مَتھِح 13
| اَپَرَنْچَ تَسْمِنْ دِنے یِیشُح سَدْمَنو گَتْوا سَرِتْپَتے رودھَسِ سَمُپَوِویشَ۔ | 1 |
Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν.
| تَتْرَ تَتْسَنِّدھَو بَہُجَناناں نِوَہوپَسْتھِتیح سَ تَرَنِمارُہْیَ سَمُپاوِشَتْ، تینَ مانَوا رودھَسِ سْتھِتَوَنْتَح۔ | 2 |
Καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει.
| تَدانِیں سَ درِشْٹانْتَیسْتانْ اِتّھَں بَہُشَ اُپَدِشْٹَوانْ۔ پَشْیَتَ، کَشْچِتْ کرِشِیوَلو بِیجانِ وَپْتُں بَہِرْجَگامَ، | 3 |
Καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς, λέγων, Ἰδού, ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείρειν.
| تَسْیَ وَپَنَکالے کَتِپَیَبِیجیشُ مارْگَپارْشْوے پَتِتیشُ وِہَگاسْتانِ بھَکْشِتَوَنْتَح۔ | 4 |
Καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτόν, ἃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθε τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγεν αὐτά.
| اَپَرَں کَتِپَیَبِیجیشُ سْتوکَمرِدْیُکْتَپاشانے پَتِتیشُ مرِدَلْپَتْواتْ تَتْکْشَناتْ تانْیَنْکُرِتانِ، | 5 |
Ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν· καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε, διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς·
| کِنْتُ رَواوُدِتے دَگْدھانِ تیشاں مُولاپْرَوِشْٹَتْواتْ شُشْکَتاں گَتانِ چَ۔ | 6 |
ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη.
| اَپَرَں کَتِپَیَبِیجیشُ کَنْٹَکاناں مَدھْیے پَتِتیشُ کَنْٹَکانْییدھِتْوا تانِ جَگْرَسُح۔ | 7 |
Ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά.
| اَپَرَنْچَ کَتِپَیَبِیجانِ اُرْوَّرایاں پَتِتانِ؛ تیشاں مَدھْیے کانِچِتْ شَتَگُنانِ کانِچِتْ شَشْٹِگُنانِ کانِچِتْ تْرِںشَگُںنانِ پھَلانِ پھَلِتَوَنْتِ۔ | 8 |
Ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλήν· καὶ ἐδίδου καρπόν, ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα.
| شْروتُں یَسْیَ شْرُتِی آساتے سَ شرِنُیاتْ۔ | 9 |
Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
| اَنَنْتَرَں شِشْیَیراگَتْیَ سوپرِچّھیَتَ، بھَوَتا تیبھْیَح کُتو درِشْٹانْتَکَتھا کَتھْیَتے؟ | 10 |
Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ εἶπον αὐτῷ, Διὰ τί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς;
| تَتَح سَ پْرَتْیَوَدَتْ، سْوَرْگَراجْیَسْیَ نِگُوڈھاں کَتھاں ویدِتُں یُشْمَبھْیَں سامَرْتھْیَمَدایِ، کِنْتُ تیبھْیو نادایِ۔ | 11 |
Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὅτι Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται.
| یَسْمادْ یَسْیانْتِکے وَرْدّھَتے، تَسْماییوَ دایِشْیَتے، تَسْماتْ تَسْیَ باہُلْیَں بھَوِشْیَتِ، کِنْتُ یَسْیانْتِکے نَ وَرْدّھَتے، تَسْیَ یَتْ کِنْچَناسْتے، تَدَپِ تَسْمادْ آدایِشْیَتے۔ | 12 |
Ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται· ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
| تے پَشْیَنْتوپِ نَ پَشْیَنْتِ، شرِنْوَنْتوپِ نَ شرِنْوَنْتِ، بُدھْیَمانا اَپِ نَ بُدھْیَنْتے چَ، تَسْماتْ تیبھْیو درِشْٹانْتَکَتھا کَتھْیَتے۔ | 13 |
Διὰ τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσι, καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ συνιοῦσι.
| یَتھا کَرْنَیح شْروشْیَتھَ یُویَں وَے کِنْتُ یُویَں نَ بھوتْسْیَتھَ۔ نیتْرَیرْدْرَکْشْیَتھَ یُویَنْچَ پَرِجْناتُں نَ شَکْشْیَتھَ۔ تے مانُشا یَتھا نَیوَ پَرِپَشْیَنْتِ لوچَنَیح۔ کَرْنَے رْیَتھا نَ شرِنْوَنْتِ نَ بُدھْیَنْتے چَ مانَسَیح۔ وْیاوَرْتِّتیشُ چِتّیشُ کالے کُتْراپِ تَیرْجَنَیح۔ مَتَّسْتے مَنُجاح سْوَسْتھا یَتھا نَیوَ بھَوَنْتِ چَ۔ تَتھا تیشاں مَنُشْیاناں کْرِیَنْتے سْتھُولَبُدّھَیَح۔ بَدھِرِیبھُوتَکَرْناشْچَ جاتاشْچَ مُدْرِتا درِشَح۔ | 14 |
Καὶ ἀναπληροῦται ἐπ᾿ αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἠσαΐου, ἡ λέγουσα, Ἀκοῇ ἀκούσετε, καὶ οὐ μὴ συνῆτε· καὶ βλέποντες βλέψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδητε.
| یَدیتانِ وَچَنانِ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِنا پْروکْتانِ تیشُ تانِ پھَلَنْتِ۔ | 15 |
Ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν· μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι, καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι, καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς.
| کِنْتُ یُشْماکَں نَیَنانِ دھَنْیانِ، یَسْماتْ تانِ وِیکْشَنْتے؛ دھَنْیاشْچَ یُشْماکَں شَبْدَگْرَہاح، یَسْماتْ تَیراکَرْنْیَتے۔ | 16 |
Ὑμῶν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοί, ὅτι βλέπουσι· καὶ τὰ ὦτα ὑμῶν, ὅτι ἀκούει.
| مَیا یُویَں تَتھْیَں وَچامِ یُشْمابھِ رْیَدْیَدْ وِیکْشْیَتے، تَدْ بَہَوو بھَوِشْیَدْوادِنو دھارْمِّکاشْچَ مانَوا دِدرِکْشَنْتوپِ دْرَشْٹُں نالَبھَنْتَ، پُنَشْچَ یُویَں یَدْیَتْ شرِنُتھَ، تَتْ تے شُشْرُوشَمانا اَپِ شْروتُں نالَبھَنْتَ۔ | 17 |
Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον· καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν.
| کرِشِیوَلِییَدرِشْٹانْتَسْیارْتھَں شرِنُتَ۔ | 18 |
Ὑμεῖς οὖν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν τοῦ σπείροντος.
| مارْگَپارْشْوے بِیجانْیُپْتانِ تَسْیارْتھَ ایشَح، یَدا کَشْچِتْ راجْیَسْیَ کَتھاں نِشَمْیَ نَ بُدھْیَتے، تَدا پاپاتْماگَتْیَ تَدِییَمَنَسَ اُپْتاں کَتھاں ہَرَنْ نَیَتِ۔ | 19 |
Παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος, ἔρχεται ὁ πονηρός, καὶ ἁρπάζει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείς.
| اَپَرَں پاشانَسْتھَلے بِیجانْیُپْتانِ تَسْیارْتھَ ایشَح؛ کَشْچِتْ کَتھاں شْرُتْوَیوَ ہَرْشَچِتّینَ گرِہْلاتِ، | 20 |
Ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς λαμβάνων αὐτόν·
| کِنْتُ تَسْیَ مَنَسِ مُولاپْرَوِشْٹَتْواتْ سَ کِنْچِتْکالَماتْرَں سْتھِرَسْتِشْٹھَتِ؛ پَشْچاتَ تَتْکَتھاکارَناتْ کوپِ کْلیسْتاڈَنا وا چیتْ جایَتے، تَرْہِ سَ تَتْکْشَنادْ وِگھْنَمیتِ۔ | 21 |
οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστι· γενομένης δὲ θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζεται.
| اَپَرَں کَنْٹَکاناں مَدھْیے بِیجانْیُپْتانِ تَدَرْتھَ ایشَح؛ کینَچِتْ کَتھایاں شْرُتایاں ساںسارِکَچِنْتابھِ رْبھْرانْتِبھِشْچَ سا گْرَسْیَتے، تینَ سا ما وِپھَلا بھَوَتِ۔ (aiōn g165) | 22 |
Ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων, καὶ ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον, καὶ ἄκαρπος γίνεται. (aiōn g165)
| اَپَرَمْ اُرْوَّرایاں بِیجانْیُپْتانِ تَدَرْتھَ ایشَح؛ یے تاں کَتھاں شْرُتْوا وُدھْیَنْتے، تے پھَلِتاح سَنْتَح کیچِتْ شَتَگُنانِ کیچِتَ شَشْٹِگُنانِ کیچِچَّ تْرِںشَدْگُنانِ پھَلانِ جَنَیَنْتِ۔ | 23 |
Ὁ δὲ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρείς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λόγον ἀκούων καὶ συνιών· ὃς δὴ καρποφορεῖ, καὶ ποιεῖ ὁ μὲν ἑκατόν, ὁ δὲ ἑξήκοντα, ὁ δὲ τριάκοντα.
