< یوہَنَح 12 >
نِسْتاروتْسَواتْ پُورْوَّں دِنَشَٹْکے سْتھِتے یِیشُ رْیَں پْرَمِیتَمْ اِلِیاسَرَں شْمَشانادْ اُدَسْتھاپَرَتْ تَسْیَ نِواسَسْتھانَں بَیتھَنِیاگْرامَمْ آگَچّھَتْ۔ | 1 |
ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
تَتْرَ تَدَرْتھَں رَجَنْیاں بھوجْیے کرِتے مَرْتھا پَرْیَّویشَیَدْ اِلِیاسَرْ چَ تَسْیَ سَنْگِبھِح سارْدّھَں بھوجَناسَنَ اُپاوِشَتْ۔ | 2 |
εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
تَدا مَرِیَمْ اَرْدّھَسیٹَکَں بَہُمُولْیَں جَٹاماںسِییَں تَیلَمْ آنِییَ یِیشوشْچَرَنَیو رْمَرْدَّیِتْوا نِجَکیشَ رْمارْشْٹُمْ آرَبھَتَ؛ تَدا تَیلَسْیَ پَرِمَلینَ گرِہَمْ آمودِتَمْ اَبھَوَتْ۔ | 3 |
η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
یَح شِمونَح پُتْرَ رِشْکَرِیوتِییو یِہُوداناما یِیشُں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ سَ شِشْیَسْتَدا کَتھِتَوانْ، | 4 |
λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
ایتَتَّیلَں تْرِبھِح شَتَے رْمُدْراپَدَے رْوِکْرِیتَں سَدْ دَرِدْریبھْیَح کُتو نادِییَتَ؟ | 5 |
δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
سَ دَرِدْرَلوکارْتھَمْ اَچِنْتَیَدْ اِتِ نَ، کِنْتُ سَ چَورَ ایوَں تَنِّکَٹے مُدْراسَمْپُٹَکَسْتھِتْیا تَنْمَدھْیے یَدَتِشْٹھَتْ تَدَپاہَرَتْ تَسْماتْ کارَنادْ اِماں کَتھامَکَتھَیَتْ۔ | 6 |
ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
تَدا یِیشُرَکَتھَیَدْ ایناں ما وارَیَ سا مَمَ شْمَشانَسْتھاپَنَدِنارْتھَں تَدَرَکْشَیَتْ۔ | 7 |
ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
دَرِدْرا یُشْماکَں سَنِّدھَو سَرْوَّدا تِشْٹھَنْتِ کِنْتْوَہَں سَرْوَّدا یُشْماکَں سَنِّدھَو نَ تِشْٹھامِ۔ | 8 |
τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
تَتَح پَرَں یِیشُسْتَتْراسْتِیتِ وارْتّاں شْرُتْوا بَہَوو یِہُودِییاسْتَں شْمَشانادُتّھاپِتَمْ اِلِیاسَرَنْچَ دْرَشْٹُں تَتْ سْتھانَمْ آگَچّھَنَ۔ | 9 |
εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
تَدا پْرَدھانَیاجَکاسْتَمْ اِلِیاسَرَمَپِ سَںہَرْتُّمْ اَمَنْتْرَیَنْ ؛ | 10 |
εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
یَتَسْتینَ بَہَوو یِہُودِییا گَتْوا یِیشَو وْیَشْوَسَنْ۔ | 11 |
οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν
اَنَنْتَرَں یِیشُ رْیِرُوشالَمْ نَگَرَمْ آگَچّھَتِیتِ وارْتّاں شْرُتْوا پَرےہَنِ اُتْسَواگَتا بَہَوو لوکاح | 12 |
τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ιησους εις ιεροσολυμα
کھَرْجُّورَپَتْرادْیانِییَ تَں ساکْشاتْ کَرْتُّں بَہِراگَتْیَ جَیَ جَییتِ واچَں پْروچَّے رْوَکْتُمْ آرَبھَنْتَ، اِسْراییلو یو راجا پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْناگَچّھَتِ سَ دھَنْیَح۔ | 13 |
ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ο βασιλευς του ισραηλ
تَدا "ہے سِیونَح کَنْیے ما بھَیشِیح پَشْیایَں تَوَ راجا گَرْدَّبھَشاوَکَمْ آرُہْیاگَچّھَتِ" | 14 |
ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
اِتِ شاسْتْرِییَوَچَنانُسارینَ یِیشُریکَں یُوَگَرْدَّبھَں پْراپْیَ تَدُپَرْیّاروہَتْ۔ | 15 |
μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
اَسْیاح گھَٹَنایاسْتاتْپَرْیَّں شِشْیاح پْرَتھَمَں نابُدھْیَنْتَ، کِنْتُ یِیشَو مَہِمانَں پْراپْتے سَتِ واکْیَمِدَں تَسْمِنَ اَکَتھْیَتَ لوکاشْچَ تَمْپْرَتِیتّھَمْ اَکُرْوَّنْ اِتِ تے سْمرِتَوَنْتَح۔ | 16 |
ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
سَ اِلِیاسَرَں شْمَشانادْ آگَنْتُمْ آہْوَتَوانْ شْمَشانانْچَ اُدَسْتھاپَیَدْ یے یے لوکاسْتَتْکَرْمْیَ ساکْشادْ اَپَشْیَنْ تے پْرَمانَں داتُمْ آرَبھَنْتَ۔ | 17 |
εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
سَ ایتادرِشَمْ اَدْبھُتَں کَرْمَّکَروتْ تَسْیَ جَنَشْرُتے رْلوکاسْتَں ساکْشاتْ کَرْتُّمْ آگَچّھَنْ۔ | 18 |
δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
تَتَح پھِرُوشِنَح پَرَسْپَرَں وَکْتُمْ آرَبھَنْتَ یُشْماکَں سَرْوّاشْچیشْٹا ورِتھا جاتاح، اِتِ کِں یُویَں نَ بُدھْیَدھْوے؟ پَشْیَتَ سَرْوّے لوکاسْتَسْیَ پَشْچادْوَرْتِّنوبھَوَنْ۔ | 19 |
οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
بھَجَنَں کَرْتُّمْ اُتْسَواگَتاناں لوکاناں کَتِپَیا جَنا اَنْیَدیشِییا آسَنْ ، | 20 |
ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
تے گالِیلِییَبَیتْسَیدانِواسِنَح پھِلِپَسْیَ سَمِیپَمْ آگَتْیَ وْیاہَرَنْ ہے مَہیچّھَ وَیَں یِیشُں دْرَشْٹُمْ اِچّھامَح۔ | 21 |
ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν
تَتَح پھِلِپو گَتْوا آنْدْرِیَمْ اَوَدَتْ پَشْچادْ آنْدْرِیَپھِلِپَو یِیشَوے وارْتّامْ اَکَتھَیَتاں۔ | 22 |
ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιησου
تَدا یِیشُح پْرَتْیُدِتَوانْ مانَوَسُتَسْیَ مَہِمَپْراپْتِسَمَیَ اُپَسْتھِتَح۔ | 23 |
ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، دھانْیَبِیجَں مرِتِّکایاں پَتِتْوا یَدِ نَ مرِیَتے تَرْہْییکاکِی تِشْٹھَتِ کِنْتُ یَدِ مرِیَتے تَرْہِ بَہُگُنَں پھَلَں پھَلَتِ۔ | 24 |
αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
یو جَنے نِجَپْرانانْ پْرِیانْ جاناتِ سَ تانْ ہارَیِشْیَتِ کِنْتُ یے جَنَ اِہَلوکے نِجَپْرانانْ اَپْرِیانْ جاناتِ سےنَنْتایُح پْراپْتُں تانْ رَکْشِشْیَتِ۔ (aiōnios ) | 25 |
ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην (aiōnios )
کَشْچِدْ یَدِ مَمَ سیوَکو بھَوِتُں وانْچھَتِ تَرْہِ سَ مَمَ پَشْچادْگامِی بھَوَتُ، تَسْمادْ اَہَں یَتْرَ تِشْٹھامِ مَمَ سیوَکےپِ تَتْرَ سْتھاسْیَتِ؛ یو جَنو ماں سیوَتے مَمَ پِتاپِ تَں سَمَّںسْیَتے۔ | 26 |
εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ
سامْپْرَتَں مَمَ پْرانا وْیاکُلا بھَوَنْتِ، تَسْمادْ ہے پِتَرَ ایتَسْماتْ سَمَیانْ ماں رَکْشَ، اِتْیَہَں کِں پْرارْتھَیِشْیے؟ کِنْتْوَہَمْ ایتَتْسَمَیارْتھَمْ اَوَتِیرْنَوانْ۔ | 27 |
νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
ہے پِتَ: سْوَنامْنو مَہِمانَں پْرَکاشَیَ؛ تَنَیوَ سْوَنامْنو مَہِمانَمْ اَہَں پْراکاشَیَں پُنَرَپِ پْرَکاشَیِشْیامِ، ایشا گَگَنِییا وانِی تَسْمِنْ سَمَیےجایَتَ۔ | 28 |
πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
تَچْشْرُتْوا سَمِیپَسْتھَلوکاناں کیچِدْ اَوَدَنْ میگھوگَرْجِیتْ، کیچِدْ اَوَدَنْ سْوَرْگِییَدُوتونینَ سَہَ کَتھامَچَکَتھَتْ۔ | 29 |
ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
تَدا یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، مَدَرْتھَں شَبْدویَں نابھُوتْ یُشْمَدَرْتھَمیوابھُوتْ۔ | 30 |
απεκριθη ο ιησους και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
اَدھُنا جَگَتوسْیَ وِچارَ: سَمْپَتْسْیَتے، اَدھُناسْیَ جَگَتَ: پَتِی راجْیاتْ چْیوشْیَتِ۔ | 31 |
νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
یَدْیَاِی پرِتھِوْیا اُورْدْوّے پْروتّھاپِتوسْمِ تَرْہِ سَرْوّانْ مانَوانْ سْوَسَمِیپَمْ آکَرْشِشْیامِ۔ | 32 |
καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
کَتھَں تَسْیَ مرِتِ رْبھَوِشْیَتِ، ایتَدْ بودھَیِتُں سَ اِماں کَتھامْ اَکَتھَیَتْ۔ | 33 |
τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
تَدا لوکا اَکَتھَیَنْ سوبھِشِکْتَح سَرْوَّدا تِشْٹھَتِیتِ وْیَوَسْتھاگْرَنْتھے شْرُتَمْ اَسْمابھِح، تَرْہِ مَنُشْیَپُتْرَح پْروتّھاپِتو بھَوِشْیَتِیتِ واکْیَں کَتھَں وَدَسِ؟ مَنُشْیَپُتْرویَں کَح؟ (aiōn ) | 34 |
απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου (aiōn )
تَدا یِیشُرَکَتھایَدْ یُشْمابھِح سارْدّھَمْ اَلْپَدِنانِ جْیوتِراسْتے، یَتھا یُشْمانْ اَنْدھَکارو ناچّھادَیَتِ تَدَرْتھَں یاوَتْکالَں یُشْمابھِح سارْدّھَں جْیوتِسْتِشْٹھَتِ تاوَتْکالَں گَچّھَتَ؛ یو جَنونْدھَکارے گَچّھَتِ سَ کُتْرَ یاتِیتِ نَ جاناتِ۔ | 35 |
ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
اَتَایوَ یاوَتْکالَں یُشْماکَں نِکَٹے جْیوتِراسْتے تاوَتْکالَں جْیوتِیرُوپَسَنْتانا بھَوِتُں جْیوتِشِ وِشْوَسِتَ؛ اِماں کَتھاں کَتھَیِتْوا یِیشُح پْرَسْتھایَ تیبھْیَح سْوَں گُپْتَوانْ۔ | 36 |
εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
یَدْیَپِ یِیشُسْتیشاں سَمَکْشَمْ ایتاوَداشْچَرْیَّکَرْمّانِ کرِتَوانْ تَتھاپِ تے تَسْمِنْ نَ وْیَشْوَسَنْ۔ | 37 |
τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
اَتَایوَ کَح پْرَتْییتِ سُسَںوادَں پَریشاسْمَتْ پْرَچارِتَں؟ پْرَکاشَتے پَریشَسْیَ ہَسْتَح کَسْیَ چَ سَنِّدھَو؟ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِنا یَدیتَدْ واکْیَمُکْتَں تَتْ سَپھَلَمْ اَبھَوَتْ۔ | 38 |
ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
تے پْرَتْییتُں ناشَنْکُوَنْ تَسْمِنْ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِ پُنَرَوادِیدْ، | 39 |
δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
یَدا، "تے نَیَنَے رْنَ پَشْیَنْتِ بُدّھِبھِشْچَ نَ بُدھْیَنْتے تَے رْمَنَحسُ پَرِوَرْتِّتیشُ چَ تانَہَں یَتھا سْوَسْتھانْ نَ کَرومِ تَتھا سَ تیشاں لوچَنانْیَنْدھانِ کرِتْوا تیشامَنْتَحکَرَنانِ گاڈھانِ کَرِشْیَتِ۔ " | 40 |
τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους
یِشَیِیو یَدا یِیشو رْمَہِمانَں وِلوکْیَ تَسْمِنْ کَتھامَکَتھَیَتْ تَدا بھَوِشْیَدْواکْیَمْ اِیدرِشَں پْرَکاشَیَتْ۔ | 41 |
ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
تَتھاپْیَدھِپَتِناں بَہَوَسْتَسْمِنْ پْرَتْیایَنْ۔ کِنْتُ پھِرُوشِنَسْتانْ بھَجَنَگرِہادْ دُورِیکُرْوَّنْتِیتِ بھَیاتْ تے تَں نَ سْوِیکرِتَوَنْتَح۔ | 42 |
ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
یَتَ اِیشْوَرَسْیَ پْرَشَںساتو مانَواناں پْرَشَںسایاں تےپْرِیَنْتَ۔ | 43 |
ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου
تَدا یِیشُرُچَّیحکارَمْ اَکَتھَیَدْ یو جَنو مَیِ وِشْوَسِتِ سَ کیوَلے مَیِ وِشْوَسِتِیتِ نَ، سَ مَتْپْریرَکےپِ وِشْوَسِتِ۔ | 44 |
ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
یو جَنو ماں پَشْیَتِ سَ مَتْپْریرَکَمَپِ پَشْیَتِ۔ | 45 |
και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
یو جَنو ماں پْرَتْییتِ سَ یَتھانْدھَکارے نَ تِشْٹھَتِ تَدَرْتھَمْ اَہَں جْیوتِحسْوَرُوپو بھُوتْوا جَگَتْیَسْمِنْ اَوَتِیرْنَوانْ۔ | 46 |
εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
مَمَ کَتھاں شْرُتْوا یَدِ کَشْچِنْ نَ وِشْوَسِتِ تَرْہِ تَمَہَں دوشِنَں نَ کَرومِ، یَتو ہیتو رْجَگَتو جَناناں دوشانْ نِشْچِتانْ کَرْتُّں ناگَتْیَ تانْ پَرِچاتُمْ آگَتوسْمِ۔ | 47 |
και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
یَح کَشْچِنْ ماں نَ شْرَدّھایَ مَمَ کَتھَں نَ گرِہْلاتِ، اَنْیَسْتَں دوشِنَں کَرِشْیَتِ وَسْتُتَسْتُ یاں کَتھامَہَمْ اَچَکَتھَں سا کَتھا چَرَمےنْہِ تَں دوشِنَں کَرِشْیَتِ۔ | 48 |
ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
یَتو ہیتورَہَں سْوَتَح کِمَپِ نَ کَتھَیامِ، کِں کِں مَیا کَتھَیِتَوْیَں کِں سَمُپَدیشْٹَوْیَنْچَ اِتِ مَتْپْریرَیِتا پِتا ماماجْناپَیَتْ۔ | 49 |
οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
تَسْیَ ساجْنا اَنَنْتایُرِتْیَہَں جانامِ، اَتَایواہَں یَتْ کَتھَیامِ تَتْ پِتا یَتھاجْناپَیَتْ تَتھَیوَ کَتھَیامْیَہَمْ۔ (aiōnios ) | 50 |
και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω (aiōnios )