< پْریرِتاح 8 >
تَسْیَ ہَتْیاکَرَنَں شَولوپِ سَمَمَنْیَتَ۔ تَسْمِنْ سَمَیے یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھاں مَنْڈَلِیں پْرَتِ مَہاتاڈَنایاں جاتایاں پْریرِتَلوکانْ ہِتْوا سَرْوّےپَرے یِہُوداشومِرونَدیشَیو رْناناسْتھانے وِکِیرْناح سَنْتو گَتاح۔ | 1 |
Men Saulus fandt Behag i hans Mord. Og paa den Dag udbrød der en stor Forfølgelse imod Menigheden i Jerusalem, og de adspredtes alle over Judæas og Samarias Egne, undtagen Apostlene.
اَنْیَچَّ بھَکْتَلوکاسْتَں سْتِپھانَں شْمَشانے سْتھاپَیِتْوا بَہُ وْیَلَپَنْ۔ | 2 |
Men gudfrygtige Mænd begravede Stefanus og holdt en stor Veklage over ham.
کِنْتُ شَولو گرِہے گرِہے بھْرَمِتْوا سْتْرِیَح پُرُشاںشْچَ دھرِتْوا کارایاں بَدّھوا مَنْڈَلْیا مَہوتْپاتَں کرِتَوانْ۔ | 3 |
Men Saulus plagede Menigheden og gik ind i Husene og trak baade Mænd og Kvinder frem og lod dem sætte i Fængsel.
اَنْیَچَّ یے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ تے سَرْوَّتْرَ بھْرَمِتْوا سُسَںوادَں پْراچارَیَنْ۔ | 4 |
Imidlertid gik de, som bleve adspredte, omkring og forkyndte Evangeliets Ord.
تَدا پھِلِپَح شومِرونْنَگَرَں گَتْوا کھْرِیشْٹاکھْیانَں پْراچارَیَتْ؛ | 5 |
Da kom Filip til Byen Samaria og prædikede Kristus for dem.
تَتوشُچِ-بھرِتَگْرَسْتَلوکیبھْیو بھُوتاشْچِیتْکرِتْیاگَچّھَنْ تَتھا بَہَوَح پَکْشاگھاتِنَح کھَنْجا لوکاشْچَ سْوَسْتھا اَبھَوَنْ۔ | 6 |
Og Skarerne gave endrægtigt Agt paa det, som blev sagt af Filip, idet de hørte og saa de Tegn, som han gjorde.
تَسْماتْ لاکا اِیدرِشَں تَسْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ وِلوکْیَ نِشَمْیَ چَ سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ تینوکْتاکھْیانے مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ | 7 |
Thi der var mange, som havde urene Aander, og af hvem disse fore ud, raabende med høj Røst; og mange værkbrudne og lamme bleve helbredede.
تَسْمِنَّگَرے مَہانَنْدَشْچابھَوَتْ۔ | 8 |
Og der blev en stor Glæde i denne By.
تَتَح پُورْوَّں تَسْمِنَّگَرے شِمونّاما کَشْچِجَّنو بَہْوِی رْمایاکْرِیاح کرِتْوا سْوَں کَنْچَنَ مَہاپُرُشَں پْروچْیَ شومِرونِییاناں موہَں جَنَیاماسَ۔ | 9 |
Men en Mand, ved Navn Simon, var i Forvejen i Byen og drev Trolddom og satte Samarias Folk i Forbavselse, idet han udgav sig selv for at være noget stort.
تَسْماتْ سَ مانُشَ اِیشْوَرَسْیَ مَہاشَکْتِسْوَرُوپَ اِتْیُکْتْوا بالَورِدّھَوَنِتاح سَرْوّے لاکاسْتَسْمِنْ مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ | 10 |
Paa ham gave alle Agt, smaa og store, og sagde: „Det er ham, som man kalder Guds store Kraft.‟
سَ بَہُکالانْ مایاوِکْرِیَیا سَرْوّانْ اَتِیوَ موہَیانْچَکارَ، تَسْماتْ تے تَں مینِرے۔ | 11 |
Men de gave Agt paa ham, fordi han i lang Tid havde sat dem i Forbavselse ved sine Trolddomskunster.
کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ راجْیَسْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنَشْچاکھْیانَپْرَچارِنَح پھِلِپَسْیَ کَتھایاں وِشْوَسْیَ تیشاں سْتْرِیپُرُشوبھَیَلوکا مَجِّتا اَبھَوَنْ۔ | 12 |
Men da de troede Filip, som forkyndte Evangeliet om Guds Rige og Jesu Kristi Navn, lode de sig døbe, baade Mænd og Kvinder.
شیشے سَ شِمونَپِ سْوَیَں پْرَتْیَیتْ تَتو مَجِّتَح سَنْ پھِلِپینَ کرِتامْ آشْچَرْیَّکْرِیاں لَکْشَنَنْچَ وِلوکْیاسَمْبھَوَں مَنْیَمانَسْتینَ سَہَ سْتھِتَوانْ۔ | 13 |
Men Simon troede ogsaa selv, og efter at være døbt holdt han sig nær til Filip; og da han saa Tegn og store kraftige Gerninger ske, forbavsedes han højligt.
اِتّھَں شومِرونْدیشِییَلوکا اِیشْوَرَسْیَ کَتھامْ اَگرِہْلَنْ اِتِ وارْتّاں یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھَپْریرِتاح پْراپْیَ پِتَرَں یوہَنَنْچَ تیشاں نِکَٹے پْریشِتَوَنْتَح۔ | 14 |
Men da Apostlene i Jerusalem hørte, at Samaria havde taget imod Guds Ord, sendte de Peter og Johannes til dem,
تَتَسْتَو تَتْ سْتھانَمْ اُپَسْتھایَ لوکا یَتھا پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْنُوَنْتِ تَدَرْتھَں پْرارْتھَییتاں۔ | 15 |
og da disse vare komne derned, bade de for dem om, at de maatte faa den Helligaand;
یَتَسْتے پُرا کیوَلَپْرَبھُیِیشو رْنامْنا مَجِّتَماتْرا اَبھَوَنْ، نَ تُ تیشاں مَدھْیے کَمَپِ پْرَتِ پَوِتْرَسْیاتْمَنَ آوِرْبھاوو جاتَح۔ | 16 |
thi den var endnu ikke falden paa nogen af dem, men de vare blot døbte til den Herres Jesu Navn.
کِنْتُ پْریرِتابھْیاں تیشاں گاتْریشُ کَریشْوَرْپِتیشُ سَتْسُ تے پَوِتْرَمْ آتْمانَمْ پْراپْنُوَنْ۔ | 17 |
Da lagde de Hænderne paa dem, og de fik den Helligaand.
اِتّھَں لوکاناں گاتْریشُ پْریرِتَیوح کَرارْپَنینَ تانْ پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتانْ درِشْٹْوا سَ شِمونْ تَیوح سَمِیپے مُدْرا آنِییَ کَتھِتَوانْ؛ | 18 |
Men da Simon saa, at den Helligaand blev given ved Apostlenes Haandspaalæggelse, bragte han dem Penge og sagde:
اَہَں یَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمْ اَرْپَیِشْیامِ تَسْیاپِ یَتھیتّھَں پَوِتْراتْمَپْراپْتِ رْبھَوَتِ تادرِشِیں شَکْتِں مَہْیَں دَتَّں۔ | 19 |
„Giver ogsaa mig denne Magt, at, hvem jeg lægger Hænderne paa, han maa faa den Helligaand.‟
کِنْتُ پِتَرَسْتَں پْرَتْیَوَدَتْ تَوَ مُدْراسْتْوَیا وِنَشْیَنْتُ یَتَ اِیشْوَرَسْیَ دانَں مُدْرابھِح کْرِییَتے تْوَمِتّھَں بُدّھَوانْ؛ | 20 |
Men Peter sagde til ham: „Gid dit Sølv maa gaa til Grunde tillige med dig, fordi du mente at kunne erhverve Guds Gave for Penge.
اِیشْوَرایَ تاوَنْتَحکَرَنَں سَرَلَں نَہِ، تَسْمادْ اَتْرَ تَواںشودھِکارَشْچَ کوپِ ناسْتِ۔ | 21 |
Du har ikke Del eller Lod i dette Ord; thi dit Hjerte er ikke ret for Gud.
اَتَ ایتَتْپاپَہیتوح کھیدانْوِتَح سَنْ کیناپِ پْرَکارینَ تَوَ مَنَسَ ایتَسْیاح کُکَلْپَنایاح کْشَما بھَوَتِ، ایتَدَرْتھَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَناں کُرُ؛ | 22 |
Omvend dig derfor fra denne din Ondskab og bed Herren, om dog dit Hjertes Paafund maatte forlades dig.
یَتَسْتْوَں تِکْتَپِتّے پاپَسْیَ بَنْدھَنے چَ یَدَسِ تَنْمَیا بُدّھَمْ۔ | 23 |
Thi jeg ser, at du er stedt i Bitterheds Galde og Uretfærdigheds Lænke.‟
تَدا شِمونْ اَکَتھَیَتْ تَرْہِ یُوابھْیامُدِتا کَتھا مَیِ یَتھا نَ پھَلَتِ تَدَرْتھَں یُواں مَنِّمِتَّں پْرَبھَو پْرارْتھَناں کُرُتَں۔ | 24 |
Men Simon svarede og sagde: „Beder I for mig til Herren, for at intet af det, som I have sagt, skal komme over mig.‟
اَنینَ پْرَکارینَ تَو ساکْشْیَں دَتّوا پْرَبھوح کَتھاں پْرَچارَیَنْتَو شومِرونِییانامْ اَنیکَگْرامیشُ سُسَںوادَنْچَ پْرَچارَیَنْتَو یِرُوشالَمْنَگَرَں پَراورِتْیَ گَتَو۔ | 25 |
Men da de havde vidnet og talt Herrens Ord, vendte de tilbage til Jerusalem, og de forkyndte Evangeliet i mange af Samaritanernes Landsbyer.
تَتَح پَرَمْ اِیشْوَرَسْیَ دُوتَح پھِلِپَمْ اِتْیادِشَتْ، تْوَمُتّھایَ دَکْشِنَسْیاں دِشِ یو مارْگو پْرانْتَرَسْیَ مَدھْیینَ یِرُوشالَمو سانَگَرَں یاتِ تَں مارْگَں گَچّھَ۔ | 26 |
Men en Herrens Engel talte til Filip og sagde: „Staa op og gaa mod Syd paa den Vej, som gaar ned fra Jerusalem til Gaza; den er øde.‟
تَتَح سَ اُتّھایَ گَتَوانْ؛ تَدا کَنْداکِینامْنَح کُوشْلوکاناں راجْنْیاح سَرْوَّسَمْپَتّیرَدھِیشَح کُوشَدیشِییَ ایکَح شَنْڈو بھَجَنارْتھَں یِرُوشالَمْنَگَرَمْ آگَتْیَ | 27 |
Og han stod op og gik. Og se, der var en Æthioper, en Hofmand, en mægtig Mand hos Kandake, Æthiopernes Dronning, som var sat over alle hendes Skatte; han var kommen til Jerusalem for at tilbede.
پُنَرَپِ رَتھَمارُہْیَ یِشَیِیَنامْنو بھَوِشْیَدْوادِنو گْرَنْتھَں پَٹھَنْ پْرَتْیاگَچّھَتِ۔ | 28 |
Og han var paa Hjemvejen og sad paa sin Vogn og læste Profeten Esajas.
ایتَسْمِنْ سَمَیے آتْما پھِلِپَمْ اَوَدَتْ، تْوَمْ رَتھَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا تینَ سارْدّھَں مِلَ۔ | 29 |
Men Aanden sagde til Filip: „Gaa hen og hold dig til denne Vogn!‟
تَسْماتْ سَ دھاوَنْ تَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ تینَ پَٹھْیَمانَں یِشَیِیَتھَوِشْیَدْوادِنو واکْیَں شْرُتْوا پرِشْٹَوانْ یَتْ پَٹھَسِ تَتْ کِں بُدھْیَسے؟ | 30 |
Og Filip løb derhen og hørte ham læse Profeten Esajas; og han sagde: „Forstaar du ogsaa det, som du læser?‟
تَتَح سَ کَتھِتَوانْ کینَچِنَّ بودھِتوہَں کَتھَں بُدھْیییَ؟ تَتَح سَ پھِلِپَں رَتھَماروڈھُں سْوینَ سارْدّھَمْ اُپَویشْٹُنْچَ نْیَویدَیَتْ۔ | 31 |
Men han sagde: „Hvorledes skulde jeg kunne det, uden nogen vejleder mig?‟ Og han bad Filip stige op og sætte sig hos ham.
سَ شاسْتْرَسْییتَدْواکْیَں پَٹھِتَوانْ یَتھا، سَمانِییَتَ گھاتایَ سَ یَتھا میشَشاوَکَح۔ لومَچّھیدَکَساکْشاچَّ میشَشْچَ نِیرَوو یَتھا۔ آبَدھْیَ وَدَنَں سْوِییَں تَتھا سَ سَمَتِشْٹھَتَ۔ | 32 |
Men det Stykke af Skriften, som han læste, var dette: „Som et Faar blev han ført til Slagtning, og som et Lam er stumt imod den, der klipper det, saaledes oplader han ej sin Mund.
اَنْیایینَ وِچارینَ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ تَدا۔ تَتْکالِینَمَنُشْیانْ کو جَنو وَرْنَیِتُں کْشَمَح۔ یَتو جِیوَنّرِناں دیشاتْ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ دھْرُوَں۔ | 33 |
I Fornedrelsen blev hans Dom taget bort; hvem kan fortælle om hans Slægt, efterdi hans Liv borttages fra Jorden?‟
اَنَنْتَرَں سَ پھِلِپَمْ اَوَدَتْ نِویدَیامِ، بھَوِشْیَدْوادِی یامِماں کَتھاں کَتھَیاماسَ سَ کِں سْوَسْمِنْ وا کَسْمِںشْچِدْ اَنْیَسْمِنْ؟ | 34 |
Men Hofmanden talte til Filip og sagde: „Jeg beder dig, om hvem siger Profeten dette? om sig selv eller om en anden?‟
تَتَح پھِلِپَسْتَتْپْرَکَرَنَمْ آرَبھْیَ یِیشورُپاکھْیانَں تَسْیاگْرے پْراسْتَوتْ۔ | 35 |
Da oplod Filip sin Mund, og idet han begyndte fra dette Skriftsted, forkyndte han ham Evangeliet om Jesus.
اِتّھَں مارْگینَ گَچّھَنْتَو جَلاشَیَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھِتَو؛ تَدا کْلِیبووادِیتْ پَشْیاتْرَ سْتھانے جَلَماسْتے مَمَ مَجَّنے کا بادھا؟ | 36 |
Men som de droge frem ad Vejen, kom de til noget Vand; og Hofmanden siger: „Se, her er Vand, hvad hindrer mig fra at blive døbt?‟
تَتَح پھِلِپَ اُتَّرَں وْیاہَرَتْ سْوانْتَحکَرَنینَ ساکَں یَدِ پْرَتْییشِ تَرْہِ بادھا ناسْتِ۔ تَتَح سَ کَتھِتَوانْ یِیشُکھْرِیشْٹَ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتْیَہَں پْرَتْییمِ۔ | 37 |
[Men Filip sagde: „Dersom du tror af hele dit Hjerte, kan det ske.‟ Men han svarede og sagde: „Jeg tror, at Jesus Kristus er Guds Søn.‟]
تَدا رَتھَں سْتھَگِتَں کَرْتُّمْ آدِشْٹے پھِلِپَکْلِیبَو دْوَو جَلَمْ اَوارُہَتاں؛ تَدا پھِلِپَسْتَمْ مَجَّیاماسَ۔ | 38 |
Og han bød, at Vognen skulde holde, og de stege begge ned i Vandet, baade Filip og Hofmanden; og han døbte ham.
تَتْپَشْچاتْ جَلَمَدھْیادْ اُتّھِتَیوح سَتوح پَرَمیشْوَرَسْیاتْما پھِلِپَں ہرِتْوا نِیتَوانْ، تَسْماتْ کْلِیبَح پُنَسْتَں نَ درِشْٹَوانْ تَتھاپِ ہرِشْٹَچِتَّح سَنْ سْوَمارْگینَ گَتَوانْ۔ | 39 |
Men da de stege op af Vandet, bortrykkede Herrens Aand Filip, og Hofmanden saa ham ikke mere; thi han drog sin Vej med Glæde.
پھِلِپَشْچاسْدودْنَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَسْماتْ کَیسَرِیانَگَرَ اُپَسْتھِتِکالَپَرْیَّنَتَں سَرْوَّسْمِنَّگَرے سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْ گَتَوانْ۔ | 40 |
Men Filip blev funden i Asdod, og han drog omkring og forkyndte Evangeliet i alle Byerne, indtil han kom til Kæsarea.