مَتھِح 15
| اَپَرَں یِرُوشالَمْنَگَرِییاح کَتِپَیا اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ یِیشوح سَمِیپَماگَتْیَ کَتھَیاماسُح، | 1 |
੧ਤਦ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੋਂ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਅਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ,
| تَوَ شِشْیاح کِمَرْتھَمْ اَپْرَکْشالِتَکَرَے رْبھَکْشِتْوا پَرَمْپَراگَتَں پْراچِیناناں وْیَوَہارَں لَنْوَنْتے؟ | 2 |
੨ਤੇਰੇ ਚੇਲੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੀ ਰੀਤ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕਿ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਦੇ ਵੇਲੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਧੋਂਦੇ?
| تَتو یِیشُح پْرَتْیُواچَ، یُویَں پَرَمْپَراگَتاچارینَ کُتَ اِیشْوَراجْناں لَنْوَدھْوے۔ | 3 |
੩ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਰੀਤ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ?
| اِیشْوَرَ اِتْیاجْناپَیَتْ، تْوَں نِجَپِتَرَو سَںمَنْییتھاح، یینَ چَ نِجَپِتَرَو نِنْدْییتے، سَ نِشْچِتَں مْرِییتَ؛ | 4 |
੪ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਕਿ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਪਿਤਾ ਜਾਂ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਬੋਲੇ ਉਹ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇ।
| کِنْتُ یُویَں وَدَتھَ، یَح سْوَجَنَکَں سْوَجَنَنِیں وا واکْیَمِدَں وَدَتِ، یُواں مَتّو یَلَّبھیتھے، تَتْ نْیَوِدْیَتَ، | 5 |
੫ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਆਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਹੇ, “ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਤਹਾਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਲਾਭ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਗਿਆ।” ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਜਾਂ ਮਾਤਾ ਦਾ ਆਦਰ ਨਾ ਕਰੇ।
| سَ نِجَپِتَرَو پُنَ رْنَ سَںمَںسْیَتے۔ اِتّھَں یُویَں پَرَمْپَراگَتینَ سْویشاماچارینیشْوَرِییاجْناں لُمْپَتھَ۔ | 6 |
੬ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਰੀਤ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਬਚਨ ਨੂੰ ਟਾਲ਼ ਦਿੱਤਾ।
| رے کَپَٹِنَح سَرْوّے یِشَیِیو یُشْمانَدھِ بھَوِشْیَدْوَچَنانْییتانِ سَمْیَگْ اُکْتَوانْ۔ | 7 |
੭ਹੇ ਕਪਟੀਓ! ਯਸਾਯਾਹ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਖੇ ਠੀਕ ਅਗੰਮ ਵਾਕ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ
| وَدَنَے رْمَنُجا ایتے سَمایانْتِ مَدَنْتِکَں۔ تَتھادھَرَے رْمَدِییَنْچَ مانَں کُرْوَّنْتِ تے نَراح۔ | 8 |
੮ਇਹ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਆਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ।
| کِنْتُ تیشاں مَنو مَتّو وِدُورَایوَ تِشْٹھَتِ۔ شِکْشَیَنْتو وِدھِینْ نْراجْنا بھَجَنْتے ماں مُدھَیوَ تے۔ | 9 |
੯ਉਹ ਵਿਅਰਥ ਮੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
| تَتو یِیشُ رْلوکانْ آہُویَ پْروکْتَوانْ، یُویَں شْرُتْوا بُدھْیَدھْبَں۔ | 10 |
੧੦ਉਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਸੁਣੋ ਅਤੇ ਸਮਝੋ।
| یَنْمُکھَں پْرَوِشَتِ، تَتْ مَنُجَمْ اَمیدھْیَں نَ کَروتِ، کِنْتُ یَداسْیاتْ نِرْگَچّھَتِ، تَدیوَ مانُشَمَمیدھْیِی کَروتِی۔ | 11 |
੧੧ਕਿ ਜੋ ਕੁਝ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਜੋ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਕਰਦਾ ਹੈ।
| تَدانِیں شِشْیا آگَتْیَ تَسْمَے کَتھَیانْچَکْرُح، ایتاں کَتھاں شْرُتْوا پھِرُوشِنو وْیَرَجْیَنْتَ، تَتْ کِں بھَوَتا جْنایَتے؟ | 12 |
੧੨ਤਦ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਕੀ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਠੋਕਰ ਖਾਧੀ ਹੈ?
