لُوکَح 11
| اَنَنْتَرَں سَ کَسْمِںشْچِتْ سْتھانے پْرارْتھَیَتَ تَتْسَماپْتَو سَتْیاں تَسْیَیکَح شِشْیَسْتَں جَگادَ ہے پْرَبھو یوہَنْ یَتھا سْوَشِشْیانْ پْرارْتھَیِتُمْ اُپَدِشْٹَوانْ تَتھا بھَوانَپْیَسْمانْ اُپَدِشَتُ۔ | 1 |
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον, ὡς ἐπαύσατο, εἶπέν τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάνης ἐδίδαξεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ.
| تَسْماتْ سَ کَتھَیاماسَ، پْرارْتھَنَکالے یُویَمْ اِتّھَں کَتھَیَدھْوَں، ہے اَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَپِتَسْتَوَ نامَ پُوجْیَں بھَوَتُ؛ تَوَ راجَتْوَں بھَوَتُ؛ سْوَرْگے یَتھا تَتھا پرِتھِوْیامَپِ تَویچّھَیا سَرْوَّں بھَوَتُ۔ | 2 |
εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ὅταν προσεύχησθε, λέγετε Πάτερ, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθάτω ἡ βασιλεία σου·
| پْرَتْیَہَمْ اَسْماکَں پْرَیوجَنِییَں بھوجْیَں دیہِ۔ | 3 |
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ’ ἡμέραν·
| یَتھا وَیَں سَرْوّانْ اَپَرادھِنَح کْشَمامَہے تَتھا تْوَمَپِ پاپانْیَسْماکَں کْشَمَسْوَ۔ اَسْمانْ پَرِیکْشاں مانَیَ کِنْتُ پاپاتْمَنو رَکْشَ۔ | 4 |
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίομεν παντὶ ὀφείλοντι ἡμῖν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν.
| پَشْچاتْ سوپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ یَدِ یُشْماکَں کَسْیَچِدْ بَنْدھُسْتِشْٹھَتِ نِشِیتھے چَ تَسْیَ سَمِیپَں سَ گَتْوا وَدَتِ، | 5 |
Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Τίς ἐξ ὑμῶν ἕξει φίλον, καὶ πορεύσεται πρὸς αὐτὸν μεσονυκτίου καὶ εἴπῃ αὐτῷ Φίλε, χρῆσόν μοι τρεῖς ἄρτους,
| ہے بَنْدھو پَتھِکَ ایکو بَنْدھُ رْمَمَ نِویشَنَمْ آیاتَح کِنْتُ تَسْیاتِتھْیَں کَرْتُّں مَمانْتِکے کِمَپِ ناسْتِ، اَتَایوَ پُوپَتْرَیَں مَہْیَمْ رِنَں دیہِ؛ | 6 |
ἐπειδὴ φίλος μου παρεγένετο ἐξ ὁδοῦ πρός με καὶ οὐκ ἔχω ὃ παραθήσω αὐτῷ·
| تَدا سَ یَدِ گرِہَمَدھْیاتْ پْرَتِوَدَتِ ماں ما کْلِشانَ، اِدانِیں دْوارَں رُدّھَں شَیَنے مَیا سَہَ بالَکاشْچَ تِشْٹھَنْتِ تُبھْیَں داتُمْ اُتّھاتُں نَ شَکْنومِ، | 7 |
κἀκεῖνος ἔσωθεν ἀποκριθεὶς εἴπῃ Μή μοι κόπους πάρεχε· ἤδη ἡ θύρα κέκλεισται, καὶ τὰ παιδία μου μετ’ ἐμοῦ εἰς τὴν κοίτην εἰσίν· οὐ δύναμαι ἀναστὰς δοῦναί σοι.
| تَرْہِ یُشْمانَہَں وَدامِ، سَ یَدِ مِتْرَتَیا تَسْمَے کِمَپِ داتُں نوتِّشْٹھَتِ تَتھاپِ وارَں وارَں پْرارْتھَناتَ اُتّھاپِتَح سَنْ یَسْمِنْ تَسْیَ پْرَیوجَنَں تَدیوَ داسْیَتِ۔ | 8 |
λέγω ὑμῖν, εἰ καὶ οὐ δώσει αὐτῷ ἀναστὰς διὰ τὸ εἶναι φίλον αὐτοῦ, διά γε τὴν ἀναιδίαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρῄζει.
| اَتَح کارَناتْ کَتھَیامِ، یاچَدھْوَں تَتو یُشْمَبھْیَں داسْیَتے، مرِگَیَدھْوَں تَتَ اُدّیشَں پْراپْسْیَتھَ، دْوارَمْ آہَتَ تَتو یُشْمَبھْیَں دْوارَں موکْشْیَتے۔ | 9 |
Κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν·
| یو یاچَتے سَ پْراپْنوتِ، یو مرِگَیَتے سَ ایوودّیشَں پْراپْنوتِ، یو دْوارَمْ آہَنْتِ تَدَرْتھَں دْوارَں موچْیَتے۔ | 10 |
πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει, καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει, καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.
| پُتْرینَ پُوپے یاچِتے تَسْمَے پاشانَں دَداتِ وا مَتْسْیے یاچِتے تَسْمَے سَرْپَں دَداتِ | 11 |
τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν αὐτῷ ἐπιδώσει;
| وا اَنْڈے یاچِتے تَسْمَے ورِشْچِکَں دَداتِ یُشْماکَں مَدھْیے کَ ایتادرِشَح پِتاسْتے؟ | 12 |
ἢ καὶ αἰτήσει ᾠόν, ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον;
| تَسْمادیوَ یُویَمَبھَدْرا اَپِ یَدِ سْوَسْوَبالَکیبھْیَ اُتَّمانِ دْرَوْیانِ داتُں جانِیتھَ تَرْہْیَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا نِجَیاچَکیبھْیَح کِں پَوِتْرَمْ آتْمانَں نَ داسْیَتِ؟ | 13 |
εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὑπάρχοντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει Πνεῦμα Ἅγιον τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.
| اَنَنْتَرَں یِیشُنا کَسْماچِّدْ ایکَسْمِنْ مُوکَبھُوتے تْیاجِتے سَتِ سَ بھُوتَتْیَکْتو مانُشو واکْیَں وَکْتُمْ آریبھے؛ تَتو لوکاح سَکَلا آشْچَرْیَّں مینِرے۔ | 14 |
Καὶ ἦν ἐκβάλλων δαιμόνιον, καὶ αὐτὸ ἦν κωφόν· ἐγένετο δὲ τοῦ δαιμονίου ἐξελθόντος ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι·
| کِنْتُ تیشاں کیچِدُوچُ رْجَنویَں بالَسِبُوبا اَرْتھادْ بھُوتَراجینَ بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔ | 15 |
τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπαν Ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια·
| تَں پَرِیکْشِتُں کیچِدْ آکاشِییَمْ ایکَں چِہْنَں دَرْشَیِتُں تَں پْرارْتھَیانْچَکْرِرے۔ | 16 |
ἕτεροι δὲ πειράζοντες σημεῖον ἐξ οὐρανοῦ ἐζήτουν παρ’ αὐτοῦ.
| تَدا سَ تیشاں مَنَحکَلْپَناں جْناتْوا کَتھَیاماسَ، کَسْیَچِدْ راجْیَسْیَ لوکا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تَدْ راجْیَمْ نَشْیَتِ؛ کیچِدْ گرِہَسْتھا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تیپِ نَشْیَنْتِ۔ | 17 |
αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ διανοήματα εἶπεν αὐτοῖς Πᾶσα βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα ἐρημοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον πίπτει.
