< گالاتِنَح 4 >

اَہَں وَدامِ سَمْپَدَدھِکارِی یاوَدْ بالَسْتِشْٹھَتِ تاوَتْ سَرْوَّسْوَسْیادھِپَتِح سَنَّپِ سَ داساتْ کیناپِ وِشَیینَ نَ وِشِشْیَتی 1
Λέγω δέ, ἐφʼ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου κύριος πάντων ὤν,
کِنْتُ پِتْرا نِرُوپِتَں سَمَیَں یاوَتْ پالَکاناں دھَنادھْیَکْشانانْچَ نِگھْنَسْتِشْٹھَتِ۔ 2
ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός.
تَدْوَدْ وَیَمَپِ بالْیَکالے داسا اِوَ سَںسارَسْیاکْشَرَمالایا اَدھِینا آسْمَہے۔ 3
οὕτως καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ⸀ἤμεθαδεδουλωμένοι·
اَنَنْتَرَں سَمَیے سَمْپُورْنَتاں گَتَوَتِ وْیَوَسْتھادھِیناناں موچَنارْتھَمْ 4
ὅτε δὲ ἦλθεν τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον,
اَسْماکَں پُتْرَتْوَپْراپْتْیَرْتھَنْچیشْوَرَح سْتْرِیا جاتَں وْیَوَسْتھایا اَدھِنِیبھُوتَنْچَ سْوَپُتْرَں پْریشِتَوانْ۔ 5
ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.
یُویَں سَنْتانا اَبھَوَتَ تَتْکارَنادْ اِیشْوَرَح سْوَپُتْرَسْیاتْماناں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ پْرَہِتَوانْ سَ چاتْما پِتَح پِتَرِتْیاہْوانَں کارَیَتِ۔ 6
ὅτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸ πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ⸀ἡμῶν κρᾶζον· Αββα ὁ πατήρ.
اَتَ اِدانِیں یُویَں نَ داساح کِنْتُح سَنْتانا ایوَ تَسْماتْ سَنْتانَتْواچَّ کھْرِیشْٹینیشْوَرِییَسَمْپَدَدھِکارِنوپْیادھْوے۔ 7
ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος ἀλλὰ υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος ⸂διὰ θεοῦ.
اَپَرَنْچَ پُورْوَّں یُویَمْ اِیشْوَرَں نَ جْناتْوا یے سْوَبھاوَتونِیشْوَراسْتیشاں داسَتْوےتِشْٹھَتَ۔ 8
Ἀλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότες θεὸν ἐδουλεύσατε τοῖς ⸂φύσει μὴ οὖσι θεοῖς·
اِدانِیمْ اِیشْوَرَں جْناتْوا یَدِ ویشْوَرینَ جْناتا یُویَں کَتھَں پُنَسْتانِ وِپھَلانِ تُچّھانِ چاکْشَرانِ پْرَتِ پَراوَرْتِّتُں شَکْنُتھَ؟ یُویَں کِں پُنَسْتیشاں داسا بھَوِتُمِچّھَتھَ؟ 9
νῦν δὲ γνόντες θεόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ θεοῦ, πῶς ἐπιστρέφετε πάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῆ καὶ πτωχὰ στοιχεῖα, οἷς πάλιν ἄνωθεν ⸀δουλεύεινθέλετε;
یُویَں دِوَسانْ ماسانْ تِتھِینْ سَںوَتْسَراںشْچَ سَمَّنْیَدھْوے۔ 10
ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ μῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς.
یُشْمَدَرْتھَں مَیا یَح پَرِشْرَموکارِ سَ وِپھَلو جاتَ اِتِ یُشْمانَدھْیَہَں بِبھیمِ۔ 11
φοβοῦμαι ὑμᾶς μή πως εἰκῇ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς.
ہے بھْراتَرَح، اَہَں یادرِشوسْمِ یُویَمَپِ تادرِشا بھَوَتیتِ پْرارْتھَیے یَتوہَمَپِ یُشْمَتُّلْیوبھَوَں یُشْمابھِ رْمَمَ کِمَپِ ناپَرادّھَں۔ 12
Γίνεσθε ὡς ἐγώ, ὅτι κἀγὼ ὡς ὑμεῖς, ἀδελφοί, δέομαι ὑμῶν. οὐδέν με ἠδικήσατε·
پُورْوَّمَہَں کَلیوَرَسْیَ دَورْبَّلْیینَ یُشْمانْ سُسَںوادَمْ اَجْناپَیَمِتِ یُویَں جانِیتھَ۔ 13
οἴδατε δὲ ὅτι διʼ ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς εὐηγγελισάμην ὑμῖν τὸ πρότερον,
تَدانِیں مَمَ پَرِیکْشَکَں شارِیرَکْلیشَں درِشْٹْوا یُویَں مامْ اَوَجْنایَ رِتِییِتَوَنْتَسْتَنَّہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ دُوتَمِوَ ساکْشاتْ کھْرِیشْٹَ یِیشُمِوَ وا ماں گرِہِیتَوَنْتَح۔ 14
καὶ τὸν πειρασμὸν ⸀ὑμῶνἐν τῇ σαρκί μου οὐκ ἐξουθενήσατε οὐδὲ ἐξεπτύσατε, ἀλλὰ ὡς ἄγγελον θεοῦ ἐδέξασθέ με, ὡς Χριστὸν Ἰησοῦν.
اَتَسْتَدانِیں یُشْماکَں یا دھَنْیَتابھَوَتْ سا کَّ گَتا؟ تَدانِیں یُویَں یَدِ سْویشاں نَیَنانْیُتْپاٹْیَ مَہْیَں داتُمْ اَشَکْشْیَتَ تَرْہِ تَدَپْیَکَرِشْیَتیتِ پْرَمانَمْ اَہَں دَدامِ۔ 15
⸀ποῦ⸀οὖνὁ μακαρισμὸς ὑμῶν; μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν ὅτι εἰ δυνατὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν ⸀ἐξορύξαντεςἐδώκατέ μοι.
سامْپْرَتَمَہَں سَتْیَوادِتْواتْ کِں یُشْماکَں رِپُ رْجاتوسْمِ؟ 16
ὥστε ἐχθρὸς ὑμῶν γέγονα ἀληθεύων ὑμῖν;
تے یُشْمَتْکرِتے سْپَرْدّھَنْتے کِنْتُ سا سْپَرْدّھا کُتْسِتا یَتو یُویَں تانَدھِ یَتْ سْپَرْدّھَدھْوَں تَدَرْتھَں تے یُشْمانْ پرِتھَکْ کَرْتُّمْ اِچّھَنْتِ۔ 17
ζηλοῦσιν ὑμᾶς οὐ καλῶς, ἀλλὰ ἐκκλεῖσαι ὑμᾶς θέλουσιν, ἵνα αὐτοὺς ζηλοῦτε.
کیوَلَں یُشْمَتْسَمِیپے مَموپَسْتھِتِسَمَیے تَنَّہِ، کِنْتُ سَرْوَّدَیوَ بھَدْرَمَدھِ سْپَرْدّھَنَں بھَدْرَں۔ 18
καλὸν ⸀δὲζηλοῦσθαι ἐν καλῷ πάντοτε, καὶ μὴ μόνον ἐν τῷ παρεῖναί με πρὸς ὑμᾶς,
ہے مَمَ بالَکاح، یُشْمَدَنْتَ رْیاوَتْ کھْرِیشْٹو مُورْتِمانْ نَ بھَوَتِ تاوَدْ یُشْمَتْکارَناتْ پُنَح پْرَسَوَویدَنیوَ مَمَ ویدَنا جایَتے۔ 19
⸀τέκναμου, οὓς πάλιν ὠδίνω ⸀μέχριςοὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν·
اَہَمِدانِیں یُشْماکَں سَنِّدھِں گَتْوا سْوَرانْتَرینَ یُشْمانْ سَمْبھاشِتُں کامَیے یَتو یُشْمانَدھِ وْیاکُلوسْمِ۔ 20
ἤθελον δὲ παρεῖναι πρὸς ὑμᾶς ἄρτι, καὶ ἀλλάξαι τὴν φωνήν μου, ὅτι ἀποροῦμαι ἐν ὑμῖν.
