مارْکَح 15
| اَتھَ پْرَبھاتے سَتِ پْرَدھانَیاجَکاح پْرانْچَ اُپادھْیایاح سَرْوّے مَنْتْرِنَشْچَ سَبھاں کرِتْوا یِیشُں بَنْدھَیِتْوَ پِیلاتاکھْیَسْیَ دیشادھِپَتیح سَوِدھَں نِیتْوا سَمَرْپَیاماسُح۔ | 1 |
| صبح زود، کاهنان اعظم، مشایخ و علمای دین، یعنی تمام اعضای شورای عالی، پس از مشورت و تصمیمگیری، عیسی را دست بسته، به پیلاتُس، فرماندار رومی، تحویل دادند. |
| تَدا پِیلاتَسْتَں پرِشْٹَوانْ تْوَں کِں یِہُودِییَلوکاناں راجا؟ تَتَح سَ پْرَتْیُکْتَوانْ سَتْیَں وَدَسِ۔ | 2 |
| پیلاتُس از عیسی پرسید: «تو پادشاه یهود هستی؟» عیسی جواب داد: «بلی، چنین است که میگویی.» |
| اَپَرَں پْرَدھانَیاجَکاسْتَسْیَ بَہُشُ واکْییشُ دوشَماروپَیانْچَکْرُح کِنْتُ سَ کِمَپِ نَ پْرَتْیُواچَ۔ | 3 |
| کاهنان اعظم، اتهامات بسیاری علیه عیسی وارد میکردند. |
| تَدانِیں پِیلاتَسْتَں پُنَح پَپْرَچّھَ تْوَں کِں نوتَّرَیَسِ؟ پَشْیَیتے تْوَدْوِرُدّھَں کَتِشُ سادھْییشُ ساکْشَں دَدَتِ۔ | 4 |
| پس پیلاتُس باز از او پرسید: «چرا هیچ نمیگویی؟ ببین چه تهمتهایی به تو میزنند.» |
| کَنْتُ یِیشُسْتَداپِ نوتَّرَں دَدَو تَتَح پِیلاتَ آشْچَرْیَّں جَگامَ۔ | 5 |
| ولی عیسی باز هیچ نگفت، به طوری که پیلاتُس تعجب کرد. |
| اَپَرَنْچَ کارابَدّھے کَسْتِںشْچِتْ جَنے تَنْمَہوتْسَوَکالے لوکَے رْیاچِتے دیشادھِپَتِسْتَں موچَیَتِ۔ | 6 |
| و رسم فرماندار این بود که هر سال در عید پِسَح، یک زندانی را به خواست مردم آزاد کند. |
| یے چَ پُورْوَّمُپَپْلَوَمَکارْشُرُپَپْلَوے وَدھَمَپِ کرِتَوَنْتَسْتیشاں مَدھْیے تَدانوں بَرَبّانامَکَ ایکو بَدّھَ آسِیتْ۔ | 7 |
| یکی از زندانیان در آن سال باراباس بود که با یاغیان دیگر در شورشی در شهر، مرتکب قتل شده بود. |
| اَتو ہیتوح پُورْوّاپَرِییاں رِیتِکَتھاں کَتھَیِتْوا لوکا اُچَّیرُوَنْتَح پِیلاتَسْیَ سَمَکْشَں نِویدَیاماسُح۔ | 8 |
| از این رو، عدهای از جمعیت نزد پیلاتُس رفته، خواهش کردند مانند هر سال یک زندانی را برایشان آزاد سازد. |
| تَدا پِیلاتَسْتاناچَکھْیَو تَرْہِ کِں یِہُودِییاناں راجانَں موچَیِشْیامِ؟ یُشْمابھِح کِمِشْیَتے؟ | 9 |
| پیلاتُس پرسید: «آیا میخواهید پادشاه یهود را برایتان آزاد کنم؟» |
| یَتَح پْرَدھانَیاجَکا اِیرْشْیاتَ ایوَ یِیشُں سَمارْپَیَنِّتِ سَ وِویدَ۔ | 10 |
| زیرا او فهمیده بود که کاهنان اعظم از روی حسادت عیسی را دستگیر کردهاند. |
| کِنْتُ یَتھا بَرَبّاں موچَیَتِ تَتھا پْرارْتھَیِتُں پْرَدھانَیاجَکا لوکانْ پْرَوَرْتَّیاماسُح۔ | 11 |
| ولی کاهنان اعظم مردم را تحریک کردند تا به عوض عیسی، آزادی باراباس را بخواهند. |
| اَتھَ پِیلاتَح پُنَح پرِشْٹَوانْ تَرْہِ یَں یِہُودِییاناں راجیتِ وَدَتھَ تَسْیَ کِں کَرِشْیامِ یُشْمابھِح کِمِشْیَتے؟ | 12 |
| پیلاتُس پرسید: «اگر باراباس را آزاد کنم، با این شخص که میگویید پادشاه یهود است، چه کنم؟» |
| تَدا تے پُنَرَپِ پْروچَّیح پْروچُسْتَں کْرُشے ویدھَیَ۔ | 13 |
| فریاد زدند: «مصلوبش کن!» |
| تَسْماتْ پِیلاتَح کَتھِتَوانْ کُتَح؟ سَ کِں کُکَرْمَّ کرِتَوانْ؟ کِنْتُ تے پُنَشْچَ رُوَنْتو وْیاجَہْرُسْتَں کْرُشے ویدھَیَ۔ | 14 |
| پیلاتُس پرسید: «چرا؟ مگر چه گناهی کرده است؟» ولی باز فریاد زدند: «مصلوبش کن!» |
| تَدا پِیلاتَح سَرْوّالّوکانْ توشَیِتُمِچّھَنْ بَرَبّاں موچَیِتْوا یِیشُں کَشابھِح پْرَہرِتْیَ کْرُشے ویدّھُں تَں سَمَرْپَیامْبَبھُووَ۔ | 15 |
| پیلاتُس که از شورش مردم بیمناک بود، و در ضمن میخواست ایشان را راضی نگاه دارد، باراباس را برای ایشان آزاد کرد و دستور داد عیسی را پس از شلّاق زدن، ببرند و مصلوب کنند. |
| اَنَنْتَرَں سَینْیَگَنوٹّالِکامْ اَرْتھادْ اَدھِپَتے رْگرِہَں یِیشُں نِیتْوا سینانِوَہَں سَماہُیَتْ۔ | 16 |
| آنگاه سربازان رومی عیسی را به حیاط کاخ فرمانداری بردند و تمام سربازان را جمع کردند. |
| پَشْچاتْ تے تَں دھُومَلَوَرْنَوَسْتْرَں پَرِدھاپْیَ کَنْٹَکَمُکُٹَں رَچَیِتْوا شِرَسِ سَماروپْیَ | 17 |
| سپس ردایی ارغوانی به او پوشاندند و تاجی از خار ساخته، بر سر او گذاشتند. |
| ہے یِہُودِییاناں راجَنْ نَمَسْکارَ اِتْیُکْتْوا تَں نَمَسْکَرْتّاماریبھِرے۔ | 18 |
| آنها در مقابل او تعظیم کرده، میگفتند: «درود بر پادشاه یهود!» |
| تَسْیوتَّمانْگے ویتْراگھاتَں چَکْرُسْتَدْگاتْرے نِشْٹھِیوَنْچَ نِچِکْشِپُح، تَتھا تَسْیَ سَمُّکھے جانُپاتَں پْرَنومُح | 19 |
| سپس با چوب بر سرش میزدند و بر او آب دهان میانداختند و جلوی او زانو زده، با ریشخند او را سجده میکردند. |
| اِتّھَمُپَہَسْیَ دھُومْرَوَرْنَوَسْتْرَمْ اُتّارْیَّ تَسْیَ وَسْتْرَں تَں پَرْیَّدھاپَیَنْ کْرُشے ویدّھُں بَہِرْنِنْیُشْچَ۔ | 20 |
| پس از اینکه از مسخره کردن او خسته شدند، شنل را از دوشش برداشته، لباس خودش را به او پوشانیدند، و او را بردند تا مصلوبش کنند. |