| تَتھَیوَ شَیتانَپِ سْوَلوکانْ یَدِ وِرُنَدّھِ تَدا تَسْیَ راجْیَں کَتھَں سْتھاسْیَتِ؟ بالَسِبُوباہَں بھُوتانْ تْیاجَیامِ یُویَمِتِ وَدَتھَ۔ | 18 |
εἰ δὲ καὶ ὁ Σατανᾶς ἐφ’ ἑαυτὸν διεμερίσθη, πῶς σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ; ὅτι λέγετε ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλειν με τὰ δαιμόνια.
| یَدْیَہَں بالَسِبُوبا بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں سَنْتاناح کینَ تْیاجَیَنْتِ؟ تَسْماتْ تَایوَ کَتھایا ایتَسْیا وِچارَیِتارو بھَوِشْیَنْتِ۔ | 19 |
εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ ὑμῶν κριταὶ ἔσονται.
| کِنْتُ یَدْیَہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پَراکْرَمینَ بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں نِکَٹَمْ اِیشْوَرَسْیَ راجْیَمَوَشْیَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔ | 20 |
εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
| بَلَوانْ پُمانْ سُسَجَّمانو یَتِکالَں نِجاٹّالِکاں رَکْشَتِ تَتِکالَں تَسْیَ دْرَوْیَں نِرُپَدْرَوَں تِشْٹھَتِ۔ | 21 |
ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶν τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ·
| کِنْتُ تَسْمادْ اَدھِکَبَلَح کَشْچِداگَتْیَ یَدِ تَں جَیَتِ تَرْہِ ییشُ شَسْتْراسْتْریشُ تَسْیَ وِشْواسَ آسِیتْ تانِ سَرْوّانِ ہرِتْوا تَسْیَ دْرَوْیانِ گرِہْلاتِ۔ | 22 |
ἐπὰν δὲ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει ἐφ’ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν.
| اَتَح کارَنادْ یو مَمَ سَپَکْشو نَ سَ وِپَکْشَح، یو مَیا سَہَ نَ سَںگرِہْلاتِ سَ وِکِرَتِ۔ | 23 |
Ὁ μὴ ὢν μετ’ ἐμοῦ κατ’ ἐμοῦ ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ’ ἐμοῦ σκορπίζει.
| اَپَرَنْچَ اَمیدھْیَبھُوتو مانُشَسْیانْتَرْنِرْگَتْیَ شُشْکَسْتھانے بھْرانْتْوا وِشْرامَں مرِگَیَتے کِنْتُ نَ پْراپْیَ وَدَتِ مَمَ یَسْمادْ گرِہادْ آگَتوہَں پُنَسْتَدْ گرِہَں پَراورِتْیَ یامِ۔ | 24 |
Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ μὴ εὑρίσκον λέγει Ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθεν ἐξῆλθον·
| تَتو گَتْوا تَدْ گرِہَں مارْجِتَں شوبھِتَنْچَ درِشْٹْوا | 25 |
καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον.
| تَتْکْشَنَمْ اَپَگَتْیَ سْوَسْمادَپِ دُرْمَّتِینْ اَپَرانْ سَپْتَبھُوتانْ سَہانَیَتِ تے چَ تَدْگرِہَں پَوِشْیَ نِوَسَنْتِ۔ تَسْماتْ تَسْیَ مَنُشْیَسْیَ پْرَتھَمَدَشاتَح شیشَدَشا دُحکھَتَرا بھَوَتِ۔ | 26 |
τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ ἑπτά, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων.
| اَسْیاح کَتھایاح کَتھَنَکالے جَنَتامَدھْیَسْتھا کاچِنّارِی تَمُچَّیحسْوَرَں پْروواچَ، یا یوشِتْ تْواں گَرْبّھےدھارَیَتْ سْتَنْیَمَپایَیَچَّ سَیوَ دھَنْیا۔ | 27 |
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις φωνὴν γυνὴ ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας.
| کِنْتُ سوکَتھَیَتْ یے پَرَمیشْوَرَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا تَدَنُرُوپَمْ آچَرَنْتِ تَایوَ دھَنْیاح۔ | 28 |
αὐτὸς δὲ εἶπεν Μενοῦν μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες.
