< لُوکَح 24 >
اَتھَ سَپْتاہَپْرَتھَمَدِنےتِپْرَتْیُوشے تا یوشِتَح سَمْپادِتَں سُگَنْدھِدْرَوْیَں گرِہِیتْوا تَدَنْیابھِح کِیَتِیبھِح سْتْرِیبھِح سَہَ شْمَشانَں یَیُح۔ | 1 |
τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις
کِنْتُ شْمَشانَدْواراتْ پاشانَمَپَسارِتَں درِشْٹْوا | 2 |
ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
تاح پْرَوِشْیَ پْرَبھو رْدیہَمَپْراپْیَ | 3 |
και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
وْیاکُلا بھَوَنْتِ ایتَرْہِ تیجومَیَوَسْتْرانْوِتَو دْوَو پُرُشَو تاساں سَمِیپے سَمُپَسْتھِتَو | 4 |
και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου δυο ανδρες επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις
تَسْماتّاح شَنْکایُکْتا بھُوماوَدھومُکھْیَسْیَسْتھُح۔ تَدا تَو تا اُوچَتُ رْمرِتاناں مَدھْیے جِیوَنْتَں کُتو مرِگَیَتھَ؟ | 5 |
εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
سوتْرَ ناسْتِ سَ اُدَسْتھاتْ۔ | 6 |
ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
پاپِناں کَریشُ سَمَرْپِتینَ کْرُشے ہَتینَ چَ مَنُشْیَپُتْرینَ ترِتِییَدِوَسے شْمَشانادُتّھاتَوْیَمْ اِتِ کَتھاں سَ گَلِیلِ تِشْٹھَنْ یُشْمَبھْیَں کَتھِتَوانْ تاں سْمَرَتَ۔ | 7 |
λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
تَدا تَسْیَ سا کَتھا تاساں مَنَحسُ جاتا۔ | 8 |
και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
اَنَنْتَرَں شْمَشانادْ گَتْوا تا ایکادَشَشِشْیادِبھْیَح سَرْوّیبھْیَسْتاں وارْتّاں کَتھَیاماسُح۔ | 9 |
και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
مَگْدَلِینِیمَرِیَمْ، یوہَنا، یاکُوبو ماتا مَرِیَمْ تَدَنْیاح سَنْگِنْیو یوشِتَشْچَ پْریرِتیبھْیَ ایتاح سَرْوّا وارْتّاح کَتھَیاماسُح | 10 |
ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
کِنْتُ تاساں کَتھامْ اَنَرْتھَکاکھْیانَماتْرَں بُدّھوا کوپِ نَ پْرَتْیَیتْ۔ | 11 |
και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις
تَدا پِتَرَ اُتّھایَ شْمَشانانْتِکَں دَدھاوَ، تَتْرَ چَ پْرَہْوو بھُوتْوا پارْشْوَیکَسْتھاپِتَں کیوَلَں وَسْتْرَں دَدَرْشَ؛ تَسْماداشْچَرْیَّں مَنْیَمانو یَدَگھَٹَتَ تَنْمَنَسِ وِچارَیَنْ پْرَتَسْتھے۔ | 12 |
ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος
تَسْمِنّیوَ دِنے دْوَو شِیَّو یِرُوشالَمَشْچَتُشْکْروشانْتَرِتَمْ اِمّایُگْرامَں گَچّھَنْتَو | 13 |
και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημερα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
تاساں گھَٹَناناں کَتھامَکَتھَیَتاں | 14 |
και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων
تَیورالاپَوِچارَیوح کالے یِیشُراگَتْیَ تابھْیاں سَہَ جَگامَ | 15 |
και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
کِنْتُ یَتھا تَو تَں نَ پَرِچِنُتَسْتَدَرْتھَں تَیو رْدرِشْٹِح سَںرُدّھا۔ | 16 |
οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
سَ تَو پرِشْٹَوانْ یُواں وِشَنَّو کِں وِچارَیَنْتَو گَچّھَتھَح؟ | 17 |
ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι
تَتَسْتَیوح کْلِیَپاناما پْرَتْیُواچَ یِرُوشالَمَپُرےدھُنا یانْیَگھَٹَنْتَ تْوَں کیوَلَوِدیشِی کِں تَدْورِتّانْتَں نَ جاناسِ؟ | 18 |
αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
سَ پَپْرَچّھَ کا گھَٹَناح؟ تَدا تَو وَکْتُماریبھاتے یِیشُناما یو ناسَرَتِییو بھَوِشْیَدْوادِی اِیشْوَرَسْیَ مانُشانانْچَ ساکْشاتْ واکْیے کَرْمَّنِ چَ شَکْتِماناسِیتْ | 19 |
και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
تَمْ اَسْماکَں پْرَدھانَیاجَکا وِچارَکاشْچَ کیناپِ پْرَکارینَ کْرُشے وِدّھوا تَسْیَ پْرانانَناشَیَنْ تَدِییا گھَٹَناح؛ | 20 |
οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
کِنْتُ یَ اِسْراییلِییَلوکانْ اُدّھارَیِشْیَتِ سَ ایوایَمْ اِتْیاشاسْمابھِح کرِتا۔ تَدْیَتھا تَتھاسْتُ تَسْیا گھَٹَنایا اَدْیَ دِنَتْرَیَں گَتَں۔ | 21 |
ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο
اَدھِکَنْتْوَسْماکَں سَنْگِنِیناں کِیَتْسْتْرِیناں مُکھیبھْیوسَمْبھَوَواکْیَمِدَں شْرُتَں؛ | 22 |
αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριαι επι το μνημειον
تاح پْرَتْیُوشے شْمَشانَں گَتْوا تَتْرَ تَسْیَ دیہَمْ اَپْراپْیَ وْیاگھُٹْییتْوا پْروکْتَوَتْیَح سْوَرْگِیسَدُوتَو درِشْٹاوَسْمابھِسْتَو چاوادِشْٹاں سَ جِیوِتَوانْ۔ | 23 |
και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
تَتوسْماکَں کَیشْچِتْ شْمَشانَمَگَمْیَتَ تےپِ سْتْرِیناں واکْیانُرُوپَں درِشْٹَوَنْتَح کِنْتُ تَں ناپَشْیَنْ۔ | 24 |
και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
تَدا سَ تاوُواچَ، ہے اَبودھَو ہے بھَوِشْیَدْوادِبھِرُکْتَواکْیَں پْرَتْییتُں وِلَمْبَمانَو؛ | 25 |
και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
ایتَتْسَرْوَّدُحکھَں بھُکْتْوا سْوَبھُوتِپْراپْتِح کِں کھْرِیشْٹَسْیَ نَ نْیایّا؟ | 26 |
ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
تَتَح سَ مُوساگْرَنْتھَمارَبھْیَ سَرْوَّبھَوِشْیَدْوادِناں سَرْوَّشاسْتْرے سْوَسْمِنْ لِکھِتاکھْیانابھِپْرایَں بودھَیاماسَ۔ | 27 |
και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
اَتھَ گَمْیَگْرامابھْیَرْنَں پْراپْیَ تیناگْرے گَمَنَلَکْشَنے دَرْشِتی | 28 |
και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτο πορρωτερω πορευεσθαι
تَو سادھَیِتْواوَدَتاں سَہاوابھْیاں تِشْٹھَ دِنے گَتے سَتِ راتْرِرَبھُوتْ؛ تَتَح سَ تابھْیاں سارْدّھَں سْتھاتُں گرِہَں یَیَو۔ | 29 |
και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις
پَشْچادْبھوجَنوپَویشَکالے سَ پُوپَں گرِہِیتْوا اِیشْوَرَگُنانْ جَگادَ تَنْچَ بھَںکْتْوا تابھْیاں دَدَو۔ | 30 |
και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις
تَدا تَیو رْدرِشْٹَو پْرَسَنّایاں تَں پْرَتْیَبھِجْنَتُح کِنْتُ سَ تَیوح ساکْشادَنْتَرْدَدھے۔ | 31 |
αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
تَتَسْتَو مِتھوبھِدھاتُمْ آرَبْدھَوَنْتَو گَمَنَکالے یَدا کَتھامَکَتھَیَتْ شاسْتْرارْتھَنْچَبودھَیَتْ تَداوَیو رْبُدّھِح کِں نَ پْراجْوَلَتْ؟ | 32 |
και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
تَو تَتْکْشَنادُتّھایَ یِرُوشالَمَپُرَں پْرَتْیایَیَتُح، تَتْسْتھانے شِشْیانامْ ایکادَشاناں سَنْگِنانْچَ دَرْشَنَں جاتَں۔ | 33 |
και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
تے پْروچُح پْرَبھُرُدَتِشْٹھَدْ اِتِ سَتْیَں شِمونے دَرْشَنَمَداچَّ۔ | 34 |
λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι
تَتَح پَتھَح سَرْوَّگھَٹَنایاح پُوپَبھَنْجَنینَ تَتْپَرِچَیَسْیَ چَ سَرْوَّورِتّانْتَں تَو وَکْتُماریبھاتے۔ | 35 |