| تَتَح پَرَں سیکَنْدَرَسْیَ رُپھَسْیَ چَ پِتا شِمونّاما کُرِینِییَلوکَ ایکَح کُتَشْچِدْ گْرامادیتْیَ پَتھِ یاتِ تَں تے یِیشوح کْرُشَں ووڈھُں بَلادْ دَدھْنُح۔ | 21 |
| در راه به رهگذری برخوردند که از صحرا به شهر بازمیگشت. نام او شمعون اهل قیروان، و پدر اسکندر و روفس بود. سربازان او را وادار کردند صلیب عیسی را بر دوش بگیرد و ببرد. |
| اَتھَ گُلْگَلْتا اَرْتھاتْ شِرَحکَپالَنامَکَں سْتھانَں یِیشُمانِییَ | 22 |
| سربازان عیسی را به محلی بردند به نام جُلجُتا، که به معنی جمجمه است. |
| تے گَنْدھَرَسَمِشْرِتَں دْراکْشارَسَں پاتُں تَسْمَے دَدُح کِنْتُ سَ نَ جَگْراہَ۔ | 23 |
| ایشان به او شرابی مخلوط با مُر دادند تا بنوشد، اما او نپذیرفت. |
| تَسْمِنْ کْرُشے وِدّھے سَتِ تیشامیکَیکَشَح کِں پْراپْسْیَتِیتِ نِرْنَیایَ | 24 |
| آنگاه او را بر صلیب میخکوب کردند و برای تقسیم جامههایش قرعه انداختند تا ببینند هر یک چه قسمتی نصیبش میگردد. |
| تَسْیَ پَرِدھییاناں وِبھاگارْتھَں گُٹِکاپاتَں چَکْرُح۔ | 25 |
| تقریباً سه ساعت به ظهر مانده بود که او را مصلوب کردند. |
| اَپَرَمْ ایشَ یِہُودِییاناں راجیتِ لِکھِتَں دوشَپَتْرَں تَسْیَ شِرَاُورْدْوَّمْ آروپَیانْچَکْرُح۔ | 26 |
| بر تقصیرنامهٔ او نوشتند: «پادشاه یهود.» |
| تَسْیَ وامَدَکْشِنَیو رْدْوَو چَورَو کْرُشَیو رْوِوِدھاتے۔ | 27 |
| دو شورشی را نیز با او به صلیب کشیدند، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او. |
| تینَیوَ "اَپَرادھِجَنَیح سارْدّھَں سَ گَنِتو بھَوِشْیَتِ،" اِتِ شاسْتْروکْتَں وَچَنَں سِدّھَمَبھُوتَ۔ | 28 |
| به این ترتیب، پیشگویی کتب مقدّس به انجام رسید که میفرماید: «او از خطاکاران محسوب شد.» |
| اَنَنْتَرَں مارْگے یے یے لوکا گَمَناگَمَنے چَکْرُسْتے سَرْوَّ ایوَ شِراںسْیانْدولْیَ نِنْدَنْتو جَگَدُح، رے مَنْدِرَناشَکَ رے دِنَتْرَیَمَدھْیے تَنِّرْمّایَکَ، | 29 |
| کسانی که از آنجا رد میشدند، سرهای خود را تکان داده، ریشخندکنان میگفتند: «تو که میخواستی معبد را خراب کنی و در عرض سه روز آن را باز بسازی، |
| اَدھُناتْمانَمْ اَوِتْوا کْرُشادَوَروہَ۔ | 30 |
| خود را نجات بده و از صلیب پایین بیا!» |
| کِنْچَ پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ تَدْوَتْ تِرَسْکرِتْیَ پَرَسْپَرَں چَچَکْشِرے ایشَ پَراناوَتْ کِنْتُ سْوَمَوِتُں نَ شَکْنوتِ۔ | 31 |
| کاهنان اعظم و علمای دین نیز که در آنجا حضور داشتند، مسخرهکنان میگفتند: «دیگران را نجات میداد، اما نمیتواند خودش را نجات دهد! |
| یَدِیسْراییلو راجابھِشِکْتَسْتْراتا بھَوَتِ تَرْہْیَدھُنَینَ کْرُشادَوَروہَتُ وَیَں تَدْ درِشْٹْوا وِشْوَسِشْیامَح؛ کِنْچَ یَو لوکَو تینَ سارْدّھَں کْرُشے وِدھْییتاں تاوَپِ تَں نِرْبھَرْتْسَیاماسَتُح۔ | 32 |
| بگذار مسیح، پادشاه اسرائیل، همین الان از صلیب پایین بیاید تا ببینیم و به او ایمان بیاوریم!» حتی آن دو مرد نیز که در کنار او به صلیب کشیده شده بودند، به او دشنام میدادند. |
| اَتھَ دْوِتِییَیاماتْ ترِتِییَیامَں یاوَتْ سَرْوّو دیشَح سانْدھَکاروبھُوتْ۔ | 33 |
| آن روز، از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر، تاریکی تمام آن سرزمین را فراگرفت. |
| تَتَسْترِتِییَپْرَہَرے یِیشُرُچَّیرَوَدَتْ ایلِی ایلِی لاما شِوَکْتَنِی اَرْتھادْ "ہے مَدِیشَ مَدِیشَ تْوَں پَرْیَّتْیاکْشِیح کُتو ہِ ماں؟" | 34 |
| در ساعت سه، عیسی با صدای بلند فریاد زد: «ایلوئی، ایلوئی، لَمّا سَبَقتَنی؟»، یعنی «خدای من، خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟» |
| تَدا سَمِیپَسْتھَلوکاناں کیچِتْ تَدْواکْیَں نِشَمْیاچَکھْیُح پَشْیَیشَ ایلِیَمْ آہُویَتِ۔ | 35 |
| بعضی که آنجا ایستاده بودند، تصور کردند که ایلیای نبی را صدا میزند. |
| تَتَ ایکو جَنو دھاوِتْواگَتْیَ سْپَنْجے مْلَرَسَں پُورَیِتْوا تَں نَڈاگْرے نِدھایَ پاتُں تَسْمَے دَتّواوَدَتْ تِشْٹھَ ایلِیَ اینَمَوَروہَیِتُمْ ایتِ نَ ویتِ پَشْیامِ۔ | 36 |
| یکی از آنان دوید و ظرفی از شراب ترشیده را بر سر یک چوب گذاشت و نزدیک دهان او برد تا بنوشد و گفت: «او را به حال خود بگذاریم و ببینیم که آیا ایلیا میآید تا او را پایین بیاورد!» |
| اَتھَ یِیشُرُچَّیح سَماہُویَ پْرانانْ جَہَو۔ | 37 |
| آنگاه عیسی فریاد دیگری برآورد و جان سپرد. |
| تَدا مَنْدِرَسْیَ جَوَنِکورْدْوّادَدھَحرْیَّنْتا وِدِیرْنا دْوِکھَنْڈابھُوتْ۔ | 38 |
| در این هنگام، پردهٔ معبد از بالا تا پایین دو پاره شد. |
| کِنْچَ اِتّھَمُچَّیراہُویَ پْرانانْ تْیَجَنْتَں تَں درِشْدْوا تَدْرَکْشَنایَ نِیُکْتو یَح سیناپَتِراسِیتْ سووَدَتْ نَرویَمْ اِیشْوَرَپُتْرَ اِتِ سَتْیَمْ۔ | 39 |
| وقتی افسر رومی در پای صلیب، دید که عیسی چگونه جان سپرد، گفت: «واقعاً این مرد پسر خدا بود!» |
| تَدانِیں مَگْدَلِینِی مَرِسَمْ کَنِشْٹھَیاکُوبو یوسیشْچَ ماتانْیَمَرِیَمْ شالومِی چَ یاح سْتْرِیو | 40 |
| چند زن نیز آنجا بودند که از دور این وقایع را میدیدند. در میان ایشان مریم مجدلیه، مریم (مادر یعقوب کوچک و یوشا) و سالومه بودند. |
| گالِیلْپْرَدیشے یِیشُں سیوِتْوا تَدَنُگامِنْیو جاتا اِماسْتَدَنْیاشْچَ یا اَنیکا نارْیو یِیشُنا سارْدّھَں یِرُوشالَمَمایاتاسْتاشْچَ دُوراتْ تانِ دَدرِشُح۔ | 41 |
| این زنان هنگامی که عیسی در جلیل بود، او را پیروی و خدمت میکردند. بسیاری زنان دیگر نیز که همراه او به اورشلیم آمده بودند، در آنجا حضور داشتند. |
| اَتھاسادَنَدِنَسْیارْتھادْ وِشْرامَواراتْ پُورْوَّدِنَسْیَ سایَںکالَ آگَتَ | 42 |
| آن روز، روز تهیه، یعنی روز پیش از شبّات بود. نزدیک غروب، |
| اِیشْوَرَراجْیاپیکْشْیَرِمَتھِییَیُوشَپھَناما مانْیَمَنْتْرِی سَمیتْیَ پِیلاتَسَوِدھَں نِرْبھَیو گَتْوا یِیشورْدیہَں یَیاچے۔ | 43 |
| شخصی به نام یوسف، اهل رامه، که یکی از اعضای محترم شورای عالی یهود بود و مشتاقانه در انتظار فرا رسیدن ملکوت خدا به سر میبُرد، شهامت به خرج داد و نزد پیلاتُس رفت و جسد عیسی را درخواست کرد. |
| کِنْتُ سَ اِدانِیں مرِتَح پِیلاتَ اِتْیَسَمْبھَوَں مَتْوا شَتَسیناپَتِماہُویَ سَ کَدا مرِتَ اِتِ پَپْرَچّھَ۔ | 44 |
| پیلاتُس که تعجب کرده بود عیسی به این زودی فوت کرده باشد، افسر مسئول را احضار کرد و موضوع را از او جویا شد. |
| شَتَسیمَناپَتِمُکھاتْ تَجّناتْوا یُوشَپھے یِیشورْدیہَں دَدَو۔ | 45 |
| وقتی آن افسر مرگ عیسی را تأیید کرد، پیلاتُس اجازه داد یوسف پیکر را ببرد. |
| پَشْچاتْ سَ سُوکْشْمَں واسَح کْرِیتْوا یِیشوح کایَمَوَروہْیَ تینَ واسَسا ویشْٹایِتْوا گِرَو کھاتَشْمَشانے سْتھاپِتَوانْ پاشانَں لوٹھَیِتْوا دْوارِ نِدَدھے۔ | 46 |
| یوسف نیز مقداری پارچهٔ کتان خرید و جسد را از بالای صلیب پایین آورد و در آن پیچید و در مقبرهای که در صخره تراشیده شده بود، قرار داد. سپس سنگی نیز جلوی درِ مقبره که شبیه غار بود، غلتانید. |
| کِنْتُ یَتْرَ سوسْتھاپْیَتَ تَتَ مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ یوسِماترِمَرِیَمْ چَ دَدرِشَترِح۔ | 47 |
| مریم مجدلیه و مریم مادر یوشا نیز آنجا بودند و دیدند جسد عیسی را کجا گذاشتند. |
