< پْریرِتاح 21 >
تَے رْوِسرِشْٹاح سَنْتو وَیَں پوتَں باہَیِتْوا رِجُمارْگینَ کوشَمْ اُپَدْوِیپَمْ آگَتْیَ پَرےہَنِ رودِیوپَدْوِیپَمْ آگَچّھامَ تَتَسْتَسْماتْ پاتارایامْ اُپاتِشْٹھامَ۔ | 1 |
Cum autem factum esset ut navigaremus abstracti ab eis, recto cursu venimus Coum, et sequenti die Rhodum, et inde Pataram.
تَتْرَ پھَینِیکِیادیشَگامِنَمْ پوتَمیکَں پْراپْیَ تَمارُہْیَ گَتَوَنْتَح۔ | 2 |
Et cum invenissemus navem transfretantem in Phoenicen, ascendentes navigavimus.
کُپْروپَدْوِیپَں درِشْٹْوا تَں سَوْیَدِشِ سْتھاپَیِتْوا سُرِیادیشَں گَتْوا پوتَسْتھَدْرَوْیانْیَوَروہَیِتُں سورَنَگَرے لاگِتَوَنْتَح۔ | 3 |
Cum apparuissemus autem Cypro, relinquentes eam ad sinistram, navigavimus in Syriam, et venimus Tyrum: ibi enim navis expositura erat onus.
تَتْرَ شِشْیَگَنَسْیَ ساکْشاتْکَرَنایَ وَیَں تَتْرَ سَپْتَدِنانِ سْتھِتَوَنْتَح پَشْچاتّے پَوِتْریناتْمَنا پَولَں وْیاہَرَنْ تْوَں یِرُوشالَمْنَگَرَں ما گَمَح۔ | 4 |
Inventis autem discipulis, mansimus ibi diebus septem: qui Paulo dicebant per Spiritum ne ascenderet Ierosolymam.
تَتَسْتیشُ سَپْتَسُ دِنیشُ یاپِتیشُ سَتْسُ وَیَں تَسْماتْ سْتھاناتْ نِجَوَرْتْمَنا گَتَوَنْتَح، تَسْماتْ تے سَبالَورِدّھَوَنِتا اَسْمابھِح سَہَ نَگَرَسْیَ پَرِسَرَپَرْیَّنْتَمْ آگَتاح پَشْچادْوَیَں جَلَدھِتَٹے جانُپاتَں پْرارْتھَیامَہِ۔ | 5 |
Et expletis diebus profecti ibamus, deducentibus nos omnibus cum uxoribus, et filiis usque foras civitatem: et positis genibus in littore, oravimus.
تَتَح پَرَسْپَرَں وِسرِشْٹاح سَنْتو وَیَں پوتَں گَتاسْتے تُ سْوَسْوَگرِہَں پْرَتْیاگَتَوَنْتَح۔ | 6 |
Et cum valefecissemus invicem, ascendimus navem: illi autem redierunt in sua.
وَیَں سورَنَگَراتْ ناوا پْرَسْتھایَ تَلِمایِنَگَرَمْ اُپاتِشْٹھامَ تَتْراسْماکَں سَمُدْرِییَمارْگَسْیانْتوبھَوَتْ تَتْرَ بھْراترِگَنَں نَمَسْکرِتْیَ دِنَمیکَں تَیح سارْدّھَمْ اُشَتَوَنْتَح۔ | 7 |
Nos vero navigatione expleta a Tyro descendimus Ptolemaidam: et salutatis fratribus, mansimus die una apud illos.
پَرے ہَنِ پَولَسْتَسْیَ سَنْگِنو وَیَنْچَ پْرَتِشْٹھَماناح کَیسَرِیانَگَرَمْ آگَتْیَ سُسَںوادَپْرَچارَکاناں سَپْتَجَناناں پھِلِپَنامْنَ ایکَسْیَ گرِہَں پْرَوِشْیاوَتِشْٹھامَ۔ | 8 |
Alia autem die profecti, venimus Caesaream. Et intrantes domum Philippi evangelistae, qui erat unus de septem, mansimus apud eum.
تَسْیَ چَتَسْرو دُہِتَرونُوڈھا بھَوِشْیَدْوادِنْیَ آسَنْ۔ | 9 |
Huic autem erant quattuor filiae virgines prophetantes.
تَتْراسْماسُ بَہُدِنانِ پْروشِتیشُ یِہُودِییَدیشادْ آگَتْیاگابَناما بھَوِشْیَدْوادِی سَمُپَسْتھِتَوانْ۔ | 10 |
Et cum moraremur per dies aliquot, supervenit quidam vir a Iudaea propheta, nomine Agabus.
سوسْماکَں سَمِیپَمیتْیَ پَولَسْیَ کَٹِبَنْدھَنَں گرِہِیتْوا نِجَہَسْتاپادانْ بَدّھوا بھاشِتَوانْ یَسْییدَں کَٹِبَنْدھَنَں تَں یِہُودِییَلوکا یِرُوشالَمَنَگَرَ اِتّھَں بَدّھوا بھِنَّدیشِییاناں کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَنْتِیتِ واکْیَں پَوِتْرَ آتْما کَتھَیَتِ۔ | 11 |
Is cum venisset ad nos, tulit zonam Pauli: et alligans sibi pedes, et manus dixit: Haec dicit Spiritus sanctus: Virum, cuius est zona haec, sic alligabunt in Ierusalem Iudaei, et tradent in manus Gentium.
ایتادرِشِیں کَتھاں شْرُتْوا وَیَں تَنَّگَرَواسِنو بھْراتَرَشْچَ یِرُوشالَمَں نَ یاتُں پَولَں وْیَنَیامَہِ؛ | 12 |
Quod cum audissemus, rogabamus nos, et qui loci illius erant, ne ascenderet Ierosolymam.
کِنْتُ سَ پْرَتْیاوادِیتْ، یُویَں کِں کُرُتھَ؟ کِں کْرَنْدَنینَ مَمانْتَحکَرَنَں وِدِیرْنَں کَرِشْیَتھَ؟ پْرَبھو رْیِیشو رْنامْنو نِمِتَّں یِرُوشالَمِ بَدّھو بھَوِتُں کیوَلَ تَنَّ پْرانانْ داتُمَپِ سَسَجّوسْمِ۔ | 13 |
Tunc respondit Paulus, et dixit: Quid facitis flentes, et affligentes cor meum? Ego enim non solum alligari, sed et mori in Ierusalem paratus sum propter nomen Domini Iesu.
تیناسْماکَں کَتھایامْ اَگرِہِیتایامْ اِیشْوَرَسْیَ یَتھیچّھا تَتھَیوَ بھَوَتْوِتْیُکْتْوا وَیَں نِرَسْیامَ۔ | 14 |
Et cum ei suadere non possemus, quievimus, dicentes: Domini voluntas fiat.
پَرےہَنِ پاتھییَدْرَوْیانِ گرِہِیتْوا یِرُوشالَمَں پْرَتِ یاتْرامْ اَکُرْمَّ۔ | 15 |
Post dies autem istos praeparati, ascendebamus in Ierusalem.
تَتَح کَیسَرِیانَگَرَنِواسِنَح کَتِپَیاح شِشْیا اَسْمابھِح سارْدّھَمْ اِتْوا کرِپْرِییینَ مْناسَنّامْنا یینَ پْراچِینَشِشْیینَ سارْدّھَمْ اَسْمابھِ رْوَسْتَوْیَں تَسْیَ سَمِیپَمْ اَسْمانْ نِیتَوَنْتَح۔ | 16 |
Venerunt autem quidam ex discipulis a Caesarea nobiscum, adducentes secum apud quem hospitaremur Iasonem quendam Cyprium, antiquum discipulum.
اَسْماسُ یِرُوشالَمْیُپَسْتھِتیشُ تَتْرَسْتھَبھْراترِگَنوسْمانْ آہْلادینَ گرِہِیتَوانْ۔ | 17 |
Et cum venissemus Ierosolymam, libenter exceperunt nos fratres.
پَرَسْمِنْ دِوَسے پَولےسْمابھِح سَہَ یاکُوبو گرِہَں پْرَوِشْٹے لوکَپْراچِیناح سَرْوّے تَتْرَ پَرِشَدِ سَںسْتھِتاح۔ | 18 |
Sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad Iacobum, omnesque collecti sunt seniores.
اَنَنْتَرَں سَ تانْ نَتْوا سْوِییَپْرَچارَنینَ بھِنَّدیشِییانْ پْرَتِیشْوَرو یانِ کَرْمّانِ سادھِتَوانْ تَدِییاں کَتھامْ اَنُکْرَماتْ کَتھِتَوانْ۔ | 19 |
Quos cum salutasset, narrabat per singula, quae Deus fecisset in Gentibus per ministerium ipsius.
اِتِ شْرُتْوا تے پْرَبھُں دھَنْیَں پْروچْیَ واکْیَمِدَمْ اَبھاشَنْتَ، ہے بھْراتَ رْیِہُودِییاناں مَدھْیے بَہُسَہَسْرانِ لوکا وِشْواسِنَ آسَتے کِنْتُ تے سَرْوّے وْیَوَسْتھامَتاچارِنَ ایتَتْ پْرَتْیَکْشَں پَشْیَسِ۔ | 20 |
At illi cum audissent, magnificabant Deum, dixeruntque ei: Vides frater, quot millia sunt in Iudaeis, qui crediderunt, et omnes aemulatores sunt legis.
شِشُوناں تْوَکْچھیدَنادْیاچَرَنَں پْرَتِشِدھْیَ تْوَں بھِنَّدیشَنِواسِنو یِہُودِییَلوکانْ مُوساواکْیَمْ اَشْرَدّھاتُمْ اُپَدِشَسِیتِ تَیح شْرُتَمَسْتِ۔ | 21 |
Audierunt autem de te quia discessionem doceas a Moyse eorum, qui per Gentes sunt, Iudaeorum: dicens non debere eos circumcidere filios suos, neque secundum consuetudinem ingredi.
تْوَمَتْراگَتوسِیتِ وارْتّاں سَماکَرْنْیَ جَنَنِوَہو مِلِتْواوَشْیَمیواگَمِشْیَتِ؛ اَتَایوَ کِں کَرَنِییَمْ؟ اَتْرَ وَیَں مَنْتْرَیِتْوا سَمُپایَں تْواں وَدامَسْتَں تْوَماچَرَ۔ | 22 |
Quid ergo est? utique oportet convenire multitudinem: audient enim te supervenisse.
وْرَتَں کَرْتُّں کرِتَسَنْکَلْپا یےسْماںکَ چَتْوارو مانَواح سَنْتِ | 23 |
Hoc ergo fac quod tibi dicimus: Sunt nobis viri quattuor, votum habentes super se.
تانْ گرِہِیتْوا تَیح سَہِتَح سْوَں شُچِں کُرُ تَتھا تیشاں شِرومُنْڈَنے یو وْیَیو بھَوَتِ تَں تْوَں دیہِ۔ تَتھا کرِتے تْوَدِییاچارے یا جَنَشْرُتِ رْجایَتے سالِیکا کِنْتُ تْوَں وِدھِں پالَیَنْ وْیَوَسْتھانُسارینیواچَرَسِیتِ تے بھوتْسَنْتے۔ | 24 |
His assumptis, sanctifica te cum illis: et impende in illis ut radant capita: et scient omnes quia quae de te audierunt, falsa sunt, sed ambulas et ipse custodiens legem.
بھِنَّدیشِییاناں وِشْواسِلوکاناں نِکَٹے وَیَں پَتْرَں لِکھِتْویتّھَں سْتھِرِیکرِتَوَنْتَح، دیوَپْرَسادَبھوجَنَں رَکْتَں گَلَپِیڈَنَمارِتَپْرانِبھوجَنَں وْیَبھِچارَشْچَیتیبھْیَح سْوَرَکْشَنَوْیَتِریکینَ تیشامَنْیَوِدھِپالَنَں کَرَنِییَں نَ۔ | 25 |
De his autem, qui crediderunt ex Gentibus, nos scripsimus iudicantes ut abstineant se ab idolis, immolato, et sanguine, et suffocato, et fornicatione.
تَتَح پَولَسْتانْ مانُشانادایَ پَرَسْمِنْ دِوَسے تَیح سَہَ شُچِ رْبھُوتْوا مَنْدِرَں گَتْوا شَوچَکَرْمَّنو دِنیشُ سَمْپُورْنیشُ تیشامْ ایکَیکارْتھَں نَیویدْیادْیُتْسَرْگو بھَوِشْیَتِیتِ جْناپِتَوانْ۔ | 26 |
Tunc Paulus, assumptis viris, postera die purificatus cum illis intravit in templum, annuncians expletionem dierum purificationis, donec offerretur pro unoquoque eorum oblatio.
تیشُ سَپْتَسُ دِنیشُ سَماپْتَکَلْپیشُ آشِیادیشَنِواسِنو یِہُودِییاسْتَں مَدھْییمَنْدِرَں وِلوکْیَ جَنَنِوَہَسْیَ مَنَحسُ کُپْرَورِتِّں جَنَیِتْوا تَں دھرِتْوا | 27 |
Dum autem septem dies consummarentur, hi, qui de Asia erant, Iudaei, cum vidissent eum in templo, concitaverunt omnem populum, et iniecerunt ei manus, clamantes:
پْروچَّیح پْراووچَنْ، ہے اِسْراییلّوکاح سَرْوّے ساہایَّں کُرُتَ۔ یو مَنُجَ ایتیشاں لوکاناں مُوساوْیَوَسْتھایا ایتَسْیَ سْتھانَسْیاپِ وِپَرِیتَں سَرْوَّتْرَ سَرْوّانْ شِکْشَیَتِ سَ ایشَح؛ وِشیشَتَح سَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ مَنْدِرَمْ آنِییَ پَوِتْرَسْتھانَمیتَدْ اَپَوِتْرَمَکَروتْ۔ | 28 |
Viri Israelitae, adiuvate: hic est homo, qui adversus populum, et legem, et locum hunc, omnes ubique docens, insuper et Gentiles induxit in templum, et violavit sanctum locum istum.
پُورْوَّں تے مَدھْیینَگَرَمْ اِپھِشَنَگَرِییَں تْرَپھِمَں پَولینَ سَہِتَں درِشْٹَوَنْتَ ایتَسْماتْ پَولَسْتَں مَنْدِرَمَدھْیَمْ آنَیَدْ اِتْیَنْوَمِمَتَ۔ | 29 |
Viderant enim Throphimum Ephesium in civitate cum ipso, quem aestimaverunt quoniam in templum introduxisset Paulus.
اَتَایوَ سَرْوَّسْمِنْ نَگَرے کَلَہوتْپَنَّتْواتْ دھاوَنْتو لوکا آگَتْیَ پَولَں دھرِتْوا مَنْدِرَسْیَ بَہِراکرِشْیانَیَنْ تَتْکْشَنادْ دْوارانِ سَرْوّانِ چَ رُدّھانِ۔ | 30 |
Commotaque est civitas tota, et facta est concursio populi. Et apprehendentes Paulum, trahebant eum extra templum: et statim clausae sunt ianuae.
تیشُ تَں ہَنْتُمُدْیَتےشُ یِرُوشالَمْنَگَرے مَہانُپَدْرَوو جاتَ اِتِ وارْتّایاں سَہَسْرَسیناپَتیح کَرْنَگوچَرِیبھُوتایاں سَتْیاں سَ تَتْکْشَناتْ سَینْیانِ سیناپَتِگَنَنْچَ گرِہِیتْوا جَویناگَتَوانْ۔ | 31 |
Quaerentibus autem eum occidere, nunciatum est tribuno cohortis: Quia tota confunditur Ierusalem.
تَتو لوکاح سیناگَنینَ سَہَ سَہَسْرَسیناپَتِمْ آگَچّھَنْتَں درِشْٹْوا پَولَتاڈَناتو نْیَوَرْتَّنْتَ۔ | 32 |
Qui statim assumptis militibus, et centurionibus, decurrit ad illos. Qui cum vidissent tribunum, et milites, cessaverunt percutere Paulum.
سَ سَہَسْرَسیناپَتِح سَنِّدھاواگَمْیَ پَولَں دھرِتْوا شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھَمْ آدِشْیَ تانْ پرِشْٹَوانْ ایشَ کَح؟ کِں کَرْمَّ چایَں کرِتَوانْ؟ | 33 |
Tunc accedens tribunus apprehendit eum, et iussit eum alligari catenis duabus: et interrogabat quis esset, et quid fecisset.
تَتو جَنَسَمُوہَسْیَ کَشْچِدْ ایکَپْرَکارَں کَشْچِدْ اَنْیَپْرَکارَں واکْیَمْ اَرَوتْ سَ تَتْرَ سَتْیَں جْناتُمْ کَلَہَکارَنادْ اَشَکْتَح سَنْ تَں دُرْگَں نیتُمْ آجْناپَیَتْ۔ | 34 |
Alii autem aliud clamabant in turba. Et cum non posset certum cognoscere prae tumultu, iussit duci eum in castra.
تیشُ سوپانَسْیوپَرِ پْراپْتیشُ لوکاناں ساہَسَکارَناتْ سیناگَنَح پَولَمُتّولْیَ نِیتَوانْ۔ | 35 |
Et cum venisset ad gradus, contigit ut portaretur a militibus propter vim populi.
تَتَح سَرْوّے لوکاح پَشْچادْگامِنَح سَنْتَ اینَں دُرِیکُرُتیتِ واکْیَمْ اُچَّیرَوَدَنْ۔ | 36 |
Sequebatur enim multitudo populi, clamans: Tolle eum.
پَولَسْیَ دُرْگانَیَنَسَمَیے سَ تَسْمَے سَہَسْرَسیناپَتَیے کَتھِتَوانْ، بھَوَتَح پُرَسْتاتْ کَتھاں کَتھَیِتُں کِمْ اَنُمَنْیَتے؟ سَ تَمَپرِچّھَتْ تْوَں کِں یُونانِییاں بھاشاں جاناسِ؟ | 37 |
Et cum coepisset induci in castra Paulus, dicit tribuno: Si licet mihi loqui aliquid ad te? Qui dixit ei: Graece nosti?
یو مِسَرِییو جَنَح پُورْوَّں وِرودھَں کرِتْوا چَتْوارِ سَہَسْرانِ گھاتَکانْ سَنْگِنَح کرِتْوا وِپِنَں گَتَوانْ تْوَں کِں سَایوَ نَ بھَوَسِ؟ | 38 |
Nonne tu es Aegyptius, qui ante hos dies tumultum concitasti, et eduxisti in desertum quattuor millia virorum sicariorum?
تَدا پَولوکَتھَیَتْ اَہَں کِلِکِیادیشَسْیَ تارْشَنَگَرِییو یِہُودِییو، ناہَں سامانْیَنَگَرِییو مانَوَح؛ اَتَایوَ وِنَیےہَں لاکاناں سَمَکْشَں کَتھاں کَتھَیِتُں مامَنُجانِیشْوَ۔ | 39 |
Et dixit ad eum Paulus: Ego homo sum quidem Iudaeus a Tarso Ciliciae, non ignotae civitatis municeps. Rogo autem te, permitte mihi loqui ad populum.
تینانُجْناتَح پَولَح سوپانوپَرِ تِشْٹھَنْ ہَسْتینینْگِتَں کرِتَوانْ، تَسْماتْ سَرْوّے سُسْتھِرا اَبھَوَنْ۔ تَدا پَولَ اِبْرِییَبھاشَیا کَتھَیِتُمْ آرَبھَتَ، | 40 |
Et cum ille permisisset, Paulus stans in gradibus, annuit manu ad plebem, et magno silentio facto, allocutus est lingua Hebraea, dicens: