یوہَنَح 14
| مَنودُحکھِنو ما بھُوتَ؛ اِیشْوَرے وِشْوَسِتَ مَیِ چَ وِشْوَسِتَ۔ | 1 |
Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.
| مَمَ پِتُ گرِہے بَہُونِ واسَسْتھانِ سَنْتِ نو چیتْ پُورْوَّں یُشْمانْ اَجْناپَیِشْیَں یُشْمَدَرْتھَں سْتھانَں سَجَّیِتُں گَچّھامِ۔ | 2 |
ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν ⸀ὅτιπορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν·
| یَدِ گَتْواہَں یُشْمَنِّمِتَّں سْتھانَں سَجَّیامِ تَرْہِ پَنَراگَتْیَ یُشْمانْ سْوَسَمِیپَں نیشْیامِ، تَتو یَتْراہَں تِشْٹھامِ تَتْرَ یُویَمَپِ سْتھاسْیَتھَ۔ | 3 |
καὶἐὰν πορευθῶ ⸀καὶ ἑτοιμάσω ⸂τόπον ὑμῖν, πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήμψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ καὶ ὑμεῖς ἦτε.
| اَہَں یَتْسْتھانَں بْرَجامِ تَتْسْتھانَں یُویَں جانِیتھَ تَسْیَ پَنْتھانَمَپِ جانِیتھَ۔ | 4 |
καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω οἴδατε ⸂τὴν ὁδόν.
| تَدا تھوما اَوَدَتْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ کُتْرَ یاتِ تَدْوَیَں نَ جانِیمَح، تَرْہِ کَتھَں پَنْتھانَں جْناتُں شَکْنُمَح؟ | 5 |
λέγει αὐτῷ Θωμᾶς· Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις· ⸀πῶς⸂δυνάμεθα τὴν ὁδὸν εἰδέναι;
| یِیشُرَکَتھَیَدْ اَہَمیوَ سَتْیَجِیوَنَرُوپَپَتھو مَیا نَ گَنْتا کوپِ پِتُح سَمِیپَں گَنْتُں نَ شَکْنوتِ۔ | 6 |
λέγει αὐτῷ ⸀ὁἸησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ διʼ ἐμοῦ.
| یَدِ مامْ اَجْناسْیَتَ تَرْہِ مَمَ پِتَرَمَپْیَجْناسْیَتَ کِنْتْوَدھُناتَسْتَں جانِیتھَ پَشْیَتھَ چَ۔ | 7 |
εἰ ⸀ἐγνώκειτέμε, καὶ τὸν πατέρα μου ⸂ἂν ᾔδειτε· ⸀ἀπʼἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε ⸀αὐτόν
| تَدا پھِلِپَح کَتھِتَوانْ، ہے پْرَبھو پِتَرَں دَرْشَیَ تَسْمادَسْماکَں یَتھیشْٹَں بھَوِشْیَتِ۔ | 8 |
Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν.
| تَتو یِیشُح پْرَتْیاوادِیتْ، ہے پھِلِپَ یُشْمابھِح سارْدّھَمْ ایتاوَدِّنانِ سْتھِتَمَپِ ماں کِں نَ پْرَتْیَبھِجاناسِ؟ یو جَنو مامْ اَپَشْیَتْ سَ پِتَرَمَپْیَپَشْیَتْ تَرْہِ پِتَرَمْ اَسْمانْ دَرْشَییتِ کَتھاں کَتھَں کَتھَیَسِ؟ | 9 |
λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ⸂Τοσούτῳ χρόνῳ μεθʼ ὑμῶν εἰμι καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα· ⸀πῶςσὺ λέγεις· Δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα;
| اَہَں پِتَرِ تِشْٹھامِ پِتا مَیِ تِشْٹھَتِیتِ کِں تْوَں نَ پْرَتْیَشِ؟ اَہَں یَدْواکْیَں وَدامِ تَتْ سْوَتو نَ وَدامِ کِنْتُ یَح پِتا مَیِ وِراجَتے سَ ایوَ سَرْوَّکَرْمّانِ کَراتِ۔ | 10 |
οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ ⸀λέγωὑμῖν ἀπʼ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὁ δὲ ⸀πατὴρἐν ἐμοὶ ⸀μένωνποιεῖ τὰ ἔργα ⸀αὐτοῦ
| اَتَایوَ پِتَرْیَّہَں تِشْٹھامِ پِتا چَ مَیِ تِشْٹھَتِ مَماسْیاں کَتھایاں پْرَتْیَیَں کُرُتَ، نو چیتْ کَرْمَّہیتوح پْرَتْیَیَں کُرُتَ۔ | 11 |
πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ ⸀πιστεύετε
| اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنو مَیِ وِشْوَسِتِ سوہَمِوَ کَرْمّانِ کَرِشْیَتِ وَرَں تَتوپِ مَہاکَرْمّانِ کَرِشْیَتِ یَتو ہیتورَہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ۔ | 12 |
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν ⸀πατέραπορεύομαι·
| یَتھا پُتْرینَ پِتُ رْمَہِما پْرَکاشَتے تَدَرْتھَں مَمَ نامَ پْروچْیَ یَتْ پْرارْتھَیِشْیَدھْوے تَتْ سَپھَلَں کَرِشْیامِ۔ | 13 |
καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω, ἵνα δοξασθῇ ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ·
| یَدِ مَمَ نامْنا یَتْ کِنْچِدْ یاچَدھْوے تَرْہِ تَدَہَں سادھَیِشْیامِ۔ | 14 |
ἐάν τι αἰτήσητέ ⸀μεἐν τῷ ὀνόματί μου ⸀ἐγὼποιήσω.
| یَدِ مَیِ پْرِییَدھْوے تَرْہِ مَماجْناح سَماچَرَتَ۔ | 15 |
Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς ⸀τηρήσετε
| تَتو مَیا پِتُح سَمِیپے پْرارْتھِتے پِتا نِرَنْتَرَں یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھاتُمْ اِتَرَمیکَں سَہایَمْ اَرْتھاتْ سَتْیَمَیَمْ آتْمانَں یُشْماکَں نِکَٹَں پْریشَیِشْیَتِ۔ (aiōn g165) | 16 |
κἀγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν ἵνα ⸀ᾖμεθʼ ὑμῶν εἰς τὸν ⸀αἰῶνα (aiōn g165)
| ایتَجَّگَتو لوکاسْتَں گْرَہِیتُں نَ شَکْنُوَنْتِ یَتَسْتے تَں ناپَشْیَنْ ناجَنَںشْچَ کِنْتُ یُویَں جانِیتھَ یَتو ہیتوح سَ یُشْماکَمَنْتَ رْنِوَسَتِ یُشْماکَں مَدھْیے سْتھاسْیَتِ چَ۔ | 17 |
τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ ⸀γινώσκει ⸀ὑμεῖςγινώσκετε αὐτό, ὅτι παρʼ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ⸀ἔσται
| اَہَں یُشْمانْ اَناتھانْ کرِتْوا نَ یاسْیامِ پُنَرَپِ یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَمِشْیامِ۔ | 18 |
Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς, ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς.
| کِیَتْکالَرَتْ پَرَمْ اَسْیَ جَگَتو لوکا ماں پُنَ رْنَ دْرَکْشْیَنْتِ کِنْتُ یُویَں دْرَکْشْیَتھَ؛اَہَں جِیوِشْیامِ تَسْماتْ کارَنادْ یُویَمَپِ جِیوِشْیَتھَ۔ | 19 |
ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ, ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέ με, ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑμεῖς ⸀ζήσετε
| پِتَرْیَّہَمَسْمِ مَیِ چَ یُویَں سْتھَ، تَتھاہَں یُشْماسْوَسْمِ تَدَپِ تَدا جْناسْیَتھَ۔ | 20 |
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ⸂γνώσεσθε ὑμεῖς ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί μου καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν ὑμῖν.
| یو جَنو مَماجْنا گرِہِیتْوا تا آچَرَتِ سَایوَ مَیِ پْرِییَتے؛ یو جَنَشْچَ مَیِ پْرِییَتے سَایوَ مَمَ پِتُح پْرِیَپاتْرَں بھَوِشْیَتِ، تَتھاہَمَپِ تَسْمِنْ پْرِیتْوا تَسْمَے سْوَں پْرَکاشَیِشْیامِ۔ | 21 |
ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, κἀγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν.
| تَدا اِیشْکَرِیوتِییادْ اَنْیو یِہُوداسْتَمَوَدَتْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ جَگَتو لوکاناں سَنِّدھَو پْرَکاشِتو نَ بھُوتْواسْماکَں سَنِّدھَو کُتَح پْرَکاشِتو بھَوِشْیَتِ؟ | 22 |
λέγει αὐτῷ Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, ⸀τίγέγονεν ὅτι ἡμῖν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ;
| تَتو یِیشُح پْرَتْیُدِتَوانْ، یو جَنو مَیِ پْرِییَتے سَ مَماجْنا اَپِ گرِہْلاتِ، تینَ مَمَ پِتاپِ تَسْمِنْ پْریشْیَتے، آوانْچَ تَنِّکَٹَماگَتْیَ تینَ سَہَ نِوَتْسْیاوَح۔ | 23 |
ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἐάν τις ἀγαπᾷ με τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρʼ αὐτῷ ⸀ποιησόμεθα
| یو جَنو مَیِ نَ پْرِییَتے سَ مَمَ کَتھا اَپِ نَ گرِہْلاتِ پُنَشْچَ یامِماں کَتھاں یُویَں شرِنُتھَ سا کَتھا کیوَلَسْیَ مَمَ نَ کِنْتُ مَمَ پْریرَکو یَح پِتا تَسْیاپِ کَتھا۔ | 24 |
ὁ μὴ ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ· καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός.
| اِدانِیں یُشْماکَں نِکَٹے وِدْیَمانوہَمْ ایتاح سَکَلاح کَتھاح کَتھَیامِ۔ | 25 |
Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρʼ ὑμῖν μένων·
| کِنْتْوِتَح پَرَں پِتْرا یَح سَہایورْتھاتْ پَوِتْرَ آتْما مَمَ نامْنِ پْریرَیِشْیَتِ سَ سَرْوَّں شِکْشَیِتْوا مَیوکْتاح سَمَسْتاح کَتھا یُشْمانْ سْمارَیِشْیَتِ۔ | 26 |
ὁ δὲ παράκλητος, τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ⸀ὑμῖν
| اَہَں یُشْماکَں نِکَٹے شانْتِں سْتھاپَیِتْوا یامِ، نِجاں شانْتِں یُشْمَبھْیَں دَدامِ، جَگَتو لوکا یَتھا دَداتِ تَتھاہَں نَ دَدامِ؛ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ دُحکھِتانِ بھِیتانِ چَ نَ بھَوَنْتُ۔ | 27 |
εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω.
| اَہَں گَتْوا پُنَرَپِ یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَمِشْیامِ مَیوکْتَں واکْیَمِدَں یُویَمْ اَشْرَوشْٹَ؛ یَدِ مَیَّپْریشْیَدھْوَں تَرْہْیَہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ مَماسْیاں کَتھایاں یُویَمْ اَہْلادِشْیَدھْوَں یَتو مَمَ پِتا مَتّوپِ مَہانْ۔ | 28 |
ἠκούσατε ὅτιἐγὼ εἶπον ὑμῖν· Ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. εἰ ἠγαπᾶτέ με ἐχάρητε ἄν, ⸀ὅτι πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα, ὅτι ὁ ⸀πατὴρμείζων μού ἐστιν.
| تَسْیا گھَٹَنایاح سَمَیے یَتھا یُشْماکَں شْرَدّھا جایَتے تَدَرْتھَمْ اَہَں تَسْیا گھَٹَنایاح پُورْوَّمْ اِدانِیں یُشْمانْ ایتاں وارْتّاں وَدامِ۔ | 29 |
καὶ νῦν εἴρηκα ὑμῖν πρὶν γενέσθαι, ἵνα ὅταν γένηται πιστεύσητε.
| اِتَح پَرَں یُشْمابھِح سَہَ مَمَ بَہَوَ آلاپا نَ بھَوِشْیَنْتِ یَتَح کارَنادْ ایتَسْیَ جَگَتَح پَتِراگَچّھَتِ کِنْتُ مَیا سَہَ تَسْیَ کوپِ سَمْبَنْدھو ناسْتِ۔ | 30 |
οὐκέτι πολλὰ λαλήσω μεθʼ ὑμῶν, ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων· καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν,
| اَہَں پِتَرِ پْریمَ کَرومِ تَتھا پِتُ رْوِدھِوَتْ کَرْمّانِ کَرومِیتِ یینَ جَگَتو لوکا جانَنْتِ تَدَرْتھَمْ اُتِّشْٹھَتَ وَیَں سْتھانادَسْمادْ گَچّھامَ۔ | 31 |
ἀλλʼ ἵνα γνῷ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶ τὸν πατέρα, καὶ καθὼς ⸀ἐνετείλατομοι ὁ πατὴρ οὕτως ποιῶ. Ἐγείρεσθε, ἄγωμεν ἐντεῦθεν.
