< گالاتِنَح 4 >

اَہَں وَدامِ سَمْپَدَدھِکارِی یاوَدْ بالَسْتِشْٹھَتِ تاوَتْ سَرْوَّسْوَسْیادھِپَتِح سَنَّپِ سَ داساتْ کیناپِ وِشَیینَ نَ وِشِشْیَتی 1
Ich sage aber: solange der Erbe unmündig ist, unterscheidet er sich in nichts von einem Knechte, [O. Sklaven] wiewohl er Herr ist von allem;
کِنْتُ پِتْرا نِرُوپِتَں سَمَیَں یاوَتْ پالَکاناں دھَنادھْیَکْشانانْچَ نِگھْنَسْتِشْٹھَتِ۔ 2
sondern er ist unter Vormündern und Verwaltern bis zu der vom Vater festgesetzten Frist.
تَدْوَدْ وَیَمَپِ بالْیَکالے داسا اِوَ سَںسارَسْیاکْشَرَمالایا اَدھِینا آسْمَہے۔ 3
Also auch wir, als wir Unmündige waren, waren wir geknechtet unter die Elemente der Welt;
اَنَنْتَرَں سَمَیے سَمْپُورْنَتاں گَتَوَتِ وْیَوَسْتھادھِیناناں موچَنارْتھَمْ 4
als aber die Fülle der Zeit gekommen war, sandte Gott seinen Sohn, geboren [Eig. geworden] von einem Weibe, geboren [Eig. geworden] unter Gesetz,
اَسْماکَں پُتْرَتْوَپْراپْتْیَرْتھَنْچیشْوَرَح سْتْرِیا جاتَں وْیَوَسْتھایا اَدھِنِیبھُوتَنْچَ سْوَپُتْرَں پْریشِتَوانْ۔ 5
auf daß er die, welche unter Gesetz waren, loskaufte, auf daß wir die Sohnschaft empfingen.
یُویَں سَنْتانا اَبھَوَتَ تَتْکارَنادْ اِیشْوَرَح سْوَپُتْرَسْیاتْماناں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ پْرَہِتَوانْ سَ چاتْما پِتَح پِتَرِتْیاہْوانَں کارَیَتِ۔ 6
Weil ihr aber Söhne seid, so hat Gott den Geist seines Sohnes in unsere Herzen gesandt, der da ruft: Abba, Vater!
اَتَ اِدانِیں یُویَں نَ داساح کِنْتُح سَنْتانا ایوَ تَسْماتْ سَنْتانَتْواچَّ کھْرِیشْٹینیشْوَرِییَسَمْپَدَدھِکارِنوپْیادھْوے۔ 7
Also bist du nicht mehr Knecht, [O. Sklave] sondern Sohn; wenn aber Sohn, so auch Erbe durch Gott.
اَپَرَنْچَ پُورْوَّں یُویَمْ اِیشْوَرَں نَ جْناتْوا یے سْوَبھاوَتونِیشْوَراسْتیشاں داسَتْوےتِشْٹھَتَ۔ 8
Aber damals freilich, als ihr Gott nicht kanntet, dientet ihr denen, [O. waret ihr Sklaven derer] die von Natur nicht Götter sind; [Vergl. 2. Chron. 13,9]
اِدانِیمْ اِیشْوَرَں جْناتْوا یَدِ ویشْوَرینَ جْناتا یُویَں کَتھَں پُنَسْتانِ وِپھَلانِ تُچّھانِ چاکْشَرانِ پْرَتِ پَراوَرْتِّتُں شَکْنُتھَ؟ یُویَں کِں پُنَسْتیشاں داسا بھَوِتُمِچّھَتھَ؟ 9
jetzt aber, da ihr Gott erkannt habt, vielmehr aber von Gott erkannt worden seid, wie wendet ihr wieder um zu den schwachen und armseligen Elementen, denen ihr wieder von neuem dienen [O. Sklaven sein] wollt?
یُویَں دِوَسانْ ماسانْ تِتھِینْ سَںوَتْسَراںشْچَ سَمَّنْیَدھْوے۔ 10
Ihr beobachtet Tage und Monate und Zeiten und Jahre.
یُشْمَدَرْتھَں مَیا یَح پَرِشْرَموکارِ سَ وِپھَلو جاتَ اِتِ یُشْمانَدھْیَہَں بِبھیمِ۔ 11
Ich fürchte um euch, ob ich nicht etwa vergeblich an [O. in Bezug auf] euch gearbeitet habe.
ہے بھْراتَرَح، اَہَں یادرِشوسْمِ یُویَمَپِ تادرِشا بھَوَتیتِ پْرارْتھَیے یَتوہَمَپِ یُشْمَتُّلْیوبھَوَں یُشْمابھِ رْمَمَ کِمَپِ ناپَرادّھَں۔ 12
Seid wie ich, denn auch ich bin wie ihr, Brüder, ich bitte euch; ihr habt mir nichts zuleide [O. keinerlei Unrecht] getan.
پُورْوَّمَہَں کَلیوَرَسْیَ دَورْبَّلْیینَ یُشْمانْ سُسَںوادَمْ اَجْناپَیَمِتِ یُویَں جانِیتھَ۔ 13
Ihr wisset aber, daß ich in Schwachheit des Fleisches euch ehedem [O. im Anfang] das Evangelium verkündigt habe;
تَدانِیں مَمَ پَرِیکْشَکَں شارِیرَکْلیشَں درِشْٹْوا یُویَں مامْ اَوَجْنایَ رِتِییِتَوَنْتَسْتَنَّہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ دُوتَمِوَ ساکْشاتْ کھْرِیشْٹَ یِیشُمِوَ وا ماں گرِہِیتَوَنْتَح۔ 14
und meine Versuchung, [O. nach and. Les.: die Versuchung für euch] die in meinem Fleische war, habt ihr nicht verachtet noch verabscheut, sondern wie einen Engel Gottes nahmet ihr mich auf, wie Christum Jesum.
اَتَسْتَدانِیں یُشْماکَں یا دھَنْیَتابھَوَتْ سا کَّ گَتا؟ تَدانِیں یُویَں یَدِ سْویشاں نَیَنانْیُتْپاٹْیَ مَہْیَں داتُمْ اَشَکْشْیَتَ تَرْہِ تَدَپْیَکَرِشْیَتیتِ پْرَمانَمْ اَہَں دَدامِ۔ 15
Was war denn eure Glückseligkeit? Denn ich gebe euch Zeugnis, daß ihr, wenn möglich, eure Augen ausgerissen und mir gegeben hättet.
سامْپْرَتَمَہَں سَتْیَوادِتْواتْ کِں یُشْماکَں رِپُ رْجاتوسْمِ؟ 16
Bin ich also euer Feind geworden, weil ich euch die Wahrheit sage?
تے یُشْمَتْکرِتے سْپَرْدّھَنْتے کِنْتُ سا سْپَرْدّھا کُتْسِتا یَتو یُویَں تانَدھِ یَتْ سْپَرْدّھَدھْوَں تَدَرْتھَں تے یُشْمانْ پرِتھَکْ کَرْتُّمْ اِچّھَنْتِ۔ 17
Sie eifern um euch nicht gut, sondern sie wollen euch ausschließen, [d. h. von jeder Gemeinschaft mit dem Apostel] auf daß ihr um sie eifert.
کیوَلَں یُشْمَتْسَمِیپے مَموپَسْتھِتِسَمَیے تَنَّہِ، کِنْتُ سَرْوَّدَیوَ بھَدْرَمَدھِ سْپَرْدّھَنَں بھَدْرَں۔ 18
Es ist aber gut, allezeit im Guten zu eifern, und nicht allein, wenn ich bei euch gegenwärtig bin.
ہے مَمَ بالَکاح، یُشْمَدَنْتَ رْیاوَتْ کھْرِیشْٹو مُورْتِمانْ نَ بھَوَتِ تاوَدْ یُشْمَتْکارَناتْ پُنَح پْرَسَوَویدَنیوَ مَمَ ویدَنا جایَتے۔ 19
Meine Kindlein, um die ich abermals Geburtswehen habe, bis Christus in euch gestaltet worden ist;
اَہَمِدانِیں یُشْماکَں سَنِّدھِں گَتْوا سْوَرانْتَرینَ یُشْمانْ سَمْبھاشِتُں کامَیے یَتو یُشْمانَدھِ وْیاکُلوسْمِ۔ 20
ich wünschte aber jetzt bei euch gegenwärtig zu sein und meine Stimme umzuwandeln, denn ich bin eurethalben in Verlegenheit.
ہے وْیَوَسْتھادھِینَتاکانْکْشِنَح یُویَں کِں وْیَوَسْتھایا وَچَنَں نَ گرِہْلِیتھَ؟ 21
Saget mir, die ihr unter Gesetz sein wollt, höret ihr das Gesetz nicht?
تَنْماں وَدَتَ۔ لِکھِتَماسْتے، اِبْراہِیمو دْوَو پُتْراواساتے تَیوریکو داسْیاں دْوِتِییَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح۔ 22
Denn es steht geschrieben, daß Abraham zwei Söhne hatte, einen von der Magd und einen von der Freien;
تَیو رْیو داسْیاں جاتَح سَ شارِیرِکَنِیَمینَ جَجْنے یَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح سَ پْرَتِجْنَیا جَجْنے۔ 23
aber der von der Magd war nach dem Fleische geboren, der aber von der Freien durch die Verheißung,
اِدَماکھْیانَں درِشْٹَنْتَسْوَرُوپَں۔ تے دْوے یوشِتاوِیشْوَرِییَسَنْدھِی تَیوریکا سِینَیَپَرْوَّتادْ اُتْپَنّا داسَجَنَیِتْرِی چَ سا تُ ہاجِرا۔ 24
was einen bildlichen Sinn hat; denn diese sind zwei Bündnisse: eines vom Berge Sinai, das zur Knechtschaft [O. Sklaverei] gebiert, welches Hagar ist.
یَسْمادْ ہاجِراشَبْدینارَوَدیشَسْتھَسِینَیَپَرْوَّتو بودھْیَتے، سا چَ وَرْتَّمانایا یِرُوشالَمْپُرْیّاح سَدرِشِی۔ یَتَح سْوَبالَیح سَہِتا سا داسَتْوَ آسْتے۔ 25
Denn Hagar ist der Berg Sinai in Arabien, entspricht aber dem jetzigen Jerusalem, denn sie ist mit ihren Kindern in Knechtschaft; [O. Sklaverei]
کِنْتُ سْوَرْگِییا یِرُوشالَمْپُرِی پَتْنِی سَرْوّیشامْ اَسْماکَں ماتا چاسْتے۔ 26
aber das Jerusalem droben ist frei, welches unsere Mutter ist.
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، "وَنْدھْیے سَنْتانَہِینے تْوَں سْوَرَں جَیَجَیَں کُرُ۔ اَپْرَسُوتے تْوَیولّاسو جَیاشَبْدَشْچَ گِییَتاں۔ یَتَ ایوَ سَناتھایا یوشِتَح سَنْتَتے رْگَناتْ۔ اَناتھا یا بھَوینّارِی تَدَپَتْیانِ بھُورِشَح۔۔ " 27
Denn es steht geschrieben: "Sei fröhlich, du Unfruchtbare, die du nicht gebierst; brich in Jubel aus und schreie, die du keine Geburtswehen hast! denn die Kinder der Einsamen sind zahlreicher als derjenigen, die den Mann hat." [Jes. 54,1]
ہے بھْراترِگَنَ، اِمْہاکْ اِوَ وَیَں پْرَتِجْنَیا جاتاح سَنْتاناح۔ 28
Ihr aber, Brüder seid, gleichwie [O. gemäß] Isaak, Kinder der Verheißung.
کِنْتُ تَدانِیں شارِیرِکَنِیَمینَ جاتَح پُتْرو یَدْوَدْ آتْمِکَنِیَمینَ جاتَں پُتْرَمْ اُپادْرَوَتْ تَتھادھُناپِ۔ 29
Aber so wie damals der nach dem Fleische Geborene den nach dem Geiste Geborenen verfolgte, also auch jetzt.
کِنْتُ شاسْتْرے کِں لِکھِتَں؟ "تْوَمْ اِماں داسِیں تَسْیاح پُتْرَنْچاپَسارَیَ یَتَ ایشَ داسِیپُتْرَح پَتْنِیپُتْرینَ سَمَں نوتَّرادھِکارِی بھَوِیَّتِیتِ۔ " 30
Aber was sagt die Schrift? "Stoße hinaus die Magd und ihren Sohn, denn der Sohn der Magd soll nicht erben mit dem Sohne der Freien." [1. Mose 21,10]
اَتَایوَ ہے بھْراتَرَح، وَیَں داسْیاح سَنْتانا نَ بھُوتْوا پاتْنْیاح سَنْتانا بھَوامَح۔ 31
Also, Brüder, sind wir nicht Kinder der Magd, sondern der Freien.

< گالاتِنَح 4 >