مارْکَح 7
| اَنَنْتَرَں یِرُوشالَمَ آگَتاح پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشوح سَمِیپَمْ آگَتاح۔ | 1 |
En tot Hem vergaderden de Farizeen, en sommigen der Schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren;
| تے تَسْیَ کِیَتَح شِشْیانْ اَشُچِکَرَیرَرْتھادَ اَپْرَکْشالِتَہَسْتَے رْبھُنْجَتو درِشْٹْوا تانَدُوشَیَنْ۔ | 2 |
En ziende, dat sommigen van Zijn discipelen met onreine, dat is, met ongewassen handen brood aten, berispten zij hen.
| یَتَح پھِرُوشِنَح سَرْوَّیِہُودِییاشْچَ پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیَں سَمَّنْیَ پْرَتَلینَ ہَسْتانْ اَپْرَکْشالْیَ نَ بھُنْجَتے۔ | 3 |
Want de Farizeen en al de Joden eten niet, tenzij dat zij eerst de handen dikmaals wassen, houdende de inzettingen der ouden.
| آپَناداگَتْیَ مَجَّنَں وِنا نَ کھادَنْتِ؛ تَتھا پانَپاتْراناں جَلَپاتْراناں پِتَّلَپاتْرانامْ آسَنانانْچَ جَلے مَجَّنَمْ اِتْیادَیونْییپِ بَہَوَسْتیشاماچاراح سَنْتِ۔ | 4 |
En van de markt komende, eten zij niet, tenzij dat zij eerst gewassen zijn. En vele andere dingen zijn er, die zij aangenomen hebben te houden, als namelijk de wassingen der drinkbekers, en kannen, en koperen vaten, en bedden.
| تے پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشُں پَپْرَچّھُح، تَوَ شِشْیاح پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیانُسارینَ ناچَرَنْتوپْرَکْشالِتَکَرَیح کُتو بھُجَںتے؟ | 5 |
Daarna vraagden Hem de Farizeen en de Schriftgeleerden: Waarom wandelen Uw discipelen niet naar de inzetting der ouden, maar eten het brood met ongewassen handen?
| تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ کَپَٹِنو یُشْمانْ اُدِّشْیَ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِی یُکْتَمَوادِیتْ۔ یَتھا سْوَکِییَیرَدھَرَیریتے سَمَّنْیَنَتے سَدَیوَ ماں۔ کِنْتُ مَتّو وِپْرَکَرْشے سَنْتِ تیشاں مَناںسِ چَ۔ | 6 |
Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
| شِکْشَیَنْتو بِدھِینْ نّاجْنا بھَجَنْتے ماں مُدھَیوَ تے۔ | 7 |
Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;
| یُویَں جَلَپاتْرَپانَپاتْرادِینِ مَجَّیَنْتو مَنُجَپَرَمْپَراگَتَواکْیَں رَکْشَتھَ کِنْتُ اِیشْوَراجْناں لَںگھَدھْوے؛ اَپَرا اِیدرِشْیونیکاح کْرِیا اَپِ کُرُدھْوے۔ | 8 |
Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele.
| اَنْیَنْچاکَتھَیَتْ یُویَں سْوَپَرَمْپَراگَتَواکْیَسْیَ رَکْشارْتھَں سْپَشْٹَرُوپینَ اِیشْوَراجْناں لوپَیَتھَ۔ | 9 |
En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden.
| یَتو مُوسادْوارا پْروکْتَمَسْتِ سْوَپِتَرَو سَمَّنْیَدھْوَں یَسْتُ ماتَرَں پِتَرَں وا دُرْوّاکْیَں وَکْتِ سَ نِتانْتَں ہَنْیَتاں۔ | 10 |
Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder; en: wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.
| کِنْتُ مَدِییینَ یینَ دْرَوْیینَ تَووپَکاروبھَوَتْ تَتْ کَرْبّانَمَرْتھادْ اِیشْوَرایَ نِویدِتَمْ اِدَں واکْیَں یَدِ کوپِ پِتَرَں ماتَرَں وا وَکْتِ | 11 |
Maar gijlieden zegt: Zo een mens tot vader of moeder zegt: Het is korban (dat is te zeggen, een gave), zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen, die voldoet.
| تَرْہِ یُویَں ماتُح پِتُ رْووپَکارَں کَرْتّاں تَں وارَیَتھَ۔ | 12 |
En gij laat hem niet meer toe, iets aan zijn vader of zijn moeder te doen;
| اِتّھَں سْوَپْرَچارِتَپَرَمْپَراگَتَواکْیینَ یُویَمْ اِیشْوَراجْناں مُدھا وِدھَدْوّے، اِیدرِشانْیَنْیانْیَنیکانِ کَرْمّانِ کُرُدھْوے۔ | 13 |
Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt; en vele dergelijke dingen doet gij.
| اَتھَ سَ لوکاناہُویَ بَبھاشے یُویَں سَرْوّے مَدْواکْیَں شرِنُتَ بُدھْیَدھْوَنْچَ۔ | 14 |
En tot Zich de ganse schare geroepen hebbende, zeide Hij tot hen: Hoort Mij allen en verstaat.
| باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں شَکْنوتِ اِیدرِشَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ، وَرَمْ اَنْتَرادْ بَہِرْگَتَں یَدْوَسْتُ تَنْمَنُجَمْ اَمیدھْیَں کَروتِ۔ | 15 |
Er is niets van buiten den mens in hem ingaande, hetwelk hem kan ontreinigen; maar de dingen, die van hem uitgaan, die zijn het, welke den mens ontreinigen.
| یَسْیَ شْروتُں شْروتْرے سْتَح سَ شرِنوتُ۔ | 16 |
Zo iemand oren heeft om te horen, die hore.
| تَتَح سَ لوکانْ ہِتْوا گرِہَمَدھْیَں پْرَوِشْٹَسْتَدا شِشْیاسْتَدرِشْٹانْتَواکْیارْتھَں پَپْرَچّھُح۔ | 17 |
En toen Hij van de schare in huis gekomen was, vraagden Hem Zijn discipelen van de gelijkenis.
| تَسْماتْ سَ تانْ جَگادَ یُویَمَپِ کِمیتادرِگَبودھاح؟ کِمَپِ دْرَوْیَں باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں نَ شَکْنوتِ کَتھامِماں کِں نَ بُدھْیَدھْوے؟ | 18 |
En Hij zeide tot hen: Zijt ook gij alzo onwetende? Verstaat gij niet, dat al wat van buiten in den mens ingaat, hem niet kan ontreinigen?
| تَتْ تَدَنْتَرْنَ پْرَوِشَتِ کِنْتُ کُکْشِمَدھْیَں پْرَوِشَتِ شیشے سَرْوَّبھُکْتَوَسْتُگْراہِنِ بَہِرْدیشے نِرْیاتِ۔ | 19 |
Want het gaat niet in zijn hart, maar in den buik, en gaat in de heimelijkheid uit, reinigende al de spijzen.
| اَپَرَمَپْیَوادِیدْ یَنَّرانِّریتِ تَدیوَ نَرَمَمیدھْیَں کَروتِ۔ | 20 |
En Hij zeide: Hetgeen uitgaat uit den mens, dat ontreinigt den mens.
| یَتونْتَرادْ اَرْتھانْ مانَواناں مَنوبھْیَح کُچِنْتا پَرَسْتْرِیویشْیاگَمَنَں | 21 |
Want van binnen uit het hart der mensen komen voort kwade gedachten, overspelen, hoererijen, doodslagen,
| نَرَوَدھَشْچَورْیَّں لوبھو دُشْٹَتا پْرَوَنْچَنا کامُکَتا کُدرِشْٹِرِیشْوَرَنِنْدا گَرْوَّسْتَمَ اِتْیادِینِ نِرْگَچّھَنْتِ۔ | 22 |
Dieverijen, gierigheden, boosheden, bedrog, ontuchtigheid, een boos oog, lastering, hovaardij, onverstand.
| ایتانِ سَرْوّانِ دُرِتانْیَنْتَرادیتْیَ نَرَمَمیدھْیَں کُرْوَّنْتِ۔ | 23 |
Al deze boze dingen komen voort van binnen, en ontreinigen den mens.
| اَتھَ سَ اُتّھایَ تَتْسْتھاناتْ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشَں جَگامَ تَتْرَ کِمَپِ نِویشَنَں پْرَوِشْیَ سَرْوَّیرَجْناتَح سْتھاتُں مَتِنْچَکْرے کِنْتُ گُپْتَح سْتھاتُں نَ شَشاکَ۔ | 24 |
En van daar opstaande, ging Hij weg naar de landpalen van Tyrus en Sidon; en in een huis gegaan zijnde, wilde Hij niet, dat het iemand wist, en Hij kon nochtans niet verborgen zijn.
| یَتَح سُرَپھَینِکِیدیشِییَیُونانِیوَںشودْبھَوَسْتْرِیاح کَنْیا بھُوتَگْرَسْتاسِیتْ۔ سا سْتْرِی تَدْوارْتّاں پْراپْیَ تَتْسَمِیپَماگَتْیَ تَچَّرَنَیوح پَتِتْوا | 25 |
Want een vrouw, welker dochtertje een onreinen geest had, van Hem gehoord hebbende, kwam en viel neder aan Zijn voeten.
| سْوَکَنْیاتو بھُوتَں نِراکَرْتّاں تَسْمِنْ وِنَیَں کرِتَوَتِی۔ | 26 |
Deze nu was een Griekse vrouw, van geboorte uit Syro-Fenicie; en zij bad Hem, dat Hij den duivel uitwierp uit haar dochter.
| کِنْتُ یِیشُسْتامَوَدَتْ پْرَتھَمَں بالَکاسْترِپْیَنْتُ یَتو بالَکاناں کھادْیَں گرِہِیتْوا کُکُّریبھْیو نِکْشیپونُچِتَح۔ | 27 |
Maar Jezus zeide tot haar: Laat eerst de kinderen verzadigd worden; want het is niet betamelijk dat men het brood der kinderen neme, en den hondekens voor werpe.
| تَدا سا سْتْرِی تَمَوادِیتْ بھوح پْرَبھو تَتْ سَتْیَں تَتھاپِ مَنْچادھَحسْتھاح کُکُّرا بالاناں کَرَپَتِتانِ کھادْیَکھَنْڈانِ کھادَنْتِ۔ | 28 |
Maar zij antwoordde en zeide tot Hem: Ja, Heere, doch ook de hondekens eten onder de tafel van de kruimkens der kinderen.
| تَتَح سوکَتھَیَدْ ایتَتْکَتھاہیتوح سَکُشَلا یاہِ تَوَ کَنْیاں تْیَکْتْوا بھُوتو گَتَح۔ | 29 |
En Hij zeide tot haar: Om dezes woords wil ga heen, de duivel is uit uw dochter uitgevaren.
| اَتھَ سا سْتْرِی گرِہَں گَتْوا کَنْیاں بھُوتَتْیَکْتاں شَیّاسْتھِتاں دَدَرْشَ۔ | 30 |
En als zij in haar huis kwam, vond zij, dat de duivel uitgevaren was, en de dochter liggende op het bed.
| پُنَشْچَ سَ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ دِکاپَلِدیشَسْیَ پْرانْتَرَبھاگینَ گالِیلْجَلَدھیح سَمِیپَں گَتَوانْ۔ | 31 |
En Hij wederom weggegaan zijnde van de landpalen van Tyrus en Sidon, kwam aan de zee van Galilea, door het midden der landpalen van Dekapolis.
| تَدا لوکَیریکَں بَدھِرَں کَدْوَدَنْچَ نَرَں تَنِّکَٹَمانِییَ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمَرْپَیِتُں وِنَیَح کرِتَح۔ | 32 |
En zij brachten tot Hem een dove, die zwaarlijk sprak, en baden Hem, dat Hij de hand op hem legde.
| تَتو یِیشُ رْلوکارَنْیاتْ تَں نِرْجَنَمانِییَ تَسْیَ کَرْنَیونْگُلِی رْدَدَو نِشْٹھِیوَں دَتّوا چَ تَجِّہْواں پَسْپَرْشَ۔ | 33 |
En hem van de schare alleen genomen hebbende, stak Hij Zijn vingeren in zijn oren, en gespogen hebbende, raakte Hij zijn tong aan;
| اَنَنْتَرَں سْوَرْگَں نِرِیکْشْیَ دِیرْگھَں نِشْوَسْیَ تَمَوَدَتْ اِتَپھَتَح اَرْتھانْ مُکْتو بھُویاتْ۔ | 34 |
En opwaarts ziende naar den hemel, zuchtte Hij, en zeide tot hem: Effatha! dat is: wordt geopend!
| تَتَسْتَتْکْشَنَں تَسْیَ کَرْنَو مُکْتَو جِہْوایاشْچَ جاڈْیاپَگَماتْ سَ سُسْپَشْٹَواکْیَمَکَتھَیَتْ۔ | 35 |
En terstond werden zijn oren geopend, en de band zijner tong werd los, en hij sprak recht.
| اَتھَ سَ تانْ واڈھَمِتْیادِدیشَ یُویَمِماں کَتھاں کَسْمَیچِدَپِ ما کَتھَیَتَ، کِنْتُ سَ یَتِ نْیَشیدھَتْ تے تَتِ باہُلْیینَ پْراچارَیَنْ؛ | 36 |
En Hij gebood hunlieden, dat zij het niemand zeggen zouden; maar wat Hij hun ook gebood, zo verkondigden zij het des te meer.
| تےتِچَمَتْکرِتْیَ پَرَسْپَرَں کَتھَیاماسُح سَ بَدھِرایَ شْرَوَنَشَکْتِں مُوکایَ چَ کَتھَنَشَکْتِں دَتّوا سَرْوَّں کَرْمّوتَّمَرُوپینَ چَکارَ۔ | 37 |
En zij ontzetten zich bovenmate zeer, zeggende: Hij heeft alles wel gedaan, en Hij maakt, dat de doven horen, en de stommen spreken.
