یوہَنَح 19
| پِیلاتو یِیشُمْ آنِییَ کَشَیا پْراہارَیَتْ۔ | 1 |
| پس پیلاطس عیسی را گرفته، تازیانه زد. | ۱ |
| پَشْچاتْ سیناگَنَح کَنْٹَکَنِرْمِّتَں مُکُٹَں تَسْیَ مَسْتَکے سَمَرْپْیَ وارْتّاکِیوَرْنَں راجَپَرِچّھَدَں پَرِدھاپْیَ، | 2 |
| و لشکریان تاجی از خار بافته برسرش گذاردند و جامه ارغوانی بدو پوشانیدند | ۲ |
| ہے یِہُودِییاناں راجَنْ نَمَسْکارَ اِتْیُکْتْوا تَں چَپیٹیناہَنْتُمْ آرَبھَتَ۔ | 3 |
| ومی گفتند: «سلامای پادشاه یهود!» و طپانچه بدومی زدند. | ۳ |
| تَدا پِیلاتَح پُنَرَپِ بَہِرْگَتْوا لوکانْ اَوَدَتْ، اَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ لَبھےہَں، پَشْیَتَ تَدْ یُشْمانْ جْناپَیِتُں یُشْماکَں سَنِّدھَو بَہِرینَمْ آنَیامِ۔ | 4 |
| باز پیلاطس بیرون آمده، به ایشان گفت: «اینک او را نزد شما بیرون آوردم تا بدانیدکه در او هیچ عیبی نیافتم.» | ۴ |
| تَتَح پَرَں یِیشُح کَنْٹَکَمُکُٹَوانْ وارْتّاکِیوَرْنَوَسَنَواںشْچَ بَہِراگَچّھَتْ۔ تَتَح پِیلاتَ اُکْتَوانْ اینَں مَنُشْیَں پَشْیَتَ۔ | 5 |
| آنگاه عیسی با تاجی از خار و لباس ارغوانی بیرون آمد. پیلاطس بدیشان گفت: «اینک آن انسان.» | ۵ |
| تَدا پْرَدھانَیاجَکاح پَداتَیَشْچَ تَں درِشْٹْوا، اینَں کْرُشے وِدھَ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتْیُکْتْوا رَوِتُں آرَبھَنْتَ۔ تَتَح پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُویَں سْوَیَمْ اینَں نِیتْوا کْرُشے وِدھَتَ، اَہَمْ ایتَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ پْراپْتَوانْ۔ | 6 |
| و چون روسای کهنه و خدام او را دیدند، فریاد برآورده، گفتند: «صلیبش کن! صلیبش کن!» پیلاطس بدیشان گفت: «شما او را گرفته، مصلوبش سازید زیرا که من در او عیبی نیافتم.» | ۶ |
| یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ اَسْماکَں یا وْیَوَسْتھاسْتے تَدَنُساریناسْیَ پْرانَہَنَنَمْ اُچِتَں یَتویَں سْوَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَمَوَدَتْ۔ | 7 |
| یهودیان بدو جواب دادند که «ما شریعتی داریم و موافق شریعت ماواجب است که بمیرد زیرا خود را پسر خداساخته است.» | ۷ |
| پِیلاتَ اِماں کَتھاں شْرُتْوا مَہاتْراسَیُکْتَح | 8 |
| پس چون پیلاطس این را شنید، خوف بر اوزیاده مستولی گشت. | ۸ |
| سَنْ پُنَرَپِ راجَگرِہَ آگَتْیَ یِیشُں پرِشْٹَوانْ تْوَں کُتْرَتْیو لوکَح؟ کِنْتُ یِیشَسْتَسْیَ کِمَپِ پْرَتْیُتَّرَں ناوَدَتْ۔ | 9 |
| باز داخل دیوانخانه شده، به عیسی گفت: «تو از کجایی؟» اما عیسی بدوهیچ جواب نداد. | ۹ |
| ۱ تَتَح پِیلاتْ کَتھِتَوانَ تْوَں کِں مَیا سارْدّھَں نَ سَںلَپِشْیَسِ ؟ تْواں کْرُشے ویدھِتُں وا موچَیِتُں شَکْتِ رْمَماسْتے اِتِ کِں تْوَں نَ جاناسِ ؟ تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔ | 10 |
| پیلاطس بدو گفت: «آیا به من سخن نمی گویی؟ نمی دانی که قدرت دارم تو راصلیب کنم و قدرت دارم آزادت نمایم؟» | ۱۰ |
| تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَتَّں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔ | 11 |
| عیسی جواب داد: «هیچ قدرت بر من نمی داشتی اگر از بالا به تو داده نمی شد. و از این جهت آن کس که مرا به تو تسلیم کرد، گناه بزرگتردارد.» | ۱۱ |
| تَدارَبھْیَ پِیلاتَسْتَں موچَیِتُں چیشْٹِتَوانْ کِنْتُ یِہُودِییا رُوَنْتو وْیاہَرَنْ یَدِیمَں مانَوَں تْیَجَسِ تَرْہِ تْوَں کَیسَرَسْیَ مِتْرَں نَ بھَوَسِ، یو جَنَح سْوَں راجانَں وَکْتِ سَایوَ کَیمَرَسْیَ وِرُدّھاں کَتھاں کَتھَیَتِ۔ | 12 |
| و از آن وقت پیلاطس خواست او راآزاد نماید، لیکن یهودیان فریاد برآورده، میگفتند که «اگر این شخص را رها کنی، دوست قیصر نیستی. هرکه خود را پادشاه سازد، برخلاف قیصر سخن گوید.» | ۱۲ |
| ایتاں کَتھاں شْرُتْوا پِیلاتو یِیشُں بَہِرانِییَ نِسْتاروتْسَوَسْیَ آسادَنَدِنَسْیَ دْوِتِییَپْرَہَراتْ پُورْوَّں پْرَسْتَرَبَنْدھَنَنامْنِ سْتھانے رْتھاتْ اِبْرِییَبھاشَیا یَدْ گَبِّتھا کَتھْیَتے تَسْمِنْ سْتھانے وِچاراسَنَ اُپاوِشَتْ۔ | 13 |
| پس چون پیلاطس این را شنید، عیسی رابیرون آورده، بر مسند حکومت، در موضعی که به بلاط و به عبرانی جباتا گفته میشد، نشست. | ۱۳ |
| اَنَنْتَرَں پِیلاتو یِہُودِییانْ اَوَدَتْ، یُشْماکَں راجانَں پَشْیَتَ۔ | 14 |
| ووقت تهیه فصح و قریب به ساعت ششم بود. پس به یهودیان گفت: «اینک پادشاه شما.» | ۱۴ |
| کِنْتُ اینَں دُورِیکُرُ، اینَں دُورِیکُرُ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا تے رَوِتُمْ آرَبھَنْتَ؛ تَدا پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُشْماکَں راجانَں کِں کْرُشے ویدھِشْیامِ؟ پْرَدھانَیاجَکا اُتَّرَمْ اَوَدَنْ کَیسَرَں وِنا کوپِ راجاسْماکَں ناسْتِ۔ | 15 |
| ایشان فریاد زدند: «او را بر دار، بر دار! صلیبش کن!» پیلاطس به ایشان گفت: «آیا پادشاه شما رامصلوب کنم؟» روسای کهنه جواب دادند که «غیر از قیصر پادشاهی نداریم.» | ۱۵ |
| تَتَح پِیلاتو یِیشُں کْرُشے ویدھِتُں تیشاں ہَسْتیشُ سَمارْپَیَتْ، تَتَسْتے تَں دھرِتْوا نِیتَوَنْتَح۔ | 16 |
| آنگاه او را بدیشان تسلیم کرد تا مصلوب شود. پس عیسی را گرفته بردند | ۱۶ |
| تَتَح پَرَں یِیشُح کْرُشَں وَہَنْ شِرَحکَپالَمْ اَرْتھادْ یَدْ اِبْرِییَبھاشَیا گُلْگَلْتاں وَدَنْتِ تَسْمِنْ سْتھانَ اُپَسْتھِتَح۔ | 17 |
| و صلیب خودرا برداشته، بیرون رفت به موضعی که به جمجمه مسمی بود و به عبرانی آن را جلجتا میگفتند. | ۱۷ |
| تَتَسْتے مَدھْیَسْتھانے تَں تَسْیوبھَیَپارْشْوے دْواوَپَرَو کْرُشےوِدھَنْ۔ | 18 |
| او را در آنجا صلیب نمودند و دو نفر دیگررا از این طرف و آن طرف و عیسی را در میان. | ۱۸ |
| اَپَرَمْ ایشَ یِہُودِییاناں راجا ناسَرَتِییَیِیشُح، اِتِ وِجْناپَنَں لِکھِتْوا پِیلاتَسْتَسْیَ کْرُشوپَرِ سَمَیوجَیَتْ۔ | 19 |
| وپیلاطس تقصیرنامهای نوشته، بر صلیب گذارد؛ ونوشته این بود: «عیسی ناصری پادشاه یهود.» | ۱۹ |
| سا لِپِح اِبْرِییَیُونانِییَرومِییَبھاشابھِ رْلِکھِتا؛ یِیشوح کْرُشَویدھَنَسْتھانَں نَگَرَسْیَ سَمِیپَں، تَسْمادْ بَہَوو یِہُودِییاسْتاں پَٹھِتُمْ آرَبھَنْتَ۔ | 20 |
| واین تقصیر نامه را بسیاری از یهود خواندند، زیراآن مکانی که عیسی را صلیب کردند، نزدیک شهربود و آن را به زبان عبرانی و یونانی و لاتینی نوشته بودند. | ۲۰ |
| یِہُودِییاناں پْرَدھانَیاجَکاح پِیلاتَمِتِ نْیَویدَیَنْ یِہُودِییاناں راجیتِ واکْیَں نَ کِنْتُ ایشَ سْوَں یِہُودِییاناں راجانَمْ اَوَدَدْ اِتّھَں لِکھَتُ۔ | 21 |
| پس روسای کهنه یهود به پیلاطس گفتند: «منویس پادشاه یهود، بلکه که او گفت منم پادشاه یهود.» | ۲۱ |
| تَتَح پِیلاتَ اُتَّرَں دَتَّوانْ یَلّیکھَنِییَں تَلِّکھِتَوانْ۔ | 22 |
| پیلاطس جواب داد: «آنچه نوشتم، نوشتم.» | ۲۲ |
| اِتّھَں سیناگَنو یِیشُں کْرُشے وِدھِتْوا تَسْیَ پَرِدھییَوَسْتْرَں چَتُرو بھاگانْ کرِتْوا ایکَیکَسینا ایکَیکَبھاگَمْ اَگرِہْلَتْ تَسْیوتَّرِییَوَسْتْرَنْچاگرِہْلَتْ۔ کِنْتُوتَّرِییَوَسْتْرَں سُوچِسیوَنَں وِنا سَرْوَّمْ اُوتَں۔ | 23 |
| پس لشکریان چون عیسی را صلیب کردند، جامه های او را برداشته، چهار قسمت کردند، هرسپاهی را یک قسمت؛ و پیراهن را نیز، اما پیراهن درز نداشت، بلکه تمام از بالا بافته شده بود. | ۲۳ |
| تَسْماتّے وْیاہَرَنْ ایتَتْ کَح پْراپْسْیَتِ؟ تَنَّ کھَنْڈَیِتْوا تَتْرَ گُٹِکاپاتَں کَرَوامَ۔ وِبھَجَنْتےدھَرِییَں مے وَسَنَں تے پَرَسْپَرَں۔ مَموتَّرِییَوَسْتْرارْتھَں گُٹِکاں پاتَیَنْتِ چَ۔ اِتِ یَدْواکْیَں دھَرْمَّپُسْتَکے لِکھِتَماسْتے تَتْ سیناگَنینیتّھَں وْیَوَہَرَناتْ سِدّھَمَبھَوَتْ۔ | 24 |
| پس به یکدیگر گفتند: «این را پاره نکنیم، بلکه قرعه بر آن بیندازیم تا از آن که شود.» تا تمام گردد کتاب که میگوید: «در میان خود جامه های مرا تقسیم کردند و بر لباس من قرعه افکندند.» پس لشکریان چنین کردند. | ۲۴ |
| تَدانِیں یِیشو رْماتا ماتُ رْبھَگِنِی چَ یا کْلِیَپا بھارْیّا مَرِیَمْ مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ چَ ایتاسْتَسْیَ کْرُشَسْیَ سَنِّدھَو سَمَتِشْٹھَنْ۔ | 25 |
| و پای صلیب عیسی، مادر او و خواهر مادرش مریم زن، کلوپا ومریم مجدلیه ایستاده بودند. | ۲۵ |
| تَتو یِیشُح سْوَماتَرَں پْرِیَتَمَشِشْیَنْچَ سَمِیپے دَنْڈایَمانَو وِلوکْیَ ماتَرَمْ اَوَدَتْ، ہے یوشِدْ اینَں تَوَ پُتْرَں پَشْیَ، | 26 |
| چون عیسی مادرخود را با آن شاگردی که دوست میداشت ایستاده دید، به مادر خود گفت: «ای زن، اینک پسر تو.» | ۲۶ |
| شِشْیَنْتْوَوَدَتْ، ایناں تَوَ ماتَرَں پَشْیَ۔ تَتَح سَ شِشْیَسْتَدْگھَٹِکایاں تاں نِجَگرِہَں نِیتَوانْ۔ | 27 |
| و به آن شاگرد گفت: «اینک مادر تو.» و در همان ساعت آن شاگرد او را به خانه خودبرد. | ۲۷ |
| اَنَنْتَرَں سَرْوَّں کَرْمّادھُنا سَمْپَنَّمَبھُوتْ یِیشُرِتِ جْناتْوا دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ وَچَنَں یَتھا سِدّھَں بھَوَتِ تَدَرْتھَمْ اَکَتھَیَتْ مَمَ پِپاسا جاتا۔ | 28 |
| و بعد چون عیسی دید که همهچیز به انجام رسیده است تا کتاب تمام شود، گفت: «تشنهام.» | ۲۸ |
| تَتَسْتَسْمِنْ سْتھانے اَمْلَرَسینَ پُورْنَپاتْرَسْتھِتْیا تے سْپَنْجَمیکَں تَدَمْلَرَسینارْدْرِیکرِتْیَ ایسوبْنَلے تَدْ یوجَیِتْوا تَسْیَ مُکھَسْیَ سَنِّدھاوَسْتھاپَیَنْ۔ | 29 |
| و در آنجا ظرفی پر از سرکه گذارده بود. پس اسفنجی را از سرکه پر ساخته، و بر زوفا گذارده، نزدیک دهان او بردند. | ۲۹ |
| تَدا یِیشُرَمْلَرَسَں گرِہِیتْوا سَرْوَّں سِدّھَمْ اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا مَسْتَکَں نَمَیَنْ پْرانانْ پَرْیَّتْیَجَتْ۔ | 30 |
| چون عیسی سرکه راگرفت، گفت: «تمام شد.» و سر خود را پایین آورده، جان بداد. | ۳۰ |
| تَدْوِنَمْ آسادَنَدِنَں تَسْماتْ پَرےہَنِ وِشْرامَوارے دیہا یَتھا کْرُشوپَرِ نَ تِشْٹھَنْتِ، یَتَح سَ وِشْرامَوارو مَہادِنَماسِیتْ، تَسْمادْ یِہُودِییاح پِیلاتَنِکَٹَں گَتْوا تیشاں پادَبھَنْجَنَسْیَ سْتھانانْتَرَنَیَنَسْیَ چانُمَتِں پْرارْتھَیَنْتَ۔ | 31 |
| پس یهودیان تا بدنها در روز سبت برصلیب نماند، چونکه روز تهیه بود و آن سبت، روز بزرگ بود، از پیلاطس درخواست کردند که ساق پایهای ایشان را بشکنند و پایین بیاورند. | ۳۱ |
| اَتَح سینا آگَتْیَ یِیشُنا سَہَ کْرُشے ہَتَیوح پْرَتھَمَدْوِتِییَچورَیوح پادانْ اَبھَنْجَنْ؛ | 32 |
| آنگاه لشکریان آمدند و ساقهای آن اول ودیگری را که با او صلیب شده بودند، شکستند. | ۳۲ |
| کِنْتُ یِیشوح سَنِّدھِں گَتْوا سَ مرِتَ اِتِ درِشْٹْوا تَسْیَ پادَو نابھَنْجَنْ۔ | 33 |
| اما چون نزد عیسی آمدند و دیدند که پیش ازآن مرده است، ساقهای او را نشکستند. | ۳۳ |
| پَشْچادْ ایکو یودّھا شُولاگھاتینَ تَسْیَ کُکْشِمْ اَوِدھَتْ تَتْکْشَناتْ تَسْمادْ رَکْتَں جَلَنْچَ نِرَگَچّھَتْ۔ | 34 |
| لکن یکی از لشکریان به پهلوی او نیزهای زد که در آن ساعت خون و آب بیرون آمد. | ۳۴ |
| یو جَنوسْیَ ساکْشْیَں دَداتِ سَ سْوَیَں درِشْٹَوانْ تَسْییدَں ساکْشْیَں سَتْیَں تَسْیَ کَتھا یُشْماکَں وِشْواسَں جَنَیِتُں یوگْیا تَتْ سَ جاناتِ۔ | 35 |
| و آن کسیکه دید شهادت داد و شهادت او راست است و اومی داند که راست میگوید تا شما نیز ایمان آورید. | ۳۵ |
| تَسْیَیکَمْ اَسْدھْیَپِ نَ بھَںکْشْیَتے، | 36 |
| زیرا که این واقع شد تا کتاب تمام شودکه میگوید: «استخوانی از او شکسته نخواهدشد.» | ۳۶ |
| تَدْوَدْ اَنْیَشاسْتْریپِ لِکھْیَتے، یَتھا، "درِشْٹِپاتَں کَرِشْیَنْتِ تےوِدھَنْ یَنْتُ تَمْپْرَتِ۔ " | 37 |
| و باز کتاب دیگر میگوید: «آن کسی راکه نیزه زدند خواهند نگریست.» | ۳۷ |
| اَرِمَتھِییَنَگَرَسْیَ یُوشَپھْناما شِشْیَ ایکَ آسِیتْ کِنْتُ یِہُودِیییبھْیو بھَیاتْ پْرَکاشِتو نَ بھَوَتِ؛ سَ یِیشو رْدیہَں نیتُں پِیلاتَسْیانُمَتِں پْرارْتھَیَتَ، تَتَح پِیلاتینانُمَتے سَتِ سَ گَتْوا یِیشو رْدیہَمْ اَنَیَتْ۔ | 38 |
| و بعد از این، یوسف که از اهل رامه وشاگرد عیسی بود، لیکن مخفی بهسبب ترس یهود، از پیلاطس خواهش کرد که جسد عیسی رابردارد. پیلاطس اذن داد. پس آمده، بدن عیسی رابرداشت. | ۳۸ |
| اَپَرَں یو نِکَدِیمو راتْرَو یِیشوح سَمِیپَمْ اَگَچّھَتْ سوپِ گَنْدھَرَسینَ مِشْرِتَں پْرایینَ پَنْچاشَتْسیٹَکَمَگُرُں گرِہِیتْواگَچّھَتْ۔ | 39 |
| و نیقودیموس نیز که اول در شب نزدعیسی آمده بود، مر مخلوط با عود قریب به صدرطل با خود آورد. | ۳۹ |
| تَتَسْتے یِہُودِییاناں شْمَشانے سْتھاپَنَرِیتْیَنُسارینَ تَتْسُگَنْدھِدْرَوْیینَ سَہِتَں تَسْیَ دیہَں وَسْتْریناویشْٹَیَنْ۔ | 40 |
| آنگاه بدن عیسی را بداشته، در کفن با حنوط به رسم تکفین یهود پیچیدند. | ۴۰ |
| اَپَرَنْچَ یَتْرَ سْتھانے تَں کْرُشےوِدھَنْ تَسْیَ نِکَٹَسْتھودْیانے یَتْرَ کِمَپِ مرِتَدیہَں کَداپِ ناسْتھاپْیَتَ تادرِشَمْ ایکَں نُوتَنَں شْمَشانَمْ آسِیتْ۔ | 41 |
| و در موضعی که مصلوب شد باغی بود و درباغ، قبر تازهای که هرگز هیچکس در آن دفن نشده بود. | ۴۱ |
| یِہُودِییانامْ آسادَنَدِناگَمَناتْ تے تَسْمِنْ سَمِیپَسْتھَشْمَشانے یِیشُمْ اَشایَیَنْ۔ | 42 |
| پس بهسبب تهیه یهود، عیسی را در آنجاگذاردند، چونکه آن قبر نزدیک بود. | ۴۲ |
