مارْکَح 4
| اَنَنْتَرَں سَ سَمُدْرَتَٹے پُنَرُپَدیشْٹُں پْراریبھے، تَتَسْتَتْرَ بَہُجَناناں سَماگَماتْ سَ ساگَروپَرِ نَوکامارُہْیَ سَمُپَوِشْٹَح؛ سَرْوّے لوکاح سَمُدْرَکُولے تَسْتھُح۔ | 1 |
I poče opet poučavati uz more. I zgrnu se k njemu silan svijet te on uđe u lađu i sjede na moru, a sve ono mnoštvo bijaše uz more, na kopnu.
| تَدا سَ درِشْٹانْتَکَتھابھِ رْبَہُوپَدِشْٹَوانْ اُپَدِشَںشْچَ کَتھِتَوانْ، | 2 |
Poučavao ih je u prispodobama mnogočemu. Govorio im u pouci:
| اَوَدھانَں کُرُتَ، ایکو بِیجَوَپْتا بِیجانِ وَپْتُں گَتَح؛ | 3 |
“Poslušajte! Gle, iziđe sijač sijati.
| وَپَنَکالے کِیَنْتِ بِیجانِ مارْگَپاشْوے پَتِتانِ، تَتَ آکاشِییَپَکْشِنَ ایتْیَ تانِ چَکھادُح۔ | 4 |
I dok je sijao, poneko zrno pade uz put, dođoše ptice i pozobaše ga.
| کِیَنْتِ بِیجانِ سْوَلْپَمرِتِّکاوَتْپاشانَبھُومَو پَتِتانِ تانِ مرِدولْپَتْواتْ شِیگھْرَمَنْکُرِتانِ؛ | 5 |
Neko opet pade na kamenito tlo gdje nemaše dosta zemlje. Odmah izniknu jer nemaše duboke zemlje.
| کِنْتُودِتے سُورْیّے دَگْدھانِ تَتھا مُولانو نادھوگَتَتْواتْ شُشْکانِ چَ۔ | 6 |
Ali kad ogranu sunce, izgorje; i jer nemaše korijenja, osuši se.
| کِیَنْتِ بِیجانِ کَنْٹَکِوَنَمَدھْیے پَتِتانِ تَتَح کَنْٹَکانِ سَںورِدْوْیَ تانِ جَگْرَسُسْتانِ نَ چَ پھَلِتانِ۔ | 7 |
Neko opet pade u trnje i trnje uzraste i uguši ga te ploda ne donese.
| تَتھا کِیَنْتِ بِیجانْیُتَّمَبھُومَو پَتِتانِ تانِ سَںورِدْوْیَ پھَلانْیُتْپادِتانِ کِیَنْتِ بِیجانِ تْرِںشَدْگُنانِ کِیَنْتِ شَشْٹِگُنانِ کِیَنْتِ شَتَگُنانِ پھَلانِ پھَلِتَوَنْتِ۔ | 8 |
Neko napokon pade u dobru zemlju i dade plod, razraste se i razmnoži, te donese: jedno tridesetostruko, jedno šezdesetostruko, jedno stostruko.”
| اَتھَ سَ تانَوَدَتْ یَسْیَ شْروتُں کَرْنَو سْتَح سَ شرِنوتُ۔ | 9 |
I doda: “Tko ima uši da čuje, neka čuje!”
| تَدَنَنْتَرَں نِرْجَنَسَمَیے تَتْسَنْگِنو دْوادَشَشِشْیاشْچَ تَں تَدّرِشْٹانْتَواکْیَسْیارْتھَں پَپْرَچّھُح۔ | 10 |
Kad bijaše nasamo, oni oko njega zajedno s dvanaestoricom pitahu ga o prispodobama.
