< گالاتِنَح 4 >

اَہَں وَدامِ سَمْپَدَدھِکارِی یاوَدْ بالَسْتِشْٹھَتِ تاوَتْ سَرْوَّسْوَسْیادھِپَتِح سَنَّپِ سَ داساتْ کیناپِ وِشَیینَ نَ وِشِشْیَتی 1
Þið vitið að ef faðir deyr og eftirlætur ungum syni sínum mikil auðæfi, þá er barnið lítið betur statt en þræll meðan það vex úr grasi, enda þótt það hafi erft allar eigur föður síns.
کِنْتُ پِتْرا نِرُوپِتَں سَمَیَں یاوَتْ پالَکاناں دھَنادھْیَکْشانانْچَ نِگھْنَسْتِشْٹھَتِ۔ 2
Barnið verður að gera það sem forráða- og fjárhaldsmenn þess segja, þar til það nær þeim aldri sem faðir þess tiltók.
تَدْوَدْ وَیَمَپِ بالْیَکالے داسا اِوَ سَںسارَسْیاکْشَرَمالایا اَدھِینا آسْمَہے۔ 3
Við vorum í svipaðri aðstöðu áður en Kristur kom, undir lögum og reglum Gyðinga, því við töldum það einu leiðina til hjálpræðis.
اَنَنْتَرَں سَمَیے سَمْپُورْنَتاں گَتَوَتِ وْیَوَسْتھادھِیناناں موچَنارْتھَمْ 4
En þegar rétti tíminn kom, sem Guð hafði ákveðið, þá sendi hann son sinn. Hann fæddist af konu sem Gyðingur og varð að lúta öllum lögum Gyðinga,
اَسْماکَں پُتْرَتْوَپْراپْتْیَرْتھَنْچیشْوَرَح سْتْرِیا جاتَں وْیَوَسْتھایا اَدھِنِیبھُوتَنْچَ سْوَپُتْرَں پْریشِتَوانْ۔ 5
til að kaupa okkur frelsi, okkur sem voru þrælar laganna, svo að hann gæti ættleitt okkur – gert okkur að börnum sínum.
یُویَں سَنْتانا اَبھَوَتَ تَتْکارَنادْ اِیشْوَرَح سْوَپُتْرَسْیاتْماناں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ پْرَہِتَوانْ سَ چاتْما پِتَح پِتَرِتْیاہْوانَں کارَیَتِ۔ 6
Og fyrst við erum börn hans, þá sendi hann anda sonar síns í hjörtu okkar og því getum við nú með sanni sagt að Guð sé faðir okkar.
اَتَ اِدانِیں یُویَں نَ داساح کِنْتُح سَنْتانا ایوَ تَسْماتْ سَنْتانَتْواچَّ کھْرِیشْٹینیشْوَرِییَسَمْپَدَدھِکارِنوپْیادھْوے۔ 7
Nú erum við ekki framar þrælar, heldur börn Guðs! Fyrst við erum börn hans, þá erum við um leið erfingjar að öllum eigum hans, og það var einmitt áform Guðs.
اَپَرَنْچَ پُورْوَّں یُویَمْ اِیشْوَرَں نَ جْناتْوا یے سْوَبھاوَتونِیشْوَراسْتیشاں داسَتْوےتِشْٹھَتَ۔ 8
Áður en þið kynntust Guði, voruð þið heiðingjar. Þið voruð þrælar svokallaðra guða sem voru ekki einu sinni til.
اِدانِیمْ اِیشْوَرَں جْناتْوا یَدِ ویشْوَرینَ جْناتا یُویَں کَتھَں پُنَسْتانِ وِپھَلانِ تُچّھانِ چاکْشَرانِ پْرَتِ پَراوَرْتِّتُں شَکْنُتھَ؟ یُویَں کِں پُنَسْتیشاں داسا بھَوِتُمِچّھَتھَ؟ 9
En fyrst svo var, hvers vegna viljið þið, sem funduð Guð (eða ætti ég heldur að segja að Guð hafi fundið ykkur?), þá snúa við og verða aftur þrælar máttvana og einskis nýtra trúarbragða og komast til himins fyrir hlýðni við lög Guðs?
یُویَں دِوَسانْ ماسانْ تِتھِینْ سَںوَتْسَراںشْچَ سَمَّنْیَدھْوے۔ 10
Þið eruð að reyna að ná hylli Guðs með verkum ykkar eða því sem þið látið ógert tiltekna daga eða mánuði.
یُشْمَدَرْتھَں مَیا یَح پَرِشْرَموکارِ سَ وِپھَلو جاتَ اِتِ یُشْمانَدھْیَہَں بِبھیمِ۔ 11
Ég óttast um ykkur. Ég óttast að allt erfiðið sem ég lagði á mig ykkar vegna, hafi verið til einskis.
ہے بھْراتَرَح، اَہَں یادرِشوسْمِ یُویَمَپِ تادرِشا بھَوَتیتِ پْرارْتھَیے یَتوہَمَپِ یُشْمَتُّلْیوبھَوَں یُشْمابھِ رْمَمَ کِمَپِ ناپَرادّھَں۔ 12
Kæru vinir, lítið á málið frá minni hlið. Ég er jafn laus við þessa lagaáþján og þið voruð. Ekki sýnduð þið mér fyrirlitningu þegar ég flutti ykkur gleðiboðskapinn um Krist í fyrsta sinn,
پُورْوَّمَہَں کَلیوَرَسْیَ دَورْبَّلْیینَ یُشْمانْ سُسَںوادَمْ اَجْناپَیَمِتِ یُویَں جانِیتھَ۔ 13
og það þrátt fyrir að ég væri sjúkur.
تَدانِیں مَمَ پَرِیکْشَکَں شارِیرَکْلیشَں درِشْٹْوا یُویَں مامْ اَوَجْنایَ رِتِییِتَوَنْتَسْتَنَّہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ دُوتَمِوَ ساکْشاتْ کھْرِیشْٹَ یِیشُمِوَ وا ماں گرِہِیتَوَنْتَح۔ 14
Veikindi mín hefðu getað vakið viðbjóð ykkar, en samt sneruð þið ekki við mér bakinu né senduð mig burt. Nei! Þið tókuð við mér og önnuðust mig eins og engil frá Guði eða þá sjálfan Jesú Krist.
اَتَسْتَدانِیں یُشْماکَں یا دھَنْیَتابھَوَتْ سا کَّ گَتا؟ تَدانِیں یُویَں یَدِ سْویشاں نَیَنانْیُتْپاٹْیَ مَہْیَں داتُمْ اَشَکْشْیَتَ تَرْہِ تَدَپْیَکَرِشْیَتیتِ پْرَمانَمْ اَہَں دَدامِ۔ 15
Hvað varð um þann góða anda sem þá ríkti milli okkar? Ég er viss um að þið hefðuð þá verið fúsir að taka úr ykkur augun og gefa mér, í stað minna, ef einhver hjálp hefði verið í því.
سامْپْرَتَمَہَں سَتْیَوادِتْواتْ کِں یُشْماکَں رِپُ رْجاتوسْمِ؟ 16
Er ég nú orðinn óvinur ykkar vegna þess eins að ég segi ykkur sannleikann?
تے یُشْمَتْکرِتے سْپَرْدّھَنْتے کِنْتُ سا سْپَرْدّھا کُتْسِتا یَتو یُویَں تانَدھِ یَتْ سْپَرْدّھَدھْوَں تَدَرْتھَں تے یُشْمانْ پرِتھَکْ کَرْتُّمْ اِچّھَنْتِ۔ 17
Þessir falskennendur sem leggja ofurkapp á að fá ykkur á sitt band, eru ekki að því ykkur til góðs, heldur til að komast upp á milli ykkar og mín, svo að þið takið frekar mark á þeim.
کیوَلَں یُشْمَتْسَمِیپے مَموپَسْتھِتِسَمَیے تَنَّہِ، کِنْتُ سَرْوَّدَیوَ بھَدْرَمَدھِ سْپَرْدّھَنَں بھَدْرَں۔ 18
Það er gott og blessað að fólk sýni ykkur vinsemd, ef það er gert af góðum hug og einlægu hjarta og ekki bara til að sýnast fyrir mér.
ہے مَمَ بالَکاح، یُشْمَدَنْتَ رْیاوَتْ کھْرِیشْٹو مُورْتِمانْ نَ بھَوَتِ تاوَدْ یُشْمَتْکارَناتْ پُنَح پْرَسَوَویدَنیوَ مَمَ ویدَنا جایَتے۔ 19
Þið hafið sært mig, börnin mín! Ykkar vegna er ég enn að taka út þjáningar móðurinnar sem bíður þess að barn hennar fæðist – og mikið þrái ég þá stund er þið að lokum verðið lík Kristi.
اَہَمِدانِیں یُشْماکَں سَنِّدھِں گَتْوا سْوَرانْتَرینَ یُشْمانْ سَمْبھاشِتُں کامَیے یَتو یُشْمانَدھِ وْیاکُلوسْمِ۔ 20
Ó, hve ég vildi geta verið hjá ykkur núna, einmitt núna, og þurfa ekki að vera að rökræða svona við ykkur. Nú er langt á milli okkar og ég veit alls ekki hvað ég á til bragðs að taka.
ہے وْیَوَسْتھادھِینَتاکانْکْشِنَح یُویَں کِں وْیَوَسْتھایا وَچَنَں نَ گرِہْلِیتھَ؟ 21
Hlustið nú vinir mínir, þið sem álítið að þið þurfið að hlýða lögum Gyðinga til að frelsast. Hvers vegna reynið þið ekki að skilja tilgang laganna?
تَنْماں وَدَتَ۔ لِکھِتَماسْتے، اِبْراہِیمو دْوَو پُتْراواساتے تَیوریکو داسْیاں دْوِتِییَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح۔ 22
Í Biblíunni segir að Abraham hafi átt tvo syni, annan með Hagar, en hún var ambátt, og hinn með Söru, frjálsborinni konu sinni.
تَیو رْیو داسْیاں جاتَح سَ شارِیرِکَنِیَمینَ جَجْنے یَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح سَ پْرَتِجْنَیا جَجْنے۔ 23
Það var ekkert óvenjulegt við fæðingu barnsins sem Hagar eignaðist, en barn frjálsu konunnar fæddist samkvæmt sérstöku loforði sem Guð hafði gefið.
اِدَماکھْیانَں درِشْٹَنْتَسْوَرُوپَں۔ تے دْوے یوشِتاوِیشْوَرِییَسَنْدھِی تَیوریکا سِینَیَپَرْوَّتادْ اُتْپَنّا داسَجَنَیِتْرِی چَ سا تُ ہاجِرا۔ 24
Þessi frásaga sýnir ljóslega þær tvær leiðir sem Guð fer til að hjálpa fólki. Önnur var sú að gefa því lög til að fara eftir. Það gerði hann á Sínaífjalli þegar hann gaf Móse boðorðin tíu. Sínaífjall er reyndar kallað Hagarfjall af Aröbum.
یَسْمادْ ہاجِراشَبْدینارَوَدیشَسْتھَسِینَیَپَرْوَّتو بودھْیَتے، سا چَ وَرْتَّمانایا یِرُوشالَمْپُرْیّاح سَدرِشِی۔ یَتَح سْوَبالَیح سَہِتا سا داسَتْوَ آسْتے۔ 25
Í myndinni sem ég er að draga upp, táknar Hagar, hin þrælborna kona Abrahams, Jerúsalem, höfuðborg Gyðinga, en hún er miðstöð þeirra kenninga sem segja að við getum þóknast Guði með því að hlýða boðorðunum. Og Gyðingarnir, sem aðhyllast þessa skoðun, eru börn hennar – fædd í þrældómi.
کِنْتُ سْوَرْگِییا یِرُوشالَمْپُرِی پَتْنِی سَرْوّیشامْ اَسْماکَں ماتا چاسْتے۔ 26
Okkar höfuðborg er hins vegar hin himneska Jerúsalem og sú borg er ekki þrælkuð af lögum Gyðinga.
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، "وَنْدھْیے سَنْتانَہِینے تْوَں سْوَرَں جَیَجَیَں کُرُ۔ اَپْرَسُوتے تْوَیولّاسو جَیاشَبْدَشْچَ گِییَتاں۔ یَتَ ایوَ سَناتھایا یوشِتَح سَنْتَتے رْگَناتْ۔ اَناتھا یا بھَوینّارِی تَدَپَتْیانِ بھُورِشَح۔۔ " 27
Þessu spáði Jesaja er hann sagði: „Gleðstu nú, barnlausa kona! Hrópaðu af gleði, þú sem engar hefur hríðirnar haft, því að börn hinnar yfirgefnu eru fleiri en þeirrar sem manninn á.“
ہے بھْراترِگَنَ، اِمْہاکْ اِوَ وَیَں پْرَتِجْنَیا جاتاح سَنْتاناح۔ 28
Kæru vinir, það sama gildir um okkur og Ísak, við erum börnin sem Guð gaf loforð um að fæðast myndu.
کِنْتُ تَدانِیں شارِیرِکَنِیَمینَ جاتَح پُتْرو یَدْوَدْ آتْمِکَنِیَمینَ جاتَں پُتْرَمْ اُپادْرَوَتْ تَتھادھُناپِ۔ 29
Ísak, barn fyrirheitisins, var ofsóttur af Ísmael, syni þrælbornu konunnar, og á sama hátt erum við, sem fædd erum af heilögum anda, ofsótt af þeim sem vilja að við höldum lög Gyðinga.
کِنْتُ شاسْتْرے کِں لِکھِتَں؟ "تْوَمْ اِماں داسِیں تَسْیاح پُتْرَنْچاپَسارَیَ یَتَ ایشَ داسِیپُتْرَح پَتْنِیپُتْرینَ سَمَں نوتَّرادھِکارِی بھَوِیَّتِیتِ۔ " 30
Biblían segir enn fremur að Guð hafi fyrirskipað Abraham að senda ambáttina burt ásamt syni hennar, því að ekki gat sonur hennar erft eigur Abrahams ásamt syni frjálsu konunnar.
اَتَایوَ ہے بھْراتَرَح، وَیَں داسْیاح سَنْتانا نَ بھُوتْوا پاتْنْیاح سَنْتانا بھَوامَح۔ 31
Kæru vinir, við erum ekki þrælabörn og því ekki skyldug að hlýða lögum Gyðinga. Við erum börn frjálsu konunnar og vegna trúarinnar erum við velþóknanleg í augum Guðs.

< گالاتِنَح 4 >