< لُوکَح 2 >
اَپَرَنْچَ تَسْمِنْ کالے راجْیَسْیَ سَرْوّیشاں لوکاناں نامانِ لیکھَیِتُمْ اَگَسْتَکَیسَرَ آجْناپَیاماسَ۔ | 1 |
၁ထို အခါ တစ်နိုင်ငံ လုံးကို စာရင်း ယူစေခြင်းငှာကဲသာ ဘုရင်ဩဂုတ္တု သည် အမိန့် တော်ရှိ ၏။
تَدَنُسارینَ کُرِینِیَنامَنِ سُرِیادیشَسْیَ شاسَکے سَتِ نامَلیکھَنَں پْراریبھے۔ | 2 |
၂ကုရေနိ သည် ရှုရိ ပြည်၌မြို့ဝန် ဖြစ် စဉ်တွင်၊ ဤ ပဌမ စာရင်း ယူခြင်း ဖြစ်သတည်း။
اَتو ہیتو رْنامَ لیکھِتُں سَرْوّے جَناح سْوِییَں سْوِییَں نَگَرَں جَگْمُح۔ | 3 |
၃လူအပေါင်း တို့သည် စာရင်းဝင် ခြင်းငှာအသီးအသီး မိမိ တို့မြို့ ရွာသို့ သွား ကြ၏။
تَدانِیں یُوشَپھْ نامَ لیکھِتُں واگْدَتَّیا سْوَبھارْیَّیا گَرْبّھَوَتْیا مَرِیَما سَہَ سْوَیَں دایُودَح سَجاتِوَںشَ اِتِ کارَنادْ گالِیلْپْرَدیشَسْیَ ناسَرَتْنَگَرادْ | 4 |
၄ယောသပ် သည်လည်း ဒါဝိဒ် အမျိုးအနွယ် ဖြစ် ၍၊ ထိမ်းမြား ဆောင်နှင်းသောမယား မာရိ နှင့်အတူ စာရင်းဝင် ခြင်းငှာ၊
یِہُوداپْرَدیشَسْیَ بَیتْلیہَماکھْیَں دایُودْنَگَرَں جَگامَ۔ | 5 |
၅ဂါလိလဲ ပြည်နာဇရက် မြို့ မှ ယုဒ ပြည် တွင် ဗက်လင် အမည် ရှိသောဒါဝိဒ် ၏မြို့ သို့ သွား ၏။ ထိုအခါမာရိသည် ပဋိသန္ဓေ အရင့်အမာရှိ ၏။
اَنْیَچَّ تَتْرَ سْتھانے تَیوسْتِشْٹھَتوح سَتو رْمَرِیَمَح پْرَسُوتِکالَ اُپَسْتھِتی | 6 |
၆ဗက်လင်မြို့၌ရှိ နေ စဉ်၊ ဘွား အံ့သော နေ့ လစေ့ လျှင်၊
سا تَں پْرَتھَمَسُتَں پْراسوشْٹَ کِنْتُ تَسْمِنْ واسَگرِہے سْتھانابھاوادْ بالَکَں وَسْتْرینَ ویشْٹَیِتْوا گوشالایاں سْتھاپَیاماسَ۔ | 7 |
၇သားဦး ကိုဘွားမြင် ၍ အဝတ် နှင့်ပတ်ရစ်ပြီးမှ ၊ ဧည့်သည် တည်းရာစရပ်၌ သူ တို့နေစရာ မ ရှိ သောကြောင့် ၊ သူငယ် ကို နွားစားခွက် ၌ သိပ်ထား လေ၏။
اَنَنْتَرَں یے کِیَنْتو میشَپالَکاح سْوَمیشَوْرَجَرَکْشایَے تَتْپْرَدیشے سْتھِتْوا رَجَنْیاں پْرانْتَرے پْرَہَرِنَح کَرْمَّ کُرْوَّنْتِ، | 8 |
၈ထိုပြည် မှာ သိုးထိန်း တို့သည် ညဉ့် အခါ တော အရပ်၌ တည်းခို လျက်၊ မိမိ သိုးစု ကိုစောင့် နေကြသည် ဖြစ် ၍၊
تیشاں سَمِیپَں پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتَ آگَتْیوپَتَسْتھَو؛ تَدا چَتُشْپارْشْوے پَرَمیشْوَرَسْیَ تیجَسَح پْرَکاشِتَتْواتْ تےتِشَشَنْکِرے۔ | 9 |