| تَتَح پَرَں تَسْیانْتِکے بَہُلوکاناں سَماگَمے جاتے سَ وَکْتُماریبھے، آدھُنِکا دُشْٹَلوکاشْچِہْنَں دْرَشْٹُمِچّھَنْتِ کِنْتُ یُونَسْبھَوِشْیَدْوادِنَشْچِہْنَں وِنانْیَتْ کِنْچِچِّہْنَں تانْ نَ دَرْشَیِشْیَتے۔ | 29 |
Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζομένων ἤρξατο λέγειν Ἡ γενεὰ αὕτη γενεὰ πονηρά ἐστιν· σημεῖον ζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ.
| یُونَسْ تُ یَتھا نِینِوِییَلوکاناں سَمِیپے چِہْنَرُوپوبھَوَتْ تَتھا وِدْیَمانَلوکانامْ ایشاں سَمِیپے مَنُشْیَپُتْروپِ چِہْنَرُوپو بھَوِشْیَتِ۔ | 30 |
καθὼς γὰρ ἐγένετο Ἰωνᾶς τοῖς Νινευείταις σημεῖον, οὕτως ἔσται καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τῇ γενεᾷ ταύτῃ.
| وِچارَسَمَیے اِدانِینْتَنَلوکاناں پْراتِکُولْیینَ دَکْشِنَدیشِییا راجْنِی پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَتِ، یَتَح سا راجْنِی سُلیمانَ اُپَدیشَکَتھاں شْروتُں پرِتھِوْیاح سِیماتَ آگَچّھَتْ کِنْتُ پَشْیَتَ سُلیمانوپِ گُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔ | 31 |
βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτούς· ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶνος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶνος ὧδε.
| اَپَرَنْچَ وِچارَسَمَیے نِینِوِییَلوکا اَپِ وَرْتَّمانَکالِکاناں لوکاناں وَیپَرِیتْیینَ پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَنْتِ، یَتو ہیتوسْتے یُونَسو واکْیاتْ چِتّانِ پَرِوَرْتَّیاماسُح کِنْتُ پَشْیَتَ یُونَسوتِگُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔ | 32 |
ἄνδρες Νινευεῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν· ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε.
| پْرَدِیپَں پْرَجْوالْیَ دْرونَسْیادھَح کُتْراپِ گُپْتَسْتھانے وا کوپِ نَ سْتھاپَیَتِ کِنْتُ گرِہَپْرَویشِبھْیو دِیپْتِں داتَں دِیپادھاروپَرْیّیوَ سْتھاپَیَتِ۔ | 33 |
Οὐδεὶς λύχνον ἅψας εἰς κρύπτην τίθησιν οὐδὲ ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι τὸ φέγγος βλέπωσιν.
| دیہَسْیَ پْرَدِیپَشْچَکْشُسْتَسْمادیوَ چَکْشُ رْیَدِ پْرَسَنَّں بھَوَتِ تَرْہِ تَوَ سَرْوَّشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ کِنْتُ چَکْشُ رْیَدِ مَلِیمَسَں تِشْٹھَتِ تَرْہِ سَرْوَّشَرِیرَں سانْدھَکارَں سْتھاسْیَتِ۔ | 34 |
ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός σου. ὅταν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν.
| اَسْماتْ کارَناتْ تَوانْتَحسْتھَں جْیوتِ رْیَتھانْدھَکارَمَیَں نَ بھَوَتِ تَدَرْتھے ساوَدھانو بھَوَ۔ | 35 |
σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν.
| یَتَح شَرِیرَسْیَ کُتْراپْیَںشے سانْدھَکارے نَ جاتے سَرْوَّں یَدِ دِیپْتِمَتْ تِشْٹھَتِ تَرْہِ تُبھْیَں دِیپْتِدایِپْروجّوَلَنْ پْرَدِیپَ اِوَ تَوَ سَوَرْوَشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ۔ | 36 |
εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν, μὴ ἔχον μέρος τι σκοτεινόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε.
| ایتَتْکَتھایاح کَتھَنَکالے پھِرُشْییکو بھیجَنایَ تَں نِمَنْتْرَیاماسَ، تَتَح سَ گَتْوا بھوکْتُمْ اُپَوِویشَ۔ | 37 |
Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι ἐρωτᾷ αὐτὸν Φαρισαῖος ὅπως ἀριστήσῃ παρ’ αὐτῷ· εἰσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν.
| کِنْتُ بھوجَناتْ پُورْوَّں نامانْکْشِیتْ ایتَدْ درِشْٹْوا سَ پھِرُشْیاشْچَرْیَّں مینے۔ | 38 |
ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου.
| تَدا پْرَبھُسْتَں پْروواچَ یُویَں پھِرُوشِلوکاح پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچَ بَہِح پَرِشْکُرُتھَ کِنْتُ یُشْماکَمَنْتَ رْدَوراتْمْیَے رْدُشْکْرِیابھِشْچَ پَرِپُورْنَں تِشْٹھَتِ۔ | 39 |
εἶπεν δὲ ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν Νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας.
| ہے سَرْوّے نِرْبودھا یو بَہِح سَسَرْجَ سَ ایوَ کِمَنْتَ رْنَ سَسَرْجَ؟ | 40 |
ἄφρονες, οὐχ ὁ ποιήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησεν;
| تَتَ ایوَ یُشْمابھِرَنْتَحکَرَنَں (اِیشْوَرایَ) نِویدْیَتاں تَسْمِنْ کرِتے یُشْماکَں سَرْوّانِ شُچِتاں یاسْیَنْتِ۔ | 41 |
πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην, καὶ ἰδοὺ πάντα καθαρὰ ὑμῖν ἐστιν.
| کِنْتُ ہَنْتَ پھِرُوشِگَنا یُویَں نْیایَمْ اِیشْوَرے پْریمَ چَ پَرِتْیَجْیَ پودِنایا اَرُدادِیناں سَرْوّیشاں شاکانانْچَ دَشَماںشانْ دَتّھَ کِنْتُ پْرَتھَمَں پالَیِتْوا شیشَسْیالَنْگھَنَں یُشْماکَمْ اُچِتَماسِیتْ۔ | 42 |
ἀλλὰ οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ παρεῖναι.
| ہا ہا پھِرُوشِنو یُویَں بھَجَنَگیہے پْروچّاسَنے آپَنیشُ چَ نَمَسْکاریشُ پْرِییَدھْوے۔ | 43 |
οὐαὶ ὑμῖν τοῖς Φαρισαίοις, ὅτι ἀγαπᾶτε τὴν πρωτοκαθεδρίαν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς.
| وَتَ کَپَٹِنودھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ لوکایَتْ شْمَشانَمْ اَنُپَلَبھْیَ تَدُپَرِ گَچّھَنْتِ یُویَمْ تادرِگَپْرَکاشِتَشْمَشانَوادْ بھَوَتھَ۔ | 44 |
οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ μνημεῖα τὰ ἄδηλα, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ περιπατοῦντες ἐπάνω οὐκ οἴδασιν.
| تَدانِیں وْیَوَسْتھاپَکانامْ ایکا یِیشُمَوَدَتْ، ہے اُپَدیشَکَ واکْیینیدرِشیناسْماسْوَپِ دوشَمْ آروپَیَسِ۔ | 45 |
Ἀποκριθεὶς δέ τις τῶν νομικῶν λέγει αὐτῷ Διδάσκαλε, ταῦτα λέγων καὶ ἡμᾶς ὑβρίζεις.
| تَتَح سَ اُواچَ، ہا ہا وْیَوَسْتھاپَکا یُویَمْ مانُشانامْ اُپَرِ دُحسَہْیانْ بھارانْ نْیَسْیَتھَ کِنْتُ سْوَیَمْ ایکانْگُلْیاپِ تانْ بھارانْ نَ سْپرِشَتھَ۔ | 46 |
ὁ δὲ εἶπεν Καὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς οὐαί, ὅτι φορτίζετε τοὺς ἀνθρώπους φορτία δυσβάστακτα, καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσψαύετε τοῖς φορτίοις.
| ہَنْتَ یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشا یانْ بھَوِشْیَدْوادِنووَدھِشُسْتیشاں شْمَشانانِ یُویَں نِرْمّاتھَ۔ | 47 |
οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι οἰκοδομεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν, οἱ δὲ πατέρες ὑμῶν ἀπέκτειναν αὐτούς.
| تینَیوَ یُویَں سْوَپُورْوَّپُرُشاناں کَرْمّانِ سَںمَنْیَدھْوے تَدیوَ سَپْرَمانَں کُرُتھَ چَ، یَتَسْتے تانَوَدھِشُح یُویَں تیشاں شْمَشانانِ نِرْمّاتھَ۔ | 48 |
ἄρα μάρτυρές ἐστε καὶ συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέκτειναν αὐτοὺς, ὑμεῖς δὲ οἰκοδομεῖτε.
| اَتَایوَ اِیشْوَرَسْیَ شاسْتْرے پْروکْتَمَسْتِ تیشامَنْتِکے بھَوِشْیَدْوادِنَح پْریرِتاںشْچَ پْریشَیِشْیامِ تَتَسْتے تیشاں کاںشْچَنَ ہَنِشْیَنْتِ کاںشْچَنَ تاڈَشْشْیِنْتِ۔ | 49 |
διὰ τοῦτο καὶ ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶπεν Ἀποστελῶ εἰς αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσιν καὶ διώξουσιν,
| ایتَسْماتْ کارَناتْ ہابِلَح شونِتَپاتَمارَبھْیَ مَنْدِرَیَجْنَویدْیو رْمَدھْیے ہَتَسْیَ سِکھَرِیَسْیَ رَکْتَپاتَپَرْیَّنْتَں | 50 |
ἵνα ἐκζητηθῇ τὸ αἷμα πάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκκεχυμένον ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης,
| جَگَتَح سرِشْٹِمارَبھْیَ پرِتھِوْیاں بھَوِشْیَدْوادِناں یَتِرَکْتَپاتا جاتاسْتَتِینامْ اَپَرادھَدَنْڈا ایشاں وَرْتَّمانَلوکاناں بھَوِشْیَنْتِ، یُشْمانَہَں نِشْچِتَں وَدامِ سَرْوّے دَنْڈا وَںشَسْیاسْیَ بھَوِشْیَنْتِ۔ | 51 |
ἀπὸ αἵματος Ἄβελ ἕως αἵματος Ζαχαρίου τοῦ ἀπολομένου μεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου· ναί, λέγω ὑμῖν, ἐκζητηθήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
| ہا ہا وْیَوَسْتھَپَکا یُویَں جْنانَسْیَ کُنْچِکاں ہرِتْوا سْوَیَں نَ پْرَوِشْٹا یے پْرَویشْٹُنْچَ پْرَیاسِنَسْتانَپِ پْرَویشْٹُں وارِتَوَنْتَح۔ | 52 |
οὐαὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς, ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς γνώσεως· αὐτοὶ οὐκ εἰσήλθατε καὶ τοὺς εἰσερχομένους ἐκωλύσατε.
| اِتّھَں کَتھاکَتھَنادْ اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ سَتَرْکاح | 53 |
Κἀκεῖθεν ἐξελθόντος αὐτοῦ ἤρξαντο οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι δεινῶς ἐνέχειν καὶ ἀποστοματίζειν αὐτὸν περὶ πλειόνων,
| سَنْتَسْتَمَپَوَدِتُں تَسْیَ کَتھایا دوشَں دھَرْتَّمِچّھَنْتو ناناکھْیانَکَتھَنایَ تَں پْرَوَرْتَّیِتُں کوپَیِتُنْچَ پْراریبھِرے۔ | 54 |
ἐνεδρεύοντες αὐτὸν θηρεῦσαί τι ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
