدیس می‌کند؟
اَنْیَچَّ وَدَتھَ، یَجْنَویدْیاح شَپَتھَکَرَناتْ کِمَپِ نَ دییَں، کِنْتُ تَدُپَرِسْتھِتَسْیَ نَیویدْیَسْیَ شَپَتھَکَرَنادْ دییَں۔ 18
«همچنین می‌گویید:”قسم به مذبح را می‌شود شکست، ولی قسم به هدیهٔ روی مذبح را باید حتماً وفا کرد.“
ہے مُوڈھا ہے اَنْدھاح، نَیویدْیَں تَنَّیویدْیَپاوَکَویدِریتَیورُبھَیو رْمَدھْیے کِں شْرییَح؟ 19
ای احمقهای کور! کدام مهمتر است هدیه‌ای که روی مذبح است یا خود مذبح که هدیه را تقدیس می‌کند؟
اَتَح کینَچِدْ یَجْنَویدْیاح شَپَتھے کرِتے تَدُپَرِسْتھَسْیَ سَرْوَّسْیَ شَپَتھَح کْرِیَتے۔ 20
وقتی به مذبح قسم می‌خورید، در واقع به خود مذبح و هر چه که بر آن است قسم یاد می‌کنید؛
کینَچِتْ مَنْدِرَسْیَ شَپَتھے کرِتے مَنْدِرَتَنِّواسِنوح شَپَتھَح کْرِیَتے۔ 21
و وقتی به معبد قسم می‌خورید، در واقع به خود خانه و به خدایی که در آن خانه هست قسم یاد می‌کنید؛
کینَچِتْ سْوَرْگَسْیَ شَپَتھے کرِتے اِیشْوَرِییَسِںہاسَنَتَدُپَرْیُّپَوِشْٹَیوح شَپَتھَح کْرِیَتے۔ 22
و وقتی به آسمان قسم می‌خورید، در واقع به تخت خدا و خود خدا که بر تخت نشسته است قسم می‌خورید.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں پودِنایاح سِتَچّھَتْرایا جِیرَکَسْیَ چَ دَشَماںشانْ دَتّھَ، کِنْتُ وْیَوَسْتھایا گُرُتَرانْ نْیایَدَیاوِشْواسانْ پَرِتْیَجَتھَ؛ اِمے یُشْمابھِراچَرَنِییا اَمِی چَ نَ لَںگھَنِییاح۔ 23
«وای به حال شما ای علمای دین و فریسیان ریاکار! شما حتی ده‌یک محصول نعناع و شِوید و زیره باغچه‌تان را هدیه می‌دهید، اما احکام مهمتر شریعت را که عدالت و رحمت و امانت است، نادیده می‌گیرید. شما باید ده‌یک را بدهید، ولی احکام مهمتر را نیز فراموش نکنید.
ہے اَنْدھَپَتھَدَرْشَکا یُویَں مَشَکانْ اَپَسارَیَتھَ، کِنْتُ مَہانْگانْ گْرَسَتھَ۔ 24
ای عصاکش‌های کور، که پشه را از صافی می‌گذرانید ولی شتر را می‌بلعید!
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچَ بَہِح پَرِشْکُرُتھَ؛ کِنْتُ تَدَبھْیَنْتَرَں دُراتْمَتَیا کَلُشینَ چَ پَرِپُورْنَماسْتے۔ 25
«وای به حال شما ای علمای دین و فریسیان ریاکار! چون شما بیرون کاسه و بشقاب را آنقدر تمیز می‌کنید تا بدرخشد، ولی درون آنها از طمع و ناپرهیزی پر است.
ہے اَنْدھاح پھِرُوشِلوکا آدَو پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچابھْیَنْتَرَں پَرِشْکُرُتَ، تینَ تیشاں بَہِرَپِ پَرِشْکارِشْیَتے۔ 26
ای فریسی‌های کور، اول درون کاسه و بشقاب را تمیز کنید که بیرونشان هم پاک خواهد شد.
ہَنْتَ کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں شُکْلِیکرِتَشْمَشانَسْوَرُوپا بھَوَتھَ، یَتھا شْمَشانَبھَوَنَسْیَ بَہِشْچارُ، کِنْتْوَبھْیَنْتَرَں مرِتَلوکاناں کِیکَشَیح سَرْوَّپْرَکارَمَلینَ چَ پَرِپُورْنَمْ؛ 27
«وای به حال شما ای علمای دین و فریسیان ریاکار! شما مانند قبرهای سفید شده‌ای هستید که ظاهری زیبا دارند اما داخل آنها پر است از استخوانهای مردگان و کثافات!
تَتھَیوَ یُویَمَپِ لوکاناں سَمَکْشَں بَہِرْدھارْمِّکاح کِنْتْوَنْتَحکَرَنیشُ کیوَلَکاپَٹْیادھَرْمّابھْیاں پَرِپُورْناح۔ 28
شما می‌کوشید خود را دیندار جلوه دهید، ولی در زیر آن عبای مقدّستان، دلهایی دارید پر از ریا و گناه.
ہا ہا کَپَٹِنَ اُپادھْیایاح پھِرُوشِنَشْچَ، یُویَں بھَوِشْیَدْوادِناں شْمَشانَگیہَں نِرْمّاتھَ، سادھُوناں شْمَشانَنِکیتَنَں شوبھَیَتھَ 29
«وای بر شما ای علمای دین و فریسیان ریاکار! شما برای پیامبران مقبره می‌سازید و آرامگاه مقدّسین را زینت می‌دهید
وَدَتھَ چَ یَدِ وَیَں سْویشاں پُورْوَّپُرُشاناں کالَ اَسْتھاسْیامَ، تَرْہِ بھَوِشْیَدْوادِناں شونِتَپاتَنے تیشاں سَہَبھاگِنو نابھَوِشْیامَ۔ 30
و می‌گویید:”اگر ما به جای اجدادمان بودیم، در کشتن پیامبران با آنها شریک نمی‌شدیم.“
اَتو یُویَں بھَوِشْیَدْوادِگھاتَکاناں سَنْتانا اِتِ سْوَیَمیوَ سْویشاں ساکْشْیَں دَتّھَ۔ 31
«اما با این گفته، به زبان خود اعلام می‌دارید که فرزندان قاتلان انبیا هستید.
اَتو یُویَں نِجَپُورْوَّپُرُشاناں پَرِمانَپاتْرَں پَرِپُورَیَتَ۔ 32
شما قدم به قدم از آنان پیروی می‌کنید؛ شما در اعمال بد، از ایشان پیشی گرفته‌اید.
رے بھُجَگاح کرِشْنَبھُجَگَوَںشاح، یُویَں کَتھَں نَرَکَدَنْڈادْ رَکْشِشْیَدھْوے۔ (Geenna g1067) 33
ای مارهای خوش خط و خال! چگونه می‌توانید از مجازات جهنم جان به در ببرید؟ (Geenna g1067)
پَشْیَتَ، یُشْماکَمَنْتِکَمْ اَہَں بھَوِشْیَدْوادِنو بُدّھِمَتَ اُپادھْیایاںشْچَ پْریشَیِشْیامِ، کِنْتُ تیشاں کَتِپَیا یُشْمابھِ رْگھانِشْیَنْتے، کْرُشے چَ گھانِشْیَنْتے، کیچِدْ بھَجَنَبھَوَنے کَشابھِراگھانِشْیَنْتے، نَگَرے نَگَرے تاڈِشْیَنْتے چَ؛ 34
«من، انبیا و مردان حکیم و علما را به سوی شما می‌فرستم، و شما بعضی را به دار خواهید کشید و بعضی را در کنیسه‌های خود زیر ضربه‌های شلّاق گرفته، شهر به شهر آواره خواهید کرد.
تینَ سَتْپُرُشَسْیَ ہابِلو رَکْتَپاتَمارَبھْیَ بیرِکھِیَح پُتْرَں یَں سِکھَرِیَں یُویَں مَنْدِرَیَجْنَویدْیو رْمَدھْیے ہَتَوَنْتَح، تَدِییَشونِتَپاتَں یاوَدْ اَسْمِنْ دیشے یاوَتاں سادھُپُرُشاناں شونِتَپاتو بھَوَتْ تَتْ سَرْوّیشاماگَساں دَنْڈا یُشْماسُ وَرْتِّشْیَنْتے۔ 35
پس خون مردم بی‌گناهی که بر زمین ریخته شده است، به گردن شما خواهد بود، از خون هابیل معصوم گرفته تا خون زکریا پسر برخیا که او را در داخل معبد، بین محرابگاه و مذبح، کشتید.
اَہَں یُشْمانْتَ تَتھْیَں وَدامِ، وِدْیَمانےسْمِنْ پُرُشے سَرْوّے وَرْتِّشْیَنْتے۔ 36
براستی به شما می‌گویم که این نسل تاوان همۀ اینها را پس خواهد داد.
ہے یِرُوشالَمْ ہے یِرُوشالَمْ نَگَرِ تْوَں بھَوِشْیَدْوادِنو ہَتَوَتِی، تَوَ سَمِیپَں پْریرِتاںشْچَ پاشانَیراہَتَوَتِی، یَتھا کُکُّٹِی شاوَکانْ پَکْشادھَح سَںگرِہْلاتِ، تَتھا تَوَ سَنْتانانْ سَںگْرَہِیتُں اَہَں بَہُوارَمْ اَیچّھَں؛ کِنْتُ تْوَں نَ سَمَمَنْیَتھاح۔ 37
«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای قاتلِ انبیا و سنگسارکنندۀ فرستادگان خدا! چند بار خواستم فرزندان تو را جمع کنم همان‌طور که مرغ جوجه‌های خود را زیر بال خود می‌گیرد، اما تو نخواستی.
پَشْیَتَ یَشْماکَں واسَسْتھانَمْ اُچّھِنَّں تْیَکْشْیَتے۔ 38
پس اکنون خانه‌ات ویران خواهد ماند.
اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، یَح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ، سَ دھَنْیَ اِتِ وانِیں یاوَنَّ وَدِشْیَتھَ، تاوَتْ ماں پُنَ رْنَ دْرَکْشْیَتھَ۔ 39
زیرا به شما می‌گویم که دیگر مرا نخواهید دید تا زمانی که بگویید”مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید.“»

< مَتھِح 23 >