< یوہَنَح 4 >

یِیشُح سْوَیَں نامَجَّیَتْ کیوَلَں تَسْیَ شِشْیا اَمَجَّیَتْ کِنْتُ یوہَنودھِکَشِشْیانْ سَ کَروتِ مَجَّیَتِ چَ، 1
Ὡς οὖν ἔγνω ὁ (Ἰησοῦς *N(K)O*) ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης,
پھِرُوشِنَ اِماں وارْتّامَشرِنْوَنْ اِتِ پْرَبھُرَوَگَتْیَ 2
καίτοιγε καίτοιγε καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ᾽ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,
یِہُودِییَدیشَں وِہایَ پُنَ رْگالِیلَمْ آگَتْ۔ 3
ἀφῆκεν τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
تَتَح شومِرونَپْرَدیشَسْیَ مَدْیینَ تینَ گَنْتَوْیے سَتِ 4
ἔδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρείας.
یاکُوبْ نِجَپُتْرایَ یُوشَپھے یاں بھُومِمْ اَدَداتْ تَتْسَمِیپَسْتھایِ شومِرونَپْرَدیشَسْیَ سُکھارْ نامْنا وِکھْیاتَسْیَ نَگَرَسْیَ سَنِّدھاوُپاسْتھاتْ۔ 5
ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ (τῷ *no*) Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ·
تَتْرَ یاکُوبَح پْرَہِراسِیتْ؛ تَدا دْوِتِییَیامَویلایاں جاتایاں سَ مارْگے شْرَماپَنَّسْتَسْیَ پْرَہیح پارْشْوے اُپاوِشَتْ۔ 6
ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν (ὡς *N(k)O*) ἕκτη.
ایتَرْہِ کاچِتْ شومِرونِییا یوشِتْ تویوتّولَنارْتھَمْ تَتْراگَمَتْ 7
Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· δός μοι πεῖν.
تَدا شِشْیاح کھادْیَدْرَوْیانِ کْریتُں نَگَرَمْ اَگَچّھَنْ۔ 8
οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσιν.
یِیشُح شومِرونِییاں تاں یوشِتَمْ وْیاہارْشِیتْ مَہْیَں کِنْچِتْ پانِییَں پاتُں دیہِ۔ کِنْتُ شومِرونِییَیح ساکَں یِہُودِییَلوکا نَ وْیَواہَرَنْ تَسْمادّھیتوح ساکَتھَیَتْ شومِرونِییا یوشِتَدَہَں تْوَں یِہُودِییوسِ کَتھَں مَتَّح پانِییَں پاتُمْ اِچّھَسِ؟ 9
λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις· πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ᾽ ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος οὔσης; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρίταις.
تَتو یِیشُرَوَدَدْ اِیشْوَرَسْیَ یَدّانَں تَتْکِیدرِکْ پانِییَں پاتُں مَہْیَں دیہِ یَ اِتّھَں تْواں یاچَتے سَ وا کَ اِتِ چیدَجْناسْیَتھاسْتَرْہِ تَمَیاچِشْیَتھاح سَ چَ تُبھْیَمَمرِتَں تویَمَداسْیَتْ۔ 10
Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ θεοῦ καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι· δός μοι πεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτὸν καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.
تَدا سا سِیمَنْتِنِی بھاشِتَوَتِ، ہے مَہیچّھَ پْرَہِرْگَمْبھِیرو بھَوَتو نِیروتّولَنَپاتْرَں ناسْتِی چَ تَسْماتْ تَدَمرِتَں کِیلالَں کُتَح پْراپْسْیَسِ؟ 11
λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶν βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;
یوسْمَبھْیَمْ اِمَمَنْدھُوں دَدَو، یَسْیَ چَ پَرِجَنا گومیشادَیَشْچَ سَرْوّےسْیَ پْرَہیح پانِییَں پَپُریتادرِشو یوسْماکَں پُورْوَّپُرُشو یاکُوبْ تَسْمادَپِ بھَوانْ مَہانْ کِں؟ 12
μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιεν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;
تَتو یِیشُرَکَتھَیَدْ اِدَں پانِییَں سَح پِوَتِ سَ پُنَسْترِشارْتّو بھَوِشْیَتِ، 13
Ἀπεκρίθη (ὁ *k*) Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν.
کِنْتُ مَیا دَتَّں پانِییَں یَح پِوَتِ سَ پُنَح کَداپِ ترِشارْتّو نَ بھَوِشْیَتِ۔ مَیا دَتَّمْ اِدَں تویَں تَسْیانْتَح پْرَسْرَوَنَرُوپَں بھُوتْوا اَنَنْتایُرْیاوَتْ سْروشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166) 14
ὃς δ᾽ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ (διψήσει *N(k)O*) εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. (aiōn g165, aiōnios g166)
تَدا سا وَنِتاکَتھَیَتْ ہے مَہیچّھَ تَرْہِ مَمَ پُنَح پِیپاسا یَتھا نَ جایَتے تویوتّولَنایَ یَتھاتْراگَمَنَں نَ بھَوَتِ چَ تَدَرْتھَں مَہْیَں تَتّویَں دیہِی۔ 15
Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ (διέρχωμαι *N(k)(o)*) ἐνθάδε ἀντλεῖν.
تَتو یِیشُورَوَدَدْیاہِ تَوَ پَتِماہُویَ سْتھانےتْراگَچّھَ۔ 16
λέγει αὐτῇ (ὁ *ko*) (Ἰησοῦς· *KO*) ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε.
سا واماوَدَتْ مَمَ پَتِرْناسْتِ۔ یِیشُرَوَدَتْ مَمَ پَتِرْناسْتِیتِ واکْیَں بھَدْرَمَووچَح۔ 17
ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν (αὐτῷ· *no*) οὐκ ἔχω ἄνδρα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω·
یَتَسْتَوَ پَنْچَ پَتَیوبھَوَنْ اَدھُنا تُ تْوَیا سارْدّھَں یَسْتِشْٹھَتِ سَ تَوَ بھَرْتّا نَ واکْیَمِدَں سَتْیَمَوادِح۔ 18
πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας.
تَدا سا مَہِلا گَدِتَوَتِ ہے مَہیچّھَ بھَوانْ ایکو بھَوِشْیَدْوادِیتِ بُدّھَں مَیا۔ 19
Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ.
اَسْماکَں پِترِلوکا ایتَسْمِنْ شِلوچَّیےبھَجَنْتَ، کِنْتُ بھَوَدْبھِرُچْیَتے یِرُوشالَمْ نَگَرے بھَجَنَیوگْیَں سْتھانَماسْتے۔ 20
οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν, καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου προσκυνεῖν δεῖ.
یِیشُرَووچَتْ ہے یوشِتْ مَمَ واکْیے وِشْوَسِہِ یَدا یُویَں کیوَلَشَیلےسْمِنْ وا یِرُوشالَمْ نَگَرے پِتُرْبھَجَنَں نَ کَرِشْیَدھْوے کالَ ایتادرِشَ آیاتِ۔ 21
Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· (πίστευέ *N(k)O*) μοι, γύναι, ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί.
یُویَں یَں بھَجَدھْوے تَں نَ جانِیتھَ، کِنْتُ وَیَں یَں بھَجامَہے تَں جانِیمَہے، یَتو یِہُودِییَلوکاناں مَدھْیاتْ پَرِتْرانَں جایَتے۔ 22
ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν, ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν.
کِنْتُ یَدا سَتْیَبھَکْتا آتْمَنا سَتْیَرُوپینَ چَ پِتُرْبھَجَنَں کَرِشْیَنْتے سَمَیَ ایتادرِشَ آیاتِ، وَرَمْ اِدانِیمَپِ وِدْیَتے ؛ یَتَ ایتادرِشو بھَتْکانْ پِتا چیشْٹَتے۔ 23
ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.
اِیشْوَرَ آتْما؛ تَتَسْتَسْیَ یے بھَکْتاسْتَیح سَ آتْمَنا سَتْیَرُوپینَ چَ بھَجَنِییَح۔ 24
πνεῦμα ὁ θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.
تَدا سا مَہِلاوادِیتْ کھْرِیشْٹَنامْنا وِکھْیاتوبھِشِکْتَح پُرُشَ آگَمِشْیَتِیتِ جانامِ سَ چَ سَرْوّاح کَتھا اَسْمانْ جْناپَیِشْیَتِ۔ 25
Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται, ὁ λεγόμενος χριστός, ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν (ἅπαντα. *N(k)O*)
تَتو یِیشُرَوَدَتْ تْوَیا سارْدّھَں کَتھَنَں کَرومِ یوہَمْ اَہَمیوَ سَ پُرُشَح۔ 26
λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι.
ایتَسْمِنْ سَمَیے شِشْیا آگَتْیَ تَتھا سْتْرِیا سارْدّھَں تَسْیَ کَتھوپَکَتھَنے مَہاشْچَرْیَّمْ اَمَنْیَنْتَ تَتھاپِ بھَوانْ کِمِچّھَتِ؟ یَدْوا کِمَرْتھَمْ ایتَیا سارْدّھَں کَتھاں کَتھَیَتِ؟ اِتِ کوپِ ناپرِچّھَتْ۔ 27
καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ (ἐθαύμαζον *N(k)O*) ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπεν· τί ζητεῖς, ἢ τί λαλεῖς μετ᾽ αὐτῆς;
تَتَح پَرَں سا نارِی کَلَشَں سْتھاپَیِتْوا نَگَرَمَدھْیَں گَتْوا لوکیبھْیوکَتھایَدْ 28
Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις·
اَہَں یَدْیَتْ کَرْمّاکَرَوَں تَتْسَرْوَّں مَہْیَمَکَتھَیَدْ ایتادرِشَں مانَوَمیکَمْ آگَتْیَ پَشْیَتَ رُ کِمْ اَبھِشِکْتو نَ بھَوَتِ ؟ 29
δεῦτε, ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέν μοι πάντα (ὅσα *NK(o)*) ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ χριστός;
تَتَسْتے نَگَرادْ بَہِراگَتْیَ تاتَسْیَ سَمِیپَمْ آیَنْ۔ 30
ἐξῆλθον (οὖν *K*) ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
ایتَرْہِ شِشْیاح سادھَیِتْوا تَں وْیاہارْشُح ہے گُرو بھَوانْ کِنْچِدْ بھُوکْتاں۔ 31
Ἐν (δὲ *k*) τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ῥαββί, φάγε.
تَتَح سووَدَدْ یُشْمابھِرْیَنَّ جْنایَتے تادرِشَں بھَکْشْیَں مَماسْتے۔ 32
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.
تَدا شِشْیاح پَرَسْپَرَں پْرَشْٹُمْ آرَمْبھَنْتَ، کِمَسْمَے کوپِ کِمَپِ بھَکْشْیَمانِییَ دَتَّوانْ؟ 33
ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν;
یِیشُرَووچَتْ مَتْپْریرَکَسْیابھِمَتانُرُوپَکَرَنَں تَسْیَیوَ کَرْمَّسِدّھِکارَنَنْچَ مَمَ بھَکْشْیَں۔ 34
λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα (ποιήσω *N(k)O*) τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον.
ماسَچَتُشْٹَیے جاتے شَسْیَکَرْتَّنَسَمَیو بھَوِشْیَتِیتِ واکْیَں یُشْمابھِح کِں نودْیَتے؟ کِنْتْوَہَں وَدامِ، شِرَ اُتّولْیَ کْشیتْرانِ پْرَتِ نِرِیکْشْیَ پَشْیَتَ، اِدانِیں کَرْتَّنَیوگْیانِ شُکْلَوَرْنانْیَبھَوَنْ۔ 35
οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι (τετράμηνός *N(k)O*) ἐστιν καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν· ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας ὅτι λευκαί εἰσιν πρὸς θερισμόν ἤδη.
یَشْچھِنَتِّ سَ ویتَنَں لَبھَتے اَنَنْتایُحسْوَرُوپَں شَسْیَں سَ گرِہْلاتِ چَ، تینَیوَ وَپْتا چھیتّا چَ یُگَپَدْ آنَنْدَتَح۔ (aiōnios g166) 36
(καὶ *k*) ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα (καὶ *k*) ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. (aiōnios g166)
اِتّھَں سَتِ وَپَتْییکَشْچھِنَتْیَنْیَ اِتِ وَچَنَں سِدّھیَتِ۔ 37
ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν (ὁ *k*) ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων.
یَتْرَ یُویَں نَ پَرْیَّشْرامْیَتَ تادرِشَں شَسْیَں چھیتُّں یُشْمانْ پْرَیرَیَمْ اَنْیے جَناحپَرْیَّشْرامْیَنْ یُویَں تیشاں شْرَگَسْیَ پھَلَمْ اَلَبھَدھْوَمْ۔ 38
ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασιν, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε.
یَسْمِنْ کالے یَدْیَتْ کَرْمّاکارْشَں تَتْسَرْوَّں سَ مَہْیَمْ اَکَتھَیَتْ تَسْیا وَنِتایا اِدَں ساکْشْیَواکْیَں شْرُتْوا تَنَّگَرَنِواسِنو بَہَوَح شومِرونِییَلوکا وْیَشْوَسَنْ۔ 39
ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαριτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσης ὅτι εἶπέν μοι πάντα (ἃ *N(k)O*) ἐποίησα.
تَتھا چَ تَسْیانْتِکے سَمُپَسْتھایَ سْویشاں سَنِّدھَو کَتِچِدْ دِنانِ سْتھاتُں تَسْمِنْ وِنَیَمْ اَکُرْوّانَ تَسْماتْ سَ دِنَدْوَیَں تَتْسْتھانے نْیَوَشْٹَتْ 40
ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ᾽ αὐτοῖς. καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας.
تَتَسْتَسْیوپَدیشینَ بَہَووپَرے وِشْوَسْیَ 41
καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,
تاں یوشامَوَدَنْ کیوَلَں تَوَ واکْیینَ پْرَتِیمَ اِتِ نَ، کِنْتُ سَ جَگَتوبھِشِکْتَسْتْراتیتِ تَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا وَیَں سْوَیَمیواجْناسَمَہِ۔ 42
τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου (ὁ χριστός. *K*)
سْوَدیشے بھَوِشْیَدْوَکْتُح سَتْکارو ناسْتِیتِ یَدْیَپِ یِیشُح پْرَمانَں دَتْواکَتھَیَتْ 43
Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν (καὶ ἀπῆλθεν *K*) εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
تَتھاپِ دِوَسَدْوَیاتْ پَرَں سَ تَسْماتْ سْتھانادْ گالِیلَں گَتَوانْ۔ 44
αὐτὸς γὰρ (ὁ *k*) Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει.
اَنَنْتَرَں یے گالِیلِی لِیَلوکا اُتْسَوے گَتا اُتْسَوَسَمَیے یِرُوشَلَمْ نَگَرے تَسْیَ سَرْوّاح کْرِیا اَپَشْیَنْ تے گالِیلَمْ آگَتَں تَمْ آگرِہْلَنْ۔ 45
Ὅτε οὖν ἦλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐδέξαντο αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι πάντα ἑωρακότες (ὅσα *N(k)O*) ἐποίησεν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ· καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς τὴν ἑορτήν.
تَتَح پَرَمْ یِیشُ رْیَسْمِنْ کانّانَگَرے جَلَں دْراکْشارَسَمْ آکَروتْ تَتْ سْتھانَں پُنَرَگاتْ۔ تَسْمِنّیوَ سَمَیے کَسْیَچِدْ راجَسَبھاسْتارَسْیَ پُتْرَح کَپھَرْناہُومَپُرِی روگَگْرَسْتَ آسِیتْ۔ 46
Ἦλθεν οὖν (ὁ Ἰησοῦς *k*) πάλιν εἰς τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησεν τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦν τις βασιλικὸς οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Καφαρναούμ.
سَ ییہُودِییَدیشادْ یِیشو رْگالِیلاگَمَنَوارْتّاں نِشَمْیَ تَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا پْرارْتھْیَ وْیاہرِتَوانْ مَمَ پُتْرَسْیَ پْرایینَ کالَ آسَنَّح بھَوانْ آگَتْیَ تَں سْوَسْتھَں کَروتُ۔ 47
οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἀπῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώτα (αὐτὸν *k*) ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱόν· ἤμελλεν γὰρ ἀποθνῄσκειν.
تَدا یِیشُرَکَتھَیَدْ آشْچَرْیَّں کَرْمَّ چِتْرَں چِہْنَں چَ نَ درِشْٹا یُویَں نَ پْرَتْییشْیَتھَ۔ 48
εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ πιστεύσητε.
تَتَح سَ سَبھاسَدَوَدَتْ ہے مَہیچّھَ مَمَ پُتْرے نَ مرِتے بھَواناگَچّھَتُ۔ 49
λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός· κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου.
یِیشُسْتَمَوَدَدْ گَچّھَ تَوَ پُتْروجِیوِیتْ تَدا یِیشُنوکْتَواکْیے سَ وِشْوَسْیَ گَتَوانْ۔ 50
Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου, ὁ υἱός σου ζῇ. (καὶ *k*) ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ (ὃν *N(k)O*) εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπορεύετο.
گَمَنَکالے مارْگَمَدھْیے داساسْتَں ساکْشاتْپْراپْیاوَدَنْ بھَوَتَح پُتْروجِیوِیتْ۔ 51
ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος οἱ δοῦλοι αὐτοῦ (ὑπήντησαν *N(k)O*) αὐτῷ (καὶ ἀπήγγειλαν *ko*) λέγοντες ὅτι ὁ παῖς (αὐτοῦ *N(K)O*) ζῇ.
تَتَح کَں کالَمارَبھْیَ روگَپْرَتِیکارارَمْبھو جاتا اِتِ پرِشْٹے تَیرُکْتَں ہْیَح سارْدّھَدَنْڈَدْوَیادھِکَدْوِتِییَیامے تَسْیَ جْوَرَتْیاگوبھَوَتْ۔ 52
ἐπύθετο οὖν τὴν ὥραν παρ᾽ αὐτῶν ἐν ᾗ κομψότερον ἔσχεν. (καὶ *k*) εἶπαν (οὖν *NO*) αὐτῷ ὅτι ἐχθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετός.
تَدا یِیشُسْتَسْمِنْ کْشَنے پْروکْتَوانْ تَوَ پُتْروجِیوِیتْ پِتا تَدْبُدّھوا سَپَرِوارو وْیَشْوَسِیتْ۔ 53
Ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς (ὅτι· *k*) ὁ υἱός σου ζῇ. καὶ ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη.
یِہُودِییَدیشادْ آگَتْیَ گالِیلِ یِیشُریتَدْ دْوِتِییَمْ آشْچَرْیَّکَرْمّاکَروتْ۔ 54
Τοῦτο (δὲ *no*) πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.

< یوہَنَح 4 >