کَتھْیَماناناں واکْیاناں سارویَمْ اَسْماکَمْ ایتادرِشَ ایکو مَہایاجَکوسْتِ یَح سْوَرْگے مَہامَہِمْنَح سِںہاسَنَسْیَ دَکْشِنَپارْشْوو سَمُپَوِشْٹَوانْ | 1 |
پس مقصود عمده از این کلام این است که برای ما چنین رئیس کهنهای هست که درآسمانها بهدست راست تخت کبریا نشسته است، | ۱ |
یَچَّ دُوشْیَں نَ مَنُجَیح کِنْتْوِیشْوَرینَ سْتھاپِتَں تَسْیَ سَتْیَدُوشْیَسْیَ پَوِتْرَوَسْتُونانْچَ سیوَکَح سَ بھَوَتِ۔ | 2 |
که خادم مکان اقدس و آن خیمه حقیقی است که خداوند آن را برپا نمود نه انسان. | ۲ |
یَتَ ایکَیکو مَہایاجَکو نَیویدْیاناں بَلِینانْچَ دانے نِیُجْیَتے، اَتو ہیتوریتَسْیاپِ کِنْچِدْ اُتْسَرْجَنِییَں وِدْیَتَ اِتْیاوَشْیَکَں۔ | 3 |
زیرا که هررئیس کهنه مقرر میشود تا هدایا و قربانی هابگذراند؛ و از این جهت واجب است که او را نیزچیزی باشد که بگذراند. | ۳ |
کِنْچَ سَ یَدِ پرِتھِوْیامْ اَسْتھاسْیَتْ تَرْہِ یاجَکو نابھَوِشْیَتْ، یَتو یے وْیَوَسْتھانُساراتْ نَیویدْیانِ دَدَتْییتادرِشا یاجَکا وِدْیَنْتے۔ | 4 |
پس اگر بر زمین می بود، کاهن نمی بود چون کسانی هستند که به قانون شریعت هدایا را میگذرانند. | ۴ |
تے تُ سْوَرْگِییَوَسْتُوناں درِشْٹانْتینَ چھایَیا چَ سیوامَنُتِشْٹھَنْتِ یَتو مُوسَسِ دُوشْیَں سادھَیِتُمْ اُدْیَتے سَتِیشْوَرَسْتَدیوَ تَمادِشْٹَوانْ پھَلَتَح سَ تَمُکْتَوانْ، یَتھا، "اَوَدھیہِ گِرَو تْواں یَدْیَنِّدَرْشَنَں دَرْشِتَں تَدْوَتْ سَرْوّانِ تْوَیا کْرِیَنْتاں۔ " | 5 |
و ایشان شبیه و سایه چیزهای آسمانی را خدمت میکنند، چنانکه موسی ملهم شد هنگامی که عازم بود که خیمه را بسازد، زیرا بدو میگوید: «آگاه باش که همهچیز را به آن نمونهای که در کوه به تو نشان داده شد بسازی.» | ۵ |
کِنْتْوِدانِیمْ اَسَو تَسْماتْ شْریشْٹھَں سیوَکَپَدَں پْراپْتَوانْ یَتَح سَ شْریشْٹھَپْرَتِجْنابھِح سْتھاپِتَسْیَ شْریشْٹھَنِیَمَسْیَ مَدھْیَسْتھوبھَوَتْ۔ | 6 |
لکن الان او خدمت نیکوتر یافته است، به مقداری که متوسط عهدنیکوتر نیز هست که بر وعده های نیکوتر مرتب است. | ۶ |
سَ پْرَتھَمو نِیَمو یَدِ نِرْدّوشوبھَوِشْیَتَ تَرْہِ دْوِتِییَسْیَ نِیَمَسْیَ کِمَپِ پْرَیوجَنَں نابھَوِشْیَتْ۔ | 7 |
زیرا اگر آن اول بیعیب میبود، جایی برای دیگری طلب نمی شد. | ۷ |
کِنْتُ سَ دوشَماروپَیَنْ تیبھْیَح کَتھَیَتِ، یَتھا، "پَرَمیشْوَرَ اِدَں بھاشَتے پَشْیَ یَسْمِنْ سَمَیےہَمْ اِسْراییلَوَںشینَ یِہُوداوَںشینَ چَ سارْدّھَمْ ایکَں نَوِینَں نِیَمَں سْتھِرِیکَرِشْیامْییتادرِشَح سَمَیَ آیاتِ۔ | 8 |
چنانکه ایشان را ملامت کرده، میگوید: «خداوند میگوید اینک ایامی میآید که با خاندان اسرائیل و خاندان یهوداعهدی تازه استوار خواهم نمود. | ۸ |
پَرَمیشْوَروپَرَمَپِ کَتھَیَتِ تیشاں پُورْوَّپُرُشاناں مِسَرَدیشادْ آنَیَنارْتھَں یَسْمِنْ دِنےہَں تیشاں کَرَں دھرِتْوا تَیح سَہَ نِیَمَں سْتھِرِیکرِتَوانْ تَدِّنَسْیَ نِیَمانُسارینَ نَہِ یَتَسْتَے رْمَمَ نِیَمے لَنْگھِتےہَں تانْ پْرَتِ چِنْتاں ناکَرَوَں۔ | 9 |
نه مثل آن عهدی که با پدران ایشان بستم، در روزی که من ایشان را دستگیری نمودم تا از زمین مصربرآوردم، زیرا که ایشان در عهد من ثابت نماندند. پس خداوند میگوید من ایشان را واگذاردم. | ۹ |
کِنْتُ پَرَمیشْوَرَح کَتھَیَتِ تَدِّناتْ پَرَمَہَں اِسْراییلَوَںشِییَیح سارْدّھَمْ اِمَں نِیَمَں سْتھِرِیکَرِشْیامِ، تیشاں چِتّے مَمَ وِدھِینْ سْتھاپَیِشْیامِ تیشاں ہرِتْپَتْرے چَ تانْ لیکھِشْیامِ، اَپَرَمَہَں تیشامْ اِیشْوَرو بھَوِشْیامِ تے چَ مَمَ لوکا بھَوِشْیَنْتِ۔ | 10 |
وخداوند میگوید این است آن عهدی که بعد از آن ایام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت که احکام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بردل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشان را خداخواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود. | ۱۰ |
اَپَرَں تْوَں پَرَمیشْوَرَں جانِیہِیتِواکْیینَ تیشامیکَیکو جَنَح سْوَں سْوَں سَمِیپَواسِنَں بھْراتَرَنْچَ پُنَ رْنَ شِکْشَیِشْیَتِ یَتَ آکْشُدْراتْ مَہانْتَں یاوَتْ سَرْوّے ماں جْناسْیَنْتِ۔ | 11 |
ودیگر کسی همسایه و برادر خود را تعلیم نخواهدداد و نخواهد گفت خداوند را بشناس زیرا که همه از خرد و بزرگ مرا خواهند شناخت. | ۱۱ |
یَتو ہیتورَہَں تیشامْ اَدھَرْمّانْ کْشَمِشْیے تیشاں پاپانْیَپَرادھاںشْچَ پُنَح کَداپِ نَ سْمَرِشْیامِ۔ " | 12 |
زیرابر تقصیرهای ایشان ترحم خواهم فرمود وگناهانشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.» | ۱۲ |
اَنینَ تَں نِیَمَں نُوتَنَں گَدِتْوا سَ پْرَتھَمَں نِیَمَں پُراتَنِیکرِتَوانْ؛ یَچَّ پُراتَنَں جِیرْنانْچَ جاتَں تَسْیَ لوپو نِکَٹو بھَوَتْ۔ | 13 |
پس چون «تازه» گفت، اول را کهنه ساخت؛ و آنچه کهنه و پیر شده است، مشرف بر زوال است. | ۱۳ |