၉ထာဝရ ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန် သည် သူ တို့အနားမှာပေါ်လာ ၍ ၊ ပတ်ဝန်းကျင် ၌ ထာဝရ ဘုရား၏ ဘုန်း တော်ထွန်းတောက်သဖြင့် ၊ သူတို့သည် အလွန် ကြောက်ရွံ့ ခြင်းသို့ရောက်ကြ၏။
تَدا سَ دُوتَ اُواچَ ما بھَیشْٹَ پَشْیَتادْیَ دایُودَح پُرے یُشْمَنِّمِتَّں تْراتا پْرَبھُح کھْرِیشْٹوجَنِشْٹَ، | 10 |
၁၀ကောင်းကင် တမန်ကလည်း ၊ ကြောက်ရွံ့ ခြင်းမ ရှိကြနှင့်။ လူ အပေါင်း တို့သည် အလွန် ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာစရာသတင်း ကို ငါသည်သင် တို့အား ကြားပြောရ၏။
سَرْوّیشاں لوکاناں مَہانَنْدَجَنَکَمْ اِمَں مَنْگَلَورِتّانْتَں یُشْمانْ جْناپَیامِ۔ | 11 |
၁၁ယနေ့ တွင် ဒါဝိဒ် မြို့ ၌ သခင် ခရစ်တော် တည်းဟူသောကယ်တင် သောအရှင်သည် သင် တို့အဘို့ အလိုငှာဘွားမြင် ခြင်းကိုခံတော်မူပြီ။
یُویَں (تَتْسْتھانَں گَتْوا) وَسْتْرَویشْٹِتَں تَں بالَکَں گوشالایاں شَیَنَں دْرَکْشْیَتھَ یُشْمانْ پْرَتِیدَں چِہْنَں بھَوِشْیَتِ۔ | 12 |
၁၂သင် တို့သည် အဘယ်နိမိတ် ဖြင့် သိရမည်နည်းဟူမူကား ၊ သူငယ် သည်အဝတ် နှင့် ပတ်ရစ်၍ နွားစားခွက် ၌ သိပ်ထား လျက်ရှိသည်ကို တွေ့ ကြလိမ့်မည်ဟု ဆို ပြီးလျှင် ၊
دُوتَ اِماں کَتھاں کَتھِتَوَتِ تَتْراکَسْماتْ سْوَرْگِییاح پرِتَنا آگَتْیَ کَتھامْ اِماں کَتھَیِتْویشْوَرَسْیَ گُنانَنْوَوادِشُح، یَتھا، | 13 |
၁၃ထို ကောင်းကင်တမန် နှင့်အတူ ကောင်းကင် ဗိုလ်ခြေ အများ တို့သည် ချက်ခြင်း ထင်ရှား ၍ ၊
سَرْوّورْدْوَّسْتھَیرِیشْوَرَسْیَ مَہِما سَمْپْرَکاشْیَتاں۔ شانْتِرْبھُویاتْ پرِتھِوْیاسْتُ سَنْتوشَشْچَ نَرانْ پْرَتِ۔۔ | 14 |
၁၄ကောင်းကင် ဘဝဂ်ဝယ် ဘုရားသခင် သည် ဘုန်းကြီး တော်မူစေသတည်း။ မြေကြီး ပေါ်၌ ငြိမ်သက် ခြင်းရှိစေသတည်း။ လူ တို့အား မေတ္တာ ကရုဏာရှိစေသတည်းဟုဘုရားသခင် ကို ချီးမွမ်း ၍မြွက်ဆို ကြ၏။
تَتَح پَرَں تیشاں سَنِّدھے رْدُوتَگَنے سْوَرْگَں گَتے میشَپالَکاح پَرَسْپَرَمْ اَویچَنْ آگَچّھَتَ پْرَبھُح پَرَمیشْوَرو یاں گھَٹَناں جْناپِتَوانْ تَسْیا یاتھَرْیَں جْناتُں وَیَمَدھُنا بَیتْلیہَمْپُرَں یامَح۔ | 15 |
၁၅ကောင်းကင်တမန် တို့သည် ကောင်းကင် ဘုံသို့ ပြန် ကြပြီးမှ သိုးထိန်း တို့က၊ ငါတို့သည် ဗက်လင် မြို့သို့ သွား ကြကုန်အံ့။ ထာဝရ ဘုရားသည် ဖော်ပြ တော်မူသော ဤ အမှုအရာ ကို ကြည့် ကြကုန်အံ့ဟု အချင်းချင်း ပြောဆို ပြီးလျှင် ၊
پَشْچاتْ تے تُورْنَں وْرَجِتْوا مَرِیَمَں یُوشَپھَں گوشالایاں شَیَنَں بالَکَنْچَ دَدرِشُح۔ | 16 |
၁၆အလျင်အမြန် သွား ၍ မာရိ နှင့် ယောသပ် ကို၎င်း ၊ နွားစားခွက် ၌ သိပ်ထား လျက်ရှိသောသူငယ် ကို၎င်း တွေ့ ကြ၏။
اِتّھَں درِشْٹْوا بالَکَسْیارْتھے پْروکْتاں سَرْوَّکَتھاں تے پْراچارَیانْچَکْرُح۔ | 17 |
၁၇တွေ့မြင် ပြီးမှ မိမိ တို့ကြား သောထို သူငယ် ၏ အကြောင်း စကား ကို အနှံ့အပြား ပြောကြ၏။
تَتو یے لوکا میشَرَکْشَکاناں وَدَنیبھْیَسْتاں وارْتّاں شُشْرُوُسْتے مَہاشْچَرْیَّں مینِرے۔ | 18 |
၁၈သိုးထိန်း တို့ပြော သောစကား ကိုကြား သော သူ ရှိသမျှ တို့သည် အံ့ဩ ခြင်းရှိကြ၏။
کِنْتُ مَرِیَمْ ایتَتْسَرْوَّگھَٹَناناں تاتْپَرْیَّں وِوِچْیَ مَنَسِ سْتھاپَیاماسَ۔ | 19 |
၁၉မာရိ သည်ထို အကြောင်းအရာအလုံးစုံ တို့ကို မှတ်ကျုံး ၍ စဉ်းစား ဆင်ခြင်လျက်နေ၏။
تَتْپَشْچادْ دُوتَوِجْنَپْتانُرُوپَں شْرُتْوا درِشْٹْوا چَ میشَپالَکا اِیشْوَرَسْیَ گُنانُوادَں دھَنْیَوادَنْچَ کُرْوّاناح پَراورِتْیَ یَیُح۔ | 20 |
၂၀သိုးထိန်း တို့သည်လည်း မိမိ တို့အား ပြော နှင့်သည်အတိုင်း ကြား မြင် သမျှ သော အကြောင်းအရာကိုထောက်၍၊ ဘုရားသခင် ကို အံ့ဩ ချီးမွမ်း လျက် ပြန်သွား ကြ၏။
اَتھَ بالَکَسْیَ تْوَکْچھیدَنَکالےشْٹَمَدِوَسے سَمُپَسْتھِتے تَسْیَ گَرْبّھَسْتھِتیح پُرْوَّں سْوَرْگِییَدُوتو یَتھاجْناپَیَتْ تَدَنُرُوپَں تے تَنّامَدھییَں یِیشُرِتِ چَکْرِرے۔ | 21 |
၂၁ထိုသူငယ် အား အရေဖျားလှီး ခြင်းကို ပေးရသောနေ့တည်းဟူသောရှစ် ရက်မြောက်သောနေ့ ရောက် လျှင် ၊ ပဋိသန္ဓေ စွဲတော်မ မူမှီကောင်းကင်တမန် မှည့် သော ယေရှု အမည် ဖြင့် မှည့် ကြ၏။
تَتَح پَرَں مُوسالِکھِتَوْیَوَسْتھایا اَنُسارینَ مَرِیَمَح شُچِتْوَکالَ اُپَسْتھِتے، | 22 |
၂၂ထိုနောက် မောရှေ ၏ ပညတ် တရားအတိုင်း စင်ကြယ် ခြင်းကိုပြုရသော နေ့ရက် စေ့ သောအခါ ၊ မိဘတို့ သည် သူငယ် ကို ယေရုရှလင် မြို့သို့ ဆောင်သွား ၍၊
"پْرَتھَمَجَح سَرْوَّح پُرُشَسَنْتانَح پَرَمیشْوَرے سَمَرْپْیَتاں،" اِتِ پَرَمیشْوَرَسْیَ وْیَوَسْتھَیا | 23 |
၂၃သားဦး ယောက်ျား အပေါင်း တို့သည် ဘုရား အဘို့ သန့်ရှင်း ရကြ၏ဟု ထာဝရ ဘုရား၏ ပညတ္တိ ကျမ်းလာ သည်နှင့်အညီ ၊ ထာဝရ ဘုရားအား ဆက်ကပ် ပြီးမှ ၊
یِیشُں پَرَمیشْوَرے سَمَرْپَیِتُمْ شاسْتْرِییَوِدھْیُکْتَں کَپوتَدْوَیَں پاراوَتَشاوَکَدْوَیَں وا بَلِں داتُں تے تَں گرِہِیتْوا یِرُوشالَمَمْ آیَیُح۔ | 24 |
၂၄ခို နှစ် ကောင်ဖြစ်စေ ၊ ချိုး ကလေး နှစ် ကောင်ဖြစ်စေ၊ တစ်ခုခုကိုပူဇော် ရမည်ဟု ထာဝရ ဘုရား၏ ပညတ္တိ ကျမ်းလာ ပြန်သည်နှင့်အညီ ယဇ် ပူဇော်ကြ၏။
یِرُوشالَمْپُرَنِواسِی شِمِیونّاما دھارْمِّکَ ایکَ آسِیتْ سَ اِسْراییلَح سانْتْوَنامَپیکْشْیَ تَسْتھَو کِنْچَ پَوِتْرَ آتْما تَسْمِنّاوِرْبھُوتَح۔ | 25 |
၂၅ထိုအခါ ရှုမောင် အမည် ရှိသောသူ တစ်ယောက်သည် ယေရုရှလင် မြို့၌ ရှိ ၏။ ထို သူ သည် ဖြောင့်မတ် သောသူ ၊ တရား ကိုရိုသေသောသူ၊ ဣသရေလ အမျိုး၏ သက်သာ ခြင်းအကြောင်းကို မြော်လင့် သောသူ ဖြစ်၏။ သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်သည် သူ့ အပေါ် ၌တည် သည်ဖြစ်၍ ၊
اَپَرَں پْرَبھُنا پَرَمیشْوَرینابھِشِکْتے تْراتَرِ تْوَیا نَ درِشْٹے تْوَں نَ مَرِشْیَسِیتِ واکْیَں پَوِتْرینَ آتْمَنا تَسْمَ پْراکَتھْیَتَ۔ | 26 |
၂၆သူ သည်ထာဝရ ဘုရား၏ခရစ်တော် ကိုမ မြင် မှီ မ သေ ရဟု ဗျာဒိတ် တော်ကိုရ၏။
اَپَرَنْچَ یَدا یِیشوح پِتا ماتا چَ تَدَرْتھَں وْیَوَسْتھانُرُوپَں کَرْمَّ کَرْتُّں تَں مَنْدِرَمْ آنِنْیَتُسْتَدا | 27 |
၂၇ထိုအခါ သူ သည် ဝိညာဉ် တော်အားဖြင့် ဗိမာန် တော်သို့ သွား ၍ ၊ မိဘ တို့သည် သူငယ် ယေရှု ကို ပညတ် တရားထုံးတမ်း အတိုင်း ပြု ခြင်းငှာဆောင်သွား စဉ် တွင်၊
شِمِیونْ آتْمَنَ آکَرْشَنینَ مَنْدِرَماگَتْیَ تَں کْروڈے نِدھایَ اِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَں کرِتْوا کَتھَیاماسَ، یَتھا، | 28 |
၂၈ရှုမောင် သည်ယေရှု ကို လက် နှင့် ချီပိုက် ၍ ၊
ہے پْرَبھو تَوَ داسویَں نِجَواکْیانُسارَتَح۔ اِدانِینْتُ سَکَلْیانو بھَوَتا سَںوِسرِجْیَتامْ۔ | 29 |
၂၉ဘုရားသခင် ၏ကျေးဇူး တော်ကို ချီးမွမ်းလျက်၊ အစိုးရတော်မူသောအရှင် ၊ ဗျာဒိတ် တော်အတိုင်း ကိုယ်တော် ၏ကျွန် သည် ငြိမ်ဝပ် စွာ စုတေ့ ရသောအခွင့်ကို ကိုယ်တော်သည် ယခု တွင်ပေးတော်မူ၏။
یَتَح سَکَلَدیشَسْیَ دِیپْتَیے دِیپْتِرُوپَکَں۔ | 30 |
၃၀ကိုယ်တော် ၏လူ ဣသရေလ အမျိုးကို ချီးမြှောက် စေခြင်းငှာ ၎င်း ၊
اِسْراییلِییَلوکَسْیَ مَہاگَورَوَرُوپَکَں۔ | 31 |
၃၁တစ်ပါး အမျိုးသားတို့ကို လင်း စေခြင်းငှာ၎င်း၊
یَں تْرایَکَں جَنانانْتُ سَمُّکھے تْوَمَجِیجَنَح۔ سَایوَ وِدْیَتےسْماکَں دھْرَوَں نَیَنَنَگوچَرے۔۔ | 32 |
၃၂လူ အမျိုးမျိုး တို့ရှေ့မှောက် ၌ ပြင်ဆင် တော်မူသောအလင်း တည်းဟူသော ကယ်တင် သောသခင်ကို အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ် မျက်စိ နှင့်မြင် ရပါ၏ဟု မြွက်ဆို ၏။
تَدانِیں تینوکْتا ایتاح سَکَلاح کَتھاح شْرُتْوا تَسْیَ ماتا یُوشَپھْ چَ وِسْمَیَں میناتے۔ | 33 |
၃၃ထိုစကား များကို ယောသပ် နှင့် မယ်တော် သည် ကြားလျှင် အံ့ဩ ခြင်းရှိ ကြ၏။
تَتَح پَرَں شِمِیونْ تیبھْیَ آشِشَں دَتّوا تَنْماتَرَں مَرِیَمَمْ اُواچَ، پَشْیَ اِسْراییلو وَںشَمَدھْیے بَہُوناں پاتَنایوتّھاپَنایَ چَ تَتھا وِرودھَپاتْرَں بھَوِتُں، بَہُوناں گُپْتَمَنوگَتاناں پْرَکَٹِیکَرَنایَ بالَکویَں نِیُکْتوسْتِ۔ | 34 |
၃၄ရှုမောင် သည်လည်း သူ တို့ကိုကောင်းကြီး ပေး၍ မယ်တော် မာရိ အား ၊ ဤ သူငယ်ကား ဣသရေလ လူ အများ လဲ မည်အကြောင်း ၊ အများထ မည်အကြောင်း၊ လူအများ တို့၏အကြံအစည် ကို ထင်ရှား စေခြင်းငှာငြင်းခုံ စရာဖြစ်မည်အကြောင်း ခန့်ထား သောသူဖြစ်၏။
تَسْماتْ تَواپِ پْراناح شُولینَ وْیَتْسْیَنْتے۔ | 35 |
၃၅ထိုမှတစ်ပါး သန်လျက် သည် သင် ၏စိတ် နှလုံးကို ခွင်း လိမ့်မည်ဟု မြွက်ဆို ၏။
اَپَرَنْچَ آشیرَسْیَ وَںشِییَپھِنُوییلو دُہِتا ہَنّاکھْیا اَتِجَرَتِی بھَوِشْیَدْوادِنْییکا یا وِواہاتْ پَرَں سَپْتَ وَتْسَرانْ پَتْیا سَہَ نْیَوَسَتْ تَتو وِدھَوا بھُوتْوا چَتُرَشِیتِوَرْشَوَیَحپَرْیَّنَتَں | 36 |
၃၆အာရှာ အမျိုး ဖြစ်သော ဖနွေလ ၏သမီး ၊ အန္န အမည်ရှိသော ပရောဖက်မ တစ်ယောက်ရှိ ၏။ သူ သည် ပျို သောအရွယ်မှစ၍ ခုနစ် နှစ် သောလင် နှင့် နေ ပြီးလျှင်၊
مَنْدِرے سْتھِتْوا پْرارْتھَنوپَواسَیرْدِوانِشَمْ اِیشْوَرَمْ اَسیوَتَ ساپِ سْتْرِی تَسْمِنْ سَمَیے مَنْدِرَماگَتْیَ | 37 |
၃၇အသက် ကြီးရင့် ၍ အနှစ် ရှစ်ဆယ်လေး နှစ်ခန့်မျှ တိုင်တိုင် မုတ်ဆိုးမ ဖြစ် လျက်၊ ဆုတောင်း ခြင်းနှင့် အစာရှောင် ခြင်းအားဖြင့်နေ့ ညဉ့် မပြတ်ဘုရား ဝတ်ကိုပြု၍ ဗိမာန် တော်နှင့် မ ခွာ ဘဲနေ၏။
پَرَمیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَں چَکارَ، یِرُوشالَمْپُرَواسِنو یاوَنْتو لوکا مُکْتِمَپیکْشْیَ سْتھِتاسْتانْ یِیشورْورِتّانْتَں جْناپَیاماسَ۔ | 38 |
၃၈သူ သည်လည်း ထို ခဏခြင်း တွင်ဝင် ၍ ထာဝရ ဘုရား၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်း လေ၏။ ယေရုရှလင် မြို့ ၌ ရွေးနှုတ် ခြင်းအရာကို မြော်လင့် သောသူ အပေါင်း တို့အား ထိုသူငယ် ၏ အကြောင်း ကို ပြော လေ၏။
اِتّھَں پَرَمیشْوَرَسْیَ وْیَوَسْتھانُسارینَ سَرْوّیشُ کَرْمَّسُ کرِتیشُ تَو پُنَشْچَ گالِیلو ناسَرَتْنامَکَں نِجَنَگَرَں پْرَتَسْتھاتے۔ | 39 |
၃၉မိဘ တို့သည် ထာဝရ ဘုရား၏ ပညတ် တရားအတိုင်း ပြုရသမျှတို့ကို အကုန်အစင် ပြုပြီးမှ၊ ဂါလိလဲ ပြည်၊ နာဇရက် အမည်ရှိသောမိမိ တို့ မြို့ သို့ ပြန် ကြ၏။
تَتْپَشْچادْ بالَکَح شَرِیرینَ ورِدّھِمیتْیَ جْنانینَ پَرِپُورْنَ آتْمَنا شَکْتِماںشْچَ بھَوِتُماریبھے تَتھا تَسْمِنْ اِیشْوَرانُگْرَہو بَبھُووَ۔ | 40 |
၄၀သူငယ် သည်လည်း ကြီးပွား ၍ ပညာ ဉာဏ်သတ္တိ နှင့် ပြည့်စုံ ၏။ ဘုရားသခင် ၏ကျေးဇူး တော်သည်လည်း သူ့ အပေါ် ၌တည် ၏။
تَسْیَ پِتا ماتا چَ پْرَتِوَرْشَں نِسْتاروتْسَوَسَمَیے یِرُوشالَمَمْ اَگَچّھَتامْ۔ | 41 |
၄၁မိဘ တို့သည် နှစ် တိုင်း အစဉ်ပသခါ ပွဲ ခံချိန်ရောက်လျှင် ၊ ယေရုရှလင် မြို့သို့ သွား ကြ၏။
اَپَرَنْچَ یِیشَو دْوادَشَوَرْشَوَیَسْکے سَتِ تَو پَرْوَّسَمَیَسْیَ رِیتْیَنُسارینَ یِرُوشالَمَں گَتْوا | 42 |
၄၂ယေရှုသည် တစ်ဆယ့်နှစ် နှစ် ရှိသောအခါ ပသခါ ပွဲ ထုံးစံ အတိုင်း ယေရုရှလင်မြို့သို့တက် ကြ၍၊
پارْوَّنَں سَمْپادْیَ پُنَرَپِ وْیاگھُیَّ یاتَح کِنْتُ یِیشُرْبالَکو یِرُوشالَمِ تِشْٹھَتِ۔ یُوشَپھْ تَنْماتا چَ تَدْ اَوِدِتْوا | 43 |
၄၃ပွဲနေ့ရက် လွန် ပြီးမှ မိဘ တို့သည်ပြန် ကြလျှင် ၊ သူငယ် ယေရှု သည် ယေရုရှလင် မြို့၌ နေရစ် လေ၏။ ယောသပ် နှင့်မယ်တော်သည် ထိုအကြောင်းကို မ သိ ၍ ၊
سَ سَنْگِبھِح سَہَ وِدْیَتَ ایتَچَّ بُدْوّا دِنَیکَگَمْیَمارْگَں جَگْمَتُح۔ کِنْتُ شیشے جْناتِبَنْدھُوناں سَمِیپے مرِگَیِتْوا تَدُدّےشَمَپْراپْیَ | 44 |
၄၄အပေါင်းအဘော် စုထဲမှာ သူငယ် ပါ သည်ဟု စိတ်ထင် နှင့် တစ်နေ့ ခရီး သွား မိလျှင် ၊ အဆွေအမျိုး အသိအကျွမ်း တို့တွင် ရှာ ၍၊
تَو پُنَرَپِ یِرُوشالَمَمْ پَراورِتْیاگَتْیَ تَں مرِگَیانْچَکْرَتُح۔ | 45 |
၄၅မ တွေ့ သောအခါ ယေရုရှလင် မြို့သို့ ပြန် ၍ရှာ ကြ၏။
اَتھَ دِنَتْرَیاتْ پَرَں پَنْڈِتاناں مَدھْیے تیشاں کَتھاح شرِنْوَنْ تَتّوَں پرِچّھَںشْچَ مَنْدِرے سَمُپَوِشْٹَح سَ تابھْیاں درِشْٹَح۔ | 46 |
၄၆သူငယ်မူကား ၊ ဗိမာန် တော်၌ ဆရာ များအလယ် မှာ ထိုင် ၍ ထိုသူ တို့နှင့် ဆွေးနွေး မေးမြန်းလျက်ရှိသည်ကို မိဘတို့သည် သုံး ရက် ကြာ မှတွေ့ ကြ၏။
تَدا تَسْیَ بُدّھیا پْرَتْیُتَّرَیشْچَ سَرْوّے شْروتارو وِسْمَیَماپَدْیَنْتے۔ | 47 |
၄၇သူ၏ စကားကိုကြား သောသူ အပေါင်း တို့သည် သူ၏ ပညာ ကို၎င်း၊ စကားအဖြေ ကို၎င်း အံ့ဩ ကြ၏။
تادرِشَں درِشْٹْوا تَسْیَ جَنَکو جَنَنِی چَ چَمَچَّکْرَتُح کِنْچَ تَسْیَ ماتا تَمَوَدَتْ، ہے پُتْرَ، کَتھَماواں پْرَتِیتّھَں سَماچَرَسْتْوَمْ؟ پَشْیَ تَوَ پِتاہَنْچَ شوکاکُلَو سَنْتَو تْوامَنْوِچّھاوَح سْمَ۔ | 48 |
၄၈မိဘတို့သည် သား ကိုမြင် လျှင် မိန်းမော တွေဝေ၍ မယ်တော် က၊ ငါ့သား ၊ အဘယ်ကြောင့် ငါ တို့အား ဤသို့ ပြု သနည်း။ ညှိုးငယ် ကြောင့်ကြသော စိတ်နှင့်မိဘတို့သည် မောင်ကိုရှာ ကြပြီဟုဆို သော်၊
تَتَح سووَدَتْ کُتو مامْ اَنْوَیچّھَتَں؟ پِتُرْگرِہے مَیا سْتھاتَوْیَمْ ایتَتْ کِں یُوابھْیاں نَ جْنایَتے؟ | 49 |
၄၉ယေရှုက၊ မိဘသည် အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ် ကိုရှာ ရပါသနည်း။ အကျွန်ုပ် သည်အဘ ၏ အိမ်၌ နေ ရ သည်ကို မ သိ ပါသလောဟု ပြောဆို လျှင် ၊
کِنْتُ تَو تَسْیَیتَدْواکْیَسْیَ تاتْپَرْیَّں بودّھُں ناشَکْنُتاں۔ | 50 |
၅၀သူ တို့သည် ထို စကား ကိုနား မ လည်ကြ။
تَتَح پَرَں سَ تابھْیاں سَہَ ناسَرَتَں گَتْوا تَیورْوَشِیبھُوتَسْتَسْتھَو کِنْتُ سَرْوّا ایتاح کَتھاسْتَسْیَ ماتا مَنَسِ سْتھاپَیاماسَ۔ | 51 |
၅၁ထိုနောက် ယေရှုသည် မိဘ တို့နှင့်အတူ သွား သဖြင့် နာဇရက် မြို့သို့ ရောက် ၍ သူ တို့စကားကို နားထောင် လျက်နေ လေ၏။ ထို အကြောင်း အရာအလုံးစုံ တို့ကို မယ်တော် သည် နှလုံး ထဲ၌ မှတ်ကျုံး လေ၏။
اَتھَ یِیشو رْبُدّھِح شَرِیرَنْچَ تَتھا تَسْمِنْ اِیشْوَرَسْیَ مانَوانانْچانُگْرَہو وَرْدّھِتُمْ آریبھے۔ | 52 |
၅၂ယေရှု သည်လည်း အစဉ်အတိုင်းကြီး၍ ပညာ တိုးပွား လျက်၊ ဘုရားသခင် ရှေ့၊ လူတို့ ရှေ့ မှာမျက်နှာ ရတော်မူ၏။