< یوہَنَح 19 >
پِیلاتو یِیشُمْ آنِییَ کَشَیا پْراہارَیَتْ۔ | 1 |
Այն ժամանակ Պիղատոսը հրամայեց Յիսուսին վերցնել եւ նրան գանակոծել:
پَشْچاتْ سیناگَنَح کَنْٹَکَنِرْمِّتَں مُکُٹَں تَسْیَ مَسْتَکے سَمَرْپْیَ وارْتّاکِیوَرْنَں راجَپَرِچّھَدَں پَرِدھاپْیَ، | 2 |
Իսկ զինուորները փշէ պսակ շինելով՝ դրեցին նրա գլխին ու նրան ծիրանի զգեստ հագցրին:
ہے یِہُودِییاناں راجَنْ نَمَسْکارَ اِتْیُکْتْوا تَں چَپیٹیناہَنْتُمْ آرَبھَتَ۔ | 3 |
Եւ գալիս էին նրա մօտ ու ասում՝ ողջո՛յն, հրեաների՛ արքայ: Եւ նրան ապտակում էին:
تَدا پِیلاتَح پُنَرَپِ بَہِرْگَتْوا لوکانْ اَوَدَتْ، اَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ لَبھےہَں، پَشْیَتَ تَدْ یُشْمانْ جْناپَیِتُں یُشْماکَں سَنِّدھَو بَہِرینَمْ آنَیامِ۔ | 4 |
Պիղատոսը դարձեալ դուրս ելաւ ու ասաց նրանց. «Ահա նրան դուրս, ձեզ մօտ եմ բերում, որպէսզի իմանաք, թէ ես նրա մէջ որեւէ յանցանք չեմ գտնում»:
تَتَح پَرَں یِیشُح کَنْٹَکَمُکُٹَوانْ وارْتّاکِیوَرْنَوَسَنَواںشْچَ بَہِراگَچّھَتْ۔ تَتَح پِیلاتَ اُکْتَوانْ اینَں مَنُشْیَں پَشْیَتَ۔ | 5 |
Յիսուս դուրս ելաւ. եւ փշէ պսակ ունէր եւ ծիրանի զգեստ: Եւ նրանց ասաց. «Ահա ձեր մարդը՝ ձեզ»:
تَدا پْرَدھانَیاجَکاح پَداتَیَشْچَ تَں درِشْٹْوا، اینَں کْرُشے وِدھَ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتْیُکْتْوا رَوِتُں آرَبھَنْتَ۔ تَتَح پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُویَں سْوَیَمْ اینَں نِیتْوا کْرُشے وِدھَتَ، اَہَمْ ایتَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ پْراپْتَوانْ۔ | 6 |
Երբ քահանայապետներն ու պահակները նրան տեսան, աղաղակ բարձրացրին եւ ասացին. «Խա՛չը հանիր, խա՛չը հանիր դրան»: Պիղատոսը նրանց ասաց. «Դո՛ւք առէք նրան ձեր մէջ եւ ինքնե՛րդ խաչը հանեցէք, քանի որ ես դրա մէջ որեւէ յանցանք չեմ գտնում»:
یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ اَسْماکَں یا وْیَوَسْتھاسْتے تَدَنُساریناسْیَ پْرانَہَنَنَمْ اُچِتَں یَتویَں سْوَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَمَوَدَتْ۔ | 7 |
Հրեաները նրան պատասխանեցին. «Մենք օրէնք ունենք, եւ ըստ մեր օրէնքի պէտք է նա մեռնի, որովհետեւ իրեն Աստծու Որդի դարձրեց»:
پِیلاتَ اِماں کَتھاں شْرُتْوا مَہاتْراسَیُکْتَح | 8 |
Երբ Պիղատոսը այս խօսքերը լսեց, աւելի եւս վախեցաւ:
سَنْ پُنَرَپِ راجَگرِہَ آگَتْیَ یِیشُں پرِشْٹَوانْ تْوَں کُتْرَتْیو لوکَح؟ کِنْتُ یِیشَسْتَسْیَ کِمَپِ پْرَتْیُتَّرَں ناوَدَتْ۔ | 9 |
Դարձեալ, մի անգամ եւս մտաւ ապարանքը եւ Յիսուսին ասաց՝ որտեղի՞ց ես դու: Եւ Յիսուս նրան պատասխան չտուեց:
۱ تَتَح پِیلاتْ کَتھِتَوانَ تْوَں کِں مَیا سارْدّھَں نَ سَںلَپِشْیَسِ ؟ تْواں کْرُشے ویدھِتُں وا موچَیِتُں شَکْتِ رْمَماسْتے اِتِ کِں تْوَں نَ جاناسِ ؟ تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔ | 10 |
Պիղատոսը նրան ասաց. «Ինձ հետ չե՞ս խօսում, չգիտե՞ս, որ իշխանութիւն ունեմ քեզ խաչը հանելու. եւ իշխանութիւն ունեմ քեզ ազատ արձակելու»:
تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اِیشْوَرینادَتَّں مَموپَرِ تَوَ کِمَپْیَدھِپَتِتْوَں نَ وِدْیَتے، تَتھاپِ یو جَنو ماں تَوَ ہَسْتے سَمارْپَیَتْ تَسْیَ مَہاپاتَکَں جاتَمْ۔ | 11 |
Յիսուս պատասխանեց. «Դու իմ վրայ ոչ մի իշխանութիւն էլ չէիր ունենայ, եթէ քեզ ի վերուստ տրուած չլինէր. դրա համար էլ, ով ինձ քո ձեռքը մատնեց, նրա մեղքը աւելի մեծ է»:
تَدارَبھْیَ پِیلاتَسْتَں موچَیِتُں چیشْٹِتَوانْ کِنْتُ یِہُودِییا رُوَنْتو وْیاہَرَنْ یَدِیمَں مانَوَں تْیَجَسِ تَرْہِ تْوَں کَیسَرَسْیَ مِتْرَں نَ بھَوَسِ، یو جَنَح سْوَں راجانَں وَکْتِ سَایوَ کَیمَرَسْیَ وِرُدّھاں کَتھاں کَتھَیَتِ۔ | 12 |
Սրանից յետոյ Պիղատոսը ուզում էր նրան ազատ արձակել: Իսկ հրեաները աղաղակում էին ու ասում.
ایتاں کَتھاں شْرُتْوا پِیلاتو یِیشُں بَہِرانِییَ نِسْتاروتْسَوَسْیَ آسادَنَدِنَسْیَ دْوِتِییَپْرَہَراتْ پُورْوَّں پْرَسْتَرَبَنْدھَنَنامْنِ سْتھانے رْتھاتْ اِبْرِییَبھاشَیا یَدْ گَبِّتھا کَتھْیَتے تَسْمِنْ سْتھانے وِچاراسَنَ اُپاوِشَتْ۔ | 13 |
«Եթէ դրան արձակես, կայսրին բարեկամ չես: Ամենայն ոք, որ ինքն իրեն թագաւոր է կոչում, հակառակ է կայսեր»:
اَنَنْتَرَں پِیلاتو یِہُودِییانْ اَوَدَتْ، یُشْماکَں راجانَں پَشْیَتَ۔ | 14 |
Իսկ երբ Պիղատոսը այս խօսքերը լսեց, Յիսուսին դուրս բերեց, նստեց բեմի վրայ, այն տեղը, որ Քարայատակ էր կոչւում, իսկ եբրայերէն՝ Կապպաթա:
کِنْتُ اینَں دُورِیکُرُ، اینَں دُورِیکُرُ، اینَں کْرُشے وِدھَ، اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا تے رَوِتُمْ آرَبھَنْتَ؛ تَدا پِیلاتَح کَتھِتَوانْ یُشْماکَں راجانَں کِں کْرُشے ویدھِشْیامِ؟ پْرَدھانَیاجَکا اُتَّرَمْ اَوَدَنْ کَیسَرَں وِنا کوپِ راجاسْماکَں ناسْتِ۔ | 15 |
Զատկի նախօրէն էր, եւ կէսօրուայ մօտ էր: Եւ նա հրեաներին ասաց. «Ահա ձեր թագաւորը՝ ձեզ»:
تَتَح پِیلاتو یِیشُں کْرُشے ویدھِتُں تیشاں ہَسْتیشُ سَمارْپَیَتْ، تَتَسْتے تَں دھرِتْوا نِیتَوَنْتَح۔ | 16 |
Իսկ նրանք աղաղակում էին. «Վերացրո՛ւ մեր միջից, վերացրո՛ւ մեր միջից եւ խա՛չը հանիր նրան»: Պիղատոսը նրանց ասաց. «Ես ձեր թագաւորին խա՞չը հանեմ»: Քահանայապետները պատասխանեցին. «Չունենք մենք այլ թագաւոր, բացի կայսրից»:
تَتَح پَرَں یِیشُح کْرُشَں وَہَنْ شِرَحکَپالَمْ اَرْتھادْ یَدْ اِبْرِییَبھاشَیا گُلْگَلْتاں وَدَنْتِ تَسْمِنْ سْتھانَ اُپَسْتھِتَح۔ | 17 |
Այն ժամանակ Յիսուսին յանձնեց նրանց ձեռքը, որպէսզի խաչը հանուի:
تَتَسْتے مَدھْیَسْتھانے تَں تَسْیوبھَیَپارْشْوے دْواوَپَرَو کْرُشےوِدھَنْ۔ | 18 |
Եւ նրանք առան Յիսուսին եւ տարան: Եւ խաչափայտը նա ինքն էր վերցրել եւ բարձրացնում էր այն տեղը, որի անունն էր Գագաթ, իսկ եբրայերէն կոչւում էր Գողգոթա,
اَپَرَمْ ایشَ یِہُودِییاناں راجا ناسَرَتِییَیِیشُح، اِتِ وِجْناپَنَں لِکھِتْوا پِیلاتَسْتَسْیَ کْرُشوپَرِ سَمَیوجَیَتْ۔ | 19 |
որտեղ եւ խաչը հանեցին նրան ու նրա հետ երկու ուրիշների՝ այս եւ այն կողմից, իսկ մէջտեղում՝ Յիսուսին:
سا لِپِح اِبْرِییَیُونانِییَرومِییَبھاشابھِ رْلِکھِتا؛ یِیشوح کْرُشَویدھَنَسْتھانَں نَگَرَسْیَ سَمِیپَں، تَسْمادْ بَہَوو یِہُودِییاسْتاں پَٹھِتُمْ آرَبھَنْتَ۔ | 20 |
Պիղատոսը մի տախտակ էլ գրեց եւ դրեց խաչի վրայ. եւ գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ հրեաների թագաւոր»:
یِہُودِییاناں پْرَدھانَیاجَکاح پِیلاتَمِتِ نْیَویدَیَنْ یِہُودِییاناں راجیتِ واکْیَں نَ کِنْتُ ایشَ سْوَں یِہُودِییاناں راجانَمْ اَوَدَدْ اِتّھَں لِکھَتُ۔ | 21 |
Այդ տախտակը հրեաներից շատերը կարդացին, որովհետեւ այն տեղը, ուր Յիսուս խաչուեց, քաղաքին մօտ էր (եւ գրուած էր եբրայերէն, լատիներէն եւ յունարէն):
تَتَح پِیلاتَ اُتَّرَں دَتَّوانْ یَلّیکھَنِییَں تَلِّکھِتَوانْ۔ | 22 |
Հրեաների քահանայապետները Պիղատոսին ասացին. «Մի՛ գրիր՝ հրեաների թագաւոր, այլ՝ ինչ նա ասաց՝ թագաւոր եմ հրեաների»:
اِتّھَں سیناگَنو یِیشُں کْرُشے وِدھِتْوا تَسْیَ پَرِدھییَوَسْتْرَں چَتُرو بھاگانْ کرِتْوا ایکَیکَسینا ایکَیکَبھاگَمْ اَگرِہْلَتْ تَسْیوتَّرِییَوَسْتْرَنْچاگرِہْلَتْ۔ کِنْتُوتَّرِییَوَسْتْرَں سُوچِسیوَنَں وِنا سَرْوَّمْ اُوتَں۔ | 23 |
Պիղատոսը պատասխանեց. «Ինչ գրեցի, գրեցի»:
تَسْماتّے وْیاہَرَنْ ایتَتْ کَح پْراپْسْیَتِ؟ تَنَّ کھَنْڈَیِتْوا تَتْرَ گُٹِکاپاتَں کَرَوامَ۔ وِبھَجَنْتےدھَرِییَں مے وَسَنَں تے پَرَسْپَرَں۔ مَموتَّرِییَوَسْتْرارْتھَں گُٹِکاں پاتَیَنْتِ چَ۔ اِتِ یَدْواکْیَں دھَرْمَّپُسْتَکے لِکھِتَماسْتے تَتْ سیناگَنینیتّھَں وْیَوَہَرَناتْ سِدّھَمَبھَوَتْ۔ | 24 |
Իսկ զինուորները, երբ Յիսուսին խաչը հանեցին, վերցրին նրա զգեստները եւ չորս մաս արեցին. իւրաքանչիւր զինուորի՝ մէկ մաս: Իսկ քանի որ պատմուճանը առանց կարի էր, վերեւից ներքեւ ամբողջովին հիւսած շուրջանակի,
تَدانِیں یِیشو رْماتا ماتُ رْبھَگِنِی چَ یا کْلِیَپا بھارْیّا مَرِیَمْ مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ چَ ایتاسْتَسْیَ کْرُشَسْیَ سَنِّدھَو سَمَتِشْٹھَنْ۔ | 25 |
ուստի միմեանց ասացին. «Այդ չպատռտենք, այլ դրա վրայ վիճակ գցենք, ում որ ելնի», որպէսզի կատարուի գրուածը, որ ասում է. «Իմ զգեստները բաժանեցին իրար մէջ եւ իմ պատմուճանի վրայ վիճակ գցեցին»: Զինուորներն այս բանն արեցին: ուստի միմեանց ասացին. «Այդ չպատռտենք, այլ դրա վրայ վիճակ գցենք, ում որ ելնի», որպէսզի կատարուի գրուածը, որ ասում է. «Իմ զգեստները բաժանեցին իրար մէջ եւ իմ պատմուճանի վրայ վիճակ գցեցին»: Զինուորներն այս բանն արեցին:
تَتو یِیشُح سْوَماتَرَں پْرِیَتَمَشِشْیَنْچَ سَمِیپے دَنْڈایَمانَو وِلوکْیَ ماتَرَمْ اَوَدَتْ، ہے یوشِدْ اینَں تَوَ پُتْرَں پَشْیَ، | 26 |
Իսկ Յիսուսի խաչի մօտ կանգնած էին նրա մայրը եւ նրա մօրաքոյրը՝ Կղէոպասի կին Մարիամը եւ Մարիամ Մագդաղենացին:
شِشْیَنْتْوَوَدَتْ، ایناں تَوَ ماتَرَں پَشْیَ۔ تَتَح سَ شِشْیَسْتَدْگھَٹِکایاں تاں نِجَگرِہَں نِیتَوانْ۔ | 27 |
Երբ Յիսուս տեսաւ մօրը եւ այն աշակերտին, որ մօտ էր կանգնած, որին նա սիրում էր, մօրն ասաց. «Ո՛վ կին, ահա՛ քո որդին»:
اَنَنْتَرَں سَرْوَّں کَرْمّادھُنا سَمْپَنَّمَبھُوتْ یِیشُرِتِ جْناتْوا دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ وَچَنَں یَتھا سِدّھَں بھَوَتِ تَدَرْتھَمْ اَکَتھَیَتْ مَمَ پِپاسا جاتا۔ | 28 |
Ապա աշակերտին ասաց. «Ահա՛ քո մայրը»: Եւ այդ պահից աշակերտը նրան իր մօտ առաւ:
تَتَسْتَسْمِنْ سْتھانے اَمْلَرَسینَ پُورْنَپاتْرَسْتھِتْیا تے سْپَنْجَمیکَں تَدَمْلَرَسینارْدْرِیکرِتْیَ ایسوبْنَلے تَدْ یوجَیِتْوا تَسْیَ مُکھَسْیَ سَنِّدھاوَسْتھاپَیَنْ۔ | 29 |
Այնուհետեւ Յիսուս, գիտենալով, թէ ահա ամէն ինչ կատարուած է, որպէսզի կատարուի գրուածը, ասաց՝ ծարաւ եմ:
تَدا یِیشُرَمْلَرَسَں گرِہِیتْوا سَرْوَّں سِدّھَمْ اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا مَسْتَکَں نَمَیَنْ پْرانانْ پَرْیَّتْیَجَتْ۔ | 30 |
Եւ այնտեղ քացախով լի մի աման կար. զինուորները լեղախառն քացախով մի սպունգ թրջեցին եւ այն դրին եղէգի ծայրին ու մօտեցրին նրա բերանին:
تَدْوِنَمْ آسادَنَدِنَں تَسْماتْ پَرےہَنِ وِشْرامَوارے دیہا یَتھا کْرُشوپَرِ نَ تِشْٹھَنْتِ، یَتَح سَ وِشْرامَوارو مَہادِنَماسِیتْ، تَسْمادْ یِہُودِییاح پِیلاتَنِکَٹَں گَتْوا تیشاں پادَبھَنْجَنَسْیَ سْتھانانْتَرَنَیَنَسْیَ چانُمَتِں پْرارْتھَیَنْتَ۔ | 31 |
Երբ Յիսուս լեղախառն քացախը բերանն առաւ, ասաց.
اَتَح سینا آگَتْیَ یِیشُنا سَہَ کْرُشے ہَتَیوح پْرَتھَمَدْوِتِییَچورَیوح پادانْ اَبھَنْجَنْ؛ | 32 |
«Ամէն ինչ կատարուած է»: Եւ գլուխը կախելով՝ հոգին աւանդեց:
کِنْتُ یِیشوح سَنِّدھِں گَتْوا سَ مرِتَ اِتِ درِشْٹْوا تَسْیَ پادَو نابھَنْجَنْ۔ | 33 |
Իսկ քանի որ ուրբաթ էր, որպէսզի մարմինները չմնան խաչի վրայ մինչեւ շաբաթ օրը, - որովհետեւ այն շաբաթը տօնական մեծ օր էր, - հրեայ առաջնորդները Պիղատոսին աղաչեցին, որ կոտրեն նրանց սրունքները եւ վերցնեն նրանց:
پَشْچادْ ایکو یودّھا شُولاگھاتینَ تَسْیَ کُکْشِمْ اَوِدھَتْ تَتْکْشَناتْ تَسْمادْ رَکْتَں جَلَنْچَ نِرَگَچّھَتْ۔ | 34 |
Զինուորները եկան եւ առաջինի սրունքները կոտրեցին, նոյնպէս եւ միւսինը, որ նրա հետ խաչ էր հանուել:
یو جَنوسْیَ ساکْشْیَں دَداتِ سَ سْوَیَں درِشْٹَوانْ تَسْییدَں ساکْشْیَں سَتْیَں تَسْیَ کَتھا یُشْماکَں وِشْواسَں جَنَیِتُں یوگْیا تَتْ سَ جاناتِ۔ | 35 |
Բայց երբ եկան Յիսուսի մօտ եւ տեսան, որ նա արդէն մեռած էր, նրա սրունքները չկոտրեցին,
تَسْیَیکَمْ اَسْدھْیَپِ نَ بھَںکْشْیَتے، | 36 |
այլ զինուորներից մէկը տէգով խոցեց նրա կողը, եւ իսկոյն արիւն եւ ջուր ելաւ:
تَدْوَدْ اَنْیَشاسْتْریپِ لِکھْیَتے، یَتھا، "درِشْٹِپاتَں کَرِشْیَنْتِ تےوِدھَنْ یَنْتُ تَمْپْرَتِ۔ " | 37 |
Եւ ով այս բանը տեսաւ, վկայեց. եւ նրա վկայութիւնը ճշմարիտ է, եւ նա գիտէ, որ ճշմարիտ է ասում, որպէսզի դուք էլ հաւատաք:
اَرِمَتھِییَنَگَرَسْیَ یُوشَپھْناما شِشْیَ ایکَ آسِیتْ کِنْتُ یِہُودِیییبھْیو بھَیاتْ پْرَکاشِتو نَ بھَوَتِ؛ سَ یِیشو رْدیہَں نیتُں پِیلاتَسْیانُمَتِں پْرارْتھَیَتَ، تَتَح پِیلاتینانُمَتے سَتِ سَ گَتْوا یِیشو رْدیہَمْ اَنَیَتْ۔ | 38 |
Այս պատահեց, որպէսզի կատարուի գրուածը, թէ՝ նրա ոսկորը չպիտի փշրուի:
اَپَرَں یو نِکَدِیمو راتْرَو یِیشوح سَمِیپَمْ اَگَچّھَتْ سوپِ گَنْدھَرَسینَ مِشْرِتَں پْرایینَ پَنْچاشَتْسیٹَکَمَگُرُں گرِہِیتْواگَچّھَتْ۔ | 39 |
Եւ դարձեալ միւս գրուածն ասում է. «Պիտի նայեն նրան, ում խոցեցին»:
تَتَسْتے یِہُودِییاناں شْمَشانے سْتھاپَنَرِیتْیَنُسارینَ تَتْسُگَنْدھِدْرَوْیینَ سَہِتَں تَسْیَ دیہَں وَسْتْریناویشْٹَیَنْ۔ | 40 |
Այնուհետեւ Յովսէփը, որ արիմաթիացի էր եւ Յիսուսի թաքուն աշակերտն էր հրեաների վախի պատճառով, Պիղատոսին աղաչեց, որ Յիսուսի մարմինը վերցնի: Եւ Պիղատոսը հրաման տուեց. ուստի Յովսէփն ու Նիկոդեմոսը եկան եւ նրան վերցրին:
اَپَرَنْچَ یَتْرَ سْتھانے تَں کْرُشےوِدھَنْ تَسْیَ نِکَٹَسْتھودْیانے یَتْرَ کِمَپِ مرِتَدیہَں کَداپِ ناسْتھاپْیَتَ تادرِشَمْ ایکَں نُوتَنَں شْمَشانَمْ آسِیتْ۔ | 41 |
Նիկոդեմոսը, որ առաջին անգամ գիշերով Յիսուսի մօտ էր եկել, բերեց մօտ հարիւր լիտր զմուռս՝ հալուէի հետ խառնուած:
یِہُودِییانامْ آسادَنَدِناگَمَناتْ تے تَسْمِنْ سَمِیپَسْتھَشْمَشانے یِیشُمْ اَشایَیَنْ۔ | 42 |
Վերցրին Յիսուսի մարմինը եւ պատեցին կտաւներով՝ խնկերով հանդերձ, ինչպէս որ հրեաների սովորութիւնն էր՝ պատել: Եւ այն տեղում, ուր նա խաչուեց, պարտէզ կար. եւ այդ պարտէզում՝ մի նոր գերեզման, որի մէջ երբեք որեւէ մէկը չէր դրուած: Եւ քանի որ գերեզմանը մօտ էր, հրեաների ուրբաթի պատճառով, այնտե՛ղ դրեցին Յիսուսի մարմինը: