اِپھِشِنَح 4

1 اَتو بَنْدِرَہَں پْرَبھو رْنامْنا یُشْمانْ وِنَیے یُویَں ییناہْوانیناہُوتاسْتَدُپَیُکْتَرُوپینَ

Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε,

2 سَرْوَّتھا نَمْرَتاں مرِدُتاں تِتِکْشاں پَرَسْپَرَں پْرَمْنا سَہِشْنُتانْچاچَرَتَ۔

μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πραΰτητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,

3 پْرَنَیَبَنْدھَنینَ چاتْمَنَ اےکْیَں رَکْشِتُں یَتَدھْوَں۔

σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης,

4 یُویَمْ ایکَشَرِیرا ایکاتْمانَشْچَ تَدْوَدْ آہْوانینَ یُویَمْ ایکَپْرَتْیاشاپْراپْتَیے سَماہُوتاح۔

ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν·

5 یُشْماکَمْ ایکَح پْرَبھُریکو وِشْواسَ ایکَں مَجَّنَں، سَرْوّیشاں تاتَح

εἷς κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα,

6 سَرْوّوپَرِسْتھَح سَرْوَّوْیاپِی سَرْوّیشاں یُشْماکَں مَدھْیَوَرْتِّی چَیکَ اِیشْوَرَ آسْتے۔

εἷς θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν πᾶσιν (ὑμῖν. *K(O)*)

7 کِنْتُ کھْرِیشْٹَسْیَ دانَپَرِمانانُسارادْ اَسْماکَمْ ایکَیکَسْمَے وِشیشو وَرودایِ۔

ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.

8 یَتھا لِکھِتَمْ آسْتے، "اُورْدّھوَمْ آرُہْیَ جیترِنْ سَ وِجِتْیَ بَنْدِنوکَروتْ۔ تَتَح سَ مَنُجیبھْیوپِ سْوِییانْ وْیَشْرانَیَدْ وَرانْ۔۔ "

διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, (καὶ *ko*) ἔδωκεν δόματα τοῖς ἀνθρώποις.

9 اُورْدّھوَمْ آرُہْییتِواکْیَسْیایَمَرْتھَح سَ پُورْوَّں پرِتھِوِیرُوپَں سَرْوّادھَحسْتھِتَں سْتھانَمْ اَوَتِیرْنَوانْ؛

τὸ δὲ ἀνέβη, τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη (πρῶτον *K*) εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς;

10 یَشْچاوَتِیرْنَوانْ سَ ایوَ سْوَرْگانامْ اُپَرْیُّپَرْیّارُوڈھَوانْ یَتَح سَرْوّانِ تینَ پُورَیِتَوْیانِ۔

ὁ καταβὰς αὐτός ἐστιν καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα.

11 سَ ایوَ چَ کاںشْچَنَ پْریرِتانْ اَپَرانْ بھَوِشْیَدْوادِنوپَرانْ سُسَںوادَپْرَچارَکانْ اَپَرانْ پالَکانْ اُپَدیشَکاںشْچَ نِیُکْتَوانْ۔

καὶ αὐτὸς ἔδωκεν τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους,

12 یاوَدْ وَیَں سَرْوّے وِشْواسَسْییشْوَرَپُتْرَوِشَیَکَسْیَ تَتّوَجْنانَسْیَ چَیکْیَں سَمْپُورْنَں پُرُشَرْتھَنْچارْتھَتَح کھْرِیشْٹَسْیَ سَمْپُورْنَپَرِمانَسْیَ سَمَں پَرِمانَں نَ پْراپْنُمَسْتاوَتْ

πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ·

13 سَ پَرِچَرْیّاکَرْمَّسادھَنایَ کھْرِیشْٹَسْیَ شَرِیرَسْیَ نِشْٹھایَے چَ پَوِتْرَلوکاناں سِدّھَتایاسْتادرِشَمْ اُپایَں نِشْچِتَوانْ۔

μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ·

14 اَتَایوَ مانُشاناں چاتُرِیتو بھْرَمَکَدھُورْتَّتایاشْچھَلاچَّ جاتینَ سَرْوّینَ شِکْشاوایُنا وَیَں یَدْ بالَکا اِوَ دولایَمانا نَ بھْرامْیامَ اِتْیَسْمابھِ رْیَتِتَوْیَں،

ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης,

15 پْریمْنا سَتْیَتامْ آچَرَدْبھِح سَرْوَّوِشَیے کھْرِیشْٹَمْ اُدِّشْیَ وَرْدّھِتَوْیَنْچَ، یَتَح سَ مُورْدّھا،

ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, (ὁ *k*) Χριστὸς

16 تَسْماچَّیکَیکَسْیانْگَسْیَ سْوَسْوَپَرِمانانُسارینَ ساہایَّکَرَنادْ اُپَکارَکَیح سَرْوَّیح سَنْدھِبھِح کرِتْسْنَسْیَ شَرِیرَسْیَ سَںیوگے سَمِّلَنے چَ جاتے پْریمْنا نِشْٹھاں لَبھَمانَں کرِتْسْنَں شَرِیرَں ورِدّھِں پْراپْنوتِ۔

ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας κατ᾽ ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ.