και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
اِتّھَں تے پَرَسْپَرَں وَدَنْتِ تَتْکالے یِیشُح سْوَیَں تیشاں مَدھْیَ پْروتّھَیَ یُشْماکَں کَلْیانَں بھُویادْ اِتْیُواچَ، | 36 |
ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
کِنْتُ بھُوتَں پَشْیامَ اِتْیَنُمایَ تے سَمُدْوِوِجِرے تْریشُشْچَ۔ | 37 |
πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
سَ اُواچَ، کُتو دُحکھِتا بھَوَتھَ؟ یُشْماکَں مَنَحسُ سَنْدیہَ اُدیتِ چَ کُتَح؟ | 38 |
και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και διατι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων
ایشوہَں، مَمَ کَرَو پَشْیَتَ وَرَں سْپرِشْٹْوا پَشْیَتَ، مَمَ یادرِشانِ پَشْیَتھَ تادرِشانِ بھُوتَسْیَ ماںساسْتھِینِ نَ سَنْتِ۔ | 39 |
ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
اِتْیُکْتْوا سَ ہَسْتَپادانْ دَرْشَیاماسَ۔ | 40 |
και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας
تےسَمْبھَوَں جْناتْوا سانَنْدا نَ پْرَتْیَیَنْ۔ تَتَح سَ تانْ پَپْرَچّھَ، اَتْرَ یُشْماکَں سَمِیپے کھادْیَں کِنْچِدَسْتِ؟ | 41 |
ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
تَتَسْتے کِیَدَّگْدھَمَتْسْیَں مَدھُ چَ دَدُح | 42 |
οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσιου κηριου
سَ تَدادایَ تیشاں ساکْشادْ بُبھُجی | 43 |
και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
کَتھَیاماسَ چَ مُوساوْیَوَسْتھایاں بھَوِشْیَدْوادِناں گْرَنْتھیشُ گِیتَپُسْتَکے چَ مَیِ یانِ سَرْوّانِ وَچَنانِ لِکھِتانِ تَدَنُرُوپانِ گھَٹِشْیَنْتے یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھِتْواہَں یَدیتَدْواکْیَمْ اَوَدَں تَدِدانِیں پْرَتْیَکْشَمَبھُوتْ۔ | 44 |
ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου
اَتھَ تیبھْیَح شاسْتْرَبودھادھِکارَں دَتْواوَدَتْ، | 45 |
τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας
کھْرِیشْٹینیتّھَں مرِتِیاتَنا بھوکْتَوْیا ترِتِییَدِنے چَ شْمَشانادُتّھاتَوْیَنْچیتِ لِپِرَسْتِ؛ | 46 |
και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
تَنّامْنا یِرُوشالَمَمارَبھْیَ سَرْوَّدیشے مَنَحپَراوَرْتَّنَسْیَ پاپَموچَنَسْیَ چَ سُسَںوادَح پْرَچارَیِتَوْیَح، | 47 |
και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ
ایشُ سَرْوّیشُ یُویَں ساکْشِنَح۔ | 48 |
υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων
اَپَرَنْچَ پَشْیَتَ پِتْرا یَتْ پْرَتِجْناتَں تَتْ پْریشَیِشْیامِ، اَتَایوَ یاوَتْکالَں یُویَں سْوَرْگِییاں شَکْتِں نَ پْراپْسْیَتھَ تاوَتْکالَں یِرُوشالَمْنَگَرے تِشْٹھَتَ۔ | 49 |
και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους
اَتھَ سَ تانْ بَیتھَنِییاپَرْیَّنْتَں نِیتْوا ہَسْتاوُتّولْیَ آشِشَ وَکْتُماریبھی | 50 |
εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
آشِشَں وَدَنّیوَ چَ تیبھْیَح پرِتھَگْ بھُوتْوا سْوَرْگایَ نِیتوبھَوَتْ۔ | 51 |
και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον
تَدا تے تَں بھَجَمانا مَہانَنْدینَ یِرُوشالَمَں پْرَتْیاجَگْمُح۔ | 52 |
και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
تَتو نِرَنْتَرَں مَنْدِرے تِشْٹھَنْتَ اِیشْوَرَسْیَ پْرَشَںساں دھَنْیَوادَنْچَ کَرْتَّمْ آریبھِرے۔ اِتِ۔۔ | 53 |
και ησαν διαπαντος εν τω ιερω αινουντες και ευλογουντες τον θεον αμην