پْریرِتاح 25

1 اَنَنْتَرَں پھِیشْٹو نِجَراجْیَمْ آگَتْیَ دِنَتْرَیاتْ پَرَں کَیسَرِیاتو یِرُوشالَمْنَگَرَمْ آگَمَتْ۔

၁ဖေတ္တု မင်းသည် ထိုပြည် သို့ရောက် ၍ သုံး ရက် ရှိ သောအခါ ၊ ကဲသရိ မြို့မှ ယေရုရှလင် မြို့သို့ တက်သွား ၏။

2 تَدا مَہایاجَکو یِہُودِییاناں پْرَدھانَلوکاشْچَ تَسْیَ سَمَکْشَں پَولَمْ اَپاوَدَنْتَ۔

၂ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းမှစ၍ ယုဒ လူ အကြီးအကဲ တို့သည်၊

3 بھَوانْ تَں یِرُوشالَمَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَتْوِتِ وِنِییَ تے تَسْمادْ اَنُگْرَہَں وانْچھِتَوَنْتَح۔

၃ပေါလု ကို သတ် ခြင်းငှာလမ်း နား၌ ချောင်း ၍ နေမည်ဟုအကြံရှိသည်နှင့်၊ ပေါလု ၏အကြောင်းကို ကြားလျှောက် တောင်းပန်၍၊ သူ့ ကို ယေရုရှလင် မြို့သို့ စေလွှတ် တော်မူမည်အကြောင်း အသနား တော်ခံ ကြ၏။

4 یَتَح پَتھِمَدھْیے گوپَنینَ پَولَں ہَنْتُں تَے رْگھاتَکا نِیُکْتاح۔ پھِیشْٹَ اُتَّرَں دَتَّوانْ پَولَح کَیسَرِیایاں سْتھاسْیَتِ پُنَرَلْپَدِناتْ پَرَمْ اَہَں تَتْرَ یاسْیامِ۔

၄ဖေတ္တု မင်းကလည်း၊ ပေါလု သည် ကဲသရိ မြို့၌ အချုပ် ခံလျက်နေရ၏။ ထိုမြို့သို့များမကြာ ငါ့ကိုယ်တိုင် သွား မည်။

5 تَتَسْتَسْیَ مانُشَسْیَ یَدِ کَشْچِدْ اَپَرادھَسْتِشْٹھَتِ تَرْہِ یُشْماکَں یے شَکْنُوَنْتِ تے مَیا سَہَ تَتْرَ گَتْوا تَمَپَوَدَنْتُ سَ ایتاں کَتھاں کَتھِتَوانْ۔

၅သင် တို့သည် တတ်နိုင် သောသူတို့သည် ငါနှင့်အတူ လိုက်၍၊ ထိုသူ ၌အပြစ် ရှိ လျှင် အပြစ်တင် ကြစေဟု ပြောဆို ၏။

6 دَشَدِوَسیبھْیودھِکَں وِلَمْبْیَ پھِیشْٹَسْتَسْماتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا پَرَسْمِنْ دِوَسے وِچاراسَنَ اُپَدِشْیَ پَولَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَتْ۔

၆ထိုနောက် ဆယ် ရက် လောက်နေ ပြီးမှ ကဲသရိ မြို့သို့ သွား ၍၊ နက်ဖြန် နေ့၌တရားပလ္လင် ပေါ်မှာ ထိုင် လျက်၊ ပေါလု ကိုခေါ် ချေဟု အမိန့် ရှိ၏။

7 پَولے سَمُپَسْتھِتے سَتِ یِرُوشالَمْنَگَرادْ آگَتا یِہُودِییَلوکاسْتَں چَتُرْدِشِ سَںویشْٹْیَ تَسْیَ وِرُدّھَں بَہُونْ مَہادوشانْ اُتّھاپِتَوَنْتَح کِنْتُ تیشاں کِمَپِ پْرَمانَں داتُں نَ شَکْنُوَنْتَح۔

၇ပေါလု ရောက် သောအခါ ၊ ယေရုရှလင် မြို့မှ လာ သော ယုဒ လူတို့သည်ဝန်းရံ လျက်၊ သက်သေ မ ပြနိုင် ဘဲ လေး စွာသောအပြစ် များ တို့ကို ပေါလုအပေါ်၌တင် ကြ၏။

8 تَتَح پَولَح سْوَسْمِنْ اُتَّرَمِدَمْ اُدِتَوانْ، یِہُودِییاناں وْیَوَسْتھایا مَنْدِرَسْیَ کَیسَرَسْیَ وا پْرَتِکُولَں کِمَپِ کَرْمَّ ناہَں کرِتَوانْ۔

၈ပေါလု ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည်ယုဒ တရား ကို မ ပြစ်မှား ပါ။ ဗိမာန် တော်ကိုမ ပြစ်မှား ပါ။ ကဲသာ ဘုရင်ကို မ ပြစ်မှား ပါဟူ၍အပြစ် ဖြေရာစကားကိုပြောလေ၏။

9 کِنْتُ پھِیشْٹو یِہُودِییانْ سَنْتُشْٹانْ کَرْتُّمْ اَبھِلَشَنْ پَولَمْ اَبھاشَتَ تْوَں کِں یِرُوشالَمَں گَتْواسْمِنْ اَبھِیوگے مَمَ ساکْشادْ وِچارِتو بھَوِشْیَسِ؟

၉သို့သော်လည်း၊ ဖေတ္တု မင်းက၊ သင်သည် ယေရုရှလင် မြို့သို့ သွား ၍၊ ငါ့ ရှေ့မှာဤအမှု စီရင် ခြင်းကို ခံ မည်လောဟု ယုဒ လူတို့ကို ကျေးဇူး ပြု လို သော စိတ်ရှိလျက် ပေါလု အားမေး ၏။

10 تَتَح پَولَ اُتَّرَں پْروکْتَوانْ، یَتْرَ مَمَ وِچارو بھَوِتُں یوگْیَح کَیسَرَسْیَ تَتْرَ وِچاراسَنَ ایوَ سَمُپَسْتھِتوسْمِ؛ اَہَں یِہُودِییاناں کامَپِ ہانِں ناکارْشَمْ اِتِ بھَوانْ یَتھارْتھَتو وِجاناتِ۔

၁၀ပေါလု ကလည်း ၊ ကဲသာ ဘုရင်၏ တရားပလ္လင် ရှေ့ မှာ အကျွန်ုပ် ရပ် ပါ၏။ ထိုပလ္လင်ရှေ့မှာ အကျွန်ုပ် အမှုကိုစီရင် အပ်ပါ၏။ ကိုယ်တော် သည် အမှန် သိ တော်မူသည်အတိုင်း ၊ အကျွန်ုပ်သည်ယုဒ လူတို့ကိုအလျှင်းမ ပြစ်မှား ပါ။

11 کَنْچِدَپَرادھَں کِنْچَنَ وَدھارْہَں کَرْمَّ وا یَدْیَہَمْ اَکَرِشْیَں تَرْہِ پْرانَہَنَنَدَنْڈَمَپِ بھوکْتُمْ اُدْیَتوبھَوِشْیَں، کِنْتُ تے مَمَ سَمَپَوادَں کُرْوَّنْتِ سَ یَدِ کَلْپِتَماتْرو بھَوَتِ تَرْہِ تیشاں کَریشُ ماں سَمَرْپَیِتُں کَسْیاپْیَدھِکارو ناسْتِ، کَیسَرَسْیَ نِکَٹے مَمَ وِچارو بھَوَتُ۔

၁၁အကျွန်ုပ်ပြစ်မှား ၍ သေ ထိုက် သော အပြစ် ကို ပြု မိသည်မှန်လျှင် ၊ သေ ဘေးကိုအကျွန်ုပ်မ ရှောင် ပါ။ ထိုသူ တို့တင် သောအပြစ် တစ်စုံတစ်ခု မျှ မမှန်လျှင် ၊ သူ တို့ လက်သို့ အကျွန်ုပ် ကိုအဘယ်သူ မျှမစွန့် မအပ်ရ ပါ။ ကဲသာ ဘုရင်၏အယူ တော်ကိုခံပါမည်ဟု လျှောက်ဆို ၏။

12 تَدا پھِیشْٹو مَنْتْرِبھِح سارْدّھَں سَںمَنْتْرْیَ پَولایَ کَتھِتَوانْ، کَیسَرَسْیَ نِکَٹے کِں تَوَ وِچارو بھَوِشْیَتِ؟ کَیسَرَسْیَ سَمِیپَں گَمِشْیَسِ۔

၁၂ထိုအခါ ဖေတ္တု မင်းသည် တိုင်ပင် ဘက်တို့နှင့် တိုင်ပင် ပြီးလျှင်၊ သင်သည်ကဲသာ ဘုရင်၏ အယူ တော်ကို ခံပါမည်ဟုဆိုသလော။ ကဲသာ ဘုရင်ထံတော်သို့ သွား ရမည်ဟုဆို ၏။

13 کِیَدِّنیبھْیَح پَرَمْ آگْرِپَّراجا بَرْنِیکِی چَ پھِیشْٹَں ساکْشاتْ کَرْتُّں کَیسَرِیانَگَرَمْ آگَتَوَنْتَو۔

၁၃ထိုနောက် များမကြာ ၊ အဂြိပ္ပ မင်းကြီး သည် မိမိ ခင်ပွန်းဗေရနိတ် နှင့်တကွ ဖေတ္တု မင်းကိုနှုတ်ဆက် ခြင်းငှာကဲသရိ မြို့သို့ ရောက်လာ ၏။

14 تَدا تَو بَہُدِنانِ تَتْرَ سْتھِتَو تَتَح پھِیشْٹَسْتَں راجانَں پَولَسْیَ کَتھاں وِجْناپْیَ کَتھَیِتُمْ آرَبھَتَ پَولَنامانَمْ ایکَں بَنْدِ پھِیلِکْشو بَدّھَں سَںسْتھاپْیَ گَتَوانْ۔

၁၄အင်တန် ကာလ နေ ပြီးမှဖေတ္တု မင်းသည် ပေါလု ၏အကြောင်းကို မင်းကြီး အားကြားပြော သည်မှာ၊ ဖေလဇ် မင်းသည်အကျဉ်း ထားရစ် စေသော လူ တစ် ယောက်ရှိ ၏။

15 یِرُوشالَمِ مَمَ سْتھِتِکالے مَہایاجَکو یِہُودِییاناں پْراچِینَلوکاشْچَ تَمْ اَپودْیَ تَمْپْرَتِ دَنْڈاجْناں پْرارْتھَیَنْتَ۔

၁၅ယေရုရှလင် မြို့၌ အကျွန်ုပ် ရှိ သောအခါ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် ယုဒ အမျိုးအကြီးအကဲ တို့သည်၊ ထိုသူ ၏အကြောင်း ကို ကြားလျှောက် ၍ အပြစ် အလျောက် စီရင်ပါဟု တောင်းပန် ကြလျှင်၊

16 تَتوہَمْ اِتْیُتَّرَمْ اَوَدَں یاوَدْ اَپودِتو جَنَح سْواپَوادَکانْ ساکْشاتْ کرِتْوا سْوَسْمِنْ یوپَرادھَ آروپِتَسْتَسْیَ پْرَتْیُتَّرَں داتُں سُیوگَں نَ پْراپْنوتِ، تاوَتْکالَں کَسْیاپِ مانُشَسْیَ پْرانَناشاجْناپَنَں رومِلوکاناں رِیتِ رْنَہِ۔

၁၆ကျွန်ုပ်ကလည်း၊ အပြစ်တင် ခြင်းကို ခံသောသူ သည် အပြစ်တင် သော သူတို့နှင့်မျက်မှောက် တွေ့ ၍၊ မိမိ၌တင်သောအပြစ် ကိုဖြေ ရသော အခွင့် မ ရှိမှီ၊ အဘယ်သူကိုမျှ အသေခံစေခြင်းငှာ မ စွန့် မအပ်ရဟု ရောမ ထုံးစံ ရှိ ကြောင်းကို ပြောဆို ၏။

17 تَتَسْتیشْوَتْراگَتیشُ پَرَسْمِنْ دِوَسےہَمْ اَوِلَمْبَں وِچاراسَنَ اُپَوِشْیَ تَں مانُشَمْ آنیتُمْ آجْناپَیَمْ۔

၁၇ထိုသူ တို့သည်ဤ မြို့သို့ ရောက်လာ သောအခါ ၊ ကျွန်ုပ်သည် မ ဆိုင် မလင့်ဘဲနက်ဖြန် နေ့၌ တရားပလ္လင် ပေါ်မှာ ထိုင် ၍ ထိုသူ ကိုခေါ် စေ ၏။

18 تَدَنَنْتَرَں تَسْیاپَوادَکا اُپَسْتھایَ یادرِشَمْ اَہَں چِنْتِتَوانْ تادرِشَں کَنْچَنَ مَہاپَوادَں نوتّھاپْیَ

၁၈သူ့ ကို အမှု လုပ်သောသူ တို့သည် လာ ကြလျှင်၊ ကျွန်ုပ် အထက်က ထင်မှတ် သော အပြစ် တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှမ တင် ဘဲလျက်၊ မိမိ ဘာသာ နှင့်၎င်း၊ ယေရှု အမည်ရှိသော၊

19 سْویشاں مَتے تَتھا پَولو یَں سَجِیوَں وَدَتِ تَسْمِنْ یِیشُنامَنِ مرِتَجَنے چَ تَسْیَ وِرُدّھَں کَتھِتَوَنْتَح۔

၁၉သေ ပြီးသော သူတစ် ယောက်နှင့်၎င်း ယှဉ် သော ပုစ္ဆာ အမေးကို အကြောင်း ပြု၍ အပြစ်တင် ကြ၏။ ထိုယေရှု သည် အသက် ရှင်လျက်ရှိသည်ဟု ပေါလု ဆို တတ်၏။

20 تَتوہَں تادرِگْوِچارے سَںشَیانَح سَنْ کَتھِتَوانْ تْوَں یِرُوشالَمَں گَتْوا کِں تَتْرَ وِچارِتو بھَوِتُمْ اِچّھَسِ؟

၂၀ထို ပုစ္ဆာအမေးကို ကျွန်ုပ် သည် မ ကျွမ်းသောကြောင့်၊ ပေါလုအားလည်း၊ သင်သည်ယေရုရှလင် မြို့သို့ သွား ၍ ဤအမှု စီရင် ခြင်းကို ခံ မည်လောဟုမေး လျှင်၊

21 تَدا پَولو مَہاراجَسْیَ نِکَٹے وِچارِتو بھَوِتُں پْرارْتھَیَتَ، تَسْمادْ یاوَتْکالَں تَں کَیسَرَسْیَ سَمِیپَں پْریشَیِتُں نَ شَکْنومِ تاوَتْکالَں تَمَتْرَ سْتھاپَیِتُمْ آدِشْٹَوانْ۔

၂၁ပေါလု သည်ဘုန်းကြီးတော်မူသော ဘုရင် ၏ အယူ တော်ကို ခံလို၍ မိမိ ကိုချုပ် ထားစေခြင်းငှာတောင်းပန် သောကြောင့်၊ သူ့ ကိုကဲသာ ဘုရင်ထံ တော် သို့မ စေလွှတ် မှီတိုင်အောင်ချုပ် ထားစေခြင်းငှာကျွန်ုပ်စီရင် သည်ဟု ဖေတ္တုမင်းသည် ပြောဆို၏။

22 تَتَ آگْرِپَّح پھِیشْٹَمْ اُکْتَوانْ، اَہَمَپِ تَسْیَ مانُشَسْیَ کَتھاں شْروتُمْ اَبھِلَشامِ۔ تَدا پھِیشْٹو وْیاہَرَتْ شْوَسْتَدِییاں کَتھاں تْوَں شْروشْیَسِ۔

၂၂အဂြိပ္ပ မင်းကလည်း ၊ ထိုသူ ၏စကား ကို ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင် နားထောင်ချင် ဘွယ်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလျှင်၊ ဖေတ္တုမင်းက၊ နက်ဖြန် နေ့၌ သူ ၏စကားကိုနားထောင် ပါလော့ဟု ဆို၏ ။

23 پَرَسْمِنْ دِوَسے آگْرِپّو بَرْنِیکِی چَ مَہاسَماگَمَں کرِتْوا پْرَدھانَواہِنِیپَتِبھِ رْنَگَرَسْتھَپْرَدھانَلوکَیشْچَ سَہَ مِلِتْوا راجَگرِہَماگَتْیَ سَمُپَسْتھِتَو تَدا پھِیشْٹَسْیاجْنَیا پَولَ آنِیتوبھَوَتْ۔

၂၃နက်ဖြန် နေ့၌ အဂြိပ္ပ မင်းနှင့် ဗေရနိတ် တို့သည် များစွာ သော ဂုဏ် အသရေကို ဆောင်လျက်၊ စစ်သူကြီး တို့မှစ၍ ထိုမြို့ ၌ထင်ရှား သော သူ များတို့နှင့်တကွ အိမ်တော်ဦး သို့ ဝင် ကြလျှင်၊ ဖေတ္တု မင်းသည်ပေါလု ကိုဆောင်ခဲ့ စေ ၏။

24 تَدا پھِیشْٹَح کَتھِتَوانْ ہے راجَنْ آگْرِپَّ ہے اُپَسْتھِتاح سَرْوّے لوکا یِرُوشالَمْنَگَرے یِہُودِییَلوکَسَمُوہو یَسْمِنْ مانُشے مَمَ سَمِیپے نِویدَنَں کرِتْوا پْروچَّیح کَتھامِماں کَتھِتَوانْ پُنَرَلْپَکالَمَپِ تَسْیَ جِیوَنَں نوچِتَں تَمیتَں مانُشَں پَشْیَتَ۔

၂၄ဖေတ္တု မင်းကလည်း ၊ အဂြိပ္ပ မင်းကြီး မှစ၍ ယခုရှိ သောသူ အပေါင်း တို့၊ ဤသူ ကိုကြည့် ကြပါလော့။ ယေရုရှလင် မြို့၌ ၎င်း ၊ ဤ မြို့၌၎င်း ယုဒ လူများ အပေါင်း တို့သည် ဤသူ ၏အကြောင်း ကို ကျွန်ုပ် အား လျှောက် ၍၊ သူ သည်ခဏ မျှအသက် မရှင်ထိုက်ပါဟု ဟစ် ကြ၏။

25 کِنْتْویشَ جَنَح پْرانَناشَرْہَں کِمَپِ کَرْمَّ نَ کرِتَوانْ اِتْیَجاناں تَتھاپِ سَ مَہاراجَسْیَ سَنِّدھَو وِچارِتو بھَوِتُں پْرارْتھَیَتَ تَسْماتْ تَسْیَ سَمِیپَں تَں پْریشَیِتُں مَتِمَکَرَوَمْ۔

၂၅သူ သည်သေ ထိုက် သော အပြစ်မ ပြုကြောင်း ကို ကျွန်ုပ် သိမြင် ၍၎င်း၊ သူ သည်ဘုန်းကြီးတော်မူသော ဘုရင် ၏ အယူ တော်ကိုခံပါမည်ဟုဆို၍၎င်း၊ သူ့ ကိုအထံတော်သို့ စေလွှတ် စေခြင်းငှာကျွန်ုပ်စီရင် ၏။

26 کِنْتُ شْرِییُکْتَسْیَ سَمِیپَمْ ایتَسْمِنْ کِں لیکھَنِییَمْ اِتْیَسْیَ کَسْیَچِنْ نِرْنَیَسْیَ نَ جاتَتْوادْ ایتَسْیَ وِچارے سَتِ یَتھاہَں لیکھِتُں کِنْچَنَ نِشْچِتَں پْراپْنومِ تَدَرْتھَں یُشْماکَں سَمَکْشَں وِشیشَتو ہے آگْرِپَّراجَ بھَوَتَح سَمَکْشَمْ ایتَمْ آنَیے۔

၂၆သူ ၏အကြောင်း ကို ရေး ထား၍၊ ရှင်ဘုရင်ထံတော်သို့ ပေးလိုက်စရာဘို့၊ သေချာ သောအကြောင်း တစ်စုံတစ်ခု မျှ ကျွန်ုပ်၌မရှိ ။ ထိုကြောင့် သင်တို့သည် သူ့ကို စစ်ကြော ပြီးမှ၊ ကျွန်ုပ်ရေး ၍ပေးလိုက်စရာ အကြောင်း ရှိ စေခြင်းငှာသင် တို့ရှေ့ ၌၎င်း ၊ အဂြိပ္ပ မင်းကြီး ၊ အထူးသဖြင့် ကိုယ်တော် ရှေ့ ၌၎င်း၊ သူ့ ကိုကျွန်ူပ်ထုတ် ၍ပြ၏။

27 یَتو بَنْدِپْریشَنَسَمَیے تَسْیابھِیوگَسْیَ کِنْچِدَلیکھَنَمْ اَہَمْ اَیُکْتَں جانامِ۔

၂၇အကြောင်းမူကား ၊ အကျဉ်းခံ သောသူကို အပြစ် မ ပြ ဘဲစေလွှတ် သော် မလျော်မသင့် ဖြစ်မည် ထင် ပါသည် ဟုဆို ၏။