| سَ پْرَتْیَوَدَتْ، مَمَ سْوَرْگَسْتھَح پِتا یَں کَنْچِدَنْکُرَں ناروپَیَتْ، سَ اُتْپاوْدْیَتے۔ | 13 |
੧੩ਉਸ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਹਰੇਕ ਬੂਟਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਨੇ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ, ਸੋ ਜੜ੍ਹੋਂ ਪੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
| تے تِشْٹھَنْتُ، تے اَنْدھَمَنُجانامْ اَنْدھَمارْگَدَرْشَکا ایوَ؛ یَدْیَنْدھونْدھَں پَنْتھانَں دَرْشَیَتِ، تَرْہْیُبھَو گَرْتّے پَتَتَح۔ | 14 |
੧੪ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿਓ, ਉਹ ਅੰਨ੍ਹੇ ਆਗੂ ਹਨ ਅਤੇ ਜੇ ਅੰਨ੍ਹਾ ਅੰਨ੍ਹੇ ਦਾ ਆਗੂ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਟੋਏ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਗੇ।
| تَدا پِتَرَسْتَں پْرَتْیَوَدَتْ، درِشْٹانْتَمِمَمَسْمانْ بودھَیَتُ۔ | 15 |
੧੫ਤਦ ਪਤਰਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਿ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦਾ ਅਰਥ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸ।
| یِیشُنا پْروکْتَں، یُویَمَدْیَ یاوَتْ کِمَبودھاح سْتھَ؟ | 16 |
੧੬ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਭਲਾ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਅਜੇ ਨਿਰਬੁੱਧ ਹੋ?
| کَتھامِماں کِں نَ بُدھْیَدھْبے ؟ یَداسْیَں پْریوِشَتِ، تَدْ اُدَرے پَتَنْ بَہِرْنِرْیاتِ، | 17 |
੧੭ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਜੋ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸੋ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?
| کِنْتْواسْیادْ یَنِّرْیاتِ، تَدْ اَنْتَحکَرَناتْ نِرْیاتَتْواتْ مَنُجَمَمیدھْیَں کَروتِ۔ | 18 |
੧੮ਪਰ ਜਿਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
| یَتونْتَحکَرَناتْ کُچِنْتا بَدھَح پارَدارِکَتا ویشْیاگَمَنَں چَیرْیَّں مِتھْیاساکْشْیَمْ اِیشْوَرَنِنْدا چَیتانِ سَرْوّانِ نِرْیّانْتِ۔ | 19 |
੧੯ਕਿਉਂਕਿ ਬੁਰੇ ਖ਼ਿਆਲ, ਖੂਨ, ਹਰਾਮਕਾਰੀ, ਵਿਭਚਾਰ, ਚੋਰੀਆਂ, ਝੂਠੀਆਂ ਗਵਾਹੀਆਂ ਅਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦੇ ਹਨ।
| ایتانِ مَنُشْیَمَپَوِتْرِی کُرْوَّنْتِ کِنْتْوَپْرَکْشالِتَکَرینَ بھوجَنَں مَنُجَمَمیدھْیَں نَ کَروتِ۔ | 20 |
੨੦ਇਹੋ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀਆਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਹੱਥ ਧੋਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਰੋਟੀ ਖਾਣੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ।
| اَنَنْتَرَں یِیشُسْتَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَسْتھایَ سورَسِیدونَّگَرَیوح سِیمامُپَتَسْیَو۔ | 21 |
੨੧ਯਿਸੂ ਉੱਥੋਂ ਚੱਲ ਕੇ ਸੂਰ ਅਤੇ ਸੈਦਾ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਗਿਆ।
| تَدا تَتْسِیماتَح کاچِتْ کِنانِییا یوشِدْ آگَتْیَ تَمُچَّیرُواچَ، ہے پْرَبھو دایُودَح سَنْتانَ، مَمَیکا دُہِتاسْتے سا بھُوتَگْرَسْتا سَتِی مَہاکْلیشَں پْراپْنوتِ مَمَ دَیَسْوَ۔ | 22 |
੨੨ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਨਾਨੀ ਔਰਤ ਆਈ ਅਤੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ, ਕਿ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਦਯਾ ਕਰੋ! ਮੇਰੀ ਧੀ ਦਾ ਬੁਰੀ ਆਤਮਾ ਨੇ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ।
| کِنْتُ یِیشُسْتاں کِمَپِ نوکْتَوانْ، تَتَح شِشْیا آگَتْیَ تَں نِویدَیاماسُح، ایشا یوشِدْ اَسْماکَں پَشْچادْ اُچَّیراہُویاگَچّھَتِ، ایناں وِسرِجَتُ۔ | 23 |
੨੩ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਉੱਤਰ ਨਾ ਦਿੱਤਾ! ਤਦ ਉਹ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ, ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਸਾਡੇ ਮਗਰ ਰੌਲ਼ਾ ਪਾਉਂਦੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
| تَدا سَ پْرَتْیَوَدَتْ، اِسْراییلْگوتْرَسْیَ ہارِتَمیشانْ وِنا کَسْیاپْیَنْیَسْیَ سَمِیپَں ناہَں پْریشِتوسْمِ۔ | 24 |
੨੪ਉਹ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਮੈਂ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦੀਆਂ ਗੁਆਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਭੇਡਾਂ ਦੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ।
| تَتَح سا نارِیسَماگَتْیَ تَں پْرَنَمْیَ جَگادَ، ہے پْرَبھو مامُپَکُرُ۔ | 25 |
੨੫ਪਰ ਉਹ ਔਰਤ ਆਈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ ਬੋਲੀ, ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਮੇਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੋ।
| سَ اُکْتَوانْ، بالَکاناں بھَکْشْیَمادایَ سارَمیییبھْیو دانَں نوچِتَں۔ | 26 |
੨੬ਤਾਂ ਉਹ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਕਤੂਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣੀ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
| تَدا سا بَبھاشے، ہے پْرَبھو، تَتْ سَتْیَں، تَتھاپِ پْرَبھو رْبھَنْچادْ یَدُچّھِشْٹَں پَتَتِ، تَتْ سارَمییاح کھادَنْتِ۔ | 27 |
੨੭ਉਹ ਬੋਲੀ ਠੀਕ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਪਰ ਕਤੂਰੇ ਵੀ ਉਹ ਚੂਰੇ-ਭੂਰੇ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੇ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੋਂ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ।
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، ہے یوشِتْ، تَوَ وِشْواسو مَہانْ تَسْماتْ تَوَ مَنوبھِلَشِتَں سِدْیَّتُ، تینَ تَسْیاح کَنْیا تَسْمِنّیوَ دَنْڈے نِرامَیابھَوَتْ۔ | 28 |
੨੮ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਹੇ ਬੀਬੀ ਤੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਓਵੇਂ ਹੀ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਚੰਗੀ ਹੋ ਗਈ।
| اَنَنْتَرَں یِیشَسْتَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَسْتھایَ گالِیلْساگَرَسْیَ سَنِّدھِماگَتْیَ دھَرادھَرَمارُہْیَ تَتْروپَوِویشَ۔ | 29 |
੨੯ਯਿਸੂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਕੇ ਗਲੀਲ ਦੀ ਝੀਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।
| پَشْچاتْ جَنَنِوَہو بَہُونْ کھَنْچانْدھَمُوکَشُشْکَکَرَمانُشانْ آدایَ یِیشوح سَمِیپَماگَتْیَ تَچَّرَنانْتِکے سْتھاپَیاماسُح، تَتَح سا تانْ نِرامَیانْ اَکَروتْ۔ | 30 |
੩੦ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਆਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੰਗੜਿਆਂ, ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ, ਗੂੰਗਿਆਂ, ਟੁੰਡਿਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਥੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਲਿਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ।
| اِتّھَں مُوکا واکْیَں وَدَنْتِ، شُشْکَکَراح سْواسْتھْیَمایانْتِ، پَنْگَوو گَچّھَنْتِ، اَنْدھا وِیکْشَنْتے، اِتِ وِلوکْیَ لوکا وِسْمَیَں مَنْیَمانا اِسْراییلَ اِیشْوَرَں دھَنْیَں بَبھاشِرے۔ | 31 |
੩੧ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਗੂੰਗੇ ਬੋਲਦੇ, ਟੁੰਡੇ ਚੰਗੇ ਹੁੰਦੇ, ਲੰਗੜੇ ਤੁਰਦੇ ਅਤੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕੀਤੀ।
| تَدانِیں یِیشُح سْوَشِشْیانْ آہُویَ گَدِتَوانْ، ایتَجَّنَنِوَہیشُ مَمَ دَیا جایَتے، ایتے دِنَتْرَیَں مَیا ساکَں سَنْتِ، ایشاں بھَکْشْیَوَسْتُ چَ کَنْچِدَپِ ناسْتِ، تَسْمادَہَمیتانَکرِتاہارانْ نَ وِسْرَکْشْیامِ، تَتھاتْوے وَرْتْمَمَدھْیے کْلامْییشُح۔ | 32 |
੩੨ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਆਖਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਤਿੰਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਖਾਣ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖਿਆਂ ਵਿਦਾ ਕਰਾਂ ਕਿਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਉਹ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਥੱਕ ਜਾਣ।
| تَدا شِشْیا اُوچُح، ایتَسْمِنْ پْرانْتَرَمَدھْیَ ایتاوَتو مَرْتْیانْ تَرْپَیِتُں وَیَں کُتْرَ پُوپانْ پْراپْسْیامَح؟ | 33 |
੩੩ਤਾਂ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਉਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਐਨੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਕਿੱਥੋਂ ਲਿਆਈਏ ਜੋ ਐਡੀ ਭੀੜ ਨੂੰ ਰਜਾਈਏ?
| یِیشُرَپرِچّھَتْ، یُشْماکَں نِکَٹے کَتِ پُوپا آسَتے؟ تَ اُوچُح، سَپْتَپُوپا اَلْپاح کْشُدْرَمِیناشْچَ سَنْتِ۔ | 34 |
੩੪ਤਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕਿੰਨੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਹਨ? ਉਹ ਬੋਲੇ, ਸੱਤ ਅਤੇ ਥੋੜੀਆਂ ਜਿਹਿਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਹਨ।
| تَدانِیں سَ لوکَنِوَہَں بھُوماوُپَویشْٹُمْ آدِشْیَ | 35 |
੩੫ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਣ ਲਈ ਆਖਿਆ।
| تانْ سَپْتَپُوپانْ مِیناںشْچَ گرِہْلَنْ اِیشْوَرِییَگُنانْ اَنُودْیَ بھَںکْتْوا شِشْییبھْیو دَدَو، شِشْیا لوکیبھْیو دَدُح۔ | 36 |
੩੬ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਸੱਤ ਰੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਮੱਛੀਆਂ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਕੇ ਤੋੜੀਆਂ ਅਤੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡੀਆਂ।
| تَتَح سَرْوّے بھُکْتْوا ترِپْتَوَنْتَح؛ تَدَوَشِشْٹَبھَکْشْیینَ سَپْتَڈَلَکانْ پَرِپُورْیَّ سَںجَگرِہُح۔ | 37 |
੩੭ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਖਾ ਕੇ ਰੱਜ ਗਏ ਅਤੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਟੁੱਕੜਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸੱਤ ਟੋਕਰੇ ਚੁੱਕ ਲਏ।
| تے بھوکْتارو یوشِتو بالَکاںشْچَ وِہایَ پْرایینَ چَتُحسَہَسْرانِ پُرُشا آسَنْ۔ | 38 |
੩੮ਅਤੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਮਰਦ ਸਨ।
| تَتَح پَرَں سَ جَنَنِوَہَں وِسرِجْیَ تَرِمارُہْیَ مَگْدَلاپْرَدیشَں گَتَوانْ۔ | 39 |
੩੯ਫੇਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਬੇੜੀ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮਗਦਾਨ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਆਇਆ।
