< یوہَنَح 7 >

تَتَح پَرَں یِہُودِییَلوکاسْتَں ہَنْتُں سَمَیہَنْتَ تَسْمادْ یِیشُ رْیِہُوداپْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں نیچّھَنْ گالِیلْ پْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں پْرارَبھَتَ۔ 1
Դրանից յետոյ Յիսուս շրջում էր Գալիլիայում, քանի որ չէր կամենում Հրէաստանում շրջել, որովհետեւ հրեայ առաջնորդները ուզում էին սպանել նրան:
کِنْتُ تَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاناں دُوشْیَواسَناموتْسَوَ اُپَسْتھِتی 2
Հրեաների Տաղաւարահարաց տօնը մօտ էր:
تَسْیَ بھْراتَرَسْتَمْ اَوَدَنْ یانِ کَرْمّانِ تْوَیا کْرِیَنْتے تانِ یَتھا تَوَ شِشْیاح پَشْیَنْتِ تَدَرْتھَں تْوَمِتَح سْتھانادْ یِہُودِییَدیشَں وْرَجَ۔ 3
Եւ նրա եղբայրներն ասացին նրան. «Այստեղից անցիր գնա՛ Հրէաստան, որպէսզի քո աշակերտներն էլ տեսնեն այն գործերը, որ դու անում ես.
یَح کَشْچِتْ سْوَیَں پْرَچِکاشِشَتِ سَ کَداپِ گُپْتَں کَرْمَّ نَ کَروتِ یَدِیدرِشَں کَرْمَّ کَروشِ تَرْہِ جَگَتِ نِجَں پَرِچایَیَ۔ 4
որովհետեւ չկայ մէկը, որ թաքուն գործի եւ դեռ ուզենայ իրեն համարձակ ներկայացնել. եթէ այդ գործերն անում ես, ուրեմն յայտնի՛ր քեզ աշխարհին».
یَتَسْتَسْیَ بھْراتَروپِ تَں نَ وِشْوَسَنْتِ۔ 5
քանի որ եղբայրներն իսկ դեռեւս չէին հաւատացել նրան:
تَدا یِیشُسْتانْ اَووچَتْ مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نوپَتِشْٹھَتِ کِنْتُ یُشْماکَں سَمَیَح سَتَتَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔ 6
Յիսուս նրանց ասաց. «Իմ ժամանակը դեռ չի հասել, բայց ձեր ժամանակը միշտ պատրաստ է:
جَگَتو لوکا یُشْمانْ رِتِییِتُں نَ شَکْرُوَنْتِ کِنْتُ مامیوَ رِتِییَنْتے یَتَسْتیشاں کَرْمانِ دُشْٹانِ تَتْرَ ساکْشْیَمِدَمْ اَہَں دَدامِ۔ 7
Աշխարհը չի կարող ձեզ ատել, բայց ինձ ատում է, որովհետեւ ես վկայում եմ աշխարհի մասին, թէ մարդկանց գործերը չար են:
اَتَایوَ یُویَمْ اُتْسَوےسْمِنْ یاتَ ناہَمْ اِدانِیمْ اَسْمِنُّتْسَوے یامِ یَتو مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نَ سَمْپُورْنَح۔ 8
Դուք գնացէ՛ք այդ տօնին, ես այդ տօնին չեմ գնում, որովհետեւ իմ ժամանակը դեռ չի լրացել»:
اِتِ واکْیَمْ اُکْتّوا سَ گالِیلِ سْتھِتَوانْ 9
Երբ այս ասաց, ինքը մնաց այնտեղ, Գալիլիայում:
کِنْتُ تَسْیَ بھْراترِشُ تَتْرَ پْرَسْتھِتیشُ سَتْسُ سوپْرَکَٹَ اُتْسَوَمْ اَگَچّھَتْ۔ 10
Երբ նրա եղբայրները գնացին, ապա ինքն էլ գնաց տօնին, բայց ոչ յայտնապէս, այլ՝ թաքուն:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَمْ اُپَسْتھِتا یِہُودِییاسْتَں مرِگَیِتْواپرِچّھَنْ سَ کُتْرَ؟ 11
Իսկ հրեաները նրան փնտռում էին այդ տօնի ժամանակ եւ ասում էին՝ ո՞ւր է նա:
تَتو لوکاناں مَدھْیے تَسْمِنْ ناناوِدھا وِوادا بھَوِتُمْ آرَبْدھَوَنْتَح۔ کیچِدْ اَووچَنْ سَ اُتَّمَح پُرُشَح کیچِدْ اَووچَنْ نَ تَتھا وَرَں لوکاناں بھْرَمَں جَنَیَتِ۔ 12
Եւ ժողովրդի բազմութեան մէջ նրա մասին քրթմնջիւն կար. ոմանք ասում էին՝ լաւն է, ուրիշներ ասում էին՝ չէ, ընդհակառակը, ժողովրդին մոլորեցնում է:
کِنْتُ یِہُودِییاناں بھَیاتْ کوپِ تَسْیَ پَکْشے سْپَشْٹَں ناکَتھَیَتْ۔ 13
Եւ հրեայ առաջնորդների վախի պատճառով ոչ ոք նրա մասին համարձակ չէր խօսում:
تَتَح پَرَمْ اُتْسَوَسْیَ مَدھْیَسَمَیے یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا سَمُپَدِشَتِ سْمَ۔ 14
Տօնակատարութեան կէսին Յիսուս տաճար ելաւ եւ ուսուցանում էր:
تَتو یِہُودِییا لوکا آشْچَرْیَّں جْناتْواکَتھَیَنْ ایشا مانُشو نادھِیتْیا کَتھَمْ ایتادرِشو وِدْوانَبھُوتْ؟ 15
Հրեաները զարմանում էին ու ասում. «Սա ինչպէ՞ս գիտէ Գրուածքները, քանի որ բնաւ չի սովորել»:
تَدا یِیشُح پْرَتْیَووچَدْ اُپَدیشویَں نَ مَمَ کِنْتُ یو ماں پْریشِتَوانْ تَسْیَ۔ 16
Յիսուս նրանց պատասխան տուեց ու ասաց. «Իմ ուսուցումն իմը չէ, այլ՝ նրանը, ով ինձ ուղարկեց:
یو جَنو نِدیشَں تَسْیَ گْرَہِیشْیَتِ مَموپَدیشو مَتّو بھَوَتِ کِمْ اِیشْوَرادْ بھَوَتِ سَ گَنَسْتَجّناتُں شَکْشْیَتِ۔ 17
Եթէ մէկը ուզում է նրա կամքը կատարել, կ՚իմանայ այս ուսուցման մասին, թէ Աստծո՞ւց է արդեօք, թէ՞ ես ինքս ինձնից եմ խօսում:
یو جَنَح سْوَتَح کَتھَیَتِ سَ سْوِییَں گَورَوَمْ اِیہَتے کِنْتُ یَح پْریرَیِتُ رْگَورَوَمْ اِیہَتے سَ سَتْیَوادِی تَسْمِنْ کوپْیَدھَرْمّو ناسْتِ۔ 18
Ով ինքն իրենից է խօսում, իր համար է փառք փնտռում, իսկ ով փնտռում է նրա՛ փառքը, ով իրեն ուղարկել է, նա ճշմարիտ է, եւ նրա մէջ սուտ բան չկայ:
مُوسا یُشْمَبھْیَں وْیَوَسْتھاگْرَنْتھَں کِں نادَداتْ؟ کِنْتُ یُشْماکَں کوپِ تاں وْیَوَسْتھاں نَ سَماچَرَتِ۔ ماں ہَنْتُں کُتو یَتَدھْوے؟ 19
Օրէնքը ձեզ Մովսէսը չտուե՞ց, բայց ձեզնից ոչ ոք Օրէնքը չի կատարում:
تَدا لوکا اَوَدَنْ تْوَں بھُوتَگْرَسْتَسْتْواں ہَنْتُں کو یَتَتے؟ 20
Ինչո՞ւ էք ուզում ինձ սպանել»: Ժողովուրդը պատասխան տուեց ու ասաց. «Քո մէջ դեւ կայ, ո՞վ է ուզում քեզ սպանել»:
تَتو یِیشُرَووچَدْ ایکَں کَرْمَّ مَیاکارِ تَسْمادْ یُویَں سَرْوَّ مَہاشْچَرْیَّں مَنْیَدھْوے۔ 21
Յիսուս պատասխան տուեց նրանց ու ասաց. «Մի գործ արեցի, եւ ամէնքդ զարմացել էք:
مُوسا یُشْمَبھْیَں تْوَکْچھیدَوِدھِں پْرَدَدَو سَ مُوساتو نَ جاتَح کِنْتُ پِترِپُرُشیبھْیو جاتَح تینَ وِشْرامَوارےپِ مانُشاناں تْوَکْچھیدَں کُرُتھَ۔ 22
Մովսէսը դրա համար ձեզ տուեց թլփատութիւնը (թէեւ այդ ոչ թէ Մովսէսից էր, այլ՝ հայրերից):
اَتَایوَ وِشْرامَوارے مَنُشْیاناں تْوَکْچھیدے کرِتے یَدِ مُوساوْیَوَسْتھامَنْگَنَں نَ بھَوَتِ تَرْہِ مَیا وِشْرامَوارے مانُشَح سَمْپُورْنَرُوپینَ سْوَسْتھوکارِ تَتْکارَنادْ یُویَں کِں مَہْیَں کُپْیَتھَ؟ 23
Եւ շաբաթ օրով մարդ էք թլփատում: Իսկ արդ, եթէ մարդը շաբաթ օրով թլփատւում է, որպէսզի Մովսէսի Օրէնքը չխախտուի, իմ վրա՞յ էք բարկացած, որ շաբաթ օրով մի ամբողջ մարդ բժշկեցի:
سَپَکْشَپاتَں وِچارَمَکرِتْوا نْیایَّں وِچارَں کُرُتَ۔ 24
Աչքներիդ երեւացածի պէս մի՛ դատէք, այլ ուղի՛ղ դատաստան արէք»:
تَدا یِرُوشالَمْ نِواسِنَح کَتِپَیَجَنا اَکَتھَیَنْ اِمے یَں ہَنْتُں چیشْٹَنْتے سَ ایوایَں کِں نَ؟ 25
Երուսաղէմացիներից ոմանք ասում էին. «Սա չէ՞ նա, որին ուզում էին սպանել:
کِنْتُ پَشْیَتَ نِرْبھَیَح سَنْ کَتھاں کَتھَیَتِ تَتھاپِ کِمَپِ اَ وَدَنْتْییتے اَیَمیوابھِشِکْتّو بھَوَتِیتِ نِشْچِتَں کِمَدھِپَتَیو جانَنْتِ؟ 26
Իսկ ահաւասիկ բացայայտօրէն խօսում է, եւ դրան բան չեն ասում. գուցէ արդարեւ իշխանաւորներն էլ ճանաչեցին, թէ սա՛ է Քրիստոսը:
مَنُجویَں کَسْماداگَمَدْ اِتِ وَیَں جانومَح کِنْتْوَبھِشِکْتَّ آگَتے سَ کَسْماداگَتَوانْ اِتِ کوپِ جْناتُں نَ شَکْشْیَتِ۔ 27
Բայց մենք սրան գիտենք, թէ որտեղից է. իսկ Քրիստոս երբ որ գայ, ոչ ոք չի գիտենայ, թէ որտեղից է»:
تَدا یِیشُ رْمَدھْییمَنْدِرَمْ اُپَدِشَنْ اُچَّیحکارَمْ اُکْتَّوانْ یُویَں کِں ماں جانِیتھَ؟ کَسْماچّاگَتوسْمِ تَدَپِ کِں جانِیتھَ؟ ناہَں سْوَتَ آگَتوسْمِ کِنْتُ یَح سَتْیَوادِی سَایوَ ماں پْریشِتَوانْ یُویَں تَں نَ جانِیتھَ۔ 28
Յիսուս աղաղակեց տաճարի մէջ, ուսուցանում էր եւ ասում. «Ե՛ւ ինձ գիտէք, ե՛ւ գիտէք որտեղից եմ. ինքս ինձ չեմ եկել, այլ ճշմարիտ է նա, ով ինձ ուղարկեց. նա, որին դուք չգիտէք:
تَمَہَں جانے تیناہَں پْریرِتَ اَگَتوسْمِ۔ 29
Ես գիտեմ նրան, որովհետեւ նրանից իսկ եմ, եւ նա՛ ուղարկեց ինձ»:
تَسْمادْ یِہُودِییاسْتَں دھَرْتُّمْ اُدْیَتاسْتَتھاپِ کوپِ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَں نارْپَیَدْ یَتو ہیتوسْتَدا تَسْیَ سَمَیو نوپَتِشْٹھَتِ۔ 30
Ուզում էին նրան բռնել, բայց ոչ ոք նրա վրայ ձեռք չդրեց, որովհետեւ նրա ժամանակը դեռ չէր հասել:
کِنْتُ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وِشْوَسْیَ کَتھِتَوانْتوبھِشِکْتَّپُرُشَ آگَتْیَ مانُشَسْیاسْیَ کْرِیابھْیَح کِمْ اَدھِکا آشْچَرْیّاح کْرِیاح کَرِشْیَتِ؟ 31
Սակայն բազմութեան միջից շատերը հաւատացին նրան եւ ասում էին. «Երբ Քրիստոսը գայ, միթէ աւելի՞ նշաններ պիտի անի, քան սա է անում»:
تَتَح پَرَں لوکاسْتَسْمِنْ اِتّھَں وِوَدَنْتے پھِرُوشِنَح پْرَدھانَیاجَکانْچیتِ شْرُتَوَنْتَسْتَں دھرِتْوا نیتُں پَداتِگَنَں پْریشَیاماسُح۔ 32
Եւ փարիսեցիները նրա մասին ժողովրդի մէջ եղած քրթմնջիւնները լսեցին. եւ քահանայապետներն ու փարիսեցիները սպասաւորներ ուղարկեցին, որպէսզի բռնեն նրան:
تَتو یِیشُرَوَدَدْ اَہَمْ اَلْپَدِنانِ یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھِتْوا مَتْپْریرَیِتُح سَمِیپَں یاسْیامِ۔ 33
Յիսուս ասաց. «Մի փոքր ժամանակ էլ ձեզ հետ եմ եւ ապա գնում եմ նրա մօտ, ով ինձ ուղարկեց:
ماں مرِگَیِشْیَدھْوے کِنْتُودّیشَں نَ لَپْسْیَدھْوے رَتْرَ سْتھاسْیامِ تَتْرَ یُویَں گَنْتُں نَ شَکْشْیَتھَ۔ 34
Ինձ կը փնտռէք եւ չէք գտնի, եւ ուր ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ»:
تَدا یِہُودِییاح پَرَسْپَرَں وَکْتُّماریبھِرے اَسْیودّیشَں نَ پْراپْسْیامَ ایتادرِشَں کِں سْتھانَں یاسْیَتِ؟ بھِنَّدیشے وِکِیرْناناں یِہُودِییاناں سَنِّدھِمْ ایشَ گَتْوا تانْ اُپَدیکْشْیَتِ کِں؟ 35
Հրեայ առաջնորդներն իրար ասում էին. «Իսկ դա ո՞ւր պիտի գնայ, որ մենք դրան չգտնենք. միթէ հեթանոսների մէջ ցրուած հրեաների՞ մօտ պիտի գնայ եւ հեթանոսների՞ն պիտի ուսուցանի:
نو چیتْ ماں گَویشَیِشْیَتھَ کِنْتُودّیشَں نَ پْراپْسْیَتھَ ایشَ کودرِشَں واکْیَمِدَں وَدَتِ؟ 36
Ի՞նչ է այն խօսքը, որ նա ասաց՝ կը փնտռէք ինձ եւ չէք գտնի, եւ ուր ես եմ գնում, դուք չէք կարող գալ»:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَسْیَ چَرَمےہَنِ اَرْتھاتْ پْرَدھانَدِنے یِیشُرُتِّشْٹھَنْ اُچَّیحکارَمْ آہْوَیَنْ اُدِتَوانْ یَدِ کَشْچِتْ ترِشارْتّو بھَوَتِ تَرْہِ مَمانْتِکَمْ آگَتْیَ پِوَتُ۔ 37
Մեծ տօնի վերջին օրը Յիսուս կանգնած էր եւ աղաղակում էր՝ ասելով. «Եթէ մէկը ծարաւ է, թող ինձ մօտ գայ եւ խմի:
یَح کَشْچِنْمَیِ وِشْوَسِتِ دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیَ وَچَنانُسارینَ تَسْیابھْیَنْتَرَتومرِتَتویَسْیَ سْروتاںسِ نِرْگَمِشْیَنْتِ۔ 38
Ով ինձ հաւատում է, - ինչպէս Գիրքն է ասում, - նրա ներսից կենդանի ջրերի գետեր պիտի բխեն»:
یے تَسْمِنْ وِشْوَسَنْتِ تَ آتْمانَں پْراپْسْیَنْتِیتْیَرْتھے سَ اِدَں واکْیَں وْیاہرِتَوانْ ایتَتْکالَں یاوَدْ یِیشُ رْوِبھَوَں نَ پْراپْتَسْتَسْماتْ پَوِتْرَ آتْما نادِییَتَ۔ 39
Նա այս ասում էր Հոգու մասին, որին ընդունելու էին իրեն հաւատացողները. քանի որ Հոգին դեռեւս չկար, որովհետեւ Յիսուս դեռ փառաւորուած չէր:
ایتاں وانِیں شْرُتْوا بَہَوو لوکا اَوَدَنْ اَیَمیوَ نِشْچِتَں سَ بھَوِشْیَدْوادِی۔ 40
Ժողովրդից ոմանք, երբ լսում էին այս խօսքերը, ասում էին՝ սա՛ է ճշմարիտ մարգարէն.
کیچِدْ اَکَتھَیَنْ ایشَایوَ سوبھِشِکْتَّح کِنْتُ کیچِدْ اَوَدَنْ سوبھِشِکْتَّح کِں گالِیلْ پْرَدیشے جَنِشْیَتے؟ 41
ուրիշներն ասում էին՝ սա՛ է Քրիստոսը. իսկ դեռ ուրիշներ ասում էին՝ միթէ Քրիստոս Գալիլիայի՞ց է գալու.
سوبھِشِکْتّو دایُودو وَںشے دایُودو جَنْمَسْتھانے بَیتْلیہَمِ پَتَّنے جَنِشْیَتے دھَرْمَّگْرَنْتھے کِمِتّھَں لِکھِتَں ناسْتِ؟ 42
չէ՞ որ Գիրքն ասում է, թէ Քրիստոս գալու է Դաւթի սերնդից եւ Բեթղեհէմ գիւղից, որտեղից Դաւիթն էր:
اِتّھَں تَسْمِنْ لوکاناں بھِنَّواکْیَتا جاتا۔ 43
Եւ ժողովրդի մէջ նրա պատճառով պառակտում եղաւ:
کَتِپَیَلوکاسْتَں دھَرْتُّمْ اَیچّھَنْ تَتھاپِ تَدْوَپُشِ کوپِ ہَسْتَں نارْپَیَتْ۔ 44
Եւ նրանցից ոմանք ուզեցին բռնել նրան, բայց ոչ ոք նրա վրայ ձեռք չդրեց:
اَنَنْتَرَں پاداتِگَنے پْرَدھانَیاجَکاناں پھِرُوشِنانْچَ سَمِیپَماگَتَوَتِ تے تانْ اَپرِچّھَنْ کُتو ہیتوسْتَں نانَیَتَ؟ 45
Իսկ սպասաւորները վերադարձան քահանայապետների եւ փարիսեցիների մօտ. եւ սրանք նրանց ասացին. «Ինչո՞ւ նրան այստեղ չբերեցիք»:
تَدا پَداتَیَح پْرَتْیَوَدَنْ سَ مانَوَ اِوَ کوپِ کَداپِ نوپادِشَتْ۔ 46
Սպասաւորները պատասխանեցին ու ասացին. «Ոչ մի մարդ երբեք այնպէս չի խօսել, ինչպէս այն մարդը»:
تَتَح پھِرُوشِنَح پْراووچَنْ یُویَمَپِ کِمَبھْرامِشْٹَ؟ 47
Փարիսեցիները ասացին. «Միթէ դո՞ւք էլ էք մոլորուել:
اَدھِپَتِیناں پھِرُوشِنانْچَ کوپِ کِں تَسْمِنْ وْیَشْوَسِیتْ؟ 48
Միթէ իշխանաւորներից կամ փարիսեցիներից որեւէ մէկը հաւատա՞ց նրան,
یے شاسْتْرَں نَ جانَنْتِ تَ اِمےدھَمَلوکاایوَ شاپَگْرَسْتاح۔ 49
բացի այն խաժամուժ ամբոխից, որ օրէնք չգիտէ եւ նզովեալ է»:
تَدا نِکَدِیمَناما تیشامیکو یَح کْشَنَدایاں یِیشوح سَنِّدھِمْ اَگاتْ سَ اُکْتَّوانْ 50
Նիկոդեմոսը, որ նախապէս գիշերով եկել էր նրա մօտ եւ նրանցից մէկն էր, նրանց ասաց.
تَسْیَ واکْیے نَ شْرُتے کَرْمَّنِ چَ نَ وِدِتے سْماکَں وْیَوَسْتھا کِں کَنْچَنَ مَنُجَں دوشِیکَروتِ؟ 51
«Միթէ մեր օրէնքը դատապարտո՞ւմ է մարդուն, եթէ նախ նրանից լսած եւ կամ իմացած չլինի, թէ ինչ է գործել նա»:
تَتَسْتے وْیاہَرَنْ تْوَمَپِ کِں گالِیلِییَلوکَح؟ وِوِچْیَ پَشْیَ گَلِیلِ کوپِ بھَوِشْیَدْوادِی نوتْپَدْیَتے۔ 52
Նրան պատասխանեցին ու ասացին. «Միթէ դո՞ւ էլ Գալիլիայից ես. քննի՛ր ու տե՛ս, որ Գալիլիայից մարգարէ դուրս չի գալիս»:
تَتَح پَرَں سَرْوّے سْوَں سْوَں گرِہَں گَتاح کِنْتُ یِیشُ رْجَیتُنَنامانَں شِلوچَّیَں گَتَوانْ۔ 53
Ապա ամէն ոք իր տունը գնաց:

< یوہَنَح 7 >