< پْریرِتاح 11 >
اِتّھَں بھِنَّدیشِییَلوکا اَپِیشْوَرَسْیَ واکْیَمْ اَگرِہْلَنْ اِماں وارْتّاں یِہُودِییَدیشَسْتھَپْریرِتا بھْراترِگَنَشْچَ شْرُتَوَنْتَح۔ | 1 |
Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ θεοῦ.
تَتَح پِتَرے یِرُوشالَمْنَگَرَں گَتَوَتِ تْوَکْچھیدِنو لوکاسْتینَ سَہَ وِوَدَمانا اَوَدَنْ، | 2 |
(Καὶ *k*) Ὅτε (δὲ *no*) ἀνέβη Πέτρος εἰς (Ἰερουσαλήμ, *N(k)O*) διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς
تْوَمْ اَتْوَکْچھیدِلوکاناں گرِہَں گَتْوا تَیح سارْدّھَں بھُکْتَوانْ۔ | 3 |
λέγοντες ὅτι (εἰσῆλθες *NK(O)*) πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας καὶ (συνέφαγες *NK(O)*) αὐτοῖς.
تَتَح پِتَرَ آدِتَح کْرَمَشَسْتَتْکارْیَّسْیَ سَرْوَّورِتّانْتَماکھْیاتُمْ آرَبْدھَوانْ۔ | 4 |
ἀρξάμενος δὲ (ὁ *k*) Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων·
یاپھونَگَرَ ایکَداہَں پْرارْتھَیَمانو مُورْچّھِتَح سَنْ دَرْشَنینَ چَتُرْشُ کونیشُ لَمْبَنَمانَں ورِہَدْوَسْتْرَمِوَ پاتْرَمیکَمْ آکاشَدَوَرُہْیَ مَنِّکَٹَمْ آگَچّھَدْ اَپَشْیَمْ۔ | 5 |
ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα καταβαῖνον σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρι ἐμοῦ·
پَشْچاتْ تَدْ اَنَنْیَدرِشْٹْیا درِشْٹْوا وِوِچْیَ تَسْیَ مَدھْیے ناناپْرَکارانْ گْرامْیَوَنْیَپَشُونْ اُروگامِکھیچَراںشْچَ درِشْٹَوانْ؛ | 6 |
εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
ہے پِتَرَ تْوَمُتّھایَ گَتْوا بھُںکْشْوَ ماں سَمْبودھْیَ کَتھَیَنْتَں شَبْدَمیکَں شْرُتَواںشْچَ۔ | 7 |
ἤκουσα δὲ (καὶ *no*) φωνῆς λεγούσης μοι· ἀναστὰς Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε.
تَتوہَں پْرَتْیَوَدَں، ہے پْرَبھو نیتّھَں بھَوَتُ، یَتَح کِنْچَنَ نِشِدّھَمْ اَشُچِ دْرَوْیَں وا مَمَ مُکھَمَدھْیَں کَداپِ نَ پْراوِشَتْ۔ | 8 |
εἶπον δέ· μηδαμῶς, κύριε· ὅτι (πᾶν *K*) κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου.
اَپَرَمْ اِیشْوَرو یَتْ شُچِ کرِتَوانْ تَنِّشِدّھَں نَ جانِیہِ دْوِ رْمامْپْرَتِیدرِشِی وِہایَسِییا وانِی جاتا۔ | 9 |
ἀπεκρίθη δὲ (μοι *k*) φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἃ ὁ θεὸς ἐκαθάρισεν, σὺ μὴ κοίνου.
تْرِرِتّھَں سَتِ تَتْ سَرْوَّں پُنَراکاشَمْ آکرِشْٹَں۔ | 10 |
τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ ἀνεσπάσθη πάλιν ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.
پَشْچاتْ کَیسَرِیانَگَراتْ تْرَیو جَنا مَنِّکَٹَں پْریشِتا یَتْرَ نِویشَنے سْتھِتوہَں تَسْمِنْ سَمَیے تَتْروپاتِشْٹھَنْ۔ | 11 |
καὶ ἰδοὺ ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ᾗ (ἦμεν *N(k)O*) ἀπεσταλμένοι ἀπὸ Καισαρείας πρός με.
تَدا نِحسَنْدیہَں تَیح سارْدّھَں یاتُمْ آتْما مامادِشْٹَوانْ؛ تَتَح پَرَں مَیا سَہَیتیشُ شَڈْبھْراترِشُ گَتیشُ وَیَں تَسْیَ مَنُجَسْیَ گرِہَں پْراوِشامَ۔ | 12 |
εἶπεν δὲ τὸ πνεῦμά μοι συνελθεῖν αὐτοῖς μηδὲν (διακρίναντα. *N(k)O*) ἦλθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός.
سوسْماکَں نِکَٹے کَتھامیتامْ اَکَتھَیَتْ ایکَدا دُوتَ ایکَح پْرَتْیَکْشِیبھُویَ مَمَ گرِہَمَدھْیے تِشْٹَنْ مامِتْیاجْناپِتَوانْ، یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْرَہِتْیَ پِتَرَنامْنا وِکھْیاتَں شِمونَمْ آہُویَیَ؛ | 13 |
ἀπήγγειλεν (δὲ *N(k)O*) ἡμῖν πῶς εἶδεν τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέντα καὶ εἰπόντα (αὐτῷ· *k*) ἀπόστειλον εἰς Ἰόππην (ἄνδρας *K*) καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα τὸν ἐπικαλούμενον Πέτρον,
تَتَسْتَوَ تْوَدِییَپَرِوارانانْچَ یینَ پَرِتْرانَں بھَوِشْیَتِ تَتْ سَ اُپَدیکْشْیَتِ۔ | 14 |
ὃς λαλήσει ῥήματα πρὸς σὲ ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου.
اَہَں تاں کَتھامُتّھاپْیَ کَتھِتَوانْ تینَ پْرَتھَمَمْ اَسْماکَمْ اُپَرِ یَتھا پَوِتْرَ آتْماوَرُوڈھَوانْ تَتھا تیشامَپْیُپَرِ سَمَوَرُوڈھَوانْ۔ | 15 |
ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν ἐπέπεσεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ᾽ αὐτούς, ὥσπερ καὶ ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ.
تینَ یوہَنْ جَلے مَجِّتَوانْ اِتِ سَتْیَں کِنْتُ یُویَں پَوِتْرَ آتْمَنِ مَجِّتا بھَوِشْیَتھَ، اِتِ یَدْواکْیَں پْرَبھُرُدِتَوانْ تَتْ تَدا مَیا سْمرِتَمْ۔ | 16 |
ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος (τοῦ *no*) κυρίου, ὡς ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
اَتَح پْرَبھا یِیشُکھْرِیشْٹے پْرَتْیَیَکارِنو یے وَیَمْ اَسْمَبھْیَمْ اِیشْوَرو یَدْ دَتَّوانْ تَتْ تیبھْیو لوکیبھْیوپِ دَتَّوانْ تَتَح کوہَں؟ کِمَہَمْ اِیشْوَرَں وارَیِتُں شَکْنومِ؟ | 17 |
εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν, πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐγὼ (δὲ *k*) τίς ἤμην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν θεόν;
کَتھامیتاں شْرُوا تے کْشانْتا اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ اَنُکِیرْتّیَ کَتھِتَوَنْتَح، تَرْہِ پَرَمایُحپْراپْتِنِمِتَّمْ اِیشْوَرونْیَدیشِییَلوکیبھْیوپِ مَنَحپَرِوَرْتَّنَرُوپَں دانَمْ اَداتْ۔ | 18 |
Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν καὶ (ἐδόξασαν *N(k)O*) τὸν θεὸν λέγοντες· ἄρα (γε *k*) καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ θεὸς τὴν μετάνοιαν εἰς ζωὴν ἔδωκεν.
سْتِپھانَں پْرَتِ اُپَدْرَوے گھَٹِتے یے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ تَے پھَینِیکِیکُپْرانْتِیَکھِیاسُ بھْرَمِتْوا کیوَلَیِہُودِییَلوکانْ وِنا کَسْیاپْیَنْیَسْیَ سَمِیپَ اِیشْوَرَسْیَ کَتھاں نَ پْراچارَیَنْ۔ | 19 |
Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
اَپَرَں تیشاں کُپْرِییاح کُرِینِییاشْچَ کِیَنْتو جَنا آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَتْوا یُونانِییَلوکاناں سَمِیپیپِ پْرَبھورْیِیشوح کَتھاں پْراچارَیَنْ۔ | 20 |
Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες (ἐλθόντες *N(k)O*) εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν (καὶ *no*) πρὸς τοὺς (Ἑλληνιστὰς *NK(o)*) εὐαγγελιζόμενοι τὸν κύριον Ἰησοῦν.
پْرَبھوح کَرَسْتیشاں سَہایَ آسِیتْ تَسْمادْ اَنیکے لوکا وِشْوَسْیَ پْرَبھُں پْرَتِ پَراوَرْتَّنْتَ۔ | 21 |
καὶ ἦν χεὶρ κυρίου μετ᾽ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς (ὁ *no*) πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν κύριον·
اِتِ وارْتّایاں یِرُوشالَمَسْتھَمَنْڈَلِییَلوکاناں کَرْنَگوچَرِیبھُوتایامْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَنْتُ تے بَرْنَبّاں پْرَیرَیَنْ۔ | 22 |
ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς (οὔσης *no*) ἐν (Ἰερουσαλὴμ *N(k)O*) περὶ αὐτῶν καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρναβᾶν (διελθεῖν *NK*) ἕως Ἀντιοχείας·
تَتو بَرْنَبّاسْتَتْرَ اُپَسْتھِتَح سَنْ اِیشْوَرَسْیانُگْرَہَسْیَ پھَلَں درِشْٹْوا سانَنْدو جاتَح، | 23 |
ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν (τὴν *no*) τοῦ θεοῦ ἐχάρη καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν (ἐν *o*) τῷ κυρίῳ·
سَ سْوَیَں سادھُ رْوِشْواسینَ پَوِتْریناتْمَنا چَ پَرِپُورْنَح سَنْ گَنونِشْٹَیا پْرَبھاواسْتھاں کَرْتُّں سَرْوّانْ اُپَدِشْٹَوانْ تینَ پْرَبھوح شِشْیا اَنیکے بَبھُووُح۔ | 24 |
ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως. καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ κυρίῳ.
شیشے شَولَں مرِگَیِتُں بَرْنَبّاسْتارْشَنَگَرَں پْرَسْتھِتَوانْ۔ تَتْرَ تَسْیودّیشَں پْراپْیَ تَمْ آنْتِیَکھِیانَگَرَمْ آنَیَتْ؛ | 25 |
ἐξῆλθεν δὲ εἰς Ταρσὸν (ὁ *k*) (Βαρνάβας *K*) ἀναζητῆσαι Σαῦλον,
تَتَسْتَو مَنْڈَلِیسْتھَلوکَیح سَبھاں کرِتْوا سَںوَتْسَرَمیکَں یاوَدْ بَہُلوکانْ اُپادِشَتاں؛ تَسْمِنْ آنْتِیَکھِیانَگَرے شِشْیاح پْرَتھَمَں کھْرِیشْٹِییَنامْنا وِکھْیاتا اَبھَوَنْ۔ | 26 |
καὶ εὑρὼν (αὐτὸν *k*) ἤγαγεν (αὐτὸν *k*) εἰς Ἀντιόχειαν. ἐγένετο δὲ (αὐτοῖς *N(k)O*) καὶ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε (πρώτως *N(k)O*) ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς.
تَتَح پَرَں بھَوِشْیَدْوادِگَنے یِرُوشالَمَ آنْتِیَکھِیانَگَرَمْ آگَتے سَتِ | 27 |
Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν·
آگابَناما تیشامیکَ اُتّھایَ آتْمَنَح شِکْشَیا سَرْوَّدیشے دُرْبھِکْشَں بھَوِشْیَتِیتِ جْناپِتَوانْ؛ تَتَح کْلَودِیَکَیسَرَسْیادھِکارے سَتِ تَتْ پْرَتْیَکْشَمْ اَبھَوَتْ۔ | 28 |
ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἅγαβος ἐσήμανεν διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸν (μεγάλην *N(k)O*) μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾽ ὅλην τὴν οἰκουμένην, (ἥτις *N(k)O*) (καὶ *k*) ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου (Καίσαρος. *K*)
تَسْماتْ شِشْیا ایکَیکَشَح سْوَسْوَشَکْتْیَنُسارَتو یِہُودِییَدیشَنِواسِناں بھْرَترِناں دِنَیاپَنارْتھَں دھَنَں پْریشَیِتُں نِشْچِتْیَ | 29 |
τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς εὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
بَرْنَبّاشَولَیو رْدْوارا پْراچِینَلوکاناں سَمِیپَں تَتْ پْریشِتَوَنْتَح۔ | 30 |
ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρναβᾶ καὶ Σαύλου.