17 یُشْمانْ اَہَں پْرَبھُنیدَں بْرَوِیمْیادِشامِ چَ، اَنْیے بھِنَّجاتِییا اِوَ یُویَں پُونَ رْماچَرَتَ۔

Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν κυρίῳ μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ (λοιπὰ *K*) ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν,

18 یَتَسْتے سْوَمَنومایامْ آچَرَنْتْیانْتَرِکاجْناناتْ مانَسِکَکاٹھِنْیاچَّ تِمِراورِتَبُدّھَیَ اِیشْوَرِییَجِیوَنَسْیَ بَگِیرْبھُوتاشْچَ بھَوَنْتِ،

(ἐσκοτωμένοι *N(k)O*) τῇ διανοίᾳ ὄντες, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς, διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν·

19 سْوانْ چَیتَنْیَشُونْیانْ کرِتْوا چَ لوبھینَ سَرْوَّوِدھاشَوچاچَرَنایَ لَمْپَٹَتایاں سْوانْ سَمَرْپِتَوَنْتَح۔

οἵτινες ἀπηλγηκότες ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ.

20 کِنْتُ یُویَں کھْرِیشْٹَں نَ تادرِشَں پَرِچِتَوَنْتَح،

ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν,

21 یَتو یُویَں تَں شْرُتَوَنْتو یا سَتْیا شِکْشا یِیشُتو لَبھْیا تَدَنُساراتْ تَدِییوپَدیشَں پْراپْتَوَنْتَشْچیتِ مَنْیے۔

εἴ γε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ,

22 تَسْماتْ پُورْوَّکالِکاچارَکارِی یَح پُراتَنَپُرُشو مایابھِلاشَے رْنَشْیَتِ تَں تْیَکْتْوا یُشْمابھِ رْمانَسِکَبھاوو نُوتَنِیکَرْتَّوْیَح،

ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης,

23 یو نَوَپُرُشَ اِیشْوَرانُرُوپینَ پُنْیینَ سَتْیَتاسَہِتینَ

ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν

24 دھارْمِّکَتْوینَ چَ سرِشْٹَح سَ ایوَ پَرِدھاتَوْیَشْچَ۔

καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας.

25 اَتو یُویَں سَرْوّے مِتھْیاکَتھَنَں پَرِتْیَجْیَ سَمِیپَواسِبھِح سَہَ سَتْیالاپَں کُرُتَ یَتو وَیَں پَرَسْپَرَمْ اَنْگَپْرَتْیَنْگا بھَوامَح۔

Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.

26 اَپَرَں کْرودھے جاتے پاپَں ما کُرُدھْوَمْ، اَشانْتے یُشْماکَں روشیسُورْیّوسْتَں نَ گَچّھَتُ۔

ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν·

27 اَپَرَں شَیَتانے سْتھانَں ما دَتَّ۔

(μηδὲ *N(k)O*) δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ.

28 چورَح پُنَشْچَیرْیَّں نَ کَروتُ کِنْتُ دِینایَ دانے سامَرْتھْیَں یَجّایَتے تَدَرْتھَں سْوَکَرابھْیاں سَدْورِتّیا پَرِشْرَمَں کَروتُ۔

ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος ταῖς ἰδίαις χερσὶν τὸ ἀγαθόν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι.

29 اَپَرَں یُشْماکَں وَدَنیبھْیَح کوپِ کَدالاپو نَ نِرْگَچّھَتُ، کِنْتُ یینَ شْروتُرُپَکارو جایَتے تادرِشَح پْرَیوجَنِییَنِشْٹھایَے پھَلَدایَکَ آلاپو یُشْماکَں بھَوَتُ۔

Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω ἀλλ᾽ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσιν.

30 اَپَرَنْچَ یُویَں مُکْتِدِنَپَرْیَّنْتَمْ اِیشْوَرَسْیَ یینَ پَوِتْریناتْمَنا مُدْرَیانْکِتا اَبھَوَتَ تَں شوکانْوِتَں ما کُرُتَ۔

καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.

31 اَپَرَں کَٹُواکْیَں روشَح کوشَح کَلَہو نِنْدا سَرْوَّوِدھَدْویشَشْچَیتانِ یُشْماکَں مَدھْیادْ دُورِیبھَوَنْتُ۔

Πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ᾽ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.

32 یُویَں پَرَسْپَرَں ہِتَیشِنَح کومَلانْتَحکَرَناشْچَ بھَوَتَ۔ اَپَرَمْ اِیشْوَرَح کھْرِیشْٹینَ یَدْوَدْ یُشْماکَں دوشانْ کْشَمِتَوانْ تَدْوَدْ یُویَمَپِ پَرَسْپَرَں کْشَمَدھْوَں۔

γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο (ὑμῖν. *NK(O)*)