< مَتھِح 19 >
اَنَنْتَرَمْ ایتاسُ کَتھاسُ سَماپْتاسُ یِیشُ رْگالِیلَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ یَرْدَنْتِیرَسْتھَں یِہُوداپْرَدیشَں پْراپْتَح۔ | 1 |
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου
تَدا تَتْپَشْچاتْ جَنَنِوَہے گَتے سَ تَتْرَ تانْ نِرامَیانْ اَکَروتْ۔ | 2 |
και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει
تَدَنَنْتَرَں پھِرُوشِنَسْتَتْسَمِیپَماگَتْیَ پارِیکْشِتُں تَں پَپْرَچّھُح، کَسْمادَپِ کارَناتْ نَرینَ سْوَجایا پَرِتْیاجْیا نَ وا؟ | 3 |
και προσηλθον αυτω οι φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες αυτω ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν
سَ پْرَتْیُواچَ، پْرَتھَمَمْ اِیشْوَرو نَرَتْوینَ نارِیتْوینَ چَ مَنُجانْ سَسَرْجَ، تَسْماتْ کَتھِتَوانْ، | 4 |
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
مانُشَح سْوَپِتَرَو پَرِتْیَجْیَ سْوَپَتْنْیامْ آسَکْشْیَتے، تَو دْوَو جَناویکانْگَو بھَوِشْیَتَح، کِمیتَدْ یُشْمابھِ رْنَ پَٹھِتَمْ؟ | 5 |
και ειπεν ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα [αυτου] και την μητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
اَتَسْتَو پُنَ رْنَ دْوَو تَیوریکانْگَتْوَں جاتَں، اِیشْوَرینَ یَچَّ سَمَیُجْیَتَ، مَنُجو نَ تَدْ بھِنْدْیاتْ۔ | 6 |
ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
تَدانِیں تے تَں پْرَتْیَوَدَنْ، تَتھاتْوے تْیاجْیَپَتْرَں دَتّوا سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُں وْیَوَسْتھاں مُوساح کَتھَں لِلیکھَ؟ | 7 |
λεγουσιν αυτω τι ουν μωσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην
تَتَح سَ کَتھِتَوانْ، یُشْماکَں مَنَساں کاٹھِنْیادْ یُشْمانْ سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُمْ اَنْوَمَنْیَتَ کِنْتُ پْرَتھَمادْ ایشو وِدھِرْناسِیتْ۔ | 8 |
λεγει αυτοις οτι μωσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως
اَتو یُشْمانَہَں وَدامِ، وْیَبھِچارَں وِنا یو نِجَجایاں تْیَجیتْ اَنْیانْچَ وِوَہیتْ، سَ پَرَدارانْ گَچّھَتِ؛ یَشْچَ تْیَکْتاں نارِیں وِوَہَتِ سوپِ پَرَداریشُ رَمَتے۔ | 9 |
λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται και ο απολελυμενην γαμησας μοιχαται
تَدا تَسْیَ شِشْیاسْتَں بَبھاشِرے، یَدِ سْوَجایَیا ساکَں پُںسَ ایتادرِکْ سَمْبَنْدھو جایَتے، تَرْہِ وِوَہَنَمیوَ نَ بھَدْرَں۔ | 10 |
λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι
تَتَح سَ اُکْتَوانْ، ییبھْیَسْتَتْسامَرْتھْیَں آدایِ، تانْ وِنانْیَح کوپِ مَنُجَ ایتَنْمَتَں گْرَہِیتُں نَ شَکْنوتِ۔ | 11 |
ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλ οις δεδοται
کَتِپَیا جَنَنَکْلِیبَح کَتِپَیا نَرَکرِتَکْلِیبَح سْوَرْگَراجْیایَ کَتِپَیاح سْوَکرِتَکْلِیباشْچَ سَنْتِ، یے گْرَہِیتُں شَکْنُوَنْتِ تے گرِہْلَنْتُ۔ | 12 |
εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενος χωρειν χωρειτω
اَپَرَمْ یَتھا سَ شِشُوناں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا پْرارْتھَیَتے، تَدَرْتھَں تَتْسَمِیںپَں شِشَوَ آنِییَنْتَ، تَتَ آنَیِترِنْ شِشْیاسْتِرَسْکرِتَوَنْتَح۔ | 13 |
τοτε προσηνεχθη αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
کِنْتُ یِیشُرُواچَ، شِشَوو مَدَنْتِکَمْ آگَچّھَنْتُ، تانْ ما وارَیَتَ، ایتادرِشاں شِشُونامیوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 14 |
ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
تَتَح سَ تیشاں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا تَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَتَسْتھے۔ | 15 |
και επιθεις αυτοις τας χειρας επορευθη εκειθεν
اَپَرَمْ ایکَ آگَتْیَ تَں پَپْرَچّھَ، ہے پَرَمَگُرو، اَنَنْتایُح پْراپْتُں مَیا کِں کِں سَتْکَرْمَّ کَرْتَّوْیَں؟ (aiōnios ) | 16 |
και ιδου εις προσελθων ειπεν αυτω διδασκαλε αγαθε τι αγαθον ποιησω ινα εχω ζωην αιωνιον (aiōnios )
تَتَح سَ اُواچَ، ماں پَرَمَں کُتو وَدَسِ؟ وِنیشْچَرَں نَ کوپِ پَرَمَح، کِنْتُ یَدْیَنَنْتایُح پْراپْتُں وانْچھَسِ، تَرْہْیاجْناح پالَیَ۔ | 17 |
ο δε ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος ει δε θελεις εισελθειν εις την ζωην τηρησον τας εντολας
تَدا سَ پرِشْٹَوانْ، کاح کا آجْناح؟ تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، نَرَں ما ہَنْیاح، پَرَدارانْ ما گَچّھیح، ما چورَییح، مرِشاساکْشْیَں ما دَدْیاح، | 18 |
λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους ειπεν το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις
نِجَپِتَرَو سَںمَنْیَسْوَ، سْوَسَمِیپَواسِنِ سْوَوَتْ پْریمَ کُرُ۔ | 19 |
τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
سَ یُوا کَتھِتَوانْ، آ بالْیادْ ایتاح پالَیامِ، اِدانِیں کِں نْیُونَماسْتے؟ | 20 |
λεγει αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου τι ετι υστερω
تَتو یِیشُرَوَدَتْ، یَدِ سِدّھو بھَوِتُں وانْچھَسِ، تَرْہِ گَتْوا نِجَسَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ دَرِدْریبھْیو وِتَرَ، تَتَح سْوَرْگے وِتَّں لَپْسْیَسے؛ آگَچّھَ، مَتْپَشْچادْوَرْتِّی چَ بھَوَ۔ | 21 |
εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι
ایتاں واچَں شْرُتْوا سَ یُوا سْوِییَبَہُسَمْپَتّے رْوِشَنَح سَنْ چَلِتَوانْ۔ | 22 |
ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
تَدا یِیشُح سْوَشِشْیانْ اَوَدَتْ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشو مَہادُشْکَرَ اِتِ یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ۔ | 23 |
ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι δυσκολως πλουσιος εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων
پُنَرَپِ یُشْمانَہَں وَدامِ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشاتْ سُوچِیچھِدْرینَ مَہانْگَگَمَنَں سُکَرَں۔ | 24 |
παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
اِتِ واکْیَں نِشَمْیَ شِشْیا اَتِچَمَتْکرِتْیَ کَتھَیاماسُح؛ تَرْہِ کَسْیَ پَرِتْرانَں بھَوِتُں شَکْنوتِ؟ | 25 |
ακουσαντες δε οι μαθηται αυτου εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι
تَدا سَ تانْ درِشْدْوا کَتھَیاماسَ، تَتْ مانُشانامَشَکْیَں بھَوَتِ، کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ سَرْوَّں شَکْیَمْ۔ | 26 |
εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα [εστιν]
تَدا پِتَرَسْتَں گَدِتَوانْ، پَشْیَ، وَیَں سَرْوَّں پَرِتْیَجْیَ بھَوَتَح پَشْچادْوَرْتِّنو بھَوامَ؛ وَیَں کِں پْراپْسْیامَح؟ | 27 |
τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν
تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ، یُویَں مَمَ پَشْچادْوَرْتِّنو جاتا اِتِ کارَناتْ نَوِینَسرِشْٹِکالے یَدا مَنُجَسُتَح سْوِییَیشْچَرْیَّسِںہاسَنَ اُپَویکْشْیَتِ، تَدا یُویَمَپِ دْوادَشَسِںہاسَنیشُوپَوِشْیَ اِسْراییلِییَدْوادَشَوَںشاناں وِچارَں کَرِشْیَتھَ۔ | 28 |
ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθισεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
اَنْیَچَّ یَح کَشْچِتْ مَمَ نامَکارَناتْ گرِہَں وا بھْراتَرَں وا بھَگِنِیں وا پِتَرَں وا ماتَرَں وا جایاں وا بالَکَں وا بھُومِں پَرِتْیَجَتِ، سَ تیشاں شَتَگُنَں لَپْسْیَتے، اَنَنْتایُمودھِکارِتْوَنْچَ پْراپْسْیَتِ۔ (aiōnios ) | 29 |
και πας ος αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν του ονοματος μου εκατονταπλασιονα ληψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει (aiōnios )
کِنْتُ اَگْرِییا اَنیکے جَناح پَشْچاتْ، پَشْچاتِییاشْچانیکے لوکا اَگْرے بھَوِشْیَنْتِ۔ | 30 |
πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι