یوہَنَح 5

1 تَتَح پَرَں یِہُودِییانامْ اُتْسَوَ اُپَسْتھِتے یِیشُ رْیِرُوشالَمَں گَتَوانْ۔

Ezek után ünnepük volt a zsidóknak, és felment Jézus Jeruzsálembe.

2 تَسْمِنَّگَرے میشَنامْنو دْوارَسْیَ سَمِیپے اِبْرِییَبھاشَیا بَیتھیسْدا نامْنا پِشْکَرِنِی پَنْچَگھَٹَّیُکْتاسِیتْ۔

Van pedig Jeruzsálemben a Juh-kapunál egy tó, amelyet héberül Betesdának neveznek. Öt tornáca van.

3 تَسْیاسْتیشُ گھَٹّیشُ کِلالَکَمْپَنَمْ اَپیکْشْیَ اَنْدھَکھَنْچَشُشْکانْگادَیو بَہَوو روگِنَح پَتَنْتَسْتِشْٹھَنْتِ سْمَ۔

Ezekben feküdtek a betegek, vakok, sánták, sorvadásosak nagy sokasága, várva a víznek megmozdulását.

4 یَتو وِشیشَکالے تَسْیَ سَرَسو وارِ سْوَرْگِییَدُوتَ ایتْیاکَمْپَیَتْ تَتْکِیلالَکَمْپَناتْ پَرَں یَح کَشْچِدْ روگِی پْرَتھَمَں پانِییَمَواروہَتْ سَ ایوَ تَتْکْشَنادْ روگَمُکْتوبھَوَتْ۔

Mert időnként angyal szállt a tóra, és felkavarta a vizet: aki pedig először lépett bele a víz felkavarása után, meggyógyult, akármilyen betegségben volt.

5 تَداشْٹاتْرِںشَدْوَرْشانِ یاوَدْ روگَگْرَسْتَ ایکَجَنَسْتَسْمِنْ سْتھانے سْتھِتَوانْ۔

Volt pedig ott egy ember, aki harmincnyolc esztendőt töltött betegségében.

6 یِیشُسْتَں شَیِتَں درِشْٹْوا بَہُکالِکَروگِیتِ جْناتْوا وْیاہرِتَوانْ تْوَں کِں سْوَسْتھو بُبھُوشَسِ؟

Amint látta Jézus, hogy ott fekszik, és megtudta, hogy már sok idő óta úgy van, ezt mondta neki: „Akarsz-e meggyógyulni?“

7 تَتو روگِی کَتھِتَوانْ ہے مَہیچّھَ یَدا کِیلالَں کَمْپَتے تَدا ماں پُشْکَرِنِیمْ اَوَروہَیِتُں مَمَ کوپِ ناسْتِ، تَسْمانْ مَمَ گَمَنَکالے کَشْچِدَنْیوگْرو گَتْوا اَوَروہَتِ۔

A beteg ezt felelte: „Uram, nincs emberem, hogy amikor a víz felkavarodik, bevigyen engem a tóba, és mire én odaérek, más lép be előttem.“

8 تَدا یِیشُرَکَتھَیَدْ اُتِّشْٹھَ، تَوَ شَیّامُتّولْیَ گرِہِیتْوا یاہِ۔

Mondta neki Jézus: „Kelj fel, vedd fel az ágyadat, és járj!“

9 سَ تَتْکْشَناتْ سْوَسْتھو بھُوتْوا شَیّامُتّولْیادایَ گَتَوانْ کِنْتُ تَدِّنَں وِشْرامَوارَح۔

És azonnal meggyógyult az ember, és felvette ágyát, és járt. Aznap pedig szombat volt.

10 تَسْمادْ یِہُودِییاح سْوَسْتھَں نَرَں وْیاہَرَنْ اَدْیَ وِشْرامَوارے شَیَنِییَمادایَ نَ یاتَوْیَمْ۔

A zsidók pedig ezt mondták a meggyógyultnak: „Szombat van, nem szabad neked az ágyadat hordanod!“

11 تَتَح سَ پْرَتْیَووچَدْ یو ماں سْوَسْتھَمْ اَکارْشِیتْ شَیَنِییَمْ اُتّولْیادایَ یاتُں ماں سَ ایوادِشَتْ۔

Ő ezt felelte nekik: „Aki meggyógyított engem, az mondta nekem: Vedd fel az ágyadat, és járj!“

12 تَدا تےپرِچّھَنْ شَیَنِییَمْ اُتّولْیادایَ یاتُں یَ آجْناپَیَتْ سَ کَح؟

Megkérdezték tőle: „Ki az az ember, aki ezt mondta neked: Vedd fel az ágyadat, és járj?“

13 کِنْتُ سَ کَ اِتِ سْوَسْتھِیبھُوتو ناجانادْ یَتَسْتَسْمِنْ سْتھانے جَنَتاسَتّوادْ یِیشُح سْتھانانْتَرَمْ آگَمَتْ۔

A meggyógyult pedig nem tudta, hogy ki az, mert Jézus félrevonult, mert sokaság volt azon a helyen.

14 تَتَح پَرَں ییشُ رْمَنْدِرے تَں نَرَں ساکْشاتْپْراپْیاکَتھَیَتْ پَشْییدانِیمْ اَنامَیو جاتوسِ یَتھادھِکا دُرْدَشا نَ گھَٹَتے تَدّھیتوح پاپَں کَرْمَّ پُنَرْماکارْشِیح۔

Ezek után Jézus találkozott vele a templomban, és mondta neki: „Íme, meggyógyultál, többé ne vétkezzél, hogy rosszabbul ne legyen dolgod!“

15 تَتَح سَ گَتْوا یِہُودِییانْ اَوَدَدْ یِیشُ رْمامْ اَروگِنَمْ اَکارْشِیتْ۔

Elment az az ember, és hírül adta a zsidóknak, hogy Jézus az, aki őt meggyógyította.

16 تَتو یِیشُ رْوِشْرامَوارے کَرْمّیدرِشَں کرِتَوانْ اِتِ ہیتو رْیِہُودِییاسْتَں تاڈَیِتْوا ہَنْتُمْ اَچیشْٹَنْتَ۔

Emiatt üldözőbe vették a zsidók Jézust, és meg akarták őt ölni, hogy ezeket művelte szombaton.

17 یِیشُسْتاناکھْیَتْ مَمَ پِتا یَتْ کارْیَّں کَروتِ تَدَنُرُوپَمْ اَہَمَپِ کَروتِ۔

Jézus pedig felelte nekik: „Az én Atyám mind ez ideig munkálkodik, én is munkálkodom.“

18 تَتو یِہُودِییاسْتَں ہَنْتُں پُنَرَیَتَنْتَ یَتو وِشْرامَوارَں نامَنْیَتَ تَدیوَ کیوَلَں نَ اَدھِکَنْتُ اِیشْوَرَں سْوَپِتَرَں پْروچْیَ سْوَمَپِیشْوَرَتُلْیَں کرِتَوانْ۔

Emiatt aztán még inkább meg akarták őt ölni a zsidók, mivel nemcsak a szombatot törte meg, hanem az Istent is saját Atyjának mondta, egyenlővé téve magát az Istennel.

19 پَشْچادْ یِیشُرَوَدَدْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ پُتْرَح پِتَرَں یَدْیَتْ کَرْمَّ کُرْوَّنْتَں پَشْیَتِ تَدَتِرِکْتَں سْویچّھاتَح کِمَپِ کَرْمَّ کَرْتُّں نَ شَکْنوتِ۔ پِتا یَتْ کَروتِ پُتْروپِ تَدیوَ کَروتِ۔

Jézus ezt felelte nekik: „Bizony, bizony mondom néktek: a Fiú semmit sem tehet önmagától, csak ha látja cselekedni az Atyát, mert amiket ő cselekszik, ugyanazokat hasonlatosképpen a Fiú is cselekszi.

20 پِتا پُتْرے سْنیہَں کَروتِ تَسْماتْ سْوَیَں یَدْیَتْ کَرْمَّ کَروتِ تَتْسَرْوَّں پُتْرَں دَرْشَیَتِ ؛ یَتھا چَ یُشْماکَں آشْچَرْیَّجْنانَں جَنِشْیَتے تَدَرْتھَمْ اِتوپِ مَہاکَرْمَّ تَں دَرْشَیِشْیَتِ۔

Mert az Atya szereti a Fiút, és mindent megmutat neki, amiket ő maga cselekszik, és ezeknél nagyobb dolgokat is mutat majd neki, hogy ti csodálkozzatok.

21 وَسْتُتَسْتُ پِتا یَتھا پْرَمِتانْ اُتّھاپْیَ سَجِوانْ کَروتِ تَدْوَتْ پُتْروپِ یَں یَں اِچّھَتِ تَں تَں سَجِیوَں کَروتِ۔

Mert amint az Atya feltámasztja a halottakat és megeleveníti, úgy a Fiú is akiket akar, megelevenít.

22 سَرْوّے پِتَرَں یَتھا سَتْکُرْوَّنْتِ تَتھا پُتْرَمَپِ سَتْکارَیِتُں پِتا سْوَیَں کَسْیاپِ وِچارَمَکرِتْوا سَرْوَّوِچاراناں بھارَں پُتْرے سَمَرْپِتَوانْ۔

Mert az Atya nem ítél senkit, hanem az ítéletet egészen a Fiúnak adta,

23 یَح پُتْرَں سَتْ کَروتِ سَ تَسْیَ پْریرَکَمَپِ سَتْ کَروتِ۔

hogy mindenki úgy tisztelje a Fiút, miként tisztelik az Atyát. Aki nem tiszteli a Fiút, nem tiszteli az Atyát, aki elküldte őt.

24 یُشْماناہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ یو جَنو مَمَ واکْیَں شْرُتْوا مَتْپْریرَکے وِشْوَسِتِ سونَنْتایُح پْراپْنوتِ کَداپِ دَنْڈَباجَنَں نَ بھَوَتِ نِدھَنادُتّھایَ پَرَمایُح پْراپْنوتِ۔ (aiōnios g166)

Bizony, bizony mondom néktek, hogy aki az én beszédemet hallja, és hisz annak, aki engem elküldött, örök élete van, és nem megy a kárhozatra, hanem átment a halálból az életre. (aiōnios g166)

25 اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ یَدا مرِتا اِیشْوَرَپُتْرَسْیَ نِنادَں شْروشْیَنْتِ یے چَ شْروشْیَنْتِ تے سَجِیوا بھَوِشْیَنْتِ سَمَیَ ایتادرِشَ آیاتِ وَرَمْ اِدانِیمَپْیُپَتِشْٹھَتِ۔

Bizony, bizony mondom néktek, hogy eljön az idő, és az most van, amikor a halottak hallják az Isten Fiának szavát, és akik hallják, élnek.

26 پِتا یَتھا سْوَیَنْجِیوِی تَتھا پُتْرایَ سْوَیَنْجِیوِتْوادھِکارَں دَتَّوانْ۔

Mert amiként az Atyának élete van önmagában, akként adta a Fiúnak is, hogy élete legyen önmagában:

27 سَ مَنُشْیَپُتْرَح ایتَسْماتْ کارَناتْ پِتا دَنْڈَکَرَنادھِکارَمَپِ تَسْمِنْ سَمَرْپِتَوانْ۔

És hatalmat adott neki az ítélettételre is, mert ő az Emberfia.

28 ایتَدَرْتھے یُویَمْ آشْچَرْیَّں نَ مَنْیَدھْوَں یَتو یَسْمِنْ سَمَیے تَسْیَ نِنادَں شْرُتْوا شْمَشانَسْتھاح سَرْوّے بَہِراگَمِشْیَنْتِ سَمَیَ ایتادرِشَ اُپَسْتھاسْیَتِ۔

Ne csodálkozzatok ezen: mert eljön az óra, amelyben mindazok, akik a koporsókban vannak, meghallják az ő szavát,

29 تَسْمادْ یے سَتْکَرْمّانِ کرِتَوَنْتَسْتَ اُتّھایَ آیُح پْراپْسْیَنْتِ یے چَ کُکَرْمانِ کرِتَوَنْتَسْتَ اُتّھایَ دَنْڈَں پْراپْسْیَنْتِ۔

és kijönnek. Akik a jót cselekedték, az életre támadnak fel, akik pedig a gonoszt művelték, a kárhozatra támadnak fel.

30 اَہَں سْوَیَں کِمَپِ کَرْتُّں نَ شَکْنومِ یَتھا شُنومِ تَتھا وِچارَیامِ مَمَ وِچارَنْچَ نْیایَّح یَتوہَں سْوِییابھِیشْٹَں نیہِتْوا مَتْپْریرَیِتُح پِتُرِشْٹَمْ اِیہے۔

Én semmit sem cselekedhetem magamtól, amint hallok, úgy ítélek, és az én ítéletem igazságos, mert nem a magam akaratát keresem, hanem annak akaratát, aki elküldött engem, az Atyáét.

31 یَدِ سْوَسْمِنْ سْوَیَں ساکْشْیَں دَدامِ تَرْہِ تَتْساکْشْیَمْ آگْراہْیَں بھَوَتِ ؛

„Ha én teszek bizonyságot magamról, az én bizonyságtételem nem igaz.

32 کِنْتُ مَدَرْتھےپَرو جَنَح ساکْشْیَں دَداتِ مَدَرْتھے تَسْیَ یَتْ ساکْشْیَں تَتْ سَتْیَمْ ایتَدَپْیَہَں جانامِ۔

Más az, aki bizonyságot tesz rólam, és tudom, hogy igaz az a bizonyságtétel, amellyel bizonyságot tesz rólam.

33 یُشْمابھِ رْیوہَنَں پْرَتِ لوکیشُ پْریرِتیشُ سَ سَتْیَکَتھایاں ساکْشْیَمَدَداتْ۔

Ti elküldtetek Jánoshoz, és bizonyságot tett az igazságról.

34 مانُشادَہَں ساکْشْیَں نوپیکْشے تَتھاپِ یُویَں یَتھا پَرِتْرَیَدھْوے تَدَرْتھَمْ اِدَں واکْیَں وَدامِ۔

De én nem embertől nyerem a bizonyságtételt, hanem ezeket azért mondom, hogy ti megtartassatok.

35 یوہَنْ دیدِیپْیَمانو دِیپَ اِوَ تیجَسْوِی سْتھِتَوانْ یُویَمْ اَلْپَکالَں تَسْیَ دِیپْتْیانَنْدِتُں سَمَمَنْیَدھْوَں۔

Ő az égő és fénylő szövétnek volt, ti pedig csak egy ideig akartatok örvendezni az ő világosságában.

36 کِنْتُ تَتْپْرَمانادَپِ مَمَ گُرُتَرَں پْرَمانَں وِدْیَتے پِتا ماں پْریشْیَ یَدْیَتْ کَرْمَّ سَماپَیِتُں شَکْتِّمَدَداتْ مَیا کرِتَں تَتَّتْ کَرْمَّ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَداتِ۔

De nekem nagyobb bizonyságom van Jánosénál: mert azok a dolgok, amelyeket rám bízott az Atya, hogy elvégezzem azokat, azok a dolgok, amelyeket én cselekszem, azok tesznek bizonyságot rólam, hogy az Atya küldött engem.

