< پْریرِتاح 8 >
تَسْیَ ہَتْیاکَرَنَں شَولوپِ سَمَمَنْیَتَ۔ تَسْمِنْ سَمَیے یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھاں مَنْڈَلِیں پْرَتِ مَہاتاڈَنایاں جاتایاں پْریرِتَلوکانْ ہِتْوا سَرْوّےپَرے یِہُوداشومِرونَدیشَیو رْناناسْتھانے وِکِیرْناح سَنْتو گَتاح۔ | 1 |
σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες {VAR1: [δε] } {VAR2: δε } διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων
اَنْیَچَّ بھَکْتَلوکاسْتَں سْتِپھانَں شْمَشانے سْتھاپَیِتْوا بَہُ وْیَلَپَنْ۔ | 2 |
συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω
کِنْتُ شَولو گرِہے گرِہے بھْرَمِتْوا سْتْرِیَح پُرُشاںشْچَ دھرِتْوا کارایاں بَدّھوا مَنْڈَلْیا مَہوتْپاتَں کرِتَوانْ۔ | 3 |
σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
اَنْیَچَّ یے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ تے سَرْوَّتْرَ بھْرَمِتْوا سُسَںوادَں پْراچارَیَنْ۔ | 4 |
οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
تَدا پھِلِپَح شومِرونْنَگَرَں گَتْوا کھْرِیشْٹاکھْیانَں پْراچارَیَتْ؛ | 5 |
φιλιππος δε κατελθων εις {VAR1: την } {VAR2: [την] } πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον
تَتوشُچِ-بھرِتَگْرَسْتَلوکیبھْیو بھُوتاشْچِیتْکرِتْیاگَچّھَنْ تَتھا بَہَوَح پَکْشاگھاتِنَح کھَنْجا لوکاشْچَ سْوَسْتھا اَبھَوَنْ۔ | 6 |
προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει
تَسْماتْ لاکا اِیدرِشَں تَسْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ وِلوکْیَ نِشَمْیَ چَ سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ تینوکْتاکھْیانے مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ | 7 |
πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
تَسْمِنَّگَرے مَہانَنْدَشْچابھَوَتْ۔ | 8 |
εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη
تَتَح پُورْوَّں تَسْمِنَّگَرے شِمونّاما کَشْچِجَّنو بَہْوِی رْمایاکْرِیاح کرِتْوا سْوَں کَنْچَنَ مَہاپُرُشَں پْروچْیَ شومِرونِییاناں موہَں جَنَیاماسَ۔ | 9 |
ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
تَسْماتْ سَ مانُشَ اِیشْوَرَسْیَ مَہاشَکْتِسْوَرُوپَ اِتْیُکْتْوا بالَورِدّھَوَنِتاح سَرْوّے لاکاسْتَسْمِنْ مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ | 10 |
ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η καλουμενη μεγαλη
سَ بَہُکالانْ مایاوِکْرِیَیا سَرْوّانْ اَتِیوَ موہَیانْچَکارَ، تَسْماتْ تے تَں مینِرے۔ | 11 |
προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους
کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ راجْیَسْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنَشْچاکھْیانَپْرَچارِنَح پھِلِپَسْیَ کَتھایاں وِشْوَسْیَ تیشاں سْتْرِیپُرُشوبھَیَلوکا مَجِّتا اَبھَوَنْ۔ | 12 |
οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
شیشے سَ شِمونَپِ سْوَیَں پْرَتْیَیتْ تَتو مَجِّتَح سَنْ پھِلِپینَ کرِتامْ آشْچَرْیَّکْرِیاں لَکْشَنَنْچَ وِلوکْیاسَمْبھَوَں مَنْیَمانَسْتینَ سَہَ سْتھِتَوانْ۔ | 13 |
ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας γινομενας εξιστατο
اِتّھَں شومِرونْدیشِییَلوکا اِیشْوَرَسْیَ کَتھامْ اَگرِہْلَنْ اِتِ وارْتّاں یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھَپْریرِتاح پْراپْیَ پِتَرَں یوہَنَنْچَ تیشاں نِکَٹے پْریشِتَوَنْتَح۔ | 14 |
ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωαννην
تَتَسْتَو تَتْ سْتھانَمْ اُپَسْتھایَ لوکا یَتھا پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْنُوَنْتِ تَدَرْتھَں پْرارْتھَییتاں۔ | 15 |
οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
یَتَسْتے پُرا کیوَلَپْرَبھُیِیشو رْنامْنا مَجِّتَماتْرا اَبھَوَنْ، نَ تُ تیشاں مَدھْیے کَمَپِ پْرَتِ پَوِتْرَسْیاتْمَنَ آوِرْبھاوو جاتَح۔ | 16 |
ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου
کِنْتُ پْریرِتابھْیاں تیشاں گاتْریشُ کَریشْوَرْپِتیشُ سَتْسُ تے پَوِتْرَمْ آتْمانَمْ پْراپْنُوَنْ۔ | 17 |
τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
اِتّھَں لوکاناں گاتْریشُ پْریرِتَیوح کَرارْپَنینَ تانْ پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتانْ درِشْٹْوا سَ شِمونْ تَیوح سَمِیپے مُدْرا آنِییَ کَتھِتَوانْ؛ | 18 |
ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
اَہَں یَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمْ اَرْپَیِشْیامِ تَسْیاپِ یَتھیتّھَں پَوِتْراتْمَپْراپْتِ رْبھَوَتِ تادرِشِیں شَکْتِں مَہْیَں دَتَّں۔ | 19 |
λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
کِنْتُ پِتَرَسْتَں پْرَتْیَوَدَتْ تَوَ مُدْراسْتْوَیا وِنَشْیَنْتُ یَتَ اِیشْوَرَسْیَ دانَں مُدْرابھِح کْرِییَتے تْوَمِتّھَں بُدّھَوانْ؛ | 20 |
πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
اِیشْوَرایَ تاوَنْتَحکَرَنَں سَرَلَں نَہِ، تَسْمادْ اَتْرَ تَواںشودھِکارَشْچَ کوپِ ناسْتِ۔ | 21 |
ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια εναντι του θεου
اَتَ ایتَتْپاپَہیتوح کھیدانْوِتَح سَنْ کیناپِ پْرَکارینَ تَوَ مَنَسَ ایتَسْیاح کُکَلْپَنایاح کْشَما بھَوَتِ، ایتَدَرْتھَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَناں کُرُ؛ | 22 |
μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
یَتَسْتْوَں تِکْتَپِتّے پاپَسْیَ بَنْدھَنے چَ یَدَسِ تَنْمَیا بُدّھَمْ۔ | 23 |
εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
تَدا شِمونْ اَکَتھَیَتْ تَرْہِ یُوابھْیامُدِتا کَتھا مَیِ یَتھا نَ پھَلَتِ تَدَرْتھَں یُواں مَنِّمِتَّں پْرَبھَو پْرارْتھَناں کُرُتَں۔ | 24 |
αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
اَنینَ پْرَکارینَ تَو ساکْشْیَں دَتّوا پْرَبھوح کَتھاں پْرَچارَیَنْتَو شومِرونِییانامْ اَنیکَگْرامیشُ سُسَںوادَنْچَ پْرَچارَیَنْتَو یِرُوشالَمْنَگَرَں پَراورِتْیَ گَتَو۔ | 25 |
οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαριτων ευηγγελιζοντο
تَتَح پَرَمْ اِیشْوَرَسْیَ دُوتَح پھِلِپَمْ اِتْیادِشَتْ، تْوَمُتّھایَ دَکْشِنَسْیاں دِشِ یو مارْگو پْرانْتَرَسْیَ مَدھْیینَ یِرُوشالَمو سانَگَرَں یاتِ تَں مارْگَں گَچّھَ۔ | 26 |
αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
تَتَح سَ اُتّھایَ گَتَوانْ؛ تَدا کَنْداکِینامْنَح کُوشْلوکاناں راجْنْیاح سَرْوَّسَمْپَتّیرَدھِیشَح کُوشَدیشِییَ ایکَح شَنْڈو بھَجَنارْتھَں یِرُوشالَمْنَگَرَمْ آگَتْیَ | 27 |
και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης {VAR1: [ος] } {VAR2: ος } εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
پُنَرَپِ رَتھَمارُہْیَ یِشَیِیَنامْنو بھَوِشْیَدْوادِنو گْرَنْتھَں پَٹھَنْ پْرَتْیاگَچّھَتِ۔ | 28 |
ην {VAR1: δε } {VAR2: τε } υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν
ایتَسْمِنْ سَمَیے آتْما پھِلِپَمْ اَوَدَتْ، تْوَمْ رَتھَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا تینَ سارْدّھَں مِلَ۔ | 29 |
ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
تَسْماتْ سَ دھاوَنْ تَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ تینَ پَٹھْیَمانَں یِشَیِیَتھَوِشْیَدْوادِنو واکْیَں شْرُتْوا پرِشْٹَوانْ یَتْ پَٹھَسِ تَتْ کِں بُدھْیَسے؟ | 30 |
προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
تَتَح سَ کَتھِتَوانْ کینَچِنَّ بودھِتوہَں کَتھَں بُدھْیییَ؟ تَتَح سَ پھِلِپَں رَتھَماروڈھُں سْوینَ سارْدّھَمْ اُپَویشْٹُنْچَ نْیَویدَیَتْ۔ | 31 |
ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω
سَ شاسْتْرَسْییتَدْواکْیَں پَٹھِتَوانْ یَتھا، سَمانِییَتَ گھاتایَ سَ یَتھا میشَشاوَکَح۔ لومَچّھیدَکَساکْشاچَّ میشَشْچَ نِیرَوو یَتھا۔ آبَدھْیَ وَدَنَں سْوِییَں تَتھا سَ سَمَتِشْٹھَتَ۔ | 32 |
η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του {VAR1: κειροντος } {VAR2: κειραντος } αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
اَنْیایینَ وِچارینَ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ تَدا۔ تَتْکالِینَمَنُشْیانْ کو جَنو وَرْنَیِتُں کْشَمَح۔ یَتو جِیوَنّرِناں دیشاتْ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ دھْرُوَں۔ | 33 |
εν τη ταπεινωσει {VAR2: [αυτου] } η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
اَنَنْتَرَں سَ پھِلِپَمْ اَوَدَتْ نِویدَیامِ، بھَوِشْیَدْوادِی یامِماں کَتھاں کَتھَیاماسَ سَ کِں سْوَسْمِنْ وا کَسْمِںشْچِدْ اَنْیَسْمِنْ؟ | 34 |
αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος
تَتَح پھِلِپَسْتَتْپْرَکَرَنَمْ آرَبھْیَ یِیشورُپاکھْیانَں تَسْیاگْرے پْراسْتَوتْ۔ | 35 |
ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
اِتّھَں مارْگینَ گَچّھَنْتَو جَلاشَیَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھِتَو؛ تَدا کْلِیبووادِیتْ پَشْیاتْرَ سْتھانے جَلَماسْتے مَمَ مَجَّنے کا بادھا؟ | 36 |
ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
تَتَح پھِلِپَ اُتَّرَں وْیاہَرَتْ سْوانْتَحکَرَنینَ ساکَں یَدِ پْرَتْییشِ تَرْہِ بادھا ناسْتِ۔ تَتَح سَ کَتھِتَوانْ یِیشُکھْرِیشْٹَ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتْیَہَں پْرَتْییمِ۔ | 37 |
تَدا رَتھَں سْتھَگِتَں کَرْتُّمْ آدِشْٹے پھِلِپَکْلِیبَو دْوَو جَلَمْ اَوارُہَتاں؛ تَدا پھِلِپَسْتَمْ مَجَّیاماسَ۔ | 38 |
και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
تَتْپَشْچاتْ جَلَمَدھْیادْ اُتّھِتَیوح سَتوح پَرَمیشْوَرَسْیاتْما پھِلِپَں ہرِتْوا نِیتَوانْ، تَسْماتْ کْلِیبَح پُنَسْتَں نَ درِشْٹَوانْ تَتھاپِ ہرِشْٹَچِتَّح سَنْ سْوَمارْگینَ گَتَوانْ۔ | 39 |
οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων
پھِلِپَشْچاسْدودْنَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَسْماتْ کَیسَرِیانَگَرَ اُپَسْتھِتِکالَپَرْیَّنَتَں سَرْوَّسْمِنَّگَرے سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْ گَتَوانْ۔ | 40 |
φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν