اِبْرِنَح 13

1 بھْراترِشُ پْریمَ تِشْٹھَتُ۔ اَتِتھِسیوا یُشْمابھِ رْنَ وِسْمَرْیَّتاں

भ्रातृषु प्रेम तिष्ठतु। अतिथिसेवा युष्माभि र्न विस्मर्य्यतां

2 یَتَسْتَیا پْرَچّھَنَّرُوپینَ دِوْیَدُوتاح کیشانْچِدْ اَتِتھَیوبھَوَنْ۔

यतस्तया प्रच्छन्नरूपेण दिव्यदूताः केषाञ्चिद् अतिथयोऽभवन्।

3 بَنْدِنَح سَہَبَنْدِبھِرِوَ دُحکھِنَشْچَ دیہَواسِبھِرِوَ یُشْمابھِح سْمَرْیَّنْتاں۔

बन्दिनः सहबन्दिभिरिव दुःखिनश्च देहवासिभिरिव युष्माभिः स्मर्य्यन्तां।

4 وِواہَح سَرْوّیشاں سَمِیپے سَمّانِتَوْیَسْتَدِییَشَیّا چَ شُچِح کِنْتُ ویشْیاگامِنَح پارَدارِکاشْچیشْوَرینَ دَنْڈَیِشْیَنْتے۔

विवाहः सर्व्वेषां समीपे सम्मानितव्यस्तदीयशय्या च शुचिः किन्तु वेश्यागामिनः पारदारिकाश्चेश्वरेण दण्डयिष्यन्ते।

5 یُویَمْ آچارے نِرْلوبھا بھَوَتَ وِدْیَمانَوِشَیے سَنْتُشْیَتَ چَ یَسْمادْ اِیشْوَرَ ایویدَں کَتھِتَوانْ، یَتھا، "تْواں نَ تْیَکْشْیامِ نَ تْواں ہاسْیامِ۔ "

यूयम् आचारे निर्लोभा भवत विद्यमानविषये सन्तुष्यत च यस्माद् ईश्वर एवेदं कथितवान्, यथा, "त्वां न त्यक्ष्यामि न त्वां हास्यामि।"

6 اَتَایوَ وَیَمْ اُتْساہینیدَں کَتھَیِتُں شَکْنُمَح، "مَتْپَکْشے پَرَمیشوسْتِ نَ بھیشْیامِ کَداچَنَ۔ یَسْماتْ ماں پْرَتِ کِں کَرْتُّں مانَوَح پارَیِشْیَتِ۔۔ "

अतएव वयम् उत्साहेनेदं कथयितुं शक्नुमः, "मत्पक्षे परमेशोऽस्ति न भेष्यामि कदाचन। यस्मात् मां प्रति किं कर्त्तुं मानवः पारयिष्यति॥"

7 یُشْماکَں یے نایَکا یُشْمَبھْیَمْ اِیشْوَرَسْیَ واکْیَں کَتھِتَوَنْتَسْتے یُشْمابھِح سْمَرْیَّنْتاں تیشامْ آچارَسْیَ پَرِنامَمْ آلوچْیَ یُشْمابھِسْتیشاں وِشْواسونُکْرِیَتاں۔

युष्माकं ये नायका युष्मभ्यम् ईश्वरस्य वाक्यं कथितवन्तस्ते युष्माभिः स्मर्य्यन्तां तेषाम् आचारस्य परिणामम् आलोच्य युष्माभिस्तेषां विश्वासोऽनुक्रियतां।

8 یِیشُح کھْرِیشْٹَح شْوودْیَ سَدا چَ سَ ایواسْتے۔ (aiōn g165)

यीशुः ख्रीष्टः श्वोऽद्य सदा च स एवास्ते। (aiōn g165)

9 یُویَں ناناوِدھَنُوتَنَشِکْشابھِ رْنَ پَرِوَرْتَّدھْوَں یَتونُگْرَہینانْتَحکَرَنَسْیَ سُسْتھِرِیبھَوَنَں کْشیمَں نَ چَ کھادْیَدْرَوْیَیح۔ یَتَسْتَداچارِنَسْتَے رْنوپَکرِتاح۔

यूयं नानाविधनूतनशिक्षाभि र्न परिवर्त्तध्वं यतोऽनुग्रहेणान्तःकरणस्य सुस्थिरीभवनं क्षेमं न च खाद्यद्रव्यैः। यतस्तदाचारिणस्तै र्नोपकृताः।

10 یے دَشْیَسْیَ سیواں کُرْوَّنْتِ تے یَسْیا دْرَوْیَبھوجَنَسْیانَدھِکارِنَسْتادرِشِی یَجْنَویدِرَسْماکَمْ آسْتے۔

ये दष्यस्य सेवां कुर्व्वन्ति ते यस्या द्रव्यभोजनस्यानधिकारिणस्तादृशी यज्ञवेदिरस्माकम् आस्ते।

11 یَتو ییشاں پَشُوناں شونِتَں پاپَناشایَ مَہایاجَکینَ مَہاپَوِتْرَسْتھانَسْیابھْیَنْتَرَں نِییَتے تیشاں شَرِیرانِ شِبِرادْ بَہِ رْدَہْیَنْتے۔

यतो येषां पशूनां शोणितं पापनाशाय महायाजकेन महापवित्रस्थानस्याभ्यन्तरं नीयते तेषां शरीराणि शिबिराद् बहि र्दह्यन्ते।

12 تَسْمادْ یِیشُرَپِ یَتْ سْوَرُدھِرینَ پْرَجاح پَوِتْرِیکُرْیّاتْ تَدَرْتھَں نَگَرَدْوارَسْیَ بَہِ رْمرِتِں بھُکْتَوانْ۔

तस्माद् यीशुरपि यत् स्वरुधिरेण प्रजाः पवित्रीकुर्य्यात् तदर्थं नगरद्वारस्य बहि र्मृतिं भुक्तवान्।

13 اَتو ہیتورَسْمابھِرَپِ تَسْیاپَمانَں سَہَمانَیح شِبِرادْ بَہِسْتَسْیَ سَمِیپَں گَنْتَوْیَں۔

अतो हेतोरस्माभिरपि तस्यापमानं सहमानैः शिबिराद् बहिस्तस्य समीपं गन्तव्यं।

14 یَتو تْراسْماکَں سْتھایِ نَگَرَں نَ وِدْیَتے کِنْتُ بھاوِ نَگَرَمْ اَسْمابھِرَنْوِشْیَتے۔

यतो ऽत्रास्माकं स्थायि नगरं न विद्यते किन्तु भावि नगरम् अस्माभिरन्विष्यते।

15 اَتَایوَ یِیشُناسْمابھِ رْنِتْیَں پْرَشَںسارُوپو بَلِرَرْتھَتَسْتَسْیَ نامانْگِیکُرْوَّتامْ اوشْٹھادھَراناں پھَلَمْ اِیشْوَرایَ داتَوْیَں۔

अतएव यीशुनास्माभि र्नित्यं प्रशंसारूपो बलिरर्थतस्तस्य नामाङ्गीकुर्व्वताम् ओष्ठाधराणां फलम् ईश्वराय दातव्यं।

16 اَپَرَنْچَ پَروپَکارو دانَنْچَ یُشْمابھِ رْنَ وِسْمَرْیَّتاں یَتَسْتادرِشَں بَلِدانَمْ اِیشْوَرایَ روچَتے۔

अपरञ्च परोपकारो दानञ्च युष्माभि र्न विस्मर्य्यतां यतस्तादृशं बलिदानम् ईश्वराय रोचते।

17 یُویَں سْوَنایَکانامْ آجْناگْراہِنو وَشْیاشْچَ بھَوَتَ یَتو یَیرُپَنِدھِح پْرَتِداتَوْیَسْتادرِشا لوکا اِوَ تے یُشْمَدِییاتْمَناں رَکْشَنارْتھَں جاگْرَتِ، اَتَسْتے یَتھا سانَنْداسْتَتْ کُرْیُّ رْنَ چَ سارْتَّسْوَرا اَتْرَ یَتَدھْوَں یَتَسْتیشامْ آرْتَّسْوَرو یُشْماکَمْ اِشْٹَجَنَکو نَ بھَویتْ۔

यूयं स्वनायकानाम् आज्ञाग्राहिणो वश्याश्च भवत यतो यैरुपनिधिः प्रतिदातव्यस्तादृशा लोका इव ते युष्मदीयात्मनां रक्षणार्थं जाग्रति, अतस्ते यथा सानन्दास्तत् कुर्य्यु र्न च सार्त्तस्वरा अत्र यतध्वं यतस्तेषाम् आर्त्तस्वरो युष्माकम् इष्टजनको न भवेत्।

18 اَپَرَنْچَ یُویَمْ اَسْمَنِّمِتِّں پْرارْتھَناں کُرُتَ یَتو وَیَمْ اُتَّمَمَنووِشِشْٹاح سَرْوَّتْرَ سَداچارَں کَرْتُّمْ اِچّھُکاشْچَ بھَوامَ اِتِ نِشْچِتَں جانِیمَح۔

अपरञ्च यूयम् अस्मन्निमित्तिं प्रार्थनां कुरुत यतो वयम् उत्तममनोविशिष्टाः सर्व्वत्र सदाचारं कर्त्तुम् इच्छुकाश्च भवाम इति निश्चितं जानीमः।

19 وِشیشَتوہَں یَتھا تْوَرَیا یُشْمَبھْیَں پُنَ رْدِییے تَدَرْتھَں پْرارْتھَنایَے یُشْمانْ اَدھِکَں وِنَیے۔

विशेषतोऽहं यथा त्वरया युष्मभ्यं पुन र्दीये तदर्थं प्रार्थनायै युष्मान् अधिकं विनये।

20 اَنَنْتَنِیَمَسْیَ رُدھِرینَ وِشِشْٹو مَہانْ میشَپالَکو یینَ مرِتَگَنَمَدھْیاتْ پُنَرانایِ سَ شانْتِدایَکَ اِیشْوَرو (aiōnios g166)

अनन्तनियमस्य रुधिरेण विशिष्टो महान् मेषपालको येन मृतगणमध्यात् पुनरानायि स शान्तिदायक ईश्वरो (aiōnios g166)

21 نِجابھِمَتَسادھَنایَ سَرْوَّسْمِنْ سَتْکَرْمَّنِ یُشْمانْ سِدّھانْ کَروتُ، تَسْیَ درِشْٹَو چَ یَدْیَتْ تُشْٹِجَنَکَں تَدیوَ یُشْماکَں مَدھْیے یِیشُنا کھْرِیشْٹینَ سادھَیَتُ۔ تَسْمَے مَہِما سَرْوَّدا بھُویاتْ۔ آمینْ۔ (aiōn g165)

निजाभिमतसाधनाय सर्व्वस्मिन् सत्कर्म्मणि युष्मान् सिद्धान् करोतु, तस्य दृष्टौ च यद्यत् तुष्टिजनकं तदेव युष्माकं मध्ये यीशुना ख्रीष्टेन साधयतु। तस्मै महिमा सर्व्वदा भूयात्। आमेन्। (aiōn g165)

22 ہے بھْراتَرَح، وِنَیےہَں یُویَمْ اِدَمْ اُپَدیشَواکْیَں سَہَدھْوَں یَتوہَں سَںکْشیپینَ یُشْمانْ پْرَتِ لِکھِتَوانْ۔

हे भ्रातरः, विनयेऽहं यूयम् इदम् उपदेशवाक्यं सहध्वं यतोऽहं संक्षेपेण युष्मान् प्रति लिखितवान्।

23 اَسْماکَں بھْراتا تِیمَتھِیو مُکْتوبھَوَدْ اِتِ جانِیتَ، سَ چَ یَدِ تْوَرَیا سَماگَچّھَتِ تَرْہِ تینَ سارْدّھَںمْ اَہَں یُشْمانْ ساکْشاتْ کَرِشْیامِ۔

अस्माकं भ्राता तीमथियो मुक्तोऽभवद् इति जानीत, स च यदि त्वरया समागच्छति तर्हि तेन सार्द्धंम् अहं युष्मान् साक्षात् करिष्यामि।

24 یُشْماکَں سَرْوّانْ نایَکانْ پَوِتْرَلوکاںشْچَ نَمَسْکُرُتَ۔ اَپَرَمْ اِتالِیادیشِییاناں نَمَسْکارَں جْناسْیَتھَ۔

युष्माकं सर्व्वान् नायकान् पवित्रलोकांश्च नमस्कुरुत। अपरम् इतालियादेशीयानां नमस्कारं ज्ञास्यथ।

25 اَنُگْرَہو یُشْماکَں سَرْوّیشاں سَہایو بھُویاتْ۔ آمینْ۔

अनुग्रहो युष्माकं सर्व्वेषां सहायो भूयात्। आमेन्।