< مارْکَح 14 >
تَدا نِسْتاروتْسَوَکِنْوَہِینَپُوپوتْسَوَیورارَمْبھَسْیَ دِنَدْوَیے وَشِشْٹے پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ کیناپِ چھَلینَ یِیشُں دھَرْتّاں ہَنْتُنْچَ مرِگَیانْچَکْرِرے؛ | 1 |
ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
کِنْتُ لوکاناں کَلَہَبھَیادُوچِرے، نَچوتْسَوَکالَ اُچِتَمیتَدِتِ۔ | 2 |
ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
اَنَنْتَرَں بَیتھَنِیاپُرے شِمونَکُشْٹھِنو گرِہے یوشَو بھوتْکُمُپَوِشْٹے سَتِ کاچِدْ یوشِتْ پانْڈَرَپاشانَسْیَ سَمْپُٹَکینَ مَہارْگھْیوتَّمَتَیلَمْ آنِییَ سَمْپُٹَکَں بھَںکْتْوا تَسْیوتَّمانْگے تَیلَدھاراں پاتَیانْچَکْرے۔ | 3 |
και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
تَسْماتْ کیچِتْ سْوانْتے کُپْیَنْتَح کَتھِتَوَںنْتَح کُتویَں تَیلاپَوْیَیَح؟ | 4 |
ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
یَدْییتَتْ تَیلَ وْیَکْریشْیَتَ تَرْہِ مُدْراپادَشَتَتْرَیادَپْیَدھِکَں تَسْیَ پْراپْتَمُولْیَں دَرِدْرَلوکیبھْیو داتُمَشَکْشْیَتَ، کَتھامیتاں کَتھَیِتْوا تَیا یوشِتا ساکَں واچایُہْیَنْ۔ | 5 |
ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
کِنْتُ یِیشُرُواچَ، کُتَ ایتَسْیَے کرِچّھرَں دَداسِ؟ مَہْیَمِیَں کَرْمّوتَّمَں کرِتَوَتِی۔ | 6 |
ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
دَرِدْراح سَرْوَّدا یُشْمابھِح سَہَ تِشْٹھَنْتِ، تَسْمادْ یُویَں یَدیچّھَتھَ تَدَیوَ تانُپَکَرْتّاں شَکْنُتھَ، کِنْتْوَہَں یُبھابھِح سَہَ نِرَنْتَرَں نَ تِشْٹھامِ۔ | 7 |
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
اَسْیا یَتھاسادھْیَں تَتھَیواکَرودِیَں، شْمَشانَیاپَناتْ پُورْوَّں سَمیتْیَ مَدْوَپُشِ تَیلَمْ اَمَرْدَّیَتْ۔ | 8 |
ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
اَہَں یُشْمَبھْیَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ، جَگَتاں مَدھْیے یَتْرَ یَتْرَ سُسَںوادویَں پْرَچارَیِشْیَتے تَتْرَ تَتْرَ یوشِتَ ایتَسْیاح سْمَرَنارْتھَں تَتْکرِتَکَرْمَّیتَتْ پْرَچارَیِشْیَتے۔ | 9 |
αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
تَتَح پَرَں دْوادَشاناں شِشْیانامیکَ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُوداکھْیو یِیشُں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں پْرَدھانَیاجَکاناں سَمِیپَمِیایَ۔ | 10 |
και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
تے تَسْیَ واکْیَں سَماکَرْنْیَ سَنْتُشْٹاح سَنْتَسْتَسْمَے مُدْرا داتُں پْرَتْیَجانَتَ؛ تَسْماتْ سَ تَں تیشاں کَریشُ سَمَرْپَنایوپایَں مرِگَیاماسَ۔ | 11 |
οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
اَنَنْتَرَں کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسْیَ پْرَتھَمےہَنِ نِسْتاروتْمَوارْتھَں میشَمارَناسَمَیے شِشْیاسْتَں پَپْرَچّھَح کُتْرَ گَتْوا وَیَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَماسادَیِشْیامَح؟ کِمِچّھَتِ بھَوانْ؟ | 12 |
και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
تَدانِیں سَ تیشاں دْوَیَں پْریرَیَنْ بَبھاشے یُوَیوح پُرَمَدھْیَں گَتَیوح سَتو رْیو جَنَح سَجَلَکُمْبھَں وَہَنْ یُواں ساکْشاتْ کَرِشْیَتِ تَسْیَیوَ پَشْچادْ یاتَں؛ | 13 |
και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
سَ یَتْ سَدَنَں پْرَویکْشْیَتِ تَدْبھَوَنَپَتِں وَدَتَں، گُرُراہَ یَتْرَ سَشِشْیوہَں نِسْتاروتْسَوِییَں بھوجَنَں کَرِشْیامِ، سا بھوجَنَشالا کُتْراسْتِ؟ | 14 |
και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
تَتَح سَ پَرِشْکرِتاں سُسَجِّتاں برِہَتِیچَنْچَ یاں شالاں دَرْشَیِشْیَتِ تَسْیامَسْمَدَرْتھَں بھوجْیَدْرَوْیانْیاسادَیَتَں۔ | 15 |
και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
تَتَح شِشْیَو پْرَسْتھایَ پُرَں پْرَوِشْیَ سَ یَتھوکْتَوانْ تَتھَیوَ پْراپْیَ نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَدْرَوْیانِ سَماسادَییتامْ۔ | 16 |
και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
اَنَنْتَرَں یِیشُح سایَںکالے دْوادَشَبھِح شِشْیَیح سارْدّھَں جَگامَ؛ | 17 |
και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
سَرْوّیشُ بھوجَنایَ پْروپَوِشْٹیشُ سَ تانُدِتَوانْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وْیاہَرامِ، اَتْرَ یُشْماکَمیکو جَنو یو مَیا سَہَ بھُںکْتے ماں پَرَکیریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے۔ | 18 |
και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
تَدانِیں تے دُحکھِتاح سَنْتَ ایکَیکَشَسْتَں پْرَشْٹُمارَبْدھَوَنْتَح سَ کِمَہَں؟ پَشْچادْ اَنْیَ ایکوبھِدَدھے سَ کِمَہَں؟ | 19 |
οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
تَتَح سَ پْرَتْیَوَدَدْ ایتیشاں دْوادَشاناں یو جَنو مَیا سَمَں بھوجَناپاتْرے پانِں مَجَّیِشْیَتِ سَ ایوَ۔ | 20 |
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
مَنُجَتَنَیَمَدھِ یادرِشَں لِکھِتَماسْتے تَدَنُرُوپا گَتِسْتَسْیَ بھَوِشْیَتِ، کِنْتُ یو جَنو مانَوَسُتَں سَمَرْپَیِشْیَتے ہَنْتَ تَسْیَ جَنْمابھاوے سَتِ بھَدْرَمَبھَوِشْیَتْ۔ | 21 |
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
اَپَرَنْچَ تیشاں بھوجَنَسَمَیے یِیشُح پُوپَں گرِہِیتْویشْوَرَگُنانْ اَنُکِیرْتْیَ بھَنْکْتْوا تیبھْیو دَتّوا بَبھاشے، ایتَدْ گرِہِیتْوا بھُنْجِیدھْوَمْ ایتَنْمَمَ وِگْرَہَرُوپَں۔ | 22 |
και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
اَنَنْتَرَں سَ کَںسَں گرِہِیتْویشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیِتْوا تیبھْیو دَدَو، تَتَسْتے سَرْوّے پَپُح۔ | 23 |
και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
اَپَرَں سَ تانَوادِیدْ بَہُوناں نِمِتَّں پاتِتَں مَمَ نَوِینَنِیَمَرُوپَں شونِتَمیتَتْ۔ | 24 |
και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، اِیشْوَرَسْیَ راجْیے یاوَتْ سَدْیوجاتَں دْراکْشارَسَں نَ پاسْیامِ،تاوَدَہَں دْراکْشاپھَلَرَسَں پُنَ رْنَ پاسْیامِ۔ | 25 |
αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
تَدَنَنْتَرَں تے گِیتَمیکَں سَںگِییَ بَہِ رْجَیتُنَں شِکھَرِنَں یَیُح | 26 |
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
اَتھَ یِیشُسْتانُواچَ نِشایامَسْیاں مَیِ یُشْماکَں سَرْوّیشاں پْرَتْیُوہو بھَوِشْیَتِ یَتو لِکھِتَماسْتے یَتھا، میشاناں رَکْشَکَنْچاہَں پْرَہَرِشْیامِ وَے تَتَح۔ میشاناں نِوَہو نُونَں پْرَوِکِیرْنو بھَوِشْیَتِ۔ | 27 |
και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
کَنْتُ مَدُتّھانے جاتے یُشْماکَمَگْرےہَں گالِیلَں وْرَجِشْیامِ۔ | 28 |
αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
تَدا پِتَرَح پْرَتِبَبھاشے، یَدْیَپِ سَرْوّیشاں پْرَتْیُوہو بھَوَتِ تَتھاپِ مَمَ نَیوَ بھَوِشْیَتِ۔ | 29 |
ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
تَتو یِیشُرُکْتاوانْ اَہَں تُبھْیَں تَتھْیَں کَتھَیامِ، کْشَنادایامَدْیَ کُکُّٹَسْیَ دْوِتِییَوارَرَوَناتْ پُورْوَّں تْوَں وارَتْرَیَں مامَپَہْنوشْیَسے۔ | 30 |
και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
کِنْتُ سَ گاڈھَں وْیاہَرَدْ یَدْیَپِ تْوَیا سارْدّھَں مَمَ پْرانو یاتِ تَتھاپِ کَتھَمَپِ تْواں ناپَہْنوشْیے؛ سَرْوّےپِیتَرے تَتھَیوَ بَبھاشِرے۔ | 31 |
ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
اَپَرَنْچَ تیشُ گیتْشِمانِینامَکَں سْتھانَ گَتیشُ سَ شِشْیانْ جَگادَ، یاوَدَہَں پْرارْتھَیے تاوَدَتْرَ سْتھانے یُویَں سَمُپَوِشَتَ۔ | 32 |
και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
اَتھَ سَ پِتَرَں یاکُوبَں یوہَنَنْچَ گرِہِیتْوا وَوْراجَ؛ اَتْیَنْتَں تْراسِتو وْیاکُلِتَشْچَ تیبھْیَح کَتھَیاماسَ، | 33 |
και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
نِدھَنَکالَوَتْ پْرانو مےتِیوَ دَحکھَمیتِ، یُویَں جاگْرَتوتْرَ سْتھانے تِشْٹھَتَ۔ | 34 |
και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
تَتَح سَ کِنْچِدُّورَں گَتْوا بھُوماوَدھومُکھَح پَتِتْوا پْرارْتھِتَوانیتَتْ، یَدِ بھَوِتُں شَکْیَں تَرْہِ دُحکھَسَمَیویَں مَتّو دُورِیبھَوَتُ۔ | 35 |
και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
اَپَرَمُدِتَوانْ ہے پِتَ رْہے پِتَح سَرْوّیں تْوَیا سادھْیَں، تَتو ہیتورِمَں کَںسَں مَتّو دُورِیکُرُ، کِنْتُ تَنْ مَمیچّھاتو نَ تَویچّھاتو بھَوَتُ۔ | 36 |
και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
تَتَح پَرَں سَ ایتْیَ تانْ نِدْرِتانْ نِرِیکْشْیَ پِتَرَں پْروواچَ، شِمونْ تْوَں کِں نِدْراسِ؟ گھَٹِکامیکامْ اَپِ جاگَرِتُں نَ شَکْنوشِ؟ | 37 |
και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
پَرِیکْشایاں یَتھا نَ پَتَتھَ تَدَرْتھَں سَچیتَناح سَنْتَح پْرارْتھَیَدھْوَں؛ مَنَ اُدْیُکْتَمِتِ سَتْیَں کِنْتُ وَپُرَشَکْتِکَں۔ | 38 |
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
اَتھَ سَ پُنَرْوْرَجِتْوا پُورْوَّوَتْ پْرارْتھَیانْچَکْرے۔ | 39 |
και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
پَراورِتْیاگَتْیَ پُنَرَپِ تانْ نِدْرِتانْ دَدَرْشَ تَدا تیشاں لوچَنانِ نِدْرَیا پُورْنانِ، تَسْماتَّسْمَے کا کَتھا کَتھَیِتَوْیا تَ ایتَدْ بودّھُں نَ شیکُح۔ | 40 |
και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
تَتَحپَرَں ترِتِییَوارَں آگَتْیَ تیبھْیو کَتھَیَدْ اِدانِیمَپِ شَیِتْوا وِشْرامْیَتھَ؟ یَتھیشْٹَں جاتَں، سَمَیَشْچوپَسْتھِتَح پَشْیَتَ مانَوَتَنَیَح پاپِلوکاناں پانِشُ سَمَرْپْیَتے۔ | 41 |
και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
اُتِّشْٹھَتَ، وَیَں وْرَجامو یو جَنو ماں پَرَپانِشُ سَمَرْپَیِشْیَتے پَشْیَتَ سَ سَمِیپَمایاتَح۔ | 42 |
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
اِماں کَتھاں کَتھَیَتِ سَ، ایتَرْہِدْوادَشانامیکو یِہُودا ناما شِشْیَح پْرَدھانَیاجَکانامْ اُپادھْیایاناں پْراچِینَلوکانانْچَ سَنِّدھیح کھَنْگَلَگُڈَدھارِنو بَہُلوکانْ گرِہِیتْوا تَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھِتَوانْ۔ | 43 |
και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
اَپَرَنْچاسَو پَرَپانِشُ سَمَرْپَیِتا پُورْوَّمِتِ سَنْکیتَں کرِتَوانْ یَمَہَں چُمْبِشْیامِ سَ ایواسَو تَمیوَ دھرِتْوا ساوَدھانَں نَیَتَ۔ | 44 |
δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
اَتو ہیتوح سَ آگَتْیَیوَ یوشوح سَوِدھَں گَتْوا ہے گُرو ہے گُرو، اِتْیُکْتْوا تَں چُچُمْبَ۔ | 45 |
και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
تَدا تے تَدُپَرِ پانِینَرْپَیِتْوا تَں دَدھْنُح۔ | 46 |
οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
تَتَسْتَسْیَ پارْشْوَسْتھاناں لوکانامیکَح کھَنْگَں نِشْکوشَیَنْ مَہایاجَکَسْیَ داسَمیکَں پْرَہرِتْیَ تَسْیَ کَرْنَں چِچّھیدَ۔ | 47 |
εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
پَشْچادْ یِیشُسْتانْ وْیاجَہارَ کھَنْگانْ لَگُڈاںشْچَ گرِہِیتْوا ماں کِں چَورَں دھَرْتّاں سَمایاتاح؟ | 48 |
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
مَدھْییمَنْدِرَں سَمُپَدِشَنْ پْرَتْیَہَں یُشْمابھِح سَہَ سْتھِتَوانَتَہَں، تَسْمِنْ کالے یُویَں ماں نادِیدھَرَتَ، کِنْتْوَنینَ شاسْتْرِییَں وَچَنَں سیدھَنِییَں۔ | 49 |
καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
تَدا سَرْوّے شِشْیاسْتَں پَرِتْیَجْیَ پَلایانْچَکْرِرے۔ | 50 |
και αφεντες αυτον παντες εφυγον
اَتھَیکو یُوا مانَوو نَگْنَکایے وَسْتْرَمیکَں نِدھایَ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنْ یُوَلوکَے رْدھرِتو | 51 |
και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
وَسْتْرَں وِہایَ نَگْنَح پَلایانْچَکْرے۔ | 52 |
ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
اَپَرَنْچَ یَسْمِنْ سْتھانے پْرَدھانَیاجَکا اُپادھْیایاح پْراچِینَلوکاشْچَ مَہایاجَکینَ سَہَ سَدَسِ سْتھِتاسْتَسْمِنْ سْتھانے مَہایاجَکَسْیَ سَمِیپَں یِیشُں نِنْیُح۔ | 53 |
και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
پِتَرو دُورے تَتْپَشْچادْ اِتْوا مَہایاجَکَسْیاٹّالِکاں پْرَوِشْیَ کِنْکَرَیح سَہوپَوِشْیَ وَہْنِتاپَں جَگْراہَ۔ | 54 |
και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکا مَنْتْرِنَشْچَ یِیشُں گھاتَیِتُں تَتْپْراتِکُولْیینَ ساکْشِنو مرِگَیانْچَکْرِرے، کِنْتُ نَ پْراپْتاح۔ | 55 |
οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
اَنیکَیسْتَدْوِرُدّھَں مرِشاساکْشْیے دَتّیپِ تیشاں واکْیانِ نَ سَمَگَچّھَنْتَ۔ | 56 |
πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
سَرْوَّشیشے کِیَنْتَ اُتّھایَ تَسْیَ پْراتِکُولْیینَ مرِشاساکْشْیَں دَتّوا کَتھَیاماسُح، | 57 |
και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
اِدَں کَرَکرِتَمَنْدِرَں وِناشْیَ دِنَتْرَیَمَدھْیے پُنَرَپَرَمْ اَکَرَکرِتَں مَنْدِرَں نِرْمّاسْیامِ، اِتِ واکْیَمْ اَسْیَ مُکھاتْ شْرُتَمَسْمابھِرِتِ۔ | 58 |
οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
کِنْتُ تَتْراپِ تیشاں ساکْشْیَکَتھا نَ سَنْگاتاح۔ | 59 |
και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
اَتھَ مَہایاجَکو مَدھْییسَبھَمْ اُتّھایَ یِیشُں وْیاجَہارَ، ایتے جَناسْتْوَیِ یَتْ ساکْشْیَمَدُح تْوَمیتَسْیَ کِمَپْیُتَّرَں کِں نَ داسْیَسِ؟ | 60 |
και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
کِنْتُ سَ کِمَپْیُتَّرَں نَ دَتْوا مَونِیبھُویَ تَسْیَو؛ تَتو مَہایاجَکَح پُنَرَپِ تَں پرِشْٹاوانْ تْوَں سَچِّدانَنْدَسْیَ تَنَیو بھِشِکْتَسْتْرَتا؟ | 61 |
ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
تَدا یِیشُسْتَں پْروواچَ بھَوامْیَہَمْ یُویَنْچَ سَرْوَّشَکْتِمَتو دَکْشِینَپارْشْوے سَمُپَوِشَنْتَں میگھَ مارُہْیَ سَمایانْتَنْچَ مَنُشْیَپُتْرَں سَنْدْرَکْشْیَتھَ۔ | 62 |
ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
تَدا مَہایاجَکَح سْوَں وَمَنَں چھِتْوا وْیاوَہَرَتْ | 63 |
ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
کِمَسْماکَں ساکْشِبھِح پْرَیوجَنَمْ؟ اِیشْوَرَنِنْداواکْیَں یُشْمابھِرَشْراوِ کِں وِچارَیَتھَ؟ تَدانِیں سَرْوّے جَگَدُرَیَں نِدھَنَدَنْڈَمَرْہَتِ۔ | 64 |
ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
تَتَح کَشْچِتْ کَشْچِتْ تَدْوَپُشِ نِشْٹھِیوَں نِچِکْشیپَ تَتھا تَنْمُکھَماچّھادْیَ چَپیٹینَ ہَتْوا گَدِتَوانْ گَنَیِتْوا وَدَ، اَنُچَراشْچَ چَپیٹَیسْتَماجَگھْنُح | 65 |
και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
تَتَح پَرَں پِتَرےٹّالِکادھَحکوشْٹھے تِشْٹھَتِ مَہایاجَکَسْیَیکا داسِی سَمیتْیَ | 66 |
και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
تَں وِہْنِتاپَں گرِہْلَنْتَں وِلوکْیَ تَں سُنِرِیکْشْیَ بَبھاشے تْوَمَپِ ناسَرَتِییَیِیشوح سَنْگِنامْ ایکو جَنَ آسِیح۔ | 67 |
και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
کِنْتُ سوپَہْنُتْیَ جَگادَ تَمَہَں نَ وَدْمِ تْوَں یَتْ کَتھَیَمِ تَدَپْیَہَں نَ بُدّھیے۔ تَدانِیں پِتَرے چَتْوَرَں گَتَوَتِ کُکُّٹو رُراوَ۔ | 68 |
ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
اَتھانْیا داسِی پِتَرَں درِشْٹْوا سَمِیپَسْتھانْ جَنانْ جَگادَ اَیَں تیشامیکو جَنَح۔ | 69 |
και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
تَتَح سَ دْوِتِییَوارَمْ اَپَہْنُتَوانْ پَشْچاتْ تَتْرَسْتھا لوکاح پِتَرَں پْروچُسْتْوَمَوَشْیَں تیشامیکو جَنَح یَتَسْتْوَں گالِیلِییو نَرَ اِتِ تَووچّارَنَں پْرَکاشَیَتِ۔ | 70 |
ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
تَدا سَ شَپَتھابھِشاپَو کرِتْوا پْروواچَ یُویَں کَتھاں کَتھَیَتھَ تَں نَرَں نَ جانےہَں۔ | 71 |
ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
تَدانِیں دْوِتِییَوارَں کُکُّٹو راوِیتْ۔ کُکُّٹَسْیَ دْوِتِییَرَواتْ پُورْوَّں تْوَں ماں وارَتْرَیَمْ اَپَہْنوشْیَسِ، اِتِ یَدْواکْیَں یِیشُنا سَمُدِتَں تَتْ تَدا سَںسْمرِتْیَ پِتَرو رودِتُمْ آرَبھَتَ۔ | 72 |
και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν