< یوہَنَح 15 >

اَہَں سَتْیَدْراکْشالَتاسْوَرُوپو مَمَ پِتا تُودْیانَپَرِچارَکَسْوَرُوپَنْچَ۔ 1
Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστιν·
مَمَ یاسُ شاکھاسُ پھَلانِ نَ بھَوَنْتِ تاح سَ چھِنَتِّ تَتھا پھَلَوَتْیَح شاکھا یَتھادھِکَپھَلانِ پھَلَنْتِ تَدَرْتھَں تاح پَرِشْکَروتِ۔ 2
πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπὸν αἴρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον καθαίρει αὐτὸ ἵνα ⸂καρπὸν πλείονα φέρῃ.
اِدانِیں مَیوکْتوپَدیشینَ یُویَں پَرِشْکرِتاح۔ 3
ἤδη ὑμεῖς καθαροί ἐστε διὰ τὸν λόγον ὃν λελάληκα ὑμῖν·
اَتَح کارَناتْ مَیِ تِشْٹھَتَ تیناہَمَپِ یُشْماسُ تِشْٹھامِ، یَتو ہیتو رْدْراکْشالَتایامْ اَسَںلَگْنا شاکھا یَتھا پھَلَوَتِی بھَوِتُں نَ شَکْنوتِ تَتھا یُویَمَپِ مَیَّتِشْٹھَنْتَح پھَلَوَنْتو بھَوِتُں نَ شَکْنُتھَ۔ 4
μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφʼ ἑαυτοῦ ἐὰν μὴ ⸀μένῃἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ ⸀μένητε
اَہَں دْراکْشالَتاسْوَرُوپو یُویَنْچَ شاکھاسْوَرُوپوح؛ یو جَنو مَیِ تِشْٹھَتِ یَتْرَ چاہَں تِشْٹھامِ، سَ پْرَچُورَپھَلَیح پھَلَوانْ بھَوَتِ، کِنْتُ ماں وِنا یُویَں کِمَپِ کَرْتُّں نَ شَکْنُتھَ۔ 5
ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.
یَح کَشْچِنْ مَیِ نَ تِشْٹھَتِ سَ شُشْکَشاکھیوَ بَہِ رْنِکْشِپْیَتے لوکاشْچَ تا آہرِتْیَ وَہْنَو نِکْشِپْیَ داہَیَنْتِ۔ 6
ἐὰν μή τις ⸀μένῃἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσιν καὶ καίεται.
یَدِ یُویَں مَیِ تِشْٹھَتھَ مَمَ کَتھا چَ یُشْماسُ تِشْٹھَتِ تَرْہِ یَدْ وانْچھِتْوا یاچِشْیَدھْوے یُشْماکَں تَدیوَ سَپھَلَں بھَوِشْیَتِ۔ 7
ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ῥήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε ⸀αἰτήσασθεκαὶ γενήσεται ὑμῖν·
یَدِ یُویَں پْرَچُورَپھَلَوَنْتو بھَوَتھَ تَرْہِ تَدْوارا مَمَ پِتُ رْمَہِما پْرَکاشِشْیَتے تَتھا یُویَں مَمَ شِشْیا اِتِ پَرِکْشایِشْیَدھْوے۔ 8
ἐν τούτῳ ἐδοξάσθη ὁ πατήρ μου ἵνα καρπὸν πολὺν φέρητε καὶ ⸀γένησθεἐμοὶ μαθηταί.
پِتا یَتھا مَیِ پْرِیتَوانْ اَہَمَپِ یُشْماسُ تَتھا پْرِیتَوانْ اَتو ہیتو رْیُویَں نِرَنْتَرَں مَمَ پْریمَپاتْرانِ بھُوتْوا تِشْٹھَتَ۔ 9
καθὼς ἠγάπησέν με ὁ πατήρ, κἀγὼ ⸂ὑμᾶς ἠγάπησα, μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ.
اَہَں یَتھا پِتُراجْنا گرِہِیتْوا تَسْیَ پْریمَبھاجَنَں تِشْٹھامِ تَتھَیوَ یُویَمَپِ یَدِ مَماجْنا گُہْلِیتھَ تَرْہِ مَمَ پْریمَبھاجَنانِ سْتھاسْیَتھَ۔ 10
ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ ⸂τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ.
یُشْمَنِّمِتَّں مَمَ یَ آہْلادَح سَ یَتھا چِرَں تِشْٹھَتِ یُشْماکَمْ آنَنْدَشْچَ یَتھا پُورْیَّتے تَدَرْتھَں یُشْمَبھْیَمْ ایتاح کَتھا اَتْرَکَتھَمْ۔ 11
ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ⸀ᾖκαὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ.
اَہَں یُشْماسُ یَتھا پْرِییے یُویَمَپِ پَرَسْپَرَں تَتھا پْرِییَدھْوَمْ ایشا مَماجْنا۔ 12
Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμὴ ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς·
مِتْراناں کارَناتْ سْوَپْرانَدانَپَرْیَّنْتَں یَتْ پْریمَ تَسْمانْ مَہاپْریمَ کَسْیاپِ ناسْتِ۔ 13
μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ.
اَہَں یَدْیَدْ آدِشامِ تَتَّدیوَ یَدِ یُویَمْ آچَرَتَ تَرْہِ یُویَمیوَ مَمَ مِتْرانِ۔ 14
ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε ἐὰν ποιῆτε ⸀ἃἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν.
اَدْیارَبھْیَ یُشْمانْ داسانْ نَ وَدِشْیامِ یَتْ پْرَبھُ رْیَتْ کَروتِ داسَسْتَدْ نَ جاناتِ؛ کِنْتُ پِتُح سَمِیپے یَدْیَدْ اَشرِنَوَں تَتْ سَرْوَّں یُوشْمانْ اَجْناپَیَمْ تَتْکارَنادْ یُشْمانْ مِتْرانِ پْروکْتَوانْ۔ 15
οὐκέτι ⸂λέγω ὑμᾶς δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδεν τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν.
یُویَں ماں روچِتَوَنْتَ اِتِ نَ، کِنْتْوَہَمیوَ یُشْمانْ روچِتَوانْ یُویَں گَتْوا یَتھا پھَلانْیُتْپادَیَتھَ تانِ پھَلانِ چاکْشَیانِ بھَوَنْتِ، تَدَرْتھَں یُشْمانْ نْیَجُنَجَں تَسْمانْ مَمَ نامَ پْروچْیَ پِتَرَں یَتْ کِنْچِدْ یاچِشْیَدھْوے تَدیوَ سَ یُشْمَبھْیَں داسْیَتِ۔ 16
οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλʼ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καὶ καρπὸν φέρητε καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ, ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δῷ ὑμῖν.
یُویَں پَرَسْپَرَں پْرِییَدھْوَمْ اَہَمْ اِتْیاجْناپَیامِ۔ 17
ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
جَگَتو لوکَے رْیُشْماسُ رِتِییِتیشُ تے پُورْوَّں مامیوارْتِّییَنْتَ اِتِ یُویَں جانِیتھَ۔ 18
Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ⸀ὑμῶνμεμίσηκεν.
یَدِ یُویَں جَگَتو لوکا اَبھَوِشْیَتَ تَرْہِ جَگَتو لوکا یُشْمانْ آتْمِییانْ بُدّھواپْریشْیَنْتَ؛ کِنْتُ یُویَں جَگَتو لوکا نَ بھَوَتھَ، اَہَں یُشْمانْ اَسْماجَّگَتوروچَیَمْ ایتَسْماتْ کارَناجَّگَتو لوکا یُشْمانْ رِتِییَنْتے۔ 19
εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλʼ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.
داسَح پْرَبھو رْمَہانْ نَ بھَوَتِ مَمَیتَتْ پُورْوِّییَں واکْیَں سْمَرَتَ؛ تے یَدِ مامیواتاڈَیَنْ تَرْہِ یُشْمانَپِ تاڈَیِشْیَنْتِ، یَدِ مَمَ واکْیَں گرِہْلَنْتِ تَرْہِ یُشْماکَمَپِ واکْیَں گْرَہِیشْیَنْتِ۔ 20
μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· Οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ· εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν.
کِنْتُ تے مَمَ نامَکارَنادْ یُشْمانْ پْرَتِ تادرِشَں وْیَوَہَرِشْیَنْتِ یَتو یو ماں پْریرِتَوانْ تَں تے نَ جانَنْتِ۔ 21
ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ⸂εἰς ὑμᾶς διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασιν τὸν πέμψαντά με.
تیشاں سَنِّدھِمْ آگَتْیَ یَدْیَہَں ناکَتھَیِشْیَں تَرْہِ تیشاں پاپَں نابھَوِشْیَتْ کِنْتْوَدھُنا تیشاں پاپَماچّھادَیِتُمْ اُپایو ناسْتِ۔ 22
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ ⸀εἴχοσαν νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσιν περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν.
یو جَنو مامْ رِتِییَتے سَ مَمَ پِتَرَمَپِ رِتِییَتے۔ 23
ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν πατέρα μου μισεῖ.
یادرِشانِ کَرْمّانِ کیناپِ کَداپِ ناکْرِیَنْتَ تادرِشانِ کَرْمّانِ یَدِ تیشاں ساکْشادْ اَہَں ناکَرِشْیَں تَرْہِ تیشاں پاپَں نابھَوِشْیَتْ کِنْتْوَدھُنا تے درِشْٹْواپِ ماں مَمَ پِتَرَنْچارْتِّییَنْتَ۔ 24
εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος ⸀ἐποίησεν ἁμαρτίαν οὐκ ⸀εἴχοσαν νῦν δὲ καὶ ἑωράκασιν καὶ μεμισήκασιν καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου.
تَسْماتْ تےکارَنَں مامْ رِتِییَنْتے یَدیتَدْ وَچَنَں تیشاں شاسْتْرے لِکھِتَماسْتے تَتْ سَپھَلَمْ اَبھَوَتْ۔ 25
ἀλλʼ ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὁ ⸂ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν γεγραμμένος ὅτι Ἐμίσησάν με δωρεάν.
کِنْتُ پِتُ رْنِرْگَتَں یَں سَہایَمَرْتھاتْ سَتْیَمَیَمْ آتْمانَں پِتُح سَمِیپادْ یُشْماکَں سَمِیپے پْریشَیِشْیامِ سَ آگَتْیَ مَیِ پْرَمانَں داسْیَتِ۔ 26
⸀Ὅτανἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ·
یُویَں پْرَتھَمَمارَبھْیَ مَیا سارْدّھَں تِشْٹھَتھَ تَسْمادّھیتو رْیُویَمَپِ پْرَمانَں داسْیَتھَ۔ 27
καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπʼ ἀρχῆς μετʼ ἐμοῦ ἐστε.

< یوہَنَح 15 >