یوہَنَح 10

1 اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنو دْوارینَ نَ پْرَوِشْیَ کیناپْیَنْیینَ میشَگرِہَں پْرَوِشَتِ سَ ایوَ سْتینو دَسْیُشْچَ۔

Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλ᾽ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής·

2 یو دْوارینَ پْرَوِشَتِ سَ ایوَ میشَپالَکَح۔

ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων.

3 دَووارِکَسْتَسْمَے دْوارَں موچَیَتِ میشَگَنَشْچَ تَسْیَ واکْیَں شرِنوتِ سَ نِجانْ میشانْ سْوَسْوَنامْناہُویَ بَہِح کرِتْوا نَیَتِ۔

τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα (φωνεῖ *N(k)O*) κατ᾽ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά.

4 تَتھا نِجانْ میشانْ بَہِح کرِتْوا سْوَیَں تیشامْ اَگْرے گَچّھَتِ، تَتو میشاسْتَسْیَ شَبْدَں بُدھْیَنْتے، تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنْتِ۔

(καὶ *k*) ὅταν τὰ ἴδια (πάντα *N(K)O*) ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ.

5 کِنْتُ پَرَسْیَ شَبْدَں نَ بُدھْیَنْتے تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجِشْیَنْتِ وَرَں تَسْیَ سَمِیپاتْ پَلایِشْیَنْتے۔

ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ (ἀκολουθήσουσιν *N(k)O*) ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾽ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν.

6 یِیشُسْتیبھْیَ اِماں درِشْٹانْتَکَتھامْ اَکَتھَیَتْ کِنْتُ تینَ کَتھِتَکَتھایاسْتاتْپَرْیَّں تے نابُدھْیَنْتَ۔

Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα (ἦν *NK(o)*) ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.

7 اَتو یِیشُح پُنَرَکَتھَیَتْ، یُشْماناہَں یَتھارْتھَتَرَں وْیاہَرامِ، میشَگرِہَسْیَ دْوارَمْ اَہَمیوَ۔

Εἶπεν οὖν πάλιν (αὐτοῖς *ko*) ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων.

8 مَیا نَ پْرَوِشْیَ یَ آگَچّھَنْ تے سْتینا دَسْیَوَشْچَ کِنْتُ میشاسْتیشاں کَتھا ناشرِنْوَنْ۔

πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί· ἀλλ᾽ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα.

9 اَہَمیوَ دْوارَسْوَرُوپَح، مَیا یَح کَشْچِتَ پْرَوِشَتِ سَ رَکْشاں پْراپْسْیَتِ تَتھا بَہِرَنْتَشْچَ گَمَناگَمَنے کرِتْوا چَرَنَسْتھانَں پْراپْسْیَتِ۔

ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει.

10 یو جَنَسْتینَح سَ کیوَلَں سْتَینْیَبَدھَوِناشانْ کَرْتُّمیوَ سَمایاتِ کِنْتْوَہَمْ آیُ رْداتُمْ اَرْتھاتْ باہُولْیینَ تَدیوَ داتُمْ آگَچّھَمْ۔

ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν.

11 اَہَمیوَ سَتْیَمیشَپالَکو یَسْتُ سَتْیو میشَپالَکَح سَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَروتِ؛

ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός· ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων.

12 کِنْتُ یو جَنو میشَپالَکو نَ، اَرْتھادْ یَسْیَ میشا نِجا نَ بھَوَنْتِ، یَ ایتادرِشو وَیتَنِکَح سَ ورِکَمْ آگَچّھَنْتَں درِشْٹْوا میجَوْرَجَں وِہایَ پَلایَتے، تَسْمادْ ورِکَسْتَں وْرَجَں دھرِتْوا وِکِرَتِ۔

ὁ μισθωτὸς (δέ *ko*) καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ (ἔστιν *N(k)O*) τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει, καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει. (τὰ πρόβατα *k*)

13 وَیتَنِکَح پَلایَتے یَتَح سَ ویتَنارْتھِی میشارْتھَں نَ چِنْتَیَتِ۔

(ὁ δὲ *k(o)*) (μισθωτὸς *k*) (φεύγει *K*) ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.

14 اَہَمیوَ سَتْیو میشَپالَکَح، پِتا ماں یَتھا جاناتِ، اَہَنْچَ یَتھا پِتَرَں جانامِ،

Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς καὶ γινώσκω τὰ ἐμά, καὶ (γινώσκουσίν *N(K)O*) (με τὰ ἐμά, *N(k)O*)

15 تَتھا نِجانْ میشانَپِ جانامِ، میشاشْچَ ماں جانانْتِ، اَہَنْچَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَرومِ۔

καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.

16 اَپَرَنْچَ ایتَدْ گرِہِییَ میشیبھْیو بھِنّا اَپِ میشا مَمَ سَنْتِ تے سَکَلا آنَیِتَوْیاح؛ تے مَمَ شَبْدَں شْروشْیَنْتِ تَتَ ایکو وْرَجَ ایکو رَکْشَکو بھَوِشْیَتِ۔

καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης, κἀκεῖνα κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ (γενήσονται *N(K)O*) μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.

17 پْرانانَہَں تْیَکْتْوا پُنَح پْرانانْ گْرَہِیشْیامِ، تَسْماتْ پِتا مَیِ سْنیہَں کَروتِ۔

διὰ τοῦτό με ὁ πατὴρ ἀγαπᾷ ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν.

18 کَشْچِجَّنو مَمَ پْرانانْ ہَنْتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتُ سْوَیَں تانْ سَمَرْپَیامِ تانْ سَمَرْپَیِتُں پُنَرْگْرَہِیتُنْچَ مَمَ شَکْتِراسْتے بھارَمِمَں سْوَپِتُح سَکاشاتْ پْراپْتوہَمْ۔

οὐδεὶς (αἴρει *NK(o)*) αὐτὴν ἀπ᾽ ἐμοῦ, ἀλλ᾽ ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ. ἐξουσίαν ἔχω θεῖναι αὐτὴν καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ πατρός μου.

19 اَسْمادُپَدیشاتْ پُنَشْچَ یِہُودِییاناں مَدھْیے بھِنَّواکْیَتا جاتا۔

Σχίσμα (οὖν *K*) πάλιν ἐγένετο ἐν τοῖς Ἰουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους.

20 تَتو بَہَوو وْیاہَرَنْ ایشَ بھُوتَگْرَسْتَ اُنْمَتَّشْچَ، کُتَ ایتَسْیَ کَتھاں شرِنُتھَ؟

ἔλεγον δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· δαιμόνιον ἔχει καὶ μαίνεται· τί αὐτοῦ ἀκούετε;

21 کیچِدْ اَوَدَنْ ایتَسْیَ کَتھا بھُوتَگْرَسْتَسْیَ کَتھاوَنَّ بھَوَنْتِ، بھُوتَح کِمْ اَنْدھایَ چَکْشُشِی داتُں شَکْنوتِ؟

ἄλλοι (δὲ *o*) ἔλεγον· ταῦτα τὰ ῥήματα οὐκ ἔστιν δαιμονιζομένου· μὴ δαιμόνιον δύναται τυφλῶν ὀφθαλμοὺς (ἀνοῖξαι; *N(k)O*)

22 شِیتَکالے یِرُوشالَمِ مَنْدِروتْسَرْگَپَرْوَّنْیُپَسْتھِتی

Ἐγένετο (τότε *N(K)O*) τὰ ἐγκαίνια ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις· (καὶ *k*) χειμὼν ἦν,

23 یِیشُح سُلیمانو نِحسارینَ گَمَناگَمَنے کَروتِ،

καὶ περιεπάτει ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολομῶνος.

24 ایتَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاسْتَں ویشْٹَیِتْوا وْیاہَرَنْ کَتِ کالانْ اَسْماکَں وِچِکِتْساں سْتھاپَیِشْیامِ؟ یَدْیَبھِشِکْتو بھَوَتِ تَرْہِ تَتْ سْپَشْٹَں وَدَ۔

ἐκύκλωσαν οὖν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγον αὐτῷ· ἕως πότε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις; εἰ σὺ εἶ ὁ χριστός, (εἰπὲ *NK(O)*) ἡμῖν παρρησίᾳ.

25 تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اَہَمْ اَچَکَتھَں کِنْتُ یُویَں نَ پْرَتِیتھَ، نِجَپِتُ رْنامْنا یاں یاں کْرِیاں کَرومِ سا کْرِیَیوَ مَمَ ساکْشِسْوَرُوپا۔

Ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἶπον ὑμῖν, καὶ οὐ πιστεύετε. τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, ταῦτα μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ·

26 کِنْتْوَہَں پُورْوَّمَکَتھَیَں یُویَں مَمَ میشا نَ بھَوَتھَ، کارَنادَسْمانْ نَ وِشْوَسِتھَ۔

ἀλλ᾽ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε, (ὅτι *N(k)O*) οὐκ ἐστὲ ἐκ τῶν προβάτων τῶν ἐμῶν (καθὼς εἶπον ὑμῖν. *K*)

27 مَمَ میشا مَمَ شَبْدَں شرِنْوَنْتِ تانَہَں جانامِ تے چَ مَمَ پَشْچادْ گَچّھَنْتِ۔

τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου (ἀκούουσιν, *N(k)O*) κἀγὼ κἀγὼ γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσίν μοι,

28 اَہَں تیبھْیونَنْتایُ رْدَدامِ، تے کَداپِ نَ نَںکْشْیَنْتِ کوپِ مَمَ کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166)

κἀγὼ κἀγὼ δίδωμι αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου. (aiōn g165, aiōnios g166)

29 یو مَمَ پِتا تانْ مَہْیَں دَتَّوانْ سَ سَرْوَّسْماتْ مَہانْ، کوپِ مَمَ پِتُح کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔

ὁ πατήρ μου (ὃ *N(k)O*) δέδωκέν μοι πάντων (μεῖζόν *N(k)O*) ἐστιν, καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάζειν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ πατρός (μου. *ko*)

30 اَہَں پِتا چَ دْوَیوریکَتْوَمْ۔

ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.

31 تَتو یِہُودِییاح پُنَرَپِ تَں ہَنْتُں پاشانانْ اُدَتولَیَنْ۔

Ἐβάστασαν (οὖν *KO*) πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι, ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν.

32 یِیشُح کَتھِتَوانْ پِتُح سَکاشادْ بَہُونْیُتَّمَکَرْمّانِ یُشْماکَں پْراکاشَیَں تیشاں کَسْیَ کَرْمَّنَح کارَنانْ ماں پاشانَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح سْتھَ؟

ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πολλὰ ἔργα καλὰ ἔδειξα ὑμῖν ἐκ τοῦ πατρός (μου· *ko*) διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον ἐμὲ λιθάζετε;

33 یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ پْرَشَسْتَکَرْمَّہیتو رْنَ کِنْتُ تْوَں مانُشَح سْوَمِیشْوَرَمْ اُکْتْویشْوَرَں نِنْدَسِ کارَنادَسْماتْ تْواں پاشانَیرْہَنْمَح۔

ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι (λέγοντες· *k*) περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομέν σε ἀλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν θεόν.

34 تَدا یِیشُح پْرَتْیُکْتَوانْ مَیا کَتھِتَں یُویَمْ اِیشْوَرا ایتَدْوَچَنَں یُشْماکَں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ کِں؟

Ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐκ ἔστιν γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν (ὅτι *no*) ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε;

35 تَسْمادْ ییشامْ اُدّیشے اِیشْوَرَسْیَ کَتھا کَتھِتا تے یَدِیشْوَرَگَنا اُچْیَنْتے دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیاپْیَنْیَتھا بھَوِتُں نَ شَکْیَں،

εἰ ἐκείνους εἶπεν θεοὺς πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐγένετο, καὶ οὐ δύναται λυθῆναι ἡ γραφή,

36 تَرْہْیاہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتِ واکْیَسْیَ کَتھَناتْ یُویَں پِتْرابھِشِکْتَں جَگَتِ پْریرِتَنْچَ پُماںسَں کَتھَمْ اِیشْوَرَنِنْدَکَں وادَیَ؟

ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασεν καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, ὑμεῖς λέγετε ὅτι βλασφημεῖς, ὅτι εἶπον· υἱὸς τοῦ θεοῦ εἰμι;

37 یَدْیَہَں پِتُح کَرْمَّ نَ کَرومِ تَرْہِ ماں نَ پْرَتِیتَ؛

εἰ οὐ ποιῶ τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέ μοι·

38 کِنْتُ یَدِ کَرومِ تَرْہِ مَیِ یُشْمابھِح پْرَتْیَیے نَ کرِتےپِ کارْیّے پْرَتْیَیَح کْرِیَتاں، تَتو مَیِ پِتاسْتِیتِ پِتَرْیَّہَمْ اَسْمِیتِ چَ کْشاتْوا وِشْوَسِشْیَتھَ۔

εἰ δὲ ποιῶ, κἂν κἂν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε, τοῖς ἔργοις (πιστεύετε *N(k)O*) ἵνα γνῶτε καὶ (γινώσκητε *N(K)O*) ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ κἀγὼ ἐν (τῷ *no*) (πατρί. *N(K)O*)

39 تَدا تے پُنَرَپِ تَں دھَرْتُّمْ اَچیشْٹَنْتَ کِنْتُ سَ تیشاں کَریبھْیو نِسْتِیرْیَّ

Ἐζήτουν οὖν αὐτὸν πάλιν πιάσαι· καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν

40 پُنَ رْیَرْدَّنْ اَدْیاسْتَٹے یَتْرَ پُرْوَّں یوہَنْ اَمَجَّیَتْ تَتْراگَتْیَ نْیَوَسَتْ۔

καὶ ἀπῆλθεν πάλιν πέραν τοῦ Ἰορδάνου εἰς τὸν τόπον ὅπου ἦν Ἰωάννης τὸ πρῶτον βαπτίζων, καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ.

41 تَتو بَہَوو لوکاسْتَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ وْیاہَرَنْ یوہَنْ کِمَپْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ ناکَروتْ کِنْتْوَسْمِنْ مَنُشْیے یا یَح کَتھا اَکَتھَیَتْ تاح سَرْوّاح سَتْیاح؛

καὶ πολλοὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ὅτι Ἰωάννης μὲν σημεῖον ἐποίησεν οὐδέν, πάντα δὲ ὅσα εἶπεν Ἰωάννης περὶ τούτου ἀληθῆ ἦν.

42 تَتْرَ چَ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وْیَشْوَسَنْ۔

καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν ἐκεῖ.