< مارْکَح 5 >
اَتھَ تُو سِنْدھُپارَں گَتْوا گِدیرِییَپْرَدیشَ اُپَتَسْتھُح۔ | 1 |
Եւ Յիսուս եկաւ ծովի հանդիպակաց կողմը, գերգեսացիների երկիրը:
نَوکاتو نِرْگَتَماتْرادْ اَپَوِتْرَبھُوتَگْرَسْتَ ایکَح شْمَشانادیتْیَ تَں ساکْشاچْ چَکارَ۔ | 2 |
Եւ երբ նա նաւակից դուրս ելաւ, գերեզմաններից նրա դէմն ելաւ մի մարդ, որին բռնել էր մի պիղծ ոգի,
سَ شْمَشانےواتْسِیتْ کوپِ تَں شرِنْکھَلینَ بَدْوّا سْتھاپَیِتُں ناشَکْنوتْ۔ | 3 |
եւ որի բնակութեան տեղն իսկ գերեզմանների մէջ էր: Եւ ոչ ոք նրան շղթաներով անգամ չէր կարող կապել,
جَنَیرْوارَں نِگَڈَیح شرِنْکھَلَیشْچَ سَ بَدّھوپِ شرِنْکھَلانْیاکرِشْیَ موچِتَوانْ نِگَڈانِ چَ بھَںکْتْوا کھَنْڈَں کھَنْڈَں کرِتَوانْ کوپِ تَں وَشِیکَرْتُّں نَ شَشَکَ۔ | 4 |
որովհետեւ շատ անգամ ոտնակապերով եւ շղթաներով կապուած էր, բայց շղթաները փշրել էր ու ոտնակապերը՝ ջարդել: Ոչ ոք նրան չէր կարողանում զսպել,
دِوانِشَں سَدا پَرْوَّتَں شْمَشانَنْچَ بھْرَمِتْوا چِیتْشَبْدَں کرِتَوانْ گْراوَبھِشْچَ سْوَیَں سْوَں کرِتَوانْ۔ | 5 |
որովհետեւ միշտ, գիշեր ու ցերեկ, գերեզմաններում եւ լեռներում, աղաղակում էր եւ ինքն իրեն քարերով ծեծում:
سَ یِیشُں دُوراتْ پَشْیَنّیوَ دھاوَنْ تَں پْرَنَنامَ اُچَیرُوَںشْچوواچَ، | 6 |
Երբ նա Յիսուսին հեռուից տեսաւ, առաջ վազեց ու երկրպագեց նրան.
ہے سَرْوّوپَرِسْتھیشْوَرَپُتْرَ یِیشو بھَوَتا سَہَ مے کَح سَمْبَنْدھَح؟ اَہَں تْوامِیشْوَرینَ شاپَیے ماں ما یاتَیَ۔ | 7 |
բարձրաձայն աղաղակեց եւ ասաց. «Ի՞նչ ես ուզում ինձնից, Յիսո՛ւս, բարձրեալ Աստծո՛ւ Որդի: Երդուեցնում եմ քեզ Աստուծով, ինձ մի՛ տանջիր».
یَتو یِیشُسْتَں کَتھِتَوانْ رے اَپَوِتْرَبھُوتَ، اَسْمانَّرادْ بَہِرْنِرْگَچّھَ۔ | 8 |
քանի որ Յիսուս նրան ասում էր. «Պի՛ղծ ոգի, դո՛ւրս ելիր այդ մարդուց»:
اَتھَ سَ تَں پرِشْٹَوانْ کِنْتے نامَ؟ تینَ پْرَتْیُکْتَں وَیَمَنیکے سْمَسْتَتوسْمَنّامَ باہِنِی۔ | 9 |
Եւ նրան հարցրեց. «Անունդ ի՞նչ է»: Եւ նա ասաց նրան. «Իմ անունը Լեգէոն է, քանի որ բազում ենք»:
تَتوسْمانْ دیشانَّ پْریشَییتِ تے تَں پْرارْتھَیَنْتَ۔ | 10 |
Իսկ պիղծ ոգիները սաստիկ աղաչում էին նրան, որ այդ շրջանից դուրս չուղարկի իրենց:
تَدانِیں پَرْوَّتَں نِکَشا برِہَنْ وَراہَوْرَجَشْچَرَنّاسِیتْ۔ | 11 |
Եւ այնտեղ, լերան լանջին, խոզերի մի մեծ երամակ կար, որ արածում էր:
تَسْمادْ بھُوتا وِنَیینَ جَگَدُح، اَمُں وَراہَوْرَجَمْ آشْرَیِتُمْ اَسْمانْ پْرَہِنُ۔ | 12 |
Բոլոր դեւերը աղաչեցին նրան եւ ասացին. «Մեզ խոզերի մէջ ուղարկիր, որ մտնենք նրանց մէջ»:
یِیشُنانُجْناتاسْتےپَوِتْرَبھُوتا بَہِرْنِرْیایَ وَراہَوْرَجَں پْراوِشَنْ تَتَح سَرْوّے وَراہا وَسْتُتَسْتُ پْرایودْوِسَہَسْرَسَںنْکھْیَکاح کَٹَکینَ مَہاجَوادْ دھاوَنْتَح سِنْدھَو پْرانانْ جَہُح۔ | 13 |
Եւ նա հրամայեց նրանց: Երբ պիղծ ոգիները դուրս ելան, մտան խոզերի մէջ, եւ երամակը, թուով մօտ երկու հազար, դարաւանդից դիմեց դէպի ծովը. եւ խեղդուեցին ծովում:
تَسْمادْ وَراہَپالَکاح پَلایَماناح پُرے گْرامے چَ تَدْوارْتَّں کَتھَیانْچَکْرُح۔ تَدا لوکا گھَٹِتَں تَتْکارْیَّں دْرَشْٹُں بَہِرْجَگْمُح | 14 |
Խոզարածները փախան եւ քաղաքում ու ագարակներում պատմեցին. եւ մարդիկ դուրս ելան տեսնելու, թէ ի՛նչ էր կատարուել:
یِیشوح سَنِّدھِں گَتْوا تَں بھُوتَگْرَسْتَمْ اَرْتھادْ باہِنِیبھُوتَگْرَسْتَں نَرَں سَوَسْتْرَں سَچیتَنَں سَمُپَوِشْٹَنْچَ درِشْٹْوا بِبھْیُح۔ | 15 |
Եկան Յիսուսի մօտ եւ տեսան դիւահարին, որ նստել էր՝ հագնուած եւ զգաստացած, նրան, որ լեգէոն ունէր. եւ զարհուրեցին:
تَتو درِشْٹَتَتْکارْیَّلوکاسْتَسْیَ بھُوتَگْرَسْتَنَرَسْیَ وَراہَوْرَجَسْیاپِ تاں دھَٹَناں وَرْنَیاماسُح۔ | 16 |
Եւ ովքեր որ տեսել էին, պատմեցին նրանց, թէ ինչ պատահեց այսահարին եւ ինչ՝ խոզերին:
تَتَسْتے سْوَسِیماتو بَہِرْگَنْتُں یِیشُں وِنیتُماریبھِرے۔ | 17 |
Եւ սկսեցին աղաչել Յիսուսին, որ հեռանայ իրենց սահմաններից:
اَتھَ تَسْیَ نَوکاروہَنَکالے سَ بھُوتَمُکْتو نا یِیشُنا سَہَ سْتھاتُں پْرارْتھَیَتے؛ | 18 |
Եւ երբ նաւակ մտաւ, դիւահարը նրան աղաչում էր, որ նրա հետ լինի:
کِنْتُ سَ تَمَنَنُمَتْیَ کَتھِتَوانْ تْوَں نِجاتْمِییاناں سَمِیپَں گرِہَنْچَ گَچّھَ پْرَبھُسْتْوَیِ کرِپاں کرِتْوا یانِ کَرْمّانِ کرِتَوانْ تانِ تانْ جْناپَیَ۔ | 19 |
Բայց Յիսուս նրան թոյլ չտուեց, այլ ասաց. «Գնա՛ քո տունը հարազատներիդ մօտ եւ պատմի՛ր նրանց այն ամէնը, ինչ Տէրը քեզ արեց եւ թէ ինչպէս խղճաց քեզ»:
اَتَح سَ پْرَسْتھایَ یِیشُنا کرِتَں تَتْسَرْوّاشْچَرْیَّں کَرْمَّ دِکاپَلِدیشے پْرَچارَیِتُں پْرارَبْدھَوانْ تَتَح سَرْوّے لوکا آشْچَرْیَّں مینِرے۔ | 20 |
Եւ նա գնաց ու սկսեց տարածել Դեկապոլսում, ինչ որ Յիսուս իր համար արել էր: Եւ ամէնքը զարմանում էին:
اَنَنْتَرَں یِیشَو ناوا پُنَرَنْیَپارَ اُتِّیرْنے سِنْدھُتَٹے چَ تِشْٹھَتِ سَتِ تَتْسَمِیپے بَہُلوکاناں سَماگَموبھُوتْ۔ | 21 |
Եւ երբ Յիսուս նաւակով նորից ծովի միւս կողմն անցաւ, նրա մօտ հաւաքուեց բազում ժողովուրդ: Եւ ինքը ծովեզրին էր:
اَپَرَں یایِیرْ نامْنا کَشْچِدْ بھَجَنَگرِہَسْیادھِپَ آگَتْیَ تَں درِشْٹْوَیوَ چَرَنَیوح پَتِتْوا بَہُ نِویدْیَ کَتھِتَوانْ؛ | 22 |
Ահա եկաւ ժողովրդապետներից մէկը, որի անունը Յայրոս էր. եւ երբ տեսաւ նրան, նրա ոտքերն ընկաւ.
مَمَ کَنْیا مرِتَپْرایابھُودْ اَتو بھَوانیتْیَ تَداروگْیایَ تَسْیا گاتْرے ہَسْتَمْ اَرْپَیَتُ تینَیوَ سا جِیوِشْیَتِ۔ | 23 |
սաստիկ աղաչում էր նրան ու ասում, որ իր դուստրը մահամերձ է, եւ որ նա գայ ու նրա վրայ իր ձեռքը դնի, որպէսզի առողջանայ եւ ապրի:
تَدا یِیشُسْتینَ سَہَ چَلِتَح کِنْتُ تَتْپَشْچادْ بَہُلوکاشْچَلِتْوا تادْگاتْرے پَتِتاح۔ | 24 |
Եւ Յիսուս գնաց նրա հետ. նրա յետեւից գնում էր նաեւ բազում ժողովուրդ եւ նեղում էր նրան:
اَتھَ دْوادَشَوَرْشانِ پْرَدَرَروگینَ | 25 |
Եւ մի կին կար, որ տասներկու տարուց ի վեր արիւնահոսութիւն ունէր:
شِیرْنا چِکِتْسَکاناں ناناچِکِتْسابھِشْچَ دُحکھَں بھُکْتَوَتِی چَ سَرْوَّسْوَں وْیَیِتْواپِ ناروگْیَں پْراپْتا چَ پُنَرَپِ پِیڈِتاسِیچَّ | 26 |
Նա շատ էր տառապել բազմաթիւ բժիշկների ձեռքից եւ իր ամբողջ ունեցուածքը ծախսել էր, բայց որեւէ օգուտ չէր գտել, այլ է՛լ աւելի վատացել էր:
یا سْتْرِی سا یِیشو رْوارْتّاں پْراپْیَ مَنَساکَتھَیَتْ یَدْیَہَں تَسْیَ وَسْتْرَماتْرَ سْپْرَشْٹُں لَبھییَں تَدا روگَہِینا بھَوِشْیامِ۔ | 27 |
Նա երբ լսեց Յիսուսի մասին, եկաւ ամբոխի մէջ նրա յետեւից եւ ձեռքը դիպցրեց նրա զգեստին,
اَتوہیتوح سا لوکارَنْیَمَدھْیے تَتْپَشْچاداگَتْیَ تَسْیَ وَسْتْرَں پَسْپَرْشَ۔ | 28 |
որովհետեւ մտքում խորհում էր. «Եթէ միայն դիպչեմ նրա զգեստներին, կը բժշկուեմ»:
تینَیوَ تَتْکْشَنَں تَسْیا رَکْتَسْروتَح شُشْکَں سْوَیَں تَسْمادْ روگانْمُکْتا اِتْیَپِ دیہےنُبھُوتا۔ | 29 |
Եւ իսկոյն նրա արեան աղբիւրը չորացաւ, եւ իր մարմնի մէջ զգաց, որ տանջանքներից բժշկուեց:
اَتھَ سْوَسْماتْ شَکْتِ رْنِرْگَتا یِیشُریتَنْمَنَسا جْناتْوا لوکَنِوَہَں پْرَتِ مُکھَں وْیاورِتْیَ پرِشْٹَوانْ کینَ مَدْوَسْتْرَں سْپرِشْٹَں؟ | 30 |
Եւ Յիսուս իսկոյն ինքն իր մէջ իմանալով իրենից դուրս ելած զօրութիւնը, դարձաւ դէպի ամբոխը եւ ասաց. «Ո՞վ դիպաւ իմ զգեստներին»:
تَتَسْتَسْیَ شِشْیا اُوچُح بھَوَتو وَپُشِ لوکاح سَںگھَرْشَنْتِ تَدْ درِشْٹْوا کینَ مَدْوَسْتْرَں سْپرِشْٹَمِتِ کُتَح کَتھَیَتِ؟ | 31 |
Եւ աշակերտները նրան ասացին. «Տեսնում ես, որ ամբոխը նեղում է քեզ, եւ ասում ես, թէ՝ ո՞վ դիպաւ իմ զգեստներին»:
کِنْتُ کینَ تَتْ کَرْمَّ کرِتَں تَدْ دْرَشْٹُں یِیشُشْچَتُرْدِشو درِشْٹَوانْ۔ | 32 |
Եւ նա շուրջն էր նայում՝ տեսնելու, թէ ո՛վ այդ արեց:
تَتَح سا سْتْرِی بھِیتا کَمْپِتا چَ سَتِی سْوَسْیا رُکْپْرَتِکْرِیا جاتیتِ جْناتْواگَتْیَ تَتْسَمُّکھے پَتِتْوا سَرْوَّورِتّانْتَں سَتْیَں تَسْمَے کَتھَیاماسَ۔ | 33 |
Եւ այդ կինը, զարհուրած ու դողալով նրա համար, որ գաղտնի էր արել, - որովհետեւ գիտէր, թէ ինչ կատարուեց իր հետ, - եկաւ ընկաւ նրա առաջ եւ ամէն ինչ ստուգութեամբ ասաց:
تَدانِیں یِیشُسْتاں گَدِتَوانْ، ہے کَنْیے تَوَ پْرَتِیتِسْتْوامْ اَروگامَکَروتْ تْوَں کْشیمینَ وْرَجَ سْوَروگانْمُکْتا چَ تِشْٹھَ۔ | 34 |
Եւ Յիսուս նրան ասաց. «Դո՛ւստր, քո հաւատը քեզ փրկեց, գնա՛ խաղաղութեամբ եւ քո տանջանքներից բժշկուած եղիր»:
اِتِواکْیَوَدَنَکالے بھَجَنَگرِہادھِپَسْیَ نِویشَنالْ لوکا ایتْیادھِپَں بَبھاشِرے تَوَ کَنْیا مرِتا تَسْمادْ گُرُں پُنَح کُتَح کْلِشْناسِ؟ | 35 |
Մինչ Յիսուս այս բանն էր խօսում, ժողովրդապետի տնից ոմանք եկան եւ ասացին. «Քո դուստրը մեռաւ, էլ ի՞նչ ես նեղութիւն տալիս Վարդապետին»:
کِنْتُ یِیشُسْتَدْ واکْیَں شْرُتْوَیوَ بھَجَنَگرِہادھِپَں گَدِتَوانْ ما بھَیشِیح کیوَلَں وِشْواسِہِ۔ | 36 |
Իսկ Յիսուս, երբ լսեց ասուած խօսքը, ժողովրդապետին ասաց. «Մի՛ վախեցիր, այլ միայն հաւատա՛»:
اَتھَ پِتَرو یاکُوبْ تَدْبھْراتا یوہَنْ چَ ایتانْ وِنا کَمَپِ سْوَپَشْچادْ یاتُں نانْوَمَنْیَتَ۔ | 37 |
Եւ ոչ ոքի թոյլ չտուեց իր հետ գնալ, այլ միայն՝ Պետրոսին, Յակոբոսին եւ նրա եղբօրը՝ Յովհաննէսին:
تَسْیَ بھَجَنَگرِہادھِپَسْیَ نِویشَنَسَمِیپَمْ آگَتْیَ کَلَہَں بَہُرودَنَں وِلاپَنْچَ کُرْوَّتو لوکانْ دَدَرْشَ۔ | 38 |
Յիսուս ժողովրդապետի տունը եկաւ եւ տեսաւ մի մեծ ամբոխ, լացուկոծ անողներ եւ աղմուկ-աղաղակ:
تَسْمانْ نِویشَنَں پْرَوِشْیَ پْروکْتَوانْ یُویَں کُتَ اِتّھَں کَلَہَں رودَنَنْچَ کُرُتھَ؟ کَنْیا نَ مرِتا نِدْراتِ۔ | 39 |
Ապա ներս մտնելով՝ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք խռովուած ու լաց էք լինում. մանուկը մեռած չէ, այլ ննջում է»:
تَسْماتّے تَمُپَجَہَسُح کِنْتُ یِیشُح سَرْوّانَ بَہِشْکرِتْیَ کَنْیایاح پِتَرَو سْوَسَنْگِنَشْچَ گرِہِیتْوا یَتْرَ کَنْیاسِیتْ تَتْ سْتھانَں پْرَوِشْٹَوانْ۔ | 40 |
Սակայն նրանք ծաղրում էին նրան: Իսկ նա, ամենքին դուրս հանելով, վերցրեց իր հետ մանկան հօրն ու մօրը եւ նրանց, որ իր հետ էին, եւ մտաւ այնտեղ, ուր պառկած էր մանուկը:
اَتھَ سَ تَسْیاح کَنْیایا ہَسْتَو دھرِتْوا تاں بَبھاشے ٹالِیتھا کُومِی، اَرْتھَتو ہے کَنْیے تْوَمُتِّشْٹھَ اِتْیاجْناپَیامِ۔ | 41 |
Եւ բռնելով մանկան ձեռքից՝ ասաց նրան՝ Տալի՛թա, կո՛ւմի, որ նշանակում է՝ աղջի՛կ, դո՛ւ, քե՛զ եմ ասում, վե՛ր կաց:
تُنَیوَ تَتْکْشَنَں سا دْوادَشَوَرْشَوَیَسْکا کَنْیا پوتّھایَ چَلِتُماریبھے، اِتَح سَرْوّے مَہاوِسْمَیَں گَتاح۔ | 42 |
Եւ աղջիկը իսկոյն վեր կացաւ ու քայլում էր, քանի որ մօտ տասներկու տարեկան էր: Եւ ամէնքը մեծապէս զարմացան:
تَتَ ایتَسْیَے کِنْچِتْ کھادْیَں دَتّیتِ کَتھَیِتْوا ایتَتْکَرْمَّ کَمَپِ نَ جْناپَیَتیتِ درِڈھَمادِشْٹَوانْ۔ | 43 |
Իսկ նա նրանց խստիւ պատուիրեց, որ ոչ ոք այդ բանը չիմանայ. ու ասաց, որ նրան ուտելու բան տան: