مَتھِح 19
| اَنَنْتَرَمْ ایتاسُ کَتھاسُ سَماپْتاسُ یِیشُ رْگالِیلَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ یَرْدَنْتِیرَسْتھَں یِہُوداپْرَدیشَں پْراپْتَح۔ | 1 |
Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
| تَدا تَتْپَشْچاتْ جَنَنِوَہے گَتے سَ تَتْرَ تانْ نِرامَیانْ اَکَروتْ۔ | 2 |
καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
| تَدَنَنْتَرَں پھِرُوشِنَسْتَتْسَمِیپَماگَتْیَ پارِیکْشِتُں تَں پَپْرَچّھُح، کَسْمادَپِ کارَناتْ نَرینَ سْوَجایا پَرِتْیاجْیا نَ وا؟ | 3 |
Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες· εἰ ἔξεστιν ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν;
| سَ پْرَتْیُواچَ، پْرَتھَمَمْ اِیشْوَرو نَرَتْوینَ نارِیتْوینَ چَ مَنُجانْ سَسَرْجَ، تَسْماتْ کَتھِتَوانْ، | 4 |
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς;
| مانُشَح سْوَپِتَرَو پَرِتْیَجْیَ سْوَپَتْنْیامْ آسَکْشْیَتے، تَو دْوَو جَناویکانْگَو بھَوِشْیَتَح، کِمیتَدْ یُشْمابھِ رْنَ پَٹھِتَمْ؟ | 5 |
καὶ εἶπεν· ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
| اَتَسْتَو پُنَ رْنَ دْوَو تَیوریکانْگَتْوَں جاتَں، اِیشْوَرینَ یَچَّ سَمَیُجْیَتَ، مَنُجو نَ تَدْ بھِنْدْیاتْ۔ | 6 |
ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
| تَدانِیں تے تَں پْرَتْیَوَدَنْ، تَتھاتْوے تْیاجْیَپَتْرَں دَتّوا سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُں وْیَوَسْتھاں مُوساح کَتھَں لِلیکھَ؟ | 7 |
λέγουσιν αὐτῷ· τί οὖν Μωϋσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολῦσαι;
| تَتَح سَ کَتھِتَوانْ، یُشْماکَں مَنَساں کاٹھِنْیادْ یُشْمانْ سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُمْ اَنْوَمَنْیَتَ کِنْتُ پْرَتھَمادْ ایشو وِدھِرْناسِیتْ۔ | 8 |
λέγει αὐτοῖς· ὅτι Μωϋσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ’ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτως.
| اَتو یُشْمانَہَں وَدامِ، وْیَبھِچارَں وِنا یو نِجَجایاں تْیَجیتْ اَنْیانْچَ وِوَہیتْ، سَ پَرَدارانْ گَچّھَتِ؛ یَشْچَ تْیَکْتاں نارِیں وِوَہَتِ سوپِ پَرَداریشُ رَمَتے۔ | 9 |
λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται.
| تَدا تَسْیَ شِشْیاسْتَں بَبھاشِرے، یَدِ سْوَجایَیا ساکَں پُںسَ ایتادرِکْ سَمْبَنْدھو جایَتے، تَرْہِ وِوَہَنَمیوَ نَ بھَدْرَں۔ | 10 |
λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ· εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι.
| تَتَح سَ اُکْتَوانْ، ییبھْیَسْتَتْسامَرْتھْیَں آدایِ، تانْ وِنانْیَح کوپِ مَنُجَ ایتَنْمَتَں گْرَہِیتُں نَ شَکْنوتِ۔ | 11 |
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐ πάντες χωροῦσιν τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ’ οἷς δέδοται.
| کَتِپَیا جَنَنَکْلِیبَح کَتِپَیا نَرَکرِتَکْلِیبَح سْوَرْگَراجْیایَ کَتِپَیاح سْوَکرِتَکْلِیباشْچَ سَنْتِ، یے گْرَہِیتُں شَکْنُوَنْتِ تے گرِہْلَنْتُ۔ | 12 |
εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτως, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
| اَپَرَمْ یَتھا سَ شِشُوناں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا پْرارْتھَیَتے، تَدَرْتھَں تَتْسَمِیںپَں شِشَوَ آنِییَنْتَ، تَتَ آنَیِترِنْ شِشْیاسْتِرَسْکرِتَوَنْتَح۔ | 13 |
Τότε προσηνέχθησαν αὐτῷ παιδία, ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ αὐτοῖς καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
| کِنْتُ یِیشُرُواچَ، شِشَوو مَدَنْتِکَمْ آگَچّھَنْتُ، تانْ ما وارَیَتَ، ایتادرِشاں شِشُونامیوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 14 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός ἐμέ· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
| تَتَح سَ تیشاں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا تَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَتَسْتھے۔ | 15 |
καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
| اَپَرَمْ ایکَ آگَتْیَ تَں پَپْرَچّھَ، ہے پَرَمَگُرو، اَنَنْتایُح پْراپْتُں مَیا کِں کِں سَتْکَرْمَّ کَرْتَّوْیَں؟ (aiōnios g166) | 16 |
Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν αὐτῷ εἶπεν· διδάσκαλε, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα σχῶ ζωὴν αἰώνιον; (aiōnios g166)
| تَتَح سَ اُواچَ، ماں پَرَمَں کُتو وَدَسِ؟ وِنیشْچَرَں نَ کوپِ پَرَمَح، کِنْتُ یَدْیَنَنْتایُح پْراپْتُں وانْچھَسِ، تَرْہْیاجْناح پالَیَ۔ | 17 |
ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ, τί με ἐρωτᾷς περὶ τοῦ ἀγαθοῦ; εἷς ἐστιν ὁ ἀγαθός. εἰ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, τήρησον τὰς ἐντολάς.