| تَدا سَ تانُدِتَوانْ اِیشْوَرَراجْیَسْیَ نِگُوڈھَواکْیَں بودّھُں یُشْماکَمَدھِکاروسْتِ؛ | 11 |
I govoraše im: “Vama je dano otajstvo kraljevstva Božjega, a onima vani sve biva u prispodobama:
| کِنْتُ یے وَہِرْبھُوتاح "تے پَشْیَنْتَح پَشْیَنْتِ کِنْتُ نَ جانَنْتِ، شرِنْوَنْتَح شرِنْوَنْتِ کِنْتُ نَ بُدھْیَنْتے، چیتَّے رْمَنَحسُ کَداپِ پَرِوَرْتِّتیشُ تیشاں پاپانْیَموچَیِشْیَنْتَ،" اَتوہیتوسْتانْ پْرَتِ درِشْٹانْتَیریوَ تانِ مَیا کَتھِتانِ۔ | 12 |
da gledaju, gledaju - i ne vide, slušaju, slušaju - i ne razumiju, da se ne obrate pa da im se otpusti.”
| اَتھَ سَ کَتھِتَوانْ یُویَں کِمیتَدْ درِشْٹانْتَواکْیَں نَ بُدھْیَدھْوے؟ تَرْہِ کَتھَں سَرْوّانْ درِشْٹانْتانَ بھوتْسْیَدھْوے؟ | 13 |
I kaže im: “Zar ne znate tu prispodobu? Kako ćete onda razumjeti prispodobe uopće?
| بِیجَوَپْتا واکْیَرُوپانِ بِیجانِ وَپَتِ؛ | 14 |
Sijač sije Riječ.
| تَتْرَ یے یے لوکا واکْیَں شرِنْوَنْتِ، کِنْتُ شْرُتَماتْراتْ شَیتانْ شِیگھْرَماگَتْیَ تیشاں مَنَحسُوپْتانِ تانِ واکْیَرُوپانِ بِیجانْیَپَنَیَتِ تَایوَ اُپْتَبِیجَمارْگَپارْشْویسْوَرُوپاح۔ | 15 |
Oni uz put, gdje je Riječ posijana, jesu oni kojima, netom čuju, odmah dolazi Sotona i odnosi Riječ u njih posijanu.
| یے جَنا واکْیَں شْرُتْوا سَہَسا پَرَمانَنْدینَ گرِہْلَنْتِ، کِنْتُ ہرِدِ سْتھَیرْیّابھاواتْ کِنْچِتْ کالَماتْرَں تِشْٹھَنْتِ تَتْپَشْچاتْ تَدْواکْیَہیتوح | 16 |
Zasijani na tlo kamenito jesu oni koji kad čuju Riječ, odmah je s radošću prime,
| کُتْرَچِتْ کْلیشے اُپَدْرَوے وا سَمُپَسْتھِتے تَدَیوَ وِگھْنَں پْراپْنُوَنْتِ تَایوَ اُپْتَبِیجَپاشانَبھُومِسْوَرُوپاح۔ | 17 |
ali nemaju u sebi korijena, nego su nestalni: kad nastane nevolja ili progonstvo zbog Riječi, odmah se sablazne.
| یے جَناح کَتھاں شرِنْوَنْتِ کِنْتُ ساںسارِکِی چِنْتا دھَنَبھْرانْتِ رْوِشَیَلوبھَشْچَ ایتے سَرْوّے اُپَسْتھایَ تاں کَتھاں گْرَسَنْتِ تَتَح ما وِپھَلا بھَوَتِ (aiōn g165) | 18 |
A drugi su oni u trnje zasijani. To su oni koji poslušaju Riječ,
| تَایوَ اُپْتَبِیجَسَکَنْٹَکَبھُومِسْوَرُوپاح۔ | 19 |
ali nadošle brige vremenite, zavodljivost bogatstva i ostale požude uguše Riječ te ona ostane bez ploda. (aiōn g165)
| یے جَنا واکْیَں شْرُتْوا گرِہْلَنْتِ تیشاں کَسْیَ وا تْرِںشَدْگُنانِ کَسْیَ وا شَشْٹِگُنانِ کَسْیَ وا شَتَگُنانِ پھَلانِ بھَوَنْتِ تَایوَ اُپْتَبِیجورْوَّرَبھُومِسْوَرُوپاح۔ | 20 |
A zasijani na dobru zemlju jesu oni koji čuju i prime Riječ te urode: tridesetostruko, šezdesetostruko, stostruko.
| تَدا سوپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ کوپِ جَنو دِیپادھارَں پَرِتْیَجْیَ دْرونَسْیادھَح کھَٹْوایا اَدھے وا سْتھاپَیِتُں دِیپَمانَیَتِ کِں؟ | 21 |
I govoraše im: “Unosi li se svjetiljka da se pod posudu stavi ili pod postelju? Zar ne da se stavi na svijećnjak?
| اَتوہیتو رْیَنَّ پْرَکاشَیِشْیَتے تادرِگْ لُکّایِتَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ؛ یَدْ وْیَکْتَں نَ بھَوِشْیَتِ تادرِشَں گُپْتَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ۔ | 22 |
Ta ništa nije zastrto, osim zato da se očituje; i ništa skriveno, osim zato da dođe na vidjelo!
| یَسْیَ شْروتُں کَرْنَو سْتَح سَ شرِنوتُ۔ | 23 |
Ima li tko uši da čuje, neka čuje.”
| اَپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ یُویَں یَدْ یَدْ واکْیَں شرِنُتھَ تَتْرَ ساوَدھانا بھَوَتَ، یَتو یُویَں یینَ پَرِمانینَ پَرِماتھَ تینَیوَ پَرِمانینَ یُشْمَدَرْتھَمَپِ پَرِماسْیَتے؛ شْروتارو یُویَں یُشْمَبھْیَمَدھِکَں داسْیَتے۔ | 24 |
I govoraše im: “Pazite što slušate. Mjerom kojom mjerite mjerit će vam se. I nadodat će vam se.
| یَسْیاشْرَیے وَرْدّھَتے تَسْمَے اَپَرَمَپِ داسْیَتے، کِنْتُ یَسْیاشْرَیے نَ وَرْدّھَتے تَسْیَ یَتْ کِنْچِدَسْتِ تَدَپِ تَسْمانْ نیشْیَتے۔ | 25 |
Doista, onomu tko ima dat će se, a onomu tko nema oduzet će se i ono što ima.”
| اَنَنْتَرَں سَ کَتھِتَوانْ ایکو لوکَح کْشیتْرے بِیجانْیُپْتْوا | 26 |
I govoraše im: “Kraljevstvo je Božje kao kad čovjek baci sjeme u zemlju.
| جاگَرَنَنِدْرابھْیاں دِوانِشَں گَمَیَتِ، پَرَنْتُ تَدْوِیجَں تَسْیاجْناتَرُوپینانْکُرَیَتِ وَرْدّھَتے چَ؛ | 27 |
Spavao on ili bdio, noću i danju sjeme klija i raste - sam ne zna kako;
| یَتوہیتوح پْرَتھَمَتَح پَتْرانِ تَتَح پَرَں کَنِشانِ تَتْپَشْچاتْ کَنِشَپُورْنانِ شَسْیانِ بھُومِح سْوَیَمُتْپادَیَتِ؛ | 28 |
zemlja sama od sebe donosi plod: najprije stabljiku, onda klas i napokon puno zrnja na klasu.
| کِنْتُ پھَلیشُ پَکّیشُ شَسْیَچّھیدَنَکالَں جْناتْوا سَ تَتْکْشَنَں شَسْیانِ چھِنَتِّ، اَنینَ تُلْیَمِیشْوَرَراجْیَں۔ | 29 |
A čim plod dopusti, brže se on laća srpa jer eto žetve.”
| پُنَح سوکَتھَیَدْ اِیشْوَرَراجْیَں کینَ سَمَں؟ کینَ وَسْتُنا سَہَ وا تَدُپَماسْیامِ؟ | 30 |
I govoraše: “Kako da prispodobimo kraljevstvo nebesko ili u kojoj da ga prispodobi iznesemo?
| تَتْ سَرْشَپَیکینَ تُلْیَں یَتو مرِدِ وَپَنَکالے سَرْشَپَبِیجَں سَرْوَّپرِتھِوِیسْتھَبِیجاتْ کْشُدْرَں | 31 |
Kao kad se gorušičino zrno posije u zemlju. Manje od svega sjemenja na zemlji,
| کِنْتُ وَپَناتْ پَرَمْ اَنْکُرَیِتْوا سَرْوَّشاکادْ برِہَدْ بھَوَتِ، تَسْیَ برِہَتْیَح شاکھاشْچَ جایَنْتے تَتَسْتَچّھایاں پَکْشِنَ آشْرَیَنْتے۔ | 32 |
jednoć posijano, naraste i postane veće od svega povrća pa potjera velike grane te se pod sjenom njegovom gnijezde ptice nebeske.”
| اِتّھَں تیشاں بودھانُرُوپَں سونیکَدرِشْٹانْتَیسْتانُپَدِشْٹَوانْ، | 33 |
Mnogim takvim prispodobama navješćivaše im Riječ, kako već mogahu slušati.
| درِشْٹانْتَں وِنا کامَپِ کَتھاں تیبھْیو نَ کَتھِتَوانْ پَشْچانْ نِرْجَنے سَ شِشْیانْ سَرْوَّدرِشْٹانْتارْتھَں بودھِتَوانْ۔ | 34 |
Bez prispodobe im ne govoraše, a nasamo bi svojim učenicima sve razjašnjavao.
| تَدِّنَسْیَ سَنْدھْیایاں سَ تیبھْیوکَتھَیَدْ آگَچّھَتَ وَیَں پارَں یامَ۔ | 35 |
Uvečer istoga dana kaže im: “Prijeđimo prijeko!”
| تَدا تے لوکانْ وِسرِجْیَ تَمَوِلَمْبَں گرِہِیتْوا نَوکَیا پْرَتَسْتھِرے؛ اَپَرا اَپِ ناوَسْتَیا سَہَ سْتھِتاح۔ | 36 |
Oni otpuste mnoštvo i povezu Isusa kako već bijaše u lađi. A pratile su ga i druge lađe.
| تَتَح پَرَں مَہاجھَنْبھْشَگَماتْ نَو رْدولایَمانا تَرَنْگینَ جَلَیح پُورْنابھَوَچَّ۔ | 37 |
Najednom nasta žestoka oluja, na lađu navale valovi te su je već gotovo napunili.
| تَدا سَ نَوکاچَشْچادْبھاگے اُپَدھانے شِرو نِدھایَ نِدْرِتَ آسِیتْ تَتَسْتے تَں جاگَرَیِتْوا جَگَدُح، ہے پْرَبھو، اَسْماکَں پْرانا یانْتِ کِمَتْرَ بھَوَتَشْچِنْتا ناسْتِ؟ | 38 |
A on na krmi spavaše na uzglavku. Probude ga i kažu mu: “Učitelju! Zar ne mariš što ginemo?”
| تَدا سَ اُتّھایَ وایُں تَرْجِتَوانْ سَمُدْرَنْچوکْتَوانْ شانْتَح سُسْتھِرَشْچَ بھَوَ؛ تَتو وایَو نِورِتّےبْدھِرْنِسْتَرَنْگوبھُوتْ۔ | 39 |
On se probudi, zaprijeti vjetru i reče moru: “Utihni! Umukni!” I smiri se vjetar i nasta velika utiha.
| تَدا سَ تانُواچَ یُویَں کُتَ ایتادرِکْشَنْکاکُلا بھَوَتَ؟ کِں وو وِشْواسو ناسْتِ؟ | 40 |
Tada im reče: “Što ste bojažljivi? Kako nemate vjere?”
| تَسْماتّےتِیوَبھِیتاح پَرَسْپَرَں وَکْتُماریبھِرے، اَہو وایُح سِنْدھُشْچاسْیَ نِدیشَگْراہِنَو کِیدرِگَیَں مَنُجَح۔ | 41 |
Oni se silno prestrašiše pa se zapitkivahu: “Tko li je ovaj da mu se i vjetar i more pokoravaju?”