| اَنَنْتَرَں سوپَرامیکاں درِشْٹانْتَکَتھامُپَسْتھاپْیَ تیبھْیَح کَتھَیاماسَ؛ سْوَرْگِییَراجْیَں تادرِشینَ کینَچِدْ گرِہَسْتھینوپَمِییَتے، یینَ سْوِییَکْشیتْرے پْرَشَسْتَبِیجانْیَوپْیَنْتَ۔ | 24 |
Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς, λέγων, Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείροντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·
| کِنْتُ کْشَنَدایاں سَکَلَلوکیشُ سُپْتیشُ تَسْیَ رِپُراگَتْیَ تیشاں گودھُومَبِیجاناں مَدھْیے وَنْیَیَوَمَبِیجانْیُپْتْوا وَوْراجَ۔ | 25 |
ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους, ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου, καὶ ἀπῆλθεν.
| تَتو یَدا بِیجیبھْیونْکَرا جایَماناح کَنِشانِ گھرِتَوَنْتَح؛ تَدا وَنْیَیَوَسانْیَپِ درِشْیَمانانْیَبھَوَنْ۔ | 26 |
Ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια.
| تَتو گرِہَسْتھَسْیَ داسییا آگَمْیَ تَسْمَے کَتھَیانْچَکْرُح، ہے مَہیچّھَ، بھَوَتا کِں کْشیتْرے بھَدْرَبِیجانِ نَوپْیَنْتَ؟ تَتھاتْوے وَنْیَیَوَسانِ کرِتَ آیَنْ؟ | 27 |
Προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ, Κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; Πόθεν οὖν ἔχει τὰ ζιζάνια;
| تَدانِیں تینَ تے پْرَتِگَدِتاح، کینَچِتْ رِپُنا کَرْمَّدَمَکارِ۔ داسییاح کَتھَیاماسُح، وَیَں گَتْوا تانْیُتْپایَّ کْشِپامو بھَوَتَح کِیدرِشِیچّھا جایَتے؟ | 28 |
Ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς, Ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. Οἱ δὲ δοῦλοι εἶπον αὐτῷ, Θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά;
| تیناوادِ، نَہِ، شَنْکےہَں وَنْیَیَوَسوتْپاٹَنَکالے یُشْمابھِسْتَیح ساکَں گودھُوما اَپْیُتْپاٹِشْیَنْتے۔ | 29 |
Ὁ δὲ ἔφη, Οὔ· μήποτε, συλλέγοντες τὰ ζιζάνια, ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον.
| اَتَح شْسْیَکَرْتَّنَکالَں یاوَدْ اُبھَیانْیَپِ سَہَ وَرْدّھَنْتاں، پَشْچاتْ کَرْتَّنَکالے کَرْتَّکانْ وَکْشْیامِ، یُویَمادَو وَنْیَیَوَسانِ سَںگرِہْیَ داہَیِتُں وِیٹِکا بَدْوّا سْتھاپَیَتَ؛ کِنْتُ سَرْوّے گودھُوما یُشْمابھِ رْبھانْڈاگارَں نِیتْوا سْتھاپْیَنْتامْ۔ | 30 |
Ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ· καὶ ἐν τῷ καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς, Συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια, καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά· τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου.
| اَنَنْتَرَں سوپَرامیکاں درِشْٹانْتَکَتھامُتّھاپْیَ تیبھْیَح کَتھِتَوانْ کَشْچِنْمَنُجَح سَرْشَپَبِیجَمیکَں نِیتْوا سْوَکْشیتْرَ اُواپَ۔ | 31 |
Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς, λέγων, Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·
| سَرْشَپَبِیجَں سَرْوَّسْمادْ بِیجاتْ کْشُدْرَمَپِ سَدَنْکُرِتَں سَرْوَّسْماتْ شاکاتْ برِہَدْ بھَوَتِ؛ سَ تادرِشَسْتَرُ رْبھَوَتِ، یَسْیَ شاکھاسُ نَبھَسَح کھَگا آگَتْیَ نِوَسَنْتِ؛ سْوَرْگِییَراجْیَں تادرِشَسْیَ سَرْشَپَیکَسْیَ سَمَمْ۔ | 32 |
ὃ μικρότερον μέν ἐστι πάντων τῶν σπερμάτων· ὅταν δὲ αὐξηθῇ, μεῖζον τῶν λαχάνων ἐστί, καὶ γίνεται δένδρον, ὥστε ἐλθεῖν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.
| پُنَرَپِ سَ اُپَماکَتھامیکاں تیبھْیَح کَتھَیانْچَکارَ؛ کاچَنَ یوشِتْ یَتْ کِنْوَمادایَ دْرونَتْرَیَمِتَگودھُومَچُورْناناں مَدھْیے سَرْوّیشاں مِشْرِیبھَوَنَپَرْیَّنْتَں سَماچّھادْیَ نِدھَتَّوَتِی، تَتْکِنْوَمِوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 33 |
Ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς, Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον.
| اِتّھَں یِیشُ رْمَنُجَنِوَہاناں سَنِّدھاوُپَماکَتھابھِریتانْیاکھْیانانِ کَتھِتَوانْ اُپَماں وِنا تیبھْیَح کِمَپِ کَتھاں ناکَتھَیَتْ۔ | 34 |
Ταῦτα πάντα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις, καὶ χωρὶς παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς·
| ایتینَ درِشْٹانْتِییینَ واکْیینَ وْیادایَ وَدَنَں نِجَں۔ اَہَں پْرَکاشَیِشْیامِ گُپْتَواکْیَں پُرابھَوَں۔ یَدیتَدْوَچَنَں بھَوِشْیَدْوادِنا پْروکْتَماسِیتْ، تَتْ سِدّھَمَبھَوَتْ۔ | 35 |
ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτου, λέγοντος, Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στόμα μου, ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
| سَرْوّانْ مَنُجانْ وِسرِجْیَ یِیشَو گرِہَں پْرَوِشْٹے تَچّھِشْیا آگَتْیَ یِیشَوے کَتھِتَوَنْتَح، کْشیتْرَسْیَ وَنْیَیَوَسِییَدرِشْٹانْتَکَتھامْ بھَوانَ اَسْمانْ سْپَشْٹِیکرِتْیَ وَدَتُ۔ | 36 |
Τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν ὁ Ἰησοῦς· καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες, Φράσον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ.
| تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ، یینَ بھَدْرَبِیجانْیُپْیَنْتے سَ مَنُجَپُتْرَح، | 37 |
Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου·
| کْشیتْرَں جَگَتْ، بھَدْرَبِیجانِی راجْیَسْیَ سَنْتاناح، | 38 |
ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ·
| وَنْیَیَوَسانِ پاپاتْمَنَح سَنْتاناح۔ یینَ رِپُنا تانْیُپْتانِ سَ شَیَتانَح، کَرْتَّنَسَمَیَشْچَ جَگَتَح شیشَح، کَرْتَّکاح سْوَرْگِییَدُوتاح۔ (aiōn g165) | 39 |
ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. (aiōn g165)
| یَتھا وَنْیَیَوَسانِ سَںگرِہْیَ داہْیَنْتے، تَتھا جَگَتَح شیشے بھَوِشْیَتِ؛ (aiōn g165) | 40 |
Ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ κατακαίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος τούτου. (aiōn g165)
| اَرْتھاتْ مَنُجَسُتَح سْواںیَدُوتانْ پْریشَیِشْیَتِ، تینَ تے چَ تَسْیَ راجْیاتْ سَرْوّانْ وِگھْنَکارِنودھارْمِّکَلوکاںشْچَ سَںگرِہْیَ | 41 |
Ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν,
| یَتْرَ رودَنَں دَنْتَگھَرْشَنَنْچَ بھَوَتِ، تَتْراگْنِکُنْڈے نِکْشیپْسْیَنْتِ۔ | 42 |
καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
| تَدانِیں دھارْمِّکَلوکاح سْویشاں پِتُو راجْیے بھاسْکَرَاِوَ تیجَسْوِنو بھَوِشْیَنْتِ۔ شْروتُں یَسْیَ شْرُتِی آساتے، مَ شرِنُیاتْ۔ | 43 |
Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
| اَپَرَنْچَ کْشیتْرَمَدھْیے نِدھِں پَشْیَنْ یو گوپَیَتِ، تَتَح پَرَں سانَنْدو گَتْوا سْوِییَسَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ تَّکْشیتْرَں کْرِیناتِ، سَ اِوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 44 |
Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε· καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει, καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ, καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον.
| اَنْیَنْچَ یو وَنِکْ اُتَّماں مُکْتاں گَویشَیَنْ | 45 |
Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλοὺς μαργαρίτας·
| مَہارْگھاں مُکْتاں وِلوکْیَ نِجَسَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ تاں کْرِیناتِ، سَ اِوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 46 |
ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην, ἀπελθὼν πέπρακε πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ἠγόρασεν αὐτόν.
| پُنَشْچَ سَمُدْرو نِکْشِپْتَح سَرْوَّپْرَکارَمِینَسَںگْراہْیانایَاِوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ | 47 |
Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ·
| تَسْمِنْ آنایے پُورْنے جَنا یَتھا رودھَسْیُتّولْیَ سَمُپَوِشْیَ پْرَشَسْتَمِینانْ سَںگْرَہْیَ بھاجَنیشُ نِدَدھَتے، کُتْسِتانْ نِکْشِپَنْتِ؛ | 48 |
ἥν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν, καὶ καθίσαντες, συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον.
| تَتھَیوَ جَگَتَح شیشے بھَوِشْیَتِ، پھَلَتَح سْوَرْگِییَدُوتا آگَتْیَ پُنْیَوَجَّناناں مَدھْیاتْ پاپِنَح پرِتھَکْ کرِتْوا وَہْنِکُنْڈے نِکْشیپْسْیَنْتِ، (aiōn g165) | 49 |
Οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος· ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι, καὶ ἀφοριοῦσι τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων, (aiōn g165)
| تَتْرَ رودَنَں دَنْتَے رْدَنْتَگھَرْشَنَنْچَ بھَوِشْیَتَح۔ | 50 |
καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
| یِیشُنا تے پرِشْٹا یُشْمابھِح کِمیتانْیاکھْیانانْیَبُدھْیَنْتَ؟ تَدا تے پْرَتْیَوَدَنْ، سَتْیَں پْرَبھو۔ | 51 |
Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Συνήκατε ταῦτα πάντα; Λέγουσιν αὐτῷ, Ναί, Κύριε.
| تَدانِیں سَ کَتھِتَوانْ، نِجَبھانْڈاگاراتْ نَوِینَپُراتَنانِ وَسْتُونِ نِرْگَمَیَتِ یو گرِہَسْتھَح سَ اِوَ سْوَرْگَراجْیَمَدھِ شِکْشِتاح سْوَرْوَ اُپَدیشْٹارَح۔ | 52 |
Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ, ὅστις ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.
| اَنَنْتَرَں یِیشُریتاح سَرْوّا درِشْٹانْتَکَتھاح سَماپْیَ تَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَتَسْتھے۔ اَپَرَں سْوَدیشَماگَتْیَ جَنانْ بھَجَنَبھَوَنَ اُپَدِشْٹَوانْ؛ | 53 |
Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας, μετῆρεν ἐκεῖθεν·
| تے وِسْمَیَں گَتْوا کَتھِتَوَنْتَ ایتَسْیَیتادرِشَں جْنانَمْ آشْچَرْیَّں کَرْمَّ چَ کَسْمادْ اَجایَتَ؟ | 54 |
καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήττεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν, Πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις;
| کِمَیَں سُوتْرَدھارَسْیَ پُتْرو نَہِ؟ ایتَسْیَ ماتُ رْنامَ چَ کِں مَرِیَمْ نَہِ؟ یاکُبْ-یُوشَپھْ-شِمونْ-یِہُوداشْچَ کِمیتَسْیَ بھْراتَرو نَہِ؟ | 55 |
Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; Οὐχὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριάμ, καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωσῆς καὶ Σίμων καὶ Ἰούδας;
| ایتَسْیَ بھَگِنْیَشْچَ کِمَسْماکَں مَدھْیے نَ سَنْتِ؟ تَرْہِ کَسْمادَیَمیتانِ لَبْدھَوانْ؟ اِتّھَں سَ تیشاں وِگھْنَرُوپو بَبھُووَ؛ | 56 |
Καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσί; Πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα;
| تَتو یِیشُنا نِگَدِتَں سْوَدیشِییَجَناناں مَدھْیَں وِنا بھَوِشْیَدْوادِی کُتْراپْیَنْیَتْرَ ناسَمّانْیو بھَوَتِی۔ | 57 |
Καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος, εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ.
| تیشامَوِشْواسَہیتوح سَ تَتْرَ سْتھانے بَہْواشْچَرْیَّکَرْمّانِ نَ کرِتَوانْ۔ | 58 |
Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλάς, διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.