37 یَح پِتا ماں پْریرِتَوانْ موپِ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَداتِ۔ تَسْیَ واکْیَں یُشْمابھِح کَداپِ نَ شْرُتَں تَسْیَ رُوپَنْچَ نَ درِشْٹَں

Aki elküldött engem, maga az Atya is bizonyságot tett rólam. Sem hangját nem hallottátok soha, sem ábrázatát nem láttátok.

38 تَسْیَ واکْیَنْچَ یُشْماکَمْ اَنْتَح کَداپِ سْتھانَں ناپْنوتِ یَتَح سَ یَں پْریشِتَوانْ یُویَں تَسْمِنْ نَ وِشْوَسِتھَ۔

Az ő igéje sincs maradandóan bennetek: mert akit ő elküldött, ti annak nem hisztek.

39 دھَرْمَّپُسْتَکانِ یُویَمْ آلوچَیَدھْوَں تَے رْواکْیَیرَنَنْتایُح پْراپْسْیامَ اِتِ یُویَں بُدھْیَدھْوے تَدّھَرْمَّپُسْتَکانِ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَدَتِ۔ (aiōnios g166)

Tudakozzátok az Írásokat, mert azt hiszitek, hogy azokban van a ti örök életetek, és ezek azok, amelyek bizonyságot tesznek rólam, (aiōnios g166)

40 تَتھاپِ یُویَں پَرَمایُحپْراپْتَیے مَمَ سَںنِدھِمْ نَ جِگَمِشَتھَ۔

és nem akartok hozzám jönni, hogy életetek legyen!

41 اَہَں مانُشیبھْیَح سَتْکارَں نَ گرِہْلامِ۔

Dicsőséget emberektől nem nyerek.

42 اَہَں یُشْمانْ جانامِ؛ یُشْماکَمَنْتَرَ اِیشْوَرَپْریمَ ناسْتِ۔

De ismerlek benneteket, hogy az Istennek szeretete nincs meg bennetek:

43 اَہَں نِجَپِتُ رْنامْناگَتوسْمِ تَتھاپِ ماں نَ گرِہْلِیتھَ کِنْتُ کَشْچِدْ یَدِ سْوَنامْنا سَماگَمِشْیَتِ تَرْہِ تَں گْرَہِیشْیَتھَ۔

Én az én Atyám nevében jöttem, és nem fogadtatok be engem, ha más jönne a maga nevében, azt befogadnátok.

44 یُویَمْ اِیشْوَراتْ سَتْکارَں نَ چِشْٹَتْوا کیوَلَں پَرَسْپَرَں سَتْکارَمْ چیدْ آدَدھْوّے تَرْہِ کَتھَں وِشْوَسِتُں شَکْنُتھَ؟

Mi módon hihettek ti, akik egymástól nyertek dicsőséget, és azt a dicsőséget nem keresitek, amely az egy Istentől van?

45 پُتُح سَمِیپےہَں یُشْمانْ اَپَوَدِشْیامِیتِ ما چِنْتَیَتَ یَسْمِنْ ، یَسْمِنْ یُشْماکَں وِشْوَسَح سَایوَ مُوسا یُشْمانْ اَپَوَدَتِ۔

Ne állítsátok, hogy én vádollak majd benneteket az Atyánál, van, aki vádol titeket, Mózes, akiben ti reménykedtetek.

46 یَدِ یُویَں تَسْمِنْ وْیَشْوَسِشْیَتَ تَرْہِ مَیَّپِ وْیَشْوَسِشْیَتَ، یَتْ سَ مَیِ لِکھِتَوانْ۔

Mert ha hinnétek Mózesnek, nekem is hinnétek, mert rólam írt ő.

47 تَتو یَدِ تینَ لِکھِتَوانِ نَ پْرَتِتھَ تَرْہِ مَمَ واکْیانِ کَتھَں پْرَتْییشْیَتھَ؟

Ha pedig az ő Írásainak nem hisztek, mi módon hisztek az én beszédeimnek?“