< پْریرِتاح 24 >
پَنْچَبھْیو دِنیبھْیَح پَرَں ہَنانِییَناما مَہایاجَکودھِپَتیح سَمَکْشَں پَولَسْیَ پْراتِکُولْیینَ نِویدَیِتُں تَرْتُلَّنامانَں کَنْچَنَ وَکْتارَں پْراچِینَجَناںشْچَ سَنْگِنَح کرِتْوا کَیسَرِیانَگَرَمْ آگَچّھَتْ۔ | 1 |
၁ထိုနောက် ငါး ရက် လွန် သောအခါ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း အာနနိ သည် တေရတုလု အမည်ရှိသောရှေ့နေ မှစ၍ ၊ လူ အကြီးအကဲတို့နှင့်တကွ ကဲသရိမြို့သို့ သွားကြသဖြင့်၊ ပေါလု ၏အကြောင်းကို မြို့ဝန်မင်း ထံ၌လျှောက် ထားကြ၏။
تَتَح پَولے سَمانِیتے سَتِ تَرْتُلَّسْتَسْیاپَوادَکَتھاں کَتھَیِتُمْ آرَبھَتَ ہے مَہامَہِمَپھِیلِکْشَ بھَوَتو وَیَمْ اَتِنِرْوِّگھْنَں کالَں یاپَیامو بھَوَتَح پَرِنامَدَرْشِتَیا ایتَدّیشِییاناں بَہُونِ مَنْگَلانِ گھَٹِتانِ، | 2 |
၂ပေါလု ကိုခေါ် ပြီးမှ ၊ တေရတုလု သည် အပြစ်တင် သော စကားကိုလျှောက်ဆို သည်မှာ၊ မြတ် တော်မူသောဖေလဇ် မင်းအကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုန်းတော်ကို ခိုလှုံ၍ အလွန် ငြိမ်သက် စွာ နေ ရသဖြင့်၊ ကိုယ်တော် ကြည့်ရှု ပြုစု တော်မူခြင်း ကျေးဇူးတော်ကို ဤ လူမျိုး သည် ခံရ ပါ သည်ဖြစ်၍ ၊
اِتِ ہیتو رْوَیَمَتِکرِتَجْناح سَنْتَح سَرْوَّتْرَ سَرْوَّدا بھَوَتو گُنانْ گایَمَح۔ | 3 |
၃အရပ်ရပ် တို့၌ အကျွန်ုပ်တို့သည် အစဉ်မပြတ် ကျေးဇူး တော်ကို အလွန်သိ တတ်သော စိတ်နှင့်ခံရပါ၏။
کِنْتُ بَہُبھِح کَتھابھِ رْبھَوَنْتَں یینَ نَ وِرَنْجَیامِ تَسْمادْ وِنَیے بھَوانْ بَنُکَمْپْیَ مَدَلْپَکَتھاں شرِنوتُ۔ | 4 |
၄အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော် ကိုကြာမြင့် စွာ နှောင့်ရှက် ခြင်း အပြစ်နှင့်လွတ် ခြင်းငှာ ၊ အကျဉ်း အားဖြင့်လျှောက်သောစကားကို ဖြည်းညှင်း သောစိတ်တော်နှင့် နားထောင် တော်မူမည်အကြောင်း အသနား တော်ခံပါ၏။
ایشَ مَہامارِیسْوَرُوپو ناسَرَتِییَمَتَگْراہِسَںگھاتَسْیَ مُکھْیو بھُوتْوا سَرْوَّدیشیشُ سَرْوّیشاں یِہُودِییاناں راجَدْروہاچَرَنَپْرَورِتِّں جَنَیَتِیتْیَسْمابھِ رْنِشْچِتَں۔ | 5 |