ہے وْیَوَسْتھادھِینَتاکانْکْشِنَح یُویَں کِں وْیَوَسْتھایا وَچَنَں نَ گرِہْلِیتھَ؟ 21
Λέγετέ μοι, οἱ ὑπὸ νόμον θέλοντες εἶναι, τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε;
تَنْماں وَدَتَ۔ لِکھِتَماسْتے، اِبْراہِیمو دْوَو پُتْراواساتے تَیوریکو داسْیاں دْوِتِییَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح۔ 22
γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας·
تَیو رْیو داسْیاں جاتَح سَ شارِیرِکَنِیَمینَ جَجْنے یَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح سَ پْرَتِجْنَیا جَجْنے۔ 23
ἀλλʼ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας ⸀διʼἐπαγγελίας.
اِدَماکھْیانَں درِشْٹَنْتَسْوَرُوپَں۔ تے دْوے یوشِتاوِیشْوَرِییَسَنْدھِی تَیوریکا سِینَیَپَرْوَّتادْ اُتْپَنّا داسَجَنَیِتْرِی چَ سا تُ ہاجِرا۔ 24
ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα· αὗται γάρ εἰσιν δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἁγάρ,
یَسْمادْ ہاجِراشَبْدینارَوَدیشَسْتھَسِینَیَپَرْوَّتو بودھْیَتے، سا چَ وَرْتَّمانایا یِرُوشالَمْپُرْیّاح سَدرِشِی۔ یَتَح سْوَبالَیح سَہِتا سا داسَتْوَ آسْتے۔ 25
τὸ ⸀δὲἉγὰρΣινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἰερουσαλήμ, δουλεύει ⸀γὰρ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς·
کِنْتُ سْوَرْگِییا یِرُوشالَمْپُرِی پَتْنِی سَرْوّیشامْ اَسْماکَں ماتا چاسْتے۔ 26
ἡ δὲ ἄνω Ἰερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶν ⸀μήτηρἡμῶν·
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، "وَنْدھْیے سَنْتانَہِینے تْوَں سْوَرَں جَیَجَیَں کُرُ۔ اَپْرَسُوتے تْوَیولّاسو جَیاشَبْدَشْچَ گِییَتاں۔ یَتَ ایوَ سَناتھایا یوشِتَح سَنْتَتے رْگَناتْ۔ اَناتھا یا بھَوینّارِی تَدَپَتْیانِ بھُورِشَح۔۔ " 27
γέγραπται γάρ· Εὐφράνθητι, στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον, ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.
ہے بھْراترِگَنَ، اِمْہاکْ اِوَ وَیَں پْرَتِجْنَیا جاتاح سَنْتاناح۔ 28
⸂ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, κατὰ Ἰσαὰκ ἐπαγγελίας τέκνα ἐστέ·
کِنْتُ تَدانِیں شارِیرِکَنِیَمینَ جاتَح پُتْرو یَدْوَدْ آتْمِکَنِیَمینَ جاتَں پُتْرَمْ اُپادْرَوَتْ تَتھادھُناپِ۔ 29
ἀλλʼ ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶς ἐδίωκε τὸν κατὰ πνεῦμα, οὕτως καὶ νῦν.
کِنْتُ شاسْتْرے کِں لِکھِتَں؟ "تْوَمْ اِماں داسِیں تَسْیاح پُتْرَنْچاپَسارَیَ یَتَ ایشَ داسِیپُتْرَح پَتْنِیپُتْرینَ سَمَں نوتَّرادھِکارِی بھَوِیَّتِیتِ۔ " 30
ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή; Ἔκβαλε τὴν παιδίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς, οὐ γὰρ μὴ ⸀κληρονομήσειὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας.
اَتَایوَ ہے بھْراتَرَح، وَیَں داسْیاح سَنْتانا نَ بھُوتْوا پاتْنْیاح سَنْتانا بھَوامَح۔ 31
⸀διό ἀδελφοί, οὐκ ἐσμὲν παιδίσκης τέκνα ἀλλὰ τῆς ἐλευθέρας.

< گالاتِنَح 4 >