| تَدا سَ پرِشْٹَوانْ، کاح کا آجْناح؟ تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، نَرَں ما ہَنْیاح، پَرَدارانْ ما گَچّھیح، ما چورَییح، مرِشاساکْشْیَں ما دَدْیاح، | 18 |
ποίας; φησίν ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις,
| نِجَپِتَرَو سَںمَنْیَسْوَ، سْوَسَمِیپَواسِنِ سْوَوَتْ پْریمَ کُرُ۔ | 19 |
τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καί, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
| سَ یُوا کَتھِتَوانْ، آ بالْیادْ ایتاح پالَیامِ، اِدانِیں کِں نْیُونَماسْتے؟ | 20 |
λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφύλαξα· τί ἔτι ὑστερῶ;
| تَتو یِیشُرَوَدَتْ، یَدِ سِدّھو بھَوِتُں وانْچھَسِ، تَرْہِ گَتْوا نِجَسَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ دَرِدْریبھْیو وِتَرَ، تَتَح سْوَرْگے وِتَّں لَپْسْیَسے؛ آگَچّھَ، مَتْپَشْچادْوَرْتِّی چَ بھَوَ۔ | 21 |
ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανοῖς, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
| ایتاں واچَں شْرُتْوا سَ یُوا سْوِییَبَہُسَمْپَتّے رْوِشَنَح سَنْ چَلِتَوانْ۔ | 22 |
ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος ἀπῆλθεν λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
| تَدا یِیشُح سْوَشِشْیانْ اَوَدَتْ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشو مَہادُشْکَرَ اِتِ یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ۔ | 23 |
Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πλούσιος δυσκόλως εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
| پُنَرَپِ یُشْمانَہَں وَدامِ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشاتْ سُوچِیچھِدْرینَ مَہانْگَگَمَنَں سُکَرَں۔ | 24 |
πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
| اِتِ واکْیَں نِشَمْیَ شِشْیا اَتِچَمَتْکرِتْیَ کَتھَیاماسُح؛ تَرْہِ کَسْیَ پَرِتْرانَں بھَوِتُں شَکْنوتِ؟ | 25 |
ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι;
| تَدا سَ تانْ درِشْدْوا کَتھَیاماسَ، تَتْ مانُشانامَشَکْیَں بھَوَتِ، کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ سَرْوَّں شَکْیَمْ۔ | 26 |
ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ θεῷ δυνατά πάντα.
| تَدا پِتَرَسْتَں گَدِتَوانْ، پَشْیَ، وَیَں سَرْوَّں پَرِتْیَجْیَ بھَوَتَح پَشْچادْوَرْتِّنو بھَوامَ؛ وَیَں کِں پْراپْسْیامَح؟ | 27 |
Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;
| تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ، یُویَں مَمَ پَشْچادْوَرْتِّنو جاتا اِتِ کارَناتْ نَوِینَسرِشْٹِکالے یَدا مَنُجَسُتَح سْوِییَیشْچَرْیَّسِںہاسَنَ اُپَویکْشْیَتِ، تَدا یُویَمَپِ دْوادَشَسِںہاسَنیشُوپَوِشْیَ اِسْراییلِییَدْوادَشَوَںشاناں وِچارَں کَرِشْیَتھَ۔ | 28 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλινγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ αὐτοὶ ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
| اَنْیَچَّ یَح کَشْچِتْ مَمَ نامَکارَناتْ گرِہَں وا بھْراتَرَں وا بھَگِنِیں وا پِتَرَں وا ماتَرَں وا جایاں وا بالَکَں وا بھُومِں پَرِتْیَجَتِ، سَ تیشاں شَتَگُنَں لَپْسْیَتے، اَنَنْتایُمودھِکارِتْوَنْچَ پْراپْسْیَتِ۔ (aiōnios g166) | 29 |
καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἢ οἰκίας ἕνεκα τοῦ ἐμοῦ ὀνόματός, πολλαπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. (aiōnios g166)
| کِنْتُ اَگْرِییا اَنیکے جَناح پَشْچاتْ، پَشْچاتِییاشْچانیکے لوکا اَگْرے بھَوِشْیَنْتِ۔ | 30 |
πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.
