اِبْرِنَح 3

1 ہے سْوَرْگِییَسْیاہْوانَسْیَ سَہَبھاگِنَح پَوِتْرَبھْراتَرَح، اَسْماکَں دھَرْمَّپْرَتِجْنایا دُوتوگْرَسَرَشْچَ یو یِیشُسْتَمْ آلوچَدھْوَں۔

Derfor, hellige Brødre, delagtige i en himmelsk Kaldelse! ser hen til vor Bekendelses Udsending og Ypperstepræst, Jesus,

2 مُوسا یَدْوَتْ تَسْیَ سَرْوَّپَرِوارَمَدھْیے وِشْواسْیَ آسِیتْ، تَدْوَتْ اَیَمَپِ سْوَنِیوجَکَسْیَ سَمِیپے وِشْواسْیو بھَوَتِ۔

der var tro imod den, som beskikkede ham, ligesom ogsaa Moses var det i hele hans Hus.

3 پَرِواراچَّ یَدْوَتْ تَتْسْتھاپَیِتُرَدھِکَں گَورَوَں بھَوَتِ تَدْوَتْ مُوسَسویَں بَہُتَرَگَورَوَسْیَ یوگْیو بھَوَتِ۔

Thi han er kendt værdig til større Herlighed end Moses, i samme Maal som den, der har indrettet et Hus, har større Ære end Huset selv.

4 ایکَیکَسْیَ نِویشَنَسْیَ پَرِجَناناں سْتھاپَیِتا کَشْچِدْ وِدْیَتے یَشْچَ سَرْوَّسْتھاپَیِتا سَ اِیشْوَرَ ایوَ۔

Thi hvert Hus indrettes af nogen; men den, som har indrettet alt, er Gud.

5 مُوساشْچَ وَکْشْیَماناناں ساکْشِی بھرِتْیَ اِوَ تَسْیَ سَرْوَّپَرِجَنَمَدھْیے وِشْواسْیوبھَوَتْ کِنْتُ کھْرِیشْٹَسْتَسْیَ پَرِجَنانامَدھْیَکْشَ اِوَ۔

Og Moses var vel tro i hele hans Hus, som en Tjener, til Vidnesbyrd om, hvad der skulde tales;

6 وَیَں تُ یَدِ وِشْواسَسْیوتْساہَں شْلاگھَنَنْچَ شیشَں یاوَدْ دھارَیامَسْتَرْہِ تَسْیَ پَرِجَنا بھَوامَح۔

men Kristus er det som en Søn over hans Hus; og hans Hus ere vi, saafremt vi fastholde Haabets Frimodighed og Ros urokket indtil Enden.

7 اَتو ہیتوح پَوِتْریناتْمَنا یَدْوَتْ کَتھِتَں، تَدْوَتْ، "اَدْیَ یُویَں کَتھاں تَسْیَ یَدِ سَںشْروتُمِچّھَتھَ۔

Derfor, som den Helligaand siger: „I Dag, naar I høre hans Røst,

8 تَرْہِ پُرا پَرِیکْشایا دِنے پْرانْتَرَمَدھْیَتَح۔ مَداجْنانِگْرَہَسْتھانے یُشْمابھِسْتُ کرِتَں یَتھا۔ تَتھا ما کُرُتیدانِیں کَٹھِنانِ مَناںسِ وَح۔

da forhærder ikke eders Hjerter, som det skete i Forbitrelsen, paa Fristelsens Dag i Ørkenen,

9 یُشْماکَں پِتَرَسْتَتْرَ مَتْپَرِیکْشامْ اَکُرْوَّتَ۔ کُرْوَّدْبھِ رْمےنُسَنْدھانَں تَیرَدرِشْیَنْتَ مَتْکْرِیاح۔ چَتْوارِںشَتْسَما یاوَتْ کْرُدّھواہَنْتُ تَدَنْوَیے۔

hvor eders Fædre fristede mig ved at sætte mig paa Prøve, og de saa dog mine Gerninger i fyrretyve Aar.

10 اَوادِشَمْ اِمے لوکا بھْرانْتانْتَحکَرَناح سَدا۔ مامَکِینانِ وَرْتْمانِ پَرِجانَنْتِ نو اِمے۔

Derfor harmedes jeg paa denne Slægt og sagde: De fare altid vild i Hjertet; men de kendte ikke mine Veje,

11 اِتِ ہیتورَہَں کوپاتْ شَپَتھَں کرِتَوانْ اِمَں۔ پْریویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمَ۔۔ "

saa jeg svor i min Vrede: Sandelig, de skulle ikke gaa ind til min Hvile” —

12 ہے بھْراتَرَح ساوَدھانا بھَوَتَ، اَمَریشْوَراتْ نِوَرْتَّکو یووِشْواسَسْتَدْیُکْتَں دُشْٹانْتَحکَرَنَں یُشْماکَں کَسْیاپِ نَ بھَوَتُ۔

saa ser til, Brødre! at der ikke nogen Sinde i nogen af eder skal findes et ondt, vantro Hjerte, saa at han falder fra den levende Gud.

13 کِنْتُ یاوَدْ اَدْیَناما سَمَیو وِدْیَتے تاوَدْ یُشْمَنْمَدھْیے کوپِ پاپَسْیَ وَنْچَنَیا یَتْ کَٹھورِیکرِتو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں پْرَتِدِنَں پَرَسْپَرَمْ اُپَدِشَتَ۔

Men formaner hverandre hver Dag, saa længe det hedder „i Dag”, for at ikke nogen af eder skal forhærdes ved Syndens Bedrag.

14 یَتو وَیَں کھْرِیشْٹَسْیاںشِنو جاتاح کِنْتُ پْرَتھَمَوِشْواسَسْیَ درِڈھَتْوَمْ اَسْمابھِح شیشَں یاوَدْ اَموگھَں دھارَیِتَوْیَں۔

Thi vi ere blevne delagtige i Kristus, saafremt vi fastholde vor første Fortrøstning urokket indtil Enden.

15 اَدْیَ یُویَں کَتھاں تَسْیَ یَدِ سَںشْروتُمِچّھَتھَ، تَرْہْیاجْنالَنْگھَنَسْتھانے یُشْمابھِسْتُ کرِتَں یَتھا، تَتھا ما کُرُتیدانِیں کَٹھِنانِ مَناںسِ وَ اِتِ تینَ یَدُکْتَں،

Naar der siges: „I Dag, naar I høre hans Røst, da forhærder ikke eders Hjerter som i Forbitrelsen”:

16 تَدَنُسارادْ یے شْرُتْوا تَسْیَ کَتھاں نَ گرِہِیتَوَنْتَسْتے کے؟ کِں مُوسَسا مِسَرَدیشادْ آگَتاح سَرْوّے لوکا نَہِ؟

Hvem vare da vel de, som hørte og dog voldte Forbitrelse? Mon ikke alle, som gik ud af Ægypten ved Moses?

17 کیبھْیو وا سَ چَتْوارِںشَدْوَرْشانِ یاوَدْ اَکْرُدھْیَتْ؟ پاپَں کُرْوَّتاں ییشاں کُنَپاح پْرانْتَرے پَتَنْ کِں تیبھْیو نَہِ؟

Men paa hvem harmedes han i fyrretyve Aar? Mon ikke paa dem, som syndede, hvis døde Kroppe faldt i Ørkenen?

18 پْرَویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمیتِ شَپَتھَح کیشاں وِرُدّھَں تیناکارِ؟ کِمْ اَوِشْواسِناں وِرُدّھَں نَہِ؟

Og over for hvem tilsvor han, at de ikke skulde gaa ind til hans Hvile, uden dem, som vare blevne genstridige?

19 اَتَسْتے تَتْ سْتھانَں پْرَویشْٹُمْ اَوِشْواساتْ ناشَکْنُوَنْ اِتِ وَیَں وِیکْشامَہے۔

Og vi se, at de ikke kunde gaa ind paa Grund af Vantro.