၅နာဇရက် ဘာသာဝင် သူတို့တွင် အကြီး လုပ်၍ အရပ်ရပ် တို့၌ ယုဒ လူအပေါင်း တို့ကို ထ စေခြင်းငှာနှိုးဆော် သော ဤ လူ ဆိုး ကို အကျွန်ုပ်တို့သည် တွေ့ ကြပါပြီ။
سَ مَنْدِرَمَپِ اَشُچِ کَرْتُّں چیشْٹِتَوانْ؛ اِتِ کارَنادْ وَیَمْ اینَں دھرِتْوا سْوَوْیَوَسْتھانُسارینَ وِچارَیِتُں پْراوَرْتّامَہِ؛ | 6 |
၆သူ သည် ဗိမာန် တော်ကို ရှုတ်ချ ခြင်းငှာပြု ပါပြီ။ အကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ ကိုဘမ်းဆီး ၍ ၊ အကျွန်ုပ်တို့ တရား အတိုင်းစီရင်ခြင်းငှာအလိုရှိကြသည်တွင်၊
کِنْتُ لُشِیَح سَہَسْرَسیناپَتِراگَتْیَ بَلادْ اَسْماکَں کَریبھْیَ اینَں گرِہِیتْوا | 7 |
၇စစ်သူကြီးလုသိသည် စစ်သူရဲများနှင့်လာ၍ အကျွန်ုပ်တို့ လက်မှနှုတ်ပြီးလျှင်၊
ایتَسْیاپَوادَکانْ بھَوَتَح سَمِیپَمْ آگَنْتُمْ آجْناپَیَتْ۔ وَیَں یَسْمِنْ تَمَپَوادامو بھَوَتا پَدَپَوادَکَتھایاں وِچارِتایاں سَتْیاں سَرْوَّں ورِتّانْتَں ویدِتُں شَکْشْیَتے۔ | 8 |
၈အမှုလုပ်သောသူတို့ကို ကိုယ်တော်ထံသို့သွားစေမည်အကြောင်း စီရင်ပါ၏။ ဤသူ ကို ကိုယ်တော် တိုင် စစ် တော်မူလျှင်၊ အကျွန်ုပ် တို့အပြစ်တင် သောအကြောင်း အရာများ ကို သေချာစွာ သိ နိုင် တော်မူမည်ဟု လျှောက်ထား၏။
تَتو یِہُودِییا اَپِ سْوِیکرِتْیَ کَتھِتَوَنْتَ ایشا کَتھا پْرَمانَمْ۔ | 9 |
၉ယုဒ လူတို့ကလည်း ၊ ဤ စကားမှန် ပါသည်ဟု ဝန်ခံ ကြ၏။
اَدھِپَتَو کَتھاں کَتھَیِتُں پَولَں پْرَتِینْگِتَں کرِتَوَتِ سَ کَتھِتَوانْ بھَوانْ بَہُونْ وَتْسَرانْ یاوَدْ ایتَدّیشَسْیَ شاسَنَں کَروتِیتِ وِجْنایَ پْرَتْیُتَّرَں داتُمْ اَکْشوبھوبھَوَمْ۔ | 10 |
၁၀မြို့ဝန်မင်း သည် အမှတ်ပေး ၍၊ ပေါလု သည် လျှောက် ရသော အခွင့်ကိုရလျှင်၊ ကိုယ်တော် သည် ဤ လူမျိုး ကို တာရှည် စွာအုပ်စိုး တော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်သိ ၍၊ သာယာ သောစိတ်နှင့်ကိုယ် အပြစ် ဖြေရာစကား ကို လျှောက်ဝံ့ပါ၏။
اَدْیَ کیوَلَں دْوادَشَ دِنانِ یاتانِ، اَہَمْ آرادھَناں کَرْتُّں یِرُوشالَمَنَگَرَں گَتَوانْ ایشا کَتھا بھَوَتا جْناتُں شَکْیَتے؛ | 11 |
၁၁အကျွန်ုပ် သည် ကိုးကွယ် ခြင်းငှာ ယေရုရှလင် မြို့ သို့ တက်သွား ၍၊ ယခု တစ်ဆယ့်နှစ် ရက် သာရှိ သည်ကို ကိုယ်တော် သိ နိုင် တော်မူ၏။
کِنْتْوِبھے ماں مَدھْییمَنْدِرَں کیناپِ سَہَ وِتَنْڈاں کُرْوَّنْتَں کُتْراپِ بھَجَنَبھَوَنے نَگَرے وا لوکانْ کُپْرَورِتِّں جَنَیَنْتُں نَ درِشْٹَوَنْتَح۔ | 12 |
၁၂ဗိမာန် တော်၌ တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူနှင့် အကျွန်ုပ် ဆွေးနွေး ငြင်းခုံသည်ကို သူတို့မ တွေ့ ကြပါ။ တရားစရပ် တို့၌ ၎င်း၊ မြို့ ထဲ၌၎င်း၊ လူ များကို မ ငြိမ်မသက်စေခြင်းငှာအကျွန်ုပ်နှိုးဆော် သည်ကို သူတို့မတွေ့ကြပါ။
اِدانِیں یَسْمِنْ یَسْمِنْ مامْ اَپَوَدَنْتے تَسْیَ کِمَپِ پْرَمانَں داتُں نَ شَکْنُوَنْتِ۔ | 13 |
၁၃ယခု တွင်အကျွန်ုပ် ကို အပြစ်တင် သောအမှု ၌ သက်သေမ ပြနိုင် ကြ ပါ။
کِنْتُ بھَوِشْیَدْواکْیَگْرَنْتھے وْیَوَسْتھاگْرَنْتھے چَ یا یا کَتھا لِکھِتاسْتے تاسُ سَرْوّاسُ وِشْوَسْیَ یَنْمَتَمْ اِمے وِدھَرْمَّں جانَنْتِ تَنْمَتانُساریناہَں نِجَپِترِپُرُشانامْ اِیشْوَرَمْ آرادھَیامِیتْیَہَں بھَوَتَح سَمَکْشَمْ اَنْگِیکَرومِ۔ | 14 |
၁၄သို့သော်လည်းဒိဌိအယူ ဟူ၍သူတို့ခေါ် တတ် သော ဘာသာ အတိုင်း အကျွန်ုပ်သည် မိ စဉ်ဘဆက်ကိုးကွယ် သော ဘုရားသခင် ကို ကိုးကွယ်သည်ဟု ရှေ့တော်၌ အကျွန်ုပ်ဝန်ခံ ပါ၏။ ပညတ္တိ ကျမ်း၊ အနာဂတ္တိ ကျမ်းတို့၌ စီရင်ရေး ထားသမျှ တို့ကို အကျွန်ုပ်ယုံ ပါ၏။
دھارْمِّکانامْ اَدھارْمِّکانانْچَ پْرَمِیتَلوکانامیووتّھانَں بھَوِشْیَتِیتِ کَتھامِمے سْوِیکُرْوَّنْتِ تَتھاہَمَپِ تَسْمِنْ اِیشْوَرے پْرَتْیاشاں کَرومِ؛ | 15 |
၁၅ဖြောင့်မတ် သောသူ၊ မ ဖြောင့်မတ်သော သူရှိသမျှတို့သည် သေခြင်းမှ ထမြောက် ကြလိမ့်မည်ဟူ၍၊ သူ တို့မြော်လင့် သည်နည်းတူ ၊ အကျွန်ုပ်လည်း ဘုရားသခင် ကို အမှီပြု ၍ မြော်လင့် ပါ၏။
اِیشْوَرَسْیَ مانَوانانْچَ سَمِیپے یَتھا نِرْدوشو بھَوامِ تَدَرْتھَں سَتَتَں یَتْنَوانْ اَسْمِ۔ | 16 |
၁၆ထိုကြောင့် ၊ ဘုရားသခင် ကိုပြစ်မှားပြီ၊ လူ တို့ကို ပြစ်မှားပြီဟု ကိုယ်စိတ်နှလုံးသည်ကိုယ်၌ အပြစ်တင် ခွင့်နှင့် အစဉ်ကင်းလွတ်မည်အကြောင်း အကျွန်ုပ် သည် ကြိုးစား အားထုတ်ပါ၏။
بَہُشُ وَتْسَریشُ گَتیشُ سْوَدیشِییَلوکاناں نِمِتَّں دانِییَدْرَوْیانِ نَیویدْیانِ چَ سَمادایَ پُنَراگَمَنَں کرِتَوانْ۔ | 17 |
၁၇နှစ် ပေါင်းများစွာ လွန်သောအခါ၊ အမျိုးသား ချင်းတို့အား စွန့်ကြဲ ပေးကမ်းခြင်းအမှု၊ ဘုရားသခင်အား ပူဇော် သက္ကာပြုခြင်းအမှုနှင့် အကျွန်ုပ်ရောက်လာ သည် တွင် ၊
تَتوہَں شُچِ رْبھُوتْوا لوکاناں سَماگَمَں کَلَہَں وا نَ کارِتَوانْ تَتھاپْیاشِیادیشِییاح کِیَنْتو یِہُدِییَلوکا مَدھْییمَنْدِرَں ماں دھرِتَوَنْتَح۔ | 18 |
၁၈ဗိမာန် တော်၌ လူ အစုအဝေးမ ရှိ၊ ရုန်းရင်းခတ် မျှမ ပြုဘဲ၊ စင်ကြယ် ခြင်းကိုပြုလျက်ရှိသည်ကို၊ အာရှိ ပြည်က လာသောယုဒ လူ အချို့ တို့သည် တွေ့ ကြပါ၏။
مَموپَرِ یَدِ کاچِدَپَوادَکَتھاسْتِ تَرْہِ بھَوَتَح سَمِیپَمْ اُپَسْتھایَ تیشامیوَ ساکْشْیَدانَمْ اُچِتَمْ۔ | 19 |
၁၉ထိုသူ တို့သည် အကျွန်ုပ် အပြစ်တင် စရာရှိ လျှင် ၊ အထံ တော် သို့ကိုယ်တိုင်လာ ၍အပြစ်တင် အပ်ပါ၏။
نوچیتْ پُورْوّے مَہاسَبھاسْتھاناں لوکاناں سَنِّدھَو مَمَ دَنْڈایَمانَتْوَسَمَیے، اَہَمَدْیَ مرِتانامُتّھانے یُشْمابھِ رْوِچارِتوسْمِ، | 20 |
၂၀သို့မဟုတ် အကျွန်ုပ် သည် လွှတ် အရာရှိတို့ ရှေ့ မှာ ရှိ သောအခါ၊ သေ သောသူတို့သည် ထမြောက် ခြင်း အကြောင်း နှင့်၊
تیشاں مَدھْیے تِشْٹھَنَّہَں یامِماں کَتھامُچَّیح سْوَرینَ کَتھِتَوانْ تَدَنْیو مَمَ کوپِ دوشولَبھْیَتَ نَ ویتِ وَرَمْ ایتے سَمُپَسْتھِتَلوکا وَدَنْتُ۔ | 21 |
၂၁အကျွန်ုပ် သည် သင် တို့ရှေ့ ၌ ယနေ့ စစ်ကြော စီရင်ခြင်းကို ခံရ၏ဟုကြွေးကြော် သော စကား သံ တစ် ခွန်း ကိုထားလျှင်၊ အကျွန်ုပ်၌ အဘယ် အပြစ် ကို တွေ့ ကြသည် ကို ယခုရှိသောဤ သူတို့သည် ပြော ကြပါစေဟု ပေါလု လျှောက်၏။
تَدا پھِیلِکْشَ ایتاں کَتھاں شْرُتْوا تَنْمَتَسْیَ وِشیشَورِتّانْتَں وِجْناتُں وِچارَں سْتھَگِتَں کرِتْوا کَتھِتَوانْ لُشِیے سَہَسْرَسیناپَتَو سَمایاتے سَتِ یُشْماکَں وِچارَمْ اَہَں نِشْپادَیِشْیامِ۔ | 22 |
၂၂ဖေလဇ် မင်းကလည်း၊ စစ်သူကြီး လုသိ ရောက်လာ သောအခါ ၊ သင် တို့အမှုကို ငါစစ် ဦးမည်ဟု ထိုဘာသာ ကိုသာ၍ နားလည် သောသူဖြစ်လျက်၊ မစီရင် ဘဲ သူ တို့ကို လွှတ် လိုက်၏။
اَنَنْتَرَں بَنْدھَنَں وِنا پَولَں رَکْشِتُں تَسْیَ سیوَنایَ ساکْشاتْکَرَنایَ وا تَدِییاتْمِییَبَنْدھُجَنانْ نَ وارَیِتُنْچَ شَمَسیناپَتِمْ آدِشْٹَوانْ۔ | 23 |
၂၃ပေါလု ကို အကျဉ်း မထားဘဲစောင့် ၍နေစေ။ သူ ၏အဆွေအမျိုးတို့သည် သူ့ ထံသို့လာ၍ လုပ်ကျွေး ကြစေဟု တပ်မှူး ကိုမှာထား ၏။
اَلْپَدِناتْ پَرَں پھِیلِکْشودھِپَتِ رْدْرُشِلّانامْنا یِہُودِییَیا سْوَبھارْیَّیا سَہاگَتْیَ پَولَماہُویَ تَسْیَ مُکھاتْ کھْرِیشْٹَدھَرْمَّسْیَ ورِتّانْتَمْ اَشْرَوشِیتْ۔ | 24 |
၂၄ထိုနောက် များမကြာ၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ယုဒ အမျိုးဖြစ် သော မိမိ ခင်ပွန်း ဒြုသိလေ နှင့်တကွ လာ ပြီးလျှင်၊ ပေါလု ကိုခေါ် ၍ ခရစ်တော် ကို ယုံကြည် ခြင်းနှင့်ယှဉ် သောစကားကို နားထောင် လေ၏။
پَولینَ نْیایَسْیَ پَرِمِتَبھوگَسْیَ چَرَمَوِچارَسْیَ چَ کَتھایاں کَتھِتایاں سَتْیاں پھِیلِکْشَح کَمْپَمانَح سَنْ وْیاہَرَدْ اِدانِیں یاہِ، اَہَمْ اَوَکاشَں پْراپْیَ تْوامْ آہُوسْیامِ۔ | 25 |
၂၅ပေါလု သည် ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားနှင့် ကာမဂုဏ် ချုပ်တည်းခြင်းတရားကို၎င်း ၊ နောက်ဖြစ် လတံ့သော စစ်ကြော စီရင်ခြင်းကို၎င်း ဟောပြော လျှင်၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ကြောက်လန့် ခြင်းသို့ရောက်၍၊ ယခု သွား ဦးလော့။ နောက်မှအဆင်သင့်သောအခါငါခေါ် ဦးမည်ဟု ဆို ၏။
مُکْتِپْرَپْتْیَرْتھَں پَولینَ مَہْیَں مُدْراداسْیَنْتے اِتِ پَتْیاشاں کرِتْوا سَ پُنَح پُنَسْتَماہُویَ تینَ ساکَں کَتھوپَکَتھَنَں کرِتَوانْ۔ | 26 |
၂၆ပေါလု သည် မိမိ လွတ်ရအောင် ငွေ ပေး မည်ဟု ထို မင်းသည်ထင်မှတ် လျက် ၊ မကြာမကြာ ပေါလု ကို ခေါ် ၍ သူ နှင့်စကား ပြောလေ၏။
کِنْتُ وَتْسَرَدْوَیاتْ پَرَں پَرْکِیَپھِیشْٹَ پھالِکْشَسْیَ پَدَں پْراپْتے سَتِ پھِیلِکْشو یِہُودِییانْ سَنْتُشْٹانْ چِکِیرْشَنْ پَولَں بَدّھَں سَںسْتھاپْیَ گَتَوانْ۔ | 27 |
၂၇နှစ် နှစ်စေ့ သောအခါ ပေါကိ ဖေတ္တု သည် ဖေလဇ် မင်း၏အရာ ကို ရ သဖြင့်၊ ဖေလဇ် မင်းသည် ယုဒ လူတို့အား ကျေးဇူး ပြု လို သောစိတ်နှင့် ပေါလု ကို အကျဉ်း ထားရစ် စေ၏။