< گالاتِنَح 6 >

ہے بھْراتَرَح، یُشْماکَں کَشْچِدْ یَدِ کَسْمِںشْچِتْ پاپے پَتَتِ تَرْہْیاتْمِکَبھاوَیُکْتَے رْیُشْمابھِسْتِتِکْشابھاوَں وِدھایَ سَ پُنَرُتّھاپْیَتاں یُویَمَپِ یَتھا تادرِکْپَرِیکْشایاں نَ پَتَتھَ تَتھا ساوَدھانا بھَوَتَ۔ 1
Bracia! jeźliby też człowiek zachwycony był w jakim upadku, wy duchowni: naprawiajcie takiego w duchu cichości, upatrując każdy samego siebie, abyś i ty nie był kuszony.
یُشْماکَمْ ایکَیکو جَنَح پَرَسْیَ بھارَں وَہَتْوَنینَ پْرَکارینَ کھْرِیشْٹَسْیَ وِدھِں پالَیَتَ۔ 2
Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie zakon Chrystusowy.
یَدِ کَشْچَنَ کْشُدْرَح سَنْ سْوَں مَہانْتَں مَنْیَتے تَرْہِ تَسْیاتْمَوَنْچَنا جایَتے۔ 3
Albowiem jeźli kto mniema, żeby czem był, nie będąc niczem, takiego zawodzi własny umysł jego.
اَتَ ایکَیکینَ جَنینَ سْوَکِییَکَرْمَّنَح پَرِیکْشا کْرِیَتاں تینَ پَرَں نالوکْیَ کیوَلَمْ آتْمالوکَناتْ تَسْیَ شْلَگھا سَمْبھَوِشْیَتِ۔ 4
Ale każdy niechaj własnego swego uczynku doświadcza, a tedy sam w sobie chwałę mieć będzie, a nie w drugim.
یَتَ ایکَیکو جَنَح سْوَکِییَں بھارَں وَکْشْیَتِ۔ 5
Albowiem każdy swoje własne brzemię poniesie.
یو جَنو دھَرْمّوپَدیشَں لَبھَتے سَ اُپَدیشْٹارَں سْوِییَسَرْوَّسَمْپَتّے رْبھاگِنَں کَروتُ۔ 6
A niech udziela ten, który bywa nauczany w słowie, temu, który go naucza, ze wszystkich dóbr.
یُشْماکَں بھْرانْتِ رْنَ بھَوَتُ، اِیشْوَرو نوپَہَسِتَوْیَح، یینَ یَدْ بِیجَمْ اُپْیَتے تینَ تَجّاتَں شَسْیَں کَرْتِّشْیَتے۔ 7
Nie błądźcie; Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem cobykolwiek siał człowiek, to też żąć będzie.
سْوَشَرِیرارْتھَں یینَ بِیجَمْ اُپْیَتے تینَ شَرِیرادْ وِناشَرُوپَں شَسْیَں لَپْسْیَتے کِنْتْواتْمَنَح کرِتے یینَ بِیجَمْ اُپْیَتے تیناتْمَتونَنْتَجِیوِتَرُوپَں شَسْیَں لَپْسْیَتے۔ (aiōnios g166) 8
Bo kto sieje ciału swemu, z ciała żąć będzie skażenie; ale kto sieje duchowi, z ducha żąć będzie żywot wieczny. (aiōnios g166)
سَتْکَرْمَّکَرَنےسْمابھِرَشْرانْتَے رْبھَوِتَوْیَں یَتوکْلانْتَوسْتِشْٹھَدْبھِرَسْمابھِرُپَیُکْتَسَمَیے تَتْ پھَلانِ لَپْسْیَنْتے۔ 9
A dobrze czyniąc nie słabiejmy; albowiem czasu swojego żąć będziemy nie ustawając.
اَتو یاوَتْ سَمَیَسْتِشْٹھَتِ تاوَتْ سَرْوّانْ پْرَتِ وِشیشَتو وِشْواسَویشْمَواسِنَح پْرَتْیَسْمابھِ رْہِتاچارَح کَرْتَّوْیَح۔ 10
Przeto tedy, póki czas mamy, dobrze czyńmy wszystkim, a najwięcej domownikom wiary.
ہے بھْراتَرَح، اَہَں سْوَہَسْتینَ یُشْمانْ پْرَتِ کِیَدْورِہَتْ پَتْرَں لِکھِتَوانْ تَدْ یُشْمابھِ رْدرِشْیَتاں۔ 11
Widzicie, jakim długi list wam napisał ręką moją.
یے شارِیرِکَوِشَیے سُدرِشْیا بھَوِتُمِچّھَنْتِ تے یَتْ کھْرِیشْٹَسْیَ کْرُشَسْیَ کارَنادُپَدْرَوَسْیَ بھاگِنو نَ بھَوَنْتِ کیوَلَں تَدَرْتھَں تْوَکْچھیدے یُشْمانْ پْرَوَرْتَّیَنْتِ۔ 12
Którzykolwiek chcą być pozorni według ciała, ci was przymuszają, abyście się obrzezali, tylko aby dla krzyża Chrystusowego prześladowania nie cierpieli.
تے تْوَکْچھیدَگْراہِنوپِ وْیَوَسْتھاں نَ پالَیَنْتِ کِنْتُ یُشْمَچّھَرِیراتْ شْلاگھالابھارْتھَں یُشْماکَں تْوَکْچھیدَمْ اِچّھَنْتِ۔ 13
Albowiem i ci, którzy się obrzezują, nie zachowywują zakonu sami, ale chcą, abyście się wy obrzezali, żeby się z ciała waszego chlubili.
کِنْتُ ییناہَں سَںسارایَ ہَتَح سَںساروپِ مَہْیَں ہَتَسْتَدَسْمَتْپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ کْرُشَں وِنانْیَتْرَ کُتْراپِ مَمَ شْلاگھَنَں کَداپِ نَ بھَوَتُ۔ 14
Ale ja, nie daj Boże, abym się miał chlubić, tylko w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego mi jest świat ukrzyżowany, a ja światu.
کھْرِیشْٹے یِیشَو تْوَکْچھیداتْوَکْچھیدَیوح کِمَپِ گُنَں ناسْتِ کِنْتُ نَوِینا سرِشْٹِریوَ گُنَیُکْتا۔ 15
Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezka nic nie waży, ani nieobrzezka, ale nowe stworzenie.
اَپَرَں یاوَنْتو لوکا ایتَسْمِنْ مارْگے چَرَنْتِ تیشامْ اِیشْوَرِییَسْیَ کرِتْسْنَسْییسْراییلَشْچَ شانْتِ رْدَیالابھَشْچَ بھُویاتْ۔ 16
A którzykolwiek według tego sznuru postępować będą, pokój na nich przyjdzie i miłosierdzie, i na lud Boży Izraelski.
اِتَح پَرَں کوپِ ماں نَ کْلِشْناتُ یَسْمادْ اَہَں سْوَگاتْرے پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ چِہْنانِ دھارَیے۔ 17
Na ostatek niechaj mi nikt trudności nie zadaje; albowiem ja piętna Pana Jezusowe noszę na ciele mojem.
ہے بھْراتَرَح اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ پْرَسادو یُشْماکَمْ آتْمَنِ سْتھییاتْ۔ تَتھاسْتُ۔ 18
Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia! Amen.

< گالاتِنَح 6 >