< مارْکَح 10 >
| اَنَنْتَرَں سَ تَتْسْتھاناتْ پْرَسْتھایَ یَرْدَّنَنَدْیاح پارے یِہُوداپْرَدیشَ اُپَسْتھِتَوانْ، تَتْرَ تَدَنْتِکے لوکاناں سَماگَمے جاتے سَ نِجَرِیتْیَنُسارینَ پُنَسْتانْ اُپَدِدیشَ۔ | 1 |
Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ συμπορεύονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς εἰώθει πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς.
| تَدا پھِرُوشِنَسْتَتْسَمِیپَمْ ایتْیَ تَں پَرِیکْشِتُں پَپْرَچّھَح سْوَجایا مَنُجاناں تْیَجْیا نَ ویتِ؟ | 2 |
καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι ἐπηρώτων αὐτὸν εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι, πειράζοντες αὐτόν.
| تَتَح سَ پْرَتْیَوادِیتْ، اَتْرَ کارْیّے مُوسا یُشْمانْ پْرَتِ کِماجْناپَیَتْ؟ | 3 |
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· τί ὑμῖν ἐνετείλατο Μωϋσῆς;
| تَ اُوچُح تْیاگَپَتْرَں لیکھِتُں سْوَپَتْنِیں تْیَکْتُنْچَ مُوسانُمَنْیَتے۔ | 4 |
οἱ δὲ εἶπαν· ἐπέτρεψεν Μωϋσῆς βιβλίον ἀποστασίου γράψαι καὶ ἀπολῦσαι.
| تَدا یِیشُح پْرَتْیُواچَ، یُشْماکَں مَنَساں کاٹھِنْیادّھیتو رْمُوسا نِدیشَمِمَمْ اَلِکھَتْ۔ | 5 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἔγραψεν ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην.
| کِنْتُ سرِشْٹیرادَو اِیشْوَرو نَرانْ پُںرُوپینَ سْتْرِیرُوپینَ چَ سَسَرْجَ۔ | 6 |
ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς·
| "تَتَح کارَناتْ پُمانْ پِتَرَں ماتَرَنْچَ تْیَکْتْوا سْوَجایایامْ آسَکْتو بھَوِشْیَتِ، | 7 |
ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ,
| تَو دْواوْ ایکانْگَو بھَوِشْیَتَح۔ " تَسْماتْ تَتْکالَمارَبھْیَ تَو نَ دْواوْ ایکانْگَو۔ | 8 |
καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν, ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ μία σάρξ.
| اَتَح کارَنادْ اِیشْوَرو یَدَیوجَیَتْ کوپِ نَرَسْتَنَّ وِییجَییتْ۔ | 9 |
ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
| اَتھَ یِیشُ رْگرِہَں پْرَوِشْٹَسْتَدا شِشْیاح پُنَسْتَتْکَتھاں تَں پَپْرَچّھُح۔ | 10 |
καὶ εἰς τὴν οἰκίαν πάλιν οἱ μαθηταὶ περὶ τούτου ἐπηρώτων αὐτόν.
| تَتَح سووَدَتْ کَشْچِدْ یَدِ سْوَبھارْیّاں تْیَکْتَوانْیامْ اُدْوَہَتِ تَرْہِ سَ سْوَبھارْیّایاح پْراتِکُولْیینَ وْیَبھِچارِی بھَوَتِ۔ | 11 |
καὶ λέγει αὐτοῖς· ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ’ αὐτήν·
| کاچِنّارِی یَدِ سْوَپَتِں ہِتْوانْیَپُںسا وِواہِتا بھَوَتِ تَرْہِ ساپِ وْیَبھِچارِنِی بھَوَتِ۔ | 12 |
καὶ ἐὰν αὐτὴ ἀπολύσασα τὸν ἄνδρα αὐτῆς γαμήσῃ ἄλλον, μοιχᾶται.
| اَتھَ سَ یَتھا شِشُونْ سْپرِشیتْ، تَدَرْتھَں لوکَیسْتَدَنْتِکَں شِشَوَ آنِییَنْتَ، کِنْتُ شِشْیاسْتانانِیتَوَتَسْتَرْجَیاماسُح۔ | 13 |
Καὶ προσέφερον αὐτῷ παιδία ἵνα ἅψηται αὐτῶν· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμων τοῖς προσφέρουσιν
| یِیشُسْتَدْ درِشْٹْوا کْرُدھْیَنْ جَگادَ، مَنِّکَٹَمْ آگَنْتُں شِشُونْ ما وارَیَتَ، یَتَ ایتادرِشا اِیشْوَرَراجْیادھِکارِنَح۔ | 14 |
ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με, μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
| یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَچْمِ، یَح کَشْچِتْ شِشُوَدْ بھُوتْوا راجْیَمِیشْوَرَسْیَ نَ گرِہْلِییاتْ سَ کَداپِ تَدْراجْیَں پْرَویشْٹُں نَ شَکْنوتِ۔ | 15 |
ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν.
| اَنَنَتَرَں سَ شِشُونَنْکے نِدھایَ تیشاں گاتْریشُ ہَسْتَو دَتّواشِشَں بَبھاشے۔ | 16 |
καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὰ κατευλόγει τιθεὶς τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐτά.
| اَتھَ سَ وَرْتْمَنا یاتِ، ایتَرْہِ جَنَ ایکو دھاوَنْ آگَتْیَ تَتْسَمُّکھے جانُنِی پاتَیِتْوا پرِشْٹَوانْ، بھوح پَرَمَگُرو، اَنَنْتایُح پْراپْتَیے مَیا کِں کَرْتَّوْیَں؟ (aiōnios ) | 17 |
Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν, προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; (aiōnios )
| تَدا یِیشُرُواچَ، ماں پَرَمَں کُتو وَدَسِ؟ وِنیشْوَرَں کوپِ پَرَمو نَ بھَوَتِ۔ | 18 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ θεός.
| پَرَسْتْرِیں نابھِگَچّھَ؛ نَرَں ما گھاتَیَ؛ سْتییَں ما کُرُ؛ مرِشاساکْشْیَں ما دیہِ؛ ہِںسانْچَ ما کُرُ؛ پِتَرَو سَمَّنْیَسْوَ؛ نِدیشا ایتے تْوَیا جْناتاح۔ | 19 |
τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, μὴ ἀποστερήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
| تَتَسْتَنَ پْرَتْیُکْتَں، ہے گُرو بالْیَکالادَہَں سَرْوّانیتانْ آچَرامِ۔ | 20 |
ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ· διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
| تَدا یِیشُسْتَں وِلوکْیَ سْنیہینَ بَبھاشے، تَوَیکَسْیابھاوَ آسْتے؛ تْوَں گَتْوا سَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ دَرِدْریبھْیو وِشْرانَیَ، تَتَح سْوَرْگے دھَنَں پْراپْسْیَسِ؛ تَتَح پَرَمْ ایتْیَ کْرُشَں وَہَنْ مَدَنُوَرْتِّی بھَوَ۔ | 21 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἕν σε ὑστερεῖ· ὕπαγε, ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ δὸς τοῖς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
| کِنْتُ تَسْیَ بَہُسَمْپَدْوِدْیَمانَتْواتْ سَ اِماں کَتھاماکَرْنْیَ وِشَنو دُحکھِتَشْچَ سَنْ جَگامَ۔ | 22 |
ὁ δὲ στυγνάσας ἐπὶ τῷ λόγῳ ἀπῆλθεν λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
| اَتھَ یِیشُشْچَتُرْدِشو نِرِیکْشْیَ شِشْیانْ اَوادِیتْ، دھَنِلوکانامْ اِیشْوَرَراجْیَپْرَویشَح کِیدرِگْ دُشْکَرَح۔ | 23 |
καὶ περιβλεψάμενος ὁ Ἰησοῦς λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελεύσονται.
| تَسْیَ کَتھاتَح شِشْیاشْچَمَچَّکْرُح، کِنْتُ سَ پُنَرَوَدَتْ، ہے بالَکا یے دھَنے وِشْوَسَنْتِ تیشامْ اِیشْوَرَراجْیَپْرَویشَح کِیدرِگْ دُشْکَرَح۔ | 24 |
οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμβοῦντο ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει αὐτοῖς· τέκνα, πῶς δύσκολόν ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν·
| اِیشْوَرَراجْیے دھَنِناں پْرَویشاتْ سُوچِرَنْدھْرینَ مَہانْگَسْیَ گَمَناگَمَنَں سُکَرَں۔ | 25 |
εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τῆς τρυμαλιᾶς τῆς ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελθεῖν.
| تَدا شِشْیا اَتِیوَ وِسْمِتاح پَرَسْپَرَں پْروچُح، تَرْہِ کَح پَرِتْرانَں پْراپْتُں شَکْنوتِ؟ | 26 |
οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες πρὸς ἑαυτούς, καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
| تَتو یِیشُسْتانْ وِلوکْیَ بَبھاشے، تَنْ نَرَسْیاسادھْیَں کِنْتُ نیشْوَرَسْیَ، یَتو ہیتورِیشْوَرَسْیَ سَرْوَّں سادھْیَمْ۔ | 27 |
ἐμβλέψας αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγει· παρὰ ἀνθρώποις ἀδύνατον, ἀλλ’ οὐ παρὰ θεῷ· πάντα γὰρ δυνατὰ παρὰ τῷ θεῷ.
| تَدا پِتَرَ اُواچَ، پَشْیَ وَیَں سَرْوَّں پَرِتْیَجْیَ بھَوَتونُگامِنو جاتاح۔ | 28 |
Ἤρξατο λέγειν ὁ Πέτρος αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήκαμέν σοι.
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، مَدَرْتھَں سُسَںوادارْتھَں وا یو جَنَح سَدَنَں بھْراتَرَں بھَگِنِیں پِتَرَں ماتَرَں جایاں سَنْتانانْ بھُومِ وا تْیَکْتْوا | 29 |
ἔφη ὁ Ἰησοῦς, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ μητέρα ἢ πατέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ εὐαγγελίου,
| گرِہَبھْراترِبھَگِنِیپِترِماترِپَتْنِیسَنْتانَبھُومِینامِہَ شَتَگُنانْ پْریتْیانَنْتایُشْچَ نَ پْراپْنوتِ تادرِشَح کوپِ ناسْتِ۔ (aiōn , aiōnios ) | 30 |
ἐὰν μὴ λάβῃ ἑκατονταπλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον. (aiōn , aiōnios )
| کِنْتْوَگْرِییا اَنیکے لوکاح شیشاح، شیشِییا اَنیکے لوکاشْچاگْرا بھَوِشْیَنْتِ۔ | 31 |
πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
| اَتھَ یِرُوشالَمْیانَکالے یِیشُسْتیشامْ اَگْرَگامِی بَبھُووَ، تَسْماتّے چِتْرَں جْناتْوا پَشْچادْگامِنو بھُوتْوا بِبھْیُح۔ تَدا سَ پُنَ رْدْوادَشَشِشْیانْ گرِہِیتْوا سْوِییَں یَدْیَدْ گھَٹِشْیَتے تَتَّتْ تیبھْیَح کَتھَیِتُں پْراریبھے؛ | 32 |
Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, οἱ δὲ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν,
| پَشْیَتَ وَیَں یِرُوشالَمْپُرَں یامَح، تَتْرَ مَنُشْیَپُتْرَح پْرَدھانَیاجَکانامْ اُپادھْیایانانْچَ کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے؛ تے چَ وَدھَدَنْڈاجْناں داپَیِتْوا پَرَدیشِییاناں کَریشُ تَں سَمَرْپَیِشْیَنْتِ۔ | 33 |
ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς γραμματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν
| تے تَمُپَہَسْیَ کَشَیا پْرَہرِتْیَ تَدْوَپُشِ نِشْٹھِیوَں نِکْشِپْیَ تَں ہَنِشْیَنْتِ، تَتَح سَ ترِتِییَدِنے پْروتّھاسْیَتِ۔ | 34 |
καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἀποκτενοῦσιν, καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται.
| تَتَح سِوَدیح پُتْرَو یاکُوبْیوہَنَو تَدَنْتِکَمْ ایتْیَ پْروچَتُح، ہے گُرو یَدْ آوابھْیاں یاچِشْیَتے تَدَسْمَدَرْتھَں بھَوانْ کَروتُ نِویدَنَمِدَماوَیوح۔ | 35 |
Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου, λέγοντες αὐτῷ, διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμέν σε ποιήσῃς ἡμῖν.
| تَتَح سَ کَتھِتَوانْ، یُواں کِمِچّھَتھَح؟ کِں مَیا یُشْمَدَرْتھَں کَرَنِییَں؟ | 36 |
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετέ με ποιήσω ὑμῖν;
| تَدا تَو پْروچَتُح، آوَیوریکَں دَکْشِنَپارْشْوے وامَپارْشْوے چَیکَں تَوَیشْوَرْیَّپَدے سَمُپَویشْٹُمْ آجْناپَیَ۔ | 37 |
οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ, δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς σου ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς σου ἐξ ἀριστερῶν καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου.
| کِنْتُ یِیشُح پْرَتْیُواچَ یُوامَجْناتْویدَں پْرارْتھَییتھے، یینَ کَںسیناہَں پاسْیامِ تینَ یُوابھْیاں کِں پاتُں شَکْشْیَتے؟ یَسْمِنْ مَجَّنیناہَں مَجِّشْیے تَنْمَجَّنے مَجَّیِتُں کِں یُوابھْیاں شَکْشْیَتے؟ تَو پْرَتْیُوچَتُح شَکْشْیَتے۔ | 38 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, ἢ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;
| تَدا یِیشُرَوَدَتْ یینَ کَںسیناہَں پاسْیامِ تیناوَشْیَں یُوامَپِ پاسْیَتھَح، یینَ مَجَّنینَ چاہَں مَجِّیّے تَتْرَ یُوامَپِ مَجِّشْییتھے۔ | 39 |
οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ· δυνάμεθα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε·
| کِنْتُ ییشامَرْتھَمْ اِدَں نِرُوپِتَں، تانْ وِہایانْیَں کَمَپِ مَمَ دَکْشِنَپارْشْوے وامَپارْشْوے وا سَمُپَویشَیِتُں مَمادھِکارو ناسْتِ۔ | 40 |
τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου ἢ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται.
| اَتھانْیَدَشَشِشْیا اِماں کَتھاں شْرُتْوا یاکُوبْیوہَنْبھْیاں چُکُپُح۔ | 41 |
Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
| کِنْتُ یِیشُسْتانْ سَماہُویَ بَبھاشے، اَنْیَدیشِییاناں راجَتْوَں یے کُرْوَّنْتِ تے تیشامیوَ پْرَبھُتْوَں کُرْوَّنْتِ، تَتھا یے مَہالوکاسْتے تیشامْ اَدھِپَتِتْوَں کُرْوَّنْتِیتِ یُویَں جانِیتھَ۔ | 42 |
καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν.
| کِنْتُ یُشْماکَں مَدھْیے نَ تَتھا بھَوِشْیَتِ، یُشْماکَں مَدھْیے یَح پْرادھانْیَں وانْچھَتِ سَ یُشْماکَں سیوَکو بھَوِشْیَتِ، | 43 |
οὐχ οὕτως δέ ἐστιν ἐν ὑμῖν· ἀλλ’ ὃς ἂν θέλῃ μέγας γενέσθαι ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος,
| یُشْماکَں یو مَہانْ بھَوِتُمِچّھَتِ سَ سَرْوّیشاں کِنْکَرو بھَوِشْیَتِ۔ | 44 |
καὶ ὃς ἂν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος·
| یَتو مَنُشْیَپُتْرَح سیوْیو بھَوِتُں ناگَتَح سیواں کَرْتّاں تَتھانیکیشاں پَرِتْرانَسْیَ مُولْیَرُوپَسْوَپْرانَں داتُنْچاگَتَح۔ | 45 |
καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
| اَتھَ تے یِرِیہونَگَرَں پْراپْتاسْتَسْماتْ شِشْیَے رْلوکَیشْچَ سَہَ یِیشو رْگَمَنَکالے ٹِیمَیَسْیَ پُتْرو بَرْٹِیمَیَناما اَنْدھَسْتَنْمارْگَپارْشْوے بھِکْشارْتھَمْ اُپَوِشْٹَح۔ | 46 |
Καὶ ἔρχονται εἰς Ἰερειχώ. καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ Ἰερειχὼ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸς Τιμαίου Βαρτιμαῖος, τυφλὸς προσαίτης, ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν.
| سَ ناسَرَتِییَسْیَ یِیشوراگَمَنَوارْتّاں پْراپْیَ پْروچَے رْوَکْتُماریبھے، ہے یِیشو دایُودَح سَنْتانَ ماں دَیَسْوَ۔ | 47 |
καὶ ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζαρηνός ἐστιν, ἤρξατο κράζειν καὶ λέγειν· υἱὲ Δαυεὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόν με.
| تَتونیکے لوکا مَونِیبھَویتِ تَں تَرْجَیاماسُح، کِنْتُ سَ پُنَرَدھِکَمُچَّے رْجَگادَ، ہے یِیشو دایُودَح سَنْتانَ ماں دَیَسْوَ۔ | 48 |
καὶ ἐπετίμων αὐτῷ πολλοὶ ἵνα σιωπήσῃ· ὁ δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν, υἱὲ Δαυείδ, ἐλέησόν με.
| تَدا یِیشُح سْتھِتْوا تَماہْواتُں سَمادِدیشَ، تَتو لوکاسْتَمَنْدھَماہُویَ بَبھاشِرے، ہے نَرَ، سْتھِرو بھَوَ، اُتِّشْٹھَ، سَ تْواماہْوَیَتِ۔ | 49 |
καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· φωνήσατε αὐτόν. καὶ φωνοῦσιν τὸν τυφλὸν λέγοντες αὐτῷ· θάρσει, ἔγειρε, φωνεῖ σε.
| تَدا سَ اُتَّرِییَوَسْتْرَں نِکْشِپْیَ پْروتّھایَ یِیشوح سَمِیپَں گَتَح۔ | 50 |
ὁ δὲ ἀποβαλὼν τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ ἀναπηδήσας ἦλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
| تَتو یِیشُسْتَمَوَدَتْ تْوَیا کِں پْرارْتھْیَتے؟ تُبھْیَمَہَں کِں کَرِشْیامِی؟ تَدا سونْدھَسْتَمُواچَ، ہے گُرو مَدِییا درِشْٹِرْبھَویتْ۔ | 51 |
καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ τυφλὸς εἶπεν αὐτῷ· ῥαββουνί, ἵνα ἀναβλέψω.
| تَتو یِیشُسْتَمُواچَ یاہِ تَوَ وِشْواسَسْتْواں سْوَسْتھَمَکارْشِیتْ، تَسْماتْ تَتْکْشَنَں سَ درِشْٹِں پْراپْیَ پَتھا یِیشوح پَشْچادْ یَیَو۔ | 52 |
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ, ὕπαγε, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ εὐθὺς ἀνέβλεψεν, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ.
