< مَتھِح 17 >
| اَنَنْتَرَں شَڈْدِنیبھْیَح پَرَں یِیشُح پِتَرَں یاکُوبَں تَتْسَہَجَں یوہَنَنْچَ گرِہْلَنْ اُچّادْرے رْوِوِکْتَسْتھانَمْ آگَتْیَ تیشاں سَمَکْشَں رُوپَمَنْیَتْ دَدھارَ۔ | 1 |
Καὶ μεθʼ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατʼ ἰδίαν.
| تینَ تَداسْیَں تیجَسْوِ، تَدابھَرَنَمْ آلوکَوَتْ پانْڈَرَمَبھَوَتْ۔ | 2 |
καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ⸀ἐγένετολευκὰ ὡς τὸ φῶς.
| اَنْیَچَّ تینَ ساکَں سَںلَپَنْتَو مُوسا ایلِیَشْچَ تیبھْیو دَرْشَنَں دَدَتُح۔ | 3 |
καὶ ἰδοὺ ⸀ὤφθηαὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας ⸂συλλαλοῦντες μετʼ αὐτοῦ⸃.
| تَدانِیں پِتَرو یِیشُں جَگادَ، ہے پْرَبھو سْتھِتِرَتْراسْماکَں شُبھا، یَدِ بھَوَتانُمَنْیَتے، تَرْہِ بھَوَدَرْتھَمیکَں مُوسارْتھَمیکَمْ ایلِیارْتھَنْچَیکَمْ اِتِ تْرِینِ دُوشْیانِ نِرْمَّمَ۔ | 4 |
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ⸀ποιήσωὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ ⸂Ἠλίᾳ μίαν.
| ایتَتْکَتھَنَکالَ ایکَ اُجَّوَلَح پَیودَسْتیشامُپَرِ چھایاں کرِتَوانْ، وارِدادْ ایشا نَبھَسِییا واگْ بَبھُووَ، مَمایَں پْرِیَح پُتْرَح، اَسْمِنْ مَمَ مَہاسَنْتوشَ ایتَسْیَ واکْیَں یُویَں نِشامَیَتَ۔ | 5 |
ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· ⸂ἀκούετε αὐτοῦ.
| کِنْتُ واچَمیتاں شرِنْوَنْتَایوَ شِشْیا مرِشَں شَنْکَمانا نْیُبْجا نْیَپَتَنْ۔ | 6 |
καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.
| تَدا یِیشُراگَتْیَ تیشاں گاتْرانِ سْپرِشَنْ اُواچَ، اُتِّشْٹھَتَ، ما بھَیشْٹَ۔ | 7 |
καὶ ⸂προσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἁψάμενος αὐτῶν εἶπεν· Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε.
| تَدانِیں نیتْرانْیُنْمِیلْیَ یِیشُں وِنا کَمَپِ نَ دَدرِشُح۔ | 8 |
ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ ⸀αὐτὸνἸησοῦν μόνον.
| تَتَح پَرَمْ اَدْریرَوَروہَنَکالے یِیشُسْتانْ اِتْیادِدیشَ، مَنُجَسُتَسْیَ مرِتاناں مَدھْیادُتّھانَں یاوَنَّ جایَتے، تاوَتْ یُشْمابھِریتَدَّرْشَنَں کَسْمَیچِدَپِ نَ کَتھَیِتَوْیَں۔ | 9 |
Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ⸀ἐγερθῇ
| تَدا شِشْیاسْتَں پَپْرَچّھُح، پْرَتھَمَمْ ایلِیَ آیاسْیَتِیتِ کُتَ اُپادھْیایَیرُچْیَتے؟ | 10 |
καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ ⸀μαθηταὶλέγοντες· Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον;
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، ایلِیَح پْراگیتْیَ سَرْوّانِ سادھَیِشْیَتِیتِ سَتْیَں، | 11 |
ὁ ⸀δὲἀποκριθεὶς ⸀εἶπεν Ἠλίας μὲν ⸀ἔρχεταικαὶ ἀποκαταστήσει πάντα·
| کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَچْمِ، ایلِیَ ایتْیَ گَتَح، تے تَمَپَرِچِتْیَ تَسْمِنْ یَتھیچّھَں وْیَوَجَہُح؛ مَنُجَسُتیناپِ تیشامَنْتِکے تادرِگْ دُحکھَں بھوکْتَوْیَں۔ | 12 |
λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθεν, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτὸν ἀλλὰ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτως καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπʼ αὐτῶν.
| تَدانِیں سَ مَجَّیِتارَں یوہَنَمَدھِ کَتھامیتاں وْیاہرِتَوانْ، اِتّھَں تَچّھِشْیا بُبُدھِرے۔ | 13 |
τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.
| پَشْچاتْ تیشُ جَنَنِوَہَسْیانْتِکَماگَتیشُ کَشْچِتْ مَنُجَسْتَدَنْتِکَمیتْیَ جانُونِی پاتَیِتْوا کَتھِتَوانْ، | 14 |
Καὶ ⸀ἐλθόντωνπρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν
| ہے پْرَبھو، مَتْپُتْرَں پْرَتِ کرِپاں وِدَدھاتُ، سوپَسْمارامَیینَ بھرِشَں وْیَتھِتَح سَنْ پُنَح پُنَ رْوَہْنَو مُہُ رْجَلَمَدھْیے پَتَتِ۔ | 15 |
καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς ⸀πάσχει πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ.
| تَسْمادْ بھَوَتَح شِشْیاناں سَمِیپے تَمانَیَں کِنْتُ تے تَں سْواسْتھَں کَرْتُّں نَ شَکْتاح۔ | 16 |
καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι.
| تَدا یِیشُح کَتھِتَوانْ رے اَوِشْواسِنَح، رے وِپَتھَگامِنَح، پُنَح کَتِکالانْ اَہَں یُشْماکَں سَنِّدھَو سْتھاسْیامِ؟ کَتِکالانْ وا یُشْمانْ سَہِشْیے؟ تَمَتْرَ مَمانْتِکَمانَیَتَ۔ | 17 |
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ⸂μεθʼ ὑμῶν ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε.
| پَشْچادْ یِیشُنا تَرْجَتَایوَ سَ بھُوتَسْتَں وِہایَ گَتَوانْ، تَدَّنْڈَایوَ سَ بالَکو نِرامَیوبھُوتْ۔ | 18 |
καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπʼ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον· καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
| تَتَح شِشْیا گُپْتَں یِیشُمُپاگَتْیَ بَبھاشِرے، کُتو وَیَں تَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں نَ شَکْتاح؟ | 19 |
Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατʼ ἰδίαν εἶπον· Διὰ τί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
| یِیشُنا تے پْروکْتاح، یُشْماکَمَپْرَتْیَیاتْ؛ | 20 |
ὁ δὲ ⸀λέγειαὐτοῖς· Διὰ τὴν ⸀ὀλιγοπιστίανὑμῶν· ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ· ⸂Μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ⸀ὑμῖν
| یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَچْمِ یَدِ یُشْماکَں سَرْشَپَیکَماتْروپِ وِشْواسو جایَتے، تَرْہِ یُشْمابھِرَسْمِنْ شَیلے تْوَمِتَح سْتھاناتْ تَتْ سْتھانَں یاہِیتِ بْرُوتے سَ تَدَیوَ چَلِشْیَتِ، یُشْماکَں کِمَپْیَسادھْیَنْچَ کَرْمَّ نَ سْتھاسْیاتِ۔ کِنْتُ پْرارْتھَنوپَواسَو وِنَیتادرِشو بھُوتو نَ تْیاجْییتَ۔ | 21 |
| اَپَرَں تیشاں گالِیلْپْرَدیشے بھْرَمَنَکالے یِیشُنا تے گَدِتاح، مَنُجَسُتو جَناناں کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے تَے رْہَنِشْیَتے چَ، | 22 |
⸀Συστρεφομένωνδὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων,
| کِنْتُ ترِتِییےہِنَ مَ اُتّھاپِشْیَتے، تینَ تے بھرِشَں دُحکھِتا بَبھُووَح۔ | 23 |
καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα.
| تَدَنَنْتَرَں تیشُ کَپھَرْناہُومْنَگَرَماگَتیشُ کَرَسَںگْراہِنَح پِتَرانْتِکَماگَتْیَ پَپْرَچّھُح، یُشْماکَں گُرُح کِں مَنْدِرارْتھَں کَرَں نَ دَداتِ؟ تَتَح پِتَرَح کَتھِتَوانْ دَداتِ۔ | 24 |
Ἐλθόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καφαρναοὺμ προσῆλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν· Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα;
| تَتَسْتَسْمِنْ گرِہَمَدھْیَماگَتے تَسْیَ کَتھاکَتھَناتْ پُورْوَّمیوَ یِیشُرُواچَ، ہے شِمونْ، میدِنْیا راجانَح سْوَسْواپَتْییبھْیَح کِں وِدیشِبھْیَح کیبھْیَح کَرَں گرِہْلَنْتِ؟ اَتْرَ تْوَں کِں بُدھْیَسے؟ تَتَح پِتَرَ اُکْتَوانْ، وِدیشِبھْیَح۔ | 25 |
λέγει· Ναί. καὶ ⸀ἐλθόνταεἰς τὴν οἰκίαν προέφθασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοι δοκεῖ, Σίμων; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνων λαμβάνουσιν τέλη ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων;
| تَدا یِیشُرُکْتَوانْ، تَرْہِ سَنْتانا مُکْتاح سَنْتِ۔ | 26 |
⸂εἰπόντος δέ· Ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων, ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί.
| تَتھاپِ یَتھاسْمابھِسْتیشامَنْتَرایو نَ جَنْیَتے، تَتْکرِتے جَلَدھیسْتِیرَں گَتْوا وَڈِشَں کْشِپَ، تینادَو یو مِینَ اُتّھاسْیَتِ، تَں گھرِتْوا تَنْمُکھے موچِتے تولَکَیکَں رُوپْیَں پْراپْسْیَسِ، تَدْ گرِہِیتْوا تَوَ مَمَ چَ کرِتے تیبھْیو دیہِ۔ | 27 |
ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς, πορευθεὶς ⸀εἰςθάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τὸν ⸀ἀναβάνταπρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ εὑρήσεις στατῆρα· ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ.
