< مارْکَح 11 >
اَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَح سَمِیپَسْتھَیو رْبَیتْپھَگِیبَیتھَنِییَپُرَیورَنْتِکَسْتھَں جَیتُنَنامادْرِماگَتیشُ یِیشُح پْریشَنَکالے دْوَو شِشْیاوِدَں واکْیَں جَگادَ، | 1 |
Καὶ ὅτε ἐγγίζουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα εἰς Βηθφαγὴ καὶ Βηθανίαν πρὸς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν, ἀποστέλλει δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ
یُوامَمُں سَمُّکھَسْتھَں گْرامَں یاتَں، تَتْرَ پْرَوِشْیَ یو نَرَں ناوَہَتْ تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں دْرَکْشْیَتھَسْتَں موچَیِتْوانَیَتَں۔ | 2 |
καὶ λέγει αὐτοῖς· ὑπάγετε εἰς τὴν κώμην τὴν κατέναντι ὑμῶν· καὶ εὐθὺς εἰσπορευόμενοι εἰς αὐτὴν εὑρήσετε πῶλον δεδεμένον ἐφ᾽ ὃν οὐδεὶς (οὔπω *NO*) ἀνθρώπων (ἐκάθισεν· λύσατε *N(k)O*) αὐτὸν (καὶ *no*) (φέρετε. *N(k)O*)
کِنْتُ یُواں کَرْمّیدَں کُتَح کُرُتھَح؟ کَتھامِماں یَدِ کوپِ پرِچّھَتِ تَرْہِ پْرَبھورَتْرَ پْرَیوجَنَمَسْتِیتِ کَتھِتے سَ شِیگھْرَں تَمَتْرَ پْریشَیِشْیَتِ۔ | 3 |
καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ· τί ποιεῖτε τοῦτο; εἴπατε (ὅτι *ko*) ὁ κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει, καὶ εὐθὺς αὐτὸν (ἀποστέλλει *N(k)O*) (πάλιν *no*) ὧδε.
تَتَسْتَو گَتْوا دْوِمارْگَمیلَنے کَسْیَچِدْ دْوارَسْیَ پارْشْوے تَں گَرْدَّبھَشاوَکَں پْراپْیَ موچَیَتَح، | 4 |
(καὶ *no*) ἀπῆλθον (δὲ *k*) καὶ εὗρον (τὸν *k*) πῶλον δεδεμένον πρὸς (τὴν *k*) θύραν ἔξω ἐπὶ τοῦ ἀμφόδου καὶ λύουσιν αὐτόν.
ایتَرْہِ تَتْروپَسْتھِتَلوکاناں کَشْچِدْ اَپرِچّھَتْ، گَرْدَّبھَشِشُں کُتو موچَیَتھَح؟ | 5 |
καί τινες τῶν ἐκεῖ ἑστηκότων ἔλεγον αὐτοῖς· τί ποιεῖτε λύοντες τὸν πῶλον;
تَدا یِیشوراجْنانُسارینَ تیبھْیَح پْرَتْیُدِتے تَتْکْشَنَں تَماداتُں تےنُجَجْنُح۔ | 6 |
οἱ δὲ εἶπαν αὐτοῖς καθὼς (εἶπεν *N(k)O*) ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἀφῆκαν αὐτούς.
اَتھَ تَو یِیشوح سَنِّدھِں گَرْدَّبھَشِشُمْ آنِییَ تَدُپَرِ سْوَوَسْتْرانِ پاتَیاماسَتُح؛ تَتَح سَ تَدُپَرِ سَمُپَوِشْٹَح۔ | 7 |
καὶ (φέρουσιν *N(k)O*) τὸν πῶλον πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ (ἐπιβάλλουσιν *N(k)O*) αὐτῷ τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐπ᾽ (αὐτόν. *N(k)O*)
تَدانیکے پَتھِ سْوَواساںسِ پاتَیاماسُح، پَرَیشْچَ تَرُشاکھاشْچھِتَوا مارْگے وِکِیرْناح۔ | 8 |
(καὶ *no*) πολλοὶ (δὲ *k*) τὰ ἱμάτια αὐτῶν ἔστρωσαν εἰς τὴν ὁδόν, ἄλλοι δὲ στιβάδας (κόψαντες *N(k)O*) ἐκ τῶν (ἀγρῶν *N(K)O*) (καὶ ἐστρώννυον εἰς τὴν ὁδόν. *K*)
اَپَرَنْچَ پَشْچادْگامِنوگْرَگامِنَشْچَ سَرْوّے جَنا اُچَیحسْوَرینَ وَکْتُماریبھِرے، جَیَ جَیَ یَح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ سَ دھَنْیَ اِتِ۔ | 9 |
καὶ οἱ προάγοντες καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες ἔκραζον (λέγοντες· *k*) ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου,
تَتھاسْماکَمَں پُورْوَّپُرُشَسْیَ دایُودو یَدْراجْیَں پَرَمیشْوَرَنامْنایاتِ تَدَپِ دھَنْیَں، سَرْوَّسْمادُچّھرایے سْوَرْگے اِیشْوَرَسْیَ جَیو بھَویتْ۔ | 10 |
εὐλογημένη ἡ ἐρχομένη βασιλεία (ἐν ὀνόματι κυρίου *K*) τοῦ πατρὸς ἡμῶν Δαυίδ, ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.
اِتّھَں یِیشُ رْیِرُوشالَمِ مَنْدِرَں پْرَوِشْیَ چَتُرْدِکْسْتھانِ سَرْوّانِ وَسْتُونِ درِشْٹَوانْ؛ اَتھَ سایَںکالَ اُپَسْتھِتے دْوادَشَشِشْیَسَہِتو بَیتھَنِیَں جَگامَ۔ | 11 |
Καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱεροσόλυμα (ὁ Ἰησοῦς καὶ *k*) εἰς τὸ ἱερόν, καὶ περιβλεψάμενος πάντα, (ὀψίας *NK(o)*) ἤδη οὔσης τῆς ὥρας, ἐξῆλθεν εἰς Βηθανίαν μετὰ τῶν δώδεκα.
اَپَریہَنِ بَیتھَنِیادْ آگَمَنَسَمَیے کْشُدھارْتّو بَبھُووَ۔ | 12 |
Καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξελθόντων αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίας ἐπείνασεν.
تَتو دُورے سَپَتْرَمُڈُمْبَرَپادَپَں وِلوکْیَ تَتْرَ کِنْچِتْ پھَلَں پْراپْتُں تَسْیَ سَنِّکرِشْٹَں یَیَو، تَدانِیں پھَلَپاتَنَسْیَ سَمَیو ناگَچّھَتِ۔ تَتَسْتَتْروپَسْتھِتَح پَتْرانِ وِنا کِمَپْیَپَرَں نَ پْراپْیَ سَ کَتھِتَوانْ، | 13 |
καὶ ἰδὼν συκῆν (ἀπὸ *no*) μακρόθεν ἔχουσαν φύλλα ἦλθεν εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν αὐτῇ. καὶ ἐλθὼν ἐπ᾽ αὐτὴν οὐδὲν εὗρεν εἰ μὴ φύλλα· (ὁ *no*) γὰρ καιρὸς οὐκ ἦν σύκων.
اَدْیارَبھْیَ کوپِ مانَوَسْتْوَتَّح پھَلَں نَ بھُنْجِیتَ؛ اِماں کَتھاں تَسْیَ شِشْیاح شُشْرُوُح۔ (aiōn ) | 14 |
καὶ ἀποκριθεὶς (ὁ Ἰησοῦς *k*) εἶπεν αὐτῇ· μηκέτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐκ σοῦ μηδεὶς καρπὸν φάγοι. καὶ ἤκουον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. (aiōn )
تَدَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمَمایاتیشُ یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا تَتْرَسْتھاناں بَنِجاں مُدْراسَنانِ پاراوَتَوِکْریترِنامْ آسَنانِ چَ نْیُبْجَیانْچَکارَ سَرْوّانْ کْریترِنْ وِکْریترِںشْچَ بَہِشْچَکارَ۔ | 15 |
καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ εἰσελθὼν (ὁ Ἰησοῦς *k*) εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατο ἐκβάλλειν τοὺς πωλοῦντας καὶ (τοὺς *no*) ἀγοράζοντας ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέζας τῶν κολλυβιστῶν καὶ τὰς καθέδρας τῶν πωλούντων τὰς περιστερὰς κατέστρεψεν
اَپَرَں مَنْدِرَمَدھْیینَ کِمَپِ پاتْرَں ووڈھُں سَرْوَّجَنَں نِوارَیاماسَ۔ | 16 |
καὶ οὐκ ἤφιεν ἵνα τις διενέγκῃ σκεῦος διὰ τοῦ ἱεροῦ.
لوکانُپَدِشَنْ جَگادَ، مَمَ گرِہَں سَرْوَّجاتِییاناں پْرارْتھَناگرِہَمْ اِتِ نامْنا پْرَتھِتَں بھَوِشْیَتِ ایتَتْ کِں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ؟ کِنْتُ یُویَں تَدیوَ چوراناں گَہْوَرَں کُرُتھَ۔ | 17 |
καὶ ἐδίδασκεν (καὶ *no*) (ἔλεγεν *N(k)O*) αὐτοῖς· οὐ γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν; ὑμεῖς δὲ (πεποιήκατε *N(k)O*) αὐτὸν σπήλαιον λῃστῶν.
اِماں وانِیں شْرُتْوادھْیاپَکاح پْرَدھانَیاجَکاشْچَ تَں یَتھا ناشَیِتُں شَکْنُوَنْتِ تَتھوپایَں مرِگَیاماسُح، کِنْتُ تَسْیوپَدیشاتْ سَرْوّے لوکا وِسْمَیَں گَتا اَتَسْتے تَسْمادْ بِبھْیُح۔ | 18 |
Καὶ ἤκουσαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ ἐζήτουν πῶς αὐτὸν (ἀπολέσωσιν· *N(k)O*) ἐφοβοῦντο γὰρ αὐτόν, πᾶς (γὰρ *N(k)O*) ὁ ὄχλος ἐξεπλήσσετο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
اَتھَ سایَںسَمَیَ اُپَسْتھِتے یِیشُرْنَگَرادْ بَہِرْوَوْراجَ۔ | 19 |
Καὶ (ὅταν *N(k)O*) ὀψὲ ἐγένετο, (ἐξεπορεύοντο *N(k)O*) ἔξω τῆς πόλεως.
اَنَنْتَرَں پْراتَحکالے تے تینَ مارْگینَ گَچّھَنْتَسْتَمُڈُمْبَرَمَہِیرُہَں سَمُولَں شُشْکَں دَدرِشُح۔ | 20 |
καὶ παραπορευόμενοι πρωῒ εἶδον τὴν συκῆν ἐξηραμμένην ἐκ ῥιζῶν.
تَتَح پِتَرَح پُورْوَّواکْیَں سْمَرَنْ یِیشُں بَبھاشَں، ہے گُرو پَشْیَتُ یَ اُڈُمْبَرَوِٹَپِی بھَوَتا شَپْتَح سَ شُشْکو بَبھُووَ۔ | 21 |
καὶ ἀναμνησθεὶς ὁ Πέτρος λέγει αὐτῷ· ῥαββί, ἴδε ἡ συκῆ ἣν κατηράσω ἐξήρανται.
تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، یُویَمِیشْوَرے وِشْوَسِتَ۔ | 22 |
Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· ἔχετε πίστιν θεοῦ.
یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ کوپِ یَدْییتَدْگِرِں وَدَتِ، تْوَمُتّھایَ گَتْوا جَلَدھَو پَتَ، پْروکْتَمِدَں واکْیَمَوَشْیَں گھَٹِشْیَتے، مَنَسا کِمَپِ نَ سَنْدِہْیَ چیدِدَں وِشْوَسیتْ تَرْہِ تَسْیَ واکْیانُسارینَ تَدْ گھَٹِشْیَتے۔ | 23 |
ἀμὴν (γὰρ *ko*) λέγω ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν εἴπῃ τῷ ὄρει τούτῳ· ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ μὴ διακριθῇ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἀλλὰ (πιστεύῃ *N(k)O*) ὅτι (ὃ λαλεῖ *N(k)O*) γίνεται, ἔσται αὐτῷ (ὃ ἐὰν εἴπῃ. *K*)
اَتو ہیتورَہَں یُشْمانْ وَچْمِ، پْرارْتھَناکالے یَدْیَداکاںکْشِشْیَدھْوے تَتَّدَوَشْیَں پْراپْسْیَتھَ، اِتّھَں وِشْوَسِتَ، تَتَح پْراپْسْیَتھَ۔ | 24 |
διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν· πάντα ὅσα (ἄν *k*) (προσεύχεσθε *N(k)O*) (καὶ *no*) (αἰτεῖσθε, *NK(o)*) πιστεύετε ὅτι (ἐλάβετε, *N(k)O*) καὶ ἔσται ὑμῖν.
اَپَرَنْچَ یُشْماسُ پْرارْتھَیِتُں سَمُتّھِتیشُ یَدِ کوپِ یُشْماکَمْ اَپَرادھِی تِشْٹھَتِ، تَرْہِ تَں کْشَمَدھْوَں، تَتھا کرِتے یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںمِ کْشَمِشْیَتے۔ | 25 |
καὶ ὅταν (στήκετε *N(k)O*) προσευχόμενοι, ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατά τινος ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
کِنْتُ یَدِ نَ کْشَمَدھْوے تَرْہِ وَح سْوَرْگَسْتھَح پِتاپِ یُشْماکَماگاںسِ نَ کْشَمِشْیَتے۔ | 26 |
(εἰ *KO*) (δὲ ὑμεῖς οὖκ ἀφίετε, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. *K*)
اَنَنْتَرَں تے پُنَ رْیِرُوشالَمَں پْرَوِوِشُح، یِیشُ رْیَدا مَدھْییمَنْدِرَمْ اِتَسْتَتو گَچّھَتِ، تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکا اُپادھْیایاح پْرانْچَشْچَ تَدَنْتِکَمیتْیَ کَتھامِماں پَپْرَچّھُح، | 27 |
Καὶ ἔρχονται πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἐν τῷ ἱερῷ περιπατοῦντος αὐτοῦ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι
تْوَں کینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَروشِ؟ تَتھَیتانِ کَرْمّانِ کَرْتّاں کینادِشْٹوسِ؟ | 28 |
καὶ (ἔλεγον *N(k)O*) αὐτῷ· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς (ἢ *N(k)O*) τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἵνα ταῦτα ποιῇς;
تَتو یِیشُح پْرَتِگَدِتَوانْ اَہَمَپِ یُشْمانْ ایکَکَتھاں پرِچّھامِ، یَدِ یُویَں تَسْیا اُتَّرَں کُرُتھَ، تَرْہِ کَیاجْنَیاہَں کَرْمّانْییتانِ کَرومِ تَدْ یُشْمَبھْیَں کَتھَیِشْیامِ۔ | 29 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς (ἀποκριθεὶς *k*) εἶπεν αὐτοῖς· ἐπερωτήσω ὑμᾶς (κἀγὼ κἀγὼ *KO*) ἕνα λόγον, καὶ ἀποκρίθητέ μοι, καὶ ἐρῶ ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
یوہَنو مَجَّنَمْ اِیشْوَراتْ جاتَں کِں مانَواتْ؟ تَنْمَہْیَں کَتھَیَتَ۔ | 30 |
τὸ βάπτισμα (τὸ *no*) Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώπων; ἀποκρίθητέ μοι.
تے پَرَسْپَرَں وِویکْتُں پْراریبھِرے، تَدْ اِیشْوَرادْ بَبھُوویتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ کُتَسْتَں نَ پْرَتْیَیتَ؟ کَتھَمیتاں کَتھَیِشْیَتِ۔ | 31 |
καὶ (διελογίζοντο *N(k)O*) πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες· (τί εἴπωμεν *O*) ἐὰν εἴπωμεν· ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ· διὰ τί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ;
مانَوادْ اَبھَوَدِتِ چیدْ وَدامَسْتَرْہِ لوکیبھْیو بھَیَمَسْتِ یَتو ہیتوح سَرْوّے یوہَنَں سَتْیَں بھَوِشْیَدْوادِنَں مَنْیَنْتے۔ | 32 |
ἀλλ᾽ (ἐὰν *k*) εἴπωμεν· ἐξ ἀνθρώπων, ἐφοβοῦντο τὸν (ὄχλον· *N(k)O*) ἅπαντες γὰρ εἶχον τὸν Ἰωάννην ὄντως ὅτι προφήτης ἦν.
اَتَایوَ تے یِیشُں پْرَتْیَوادِشُ رْوَیَں تَدْ وَکْتُں نَ شَکْنُمَح۔ یِیشُرُواچَ، تَرْہِ یینادیشینَ کَرْمّانْییتانِ کَرومِ، اَہَمَپِ یُشْمَبھْیَں تَنَّ کَتھَیِشْیامِ۔ | 33 |
καὶ ἀποκριθέντες τῷ Ἰησοῦ λέγουσιν· οὐκ οἴδαμεν. καὶ ὁ Ἰησοῦς (ἀποκριθεὶς *k*) λέγει αὐτοῖς· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.