پْریرِتاح 10
| کَیسَرِیانَگَرَ اِتالِیاکھْیَسَینْیانْتَرْگَتَح کَرْنِیلِیَناما سیناپَتِراسِیتْ | 1 |
Vir autem quidam erat in Cæsarea, nomine Cornleius, Centurio cohortis, quæ dicitur Italica,
| سَ سَپَرِوارو بھَکْتَ اِیشْوَرَپَرایَنَشْچاسِیتْ؛ لوکیبھْیو بَہُونِ دانادِینِ دَتْوا نِرَنْتَرَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَیانْچَکْرے۔ | 2 |
religiosus, ac timens Deum cum omni domo sua, faciens eleemosynas multas plebi, et deprecans Deum semper:
| ایکَدا ترِتِییَپْرَہَرَویلایاں سَ درِشْٹَوانْ اِیشْوَرَسْیَیکو دُوتَح سَپْرَکاشَں تَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ کَتھِتَوانْ، ہے کَرْنِیلِیَ۔ | 3 |
is vidit in visu manifeste, quasi hora diei nona, Angelum Dei introeuntem ad se, et dicentem sibi: Corneli.
| کِنْتُ سَ تَں درِشْٹْوا بھِیتوکَتھَیَتْ، ہے پْرَبھو کِں؟ تَدا تَمَوَدَتْ تَوَ پْرارْتھَنا دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْویشْوَرَسْیَ گوچَرَمَبھَوَتْ۔ | 4 |
At ille intuens eum, timore correptus, dixit: Quid est, domine? Dixit autem illi: Orationes tuæ, et eleemosynæ tuæ ascenderunt in memoriam in conspectu Dei.
| اِدانِیں یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْریشْیَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَشْچَرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَمْ آہْوایَیَ؛ | 5 |
Et nunc mitte viros in Ioppen, et accersi Simonem quendam, qui cognominatur Petrus:
| تَسْماتْ تْوَیا یَدْیَتْ کَرْتَّوْیَں تَتَّتْ سَ وَدِشْیَتِ۔ | 6 |
hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium, cuius est domus iuxta mare: hic dicet tibi quid te oporteat facere.
| اِتْیُپَدِشْیَ دُوتے پْرَسْتھِتے سَتِ کَرْنِیلِیَح سْوَگرِہَسْتھاناں داساناں دْوَو جَنَو نِتْیَں سْوَسَنْگِناں سَینْیانامْ ایکاں بھَکْتَسینانْچاہُویَ | 7 |
Et cum discessisset Angelus qui loquebatur illi, vocavit duos domesticos suos, et militem metuentem Dominum ex his, qui illi parebant.
| سَکَلَمیتَں ورِتّانْتَں وِجْناپْیَ یاپھونَگَرَں تانْ پْراہِنوتْ۔ | 8 |
Quibus cum narrasset omnia, misit illos in Ioppen.
| پَرَسْمِنْ دِنے تے یاتْراں کرِتْوا یَدا نَگَرَسْیَ سَمِیپَ اُپاتِشْٹھَنْ، تَدا پِتَرو دْوِتِییَپْرَہَرَویلایاں پْرارْتھَیِتُں گرِہَپرِشْٹھَمْ آروہَتْ۔ | 9 |
Postera autem die iter illis facientibus, et appropinquantibus civitati, ascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam.
| ایتَسْمِنْ سَمَیے کْشُدھارْتَّح سَنْ کِنْچِدْ بھوکْتُمْ اَیچّھَتْ کِنْتُ تیشامْ اَنّاسادَنَسَمَیے سَ مُورْچّھِتَح سَنَّپَتَتْ۔ | 10 |
Et cum esuriret, voluit gustare. Parantibus autem illis, cecidit super eum mentis excessus:
| تَتو میگھَدْوارَں مُکْتَں چَتُرْبھِح کونَے رْلَمْبِتَں برِہَدْوَسْتْرَمِوَ کِنْچَنَ بھاجَنَمْ آکاشاتْ پرِتھِوِیمْ اَواروہَتِیتِ درِشْٹَوانْ۔ | 11 |
et vidit cælum apertum, et descendens vas quoddam, velut linteum magnum, quattuor initiis submitti de cælo in terram,
| تَنْمَدھْیے نانَپْرَکارا گْرامْیَوَنْیَپَشَوَح کھیچَروروگامِپْرَبھرِتَیو جَنْتَوَشْچاسَنْ۔ | 12 |
in quo erant omnia quadrupedia, et serpentia terræ, et volatilia cæli.
| اَنَنْتَرَں ہے پِتَرَ اُتّھایَ ہَتْوا بھُںکْشْوَ تَمْپْرَتِییَں گَگَنِییا وانِی جاتا۔ | 13 |
Et facta est vox ad eum: Surge Petre, occide, et manduca.
| تَدا پِتَرَح پْرَتْیَوَدَتْ، ہے پْرَبھو اِیدرِشَں ما بھَوَتُ، اَہَمْ ایتَتْ کالَں یاوَتْ نِشِدّھَمْ اَشُچِ وا دْرَوْیَں کِنْچِدَپِ نَ بھُکْتَوانْ۔ | 14 |
Ait autem Petrus: Absit Domine, quia numquam manducavi omne commune, et immundum.
| تَتَح پُنَرَپِ تادرِشِی وِہَیَسِییا وانِی جاتا یَدْ اِیشْوَرَح شُچِ کرِتَوانْ تَتْ تْوَں نِشِدّھَں نَ جانِیہِ۔ | 15 |
Et vox iterum secundo ad eum: Quod Deus purificavit, tu commune ne dixeris.
| اِتّھَں تْرِح سَتِ تَتْ پاتْرَں پُنَراکرِشْٹَں آکاشَمْ اَگَچّھَتْ۔ | 16 |
Hoc autem factum est per ter: et statim receptum est vas in cælum.
| تَتَح پَرَں یَدْ دَرْشَنَں پْراپْتَوانْ تَسْیَ کو بھاوَ اِتْیَتْرَ پِتَرو مَنَسا سَنْدیگْدھِ، ایتَسْمِنْ سَمَیے کَرْنِیلِیَسْیَ تے پْریشِتا مَنُشْیا دْوارَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ، | 17 |
Et dum intra se hæsitaret Petrus quidnam esset visio, quam vidisset: ecce viri, qui missi erant a Cornelio, inquirentes domum Simonis, astiterunt ad ianuam.
| شِمونو گرِہَمَنْوِچّھَنْتَح سَمْپرِچھْیاہُویَ کَتھِتَوَنْتَح پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ سَ کِمَتْرَ پْرَوَسَتِ؟ | 18 |
Et cum vocassent, interrogabant, si Simon, qui cognominatur Petrus, illic haberet hospitium.
| یَدا پِتَرَسْتَدَّرْشَنَسْیَ بھاوَں مَنَسانْدولَیَتِ تَداتْما تَمَوَدَتْ، پَشْیَ تْرَیو جَناسْتْواں مرِگَیَنْتے۔ | 19 |
Petro autem cogitante de visione, dixit Spiritus ei: Ecce viri tres quærunt te.
| تْوَمْ اُتّھایاوَرُہْیَ نِحسَنْدیہَں تَیح سَہَ گَچّھَ مَیَیوَ تے پْریشِتاح۔ | 20 |
Surge itaque, descende, et vade cum eis nihil dubitans: quia ego misi illos.
| تَسْماتْ پِتَرووَرُہْیَ کَرْنِیلِیَپْریرِتَلوکاناں نِکَٹَماگَتْیَ کَتھِتَوانْ پَشْیَتَ یُویَں یَں مرِگَیَدھْوے سَ جَنوہَں، یُویَں کِنِّمِتَّمْ آگَتاح؟ | 21 |
Descendens autem Petrus ad viros, dixit: Ecce ego sum, quem quæritis: quæ causa est, propter quam venistis?
| تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ کَرْنِیلِیَناما شُدّھَسَتّوَ اِیشْوَرَپَرایَنو یِہُودِییَدیشَسْتھاناں سَرْوّیشاں سَنِّدھَو سُکھْیاتْیاپَنَّ ایکَح سیناپَتِ رْنِجَگرِہَں تْواماہُویَ نیتُں تْوَتَّح کَتھا شْروتُنْچَ پَوِتْرَدُوتینَ سَمادِشْٹَح۔ | 22 |
Qui dixerunt: Cornelius Centurio, vir iustus, et timens Deum, et testimonium habens ab universa gente Iudæorum, responsum accepit ab Angelo sancto accersire te in domum suam, et audire verba abs te.
| تَدا پِتَرَسْتانَبھْیَنْتَرَں نِیتْوا تیشاماتِتھْیَں کرِتَوانْ، پَرےہَنِ تَیح سارْدّھَں یاتْرامَکَروتْ، یاپھونِواسِناں بھْراترِناں کِیَنْتو جَناشْچَ تینَ سَہَ گَتاح۔ | 23 |
Introducens ergo eos, recepit hospitio. Sequenti autem die surgens profectus est cum illis: et quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum.
| پَرَسْمِنْ دِوَسے کَیسَرِیانَگَرَمَدھْیَپْرَویشَسَمَیے کَرْنِیلِیو جْناتِبَنْدھُونْ آہُویانِییَ تانْ اَپیکْشْیَ سْتھِتَح۔ | 24 |
Altera autem die introivit Cæsaream. Cornelius vero expectabat illos, convocatis cognatis suis, et necessariis amicis.
| پِتَرے گرِہَ اُپَسْتھِتے کَرْنِیلِیَسْتَں ساکْشاتْکرِتْیَ چَرَنَیوح پَتِتْوا پْرانَمَتْ۔ | 25 |
Et factum est cum introisset Petrus, obvius venit ei Cornelius, et procidens ad pedes eius adoravit.
| پِتَرَسْتَمُتّھاپْیَ کَتھِتَوانْ، اُتِّشْٹھاہَمَپِ مانُشَح۔ | 26 |
Petrus vero elevavit eum, dicens: Surge, et ego ipse homo sum.
| تَدا کَرْنِیلِیینَ ساکَمْ آلَپَنْ گرِہَں پْراوِشَتْ تَنْمَدھْیے چَ بَہُلوکاناں سَماگَمَں درِشْٹْوا تانْ اَوَدَتْ، | 27 |
Et loquens cum illo intravit, et invenit multos, qui convenerant:
| اَنْیَجاتِییَلوکَیح مَہالَپَنَں وا تیشاں گرِہَمَدھْیے پْرَویشَنَں یِہُودِییاناں نِشِدّھَمْ اَسْتِیتِ یُویَمْ اَوَگَچّھَتھَ؛ کِنْتُ کَمَپِ مانُشَمْ اَوْیَوَہارْیَّمْ اَشُچِں وا جْناتُں مَمَ نوچِتَمْ اِتِ پَرَمیشْوَرو ماں جْناپِتَوانْ۔ | 28 |
dixitque ad illos: Vos scitis quomodo abominatum sit viro Iudæo coniungi, aut accedere ad alienigenam: sed mihi ostendit Deus, neminem communem aut immundum dicere hominem.
| اِتِ ہیتوراہْوانَشْرَوَنَماتْراتْ کانْچَناپَتِّمْ اَکرِتْوا یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَتوسْمِ؛ پرِچّھامِ یُویَں کِنِّمِتَّں مامْ آہُویَتَ؟ | 29 |
Propter quod sine dubitatione veni accersitus. Interrogo ergo, quam ob causam accersistis me?
| تَدا کَرْنِیلِیَح کَتھِتَوانْ، اَدْیَ چَتْوارِ دِنانِ جاتانِ ایتاوَدْویلاں یاوَدْ اَہَمْ اَناہارَ آسَنْ تَتَسْترِتِییَپْرَہَرے سَتِ گرِہے پْرارْتھَنَسَمَیے تیجومَیَوَسْتْرَبھرِدْ ایکو جَنو مَمَ سَمَکْشَں تِشْٹھَنْ ایتاں کَتھامْ اَکَتھَیَتْ، | 30 |
Et Cornelius ait: A nudiusquarta die usque ad hanc horam, orans eram hora nona in domo mea, et ecce vir stetit ante me in veste candida, et ait:
| ہے کَرْنِیلِیَ تْوَدِییا پْرارْتھَنا اِیشْوَرَسْیَ کَرْنَگوچَرِیبھُوتا تَوَ دانادِ چَ ساکْشِسْوَرُوپَں بھُوتْوا تَسْیَ درِشْٹِگوچَرَمَبھَوَتْ۔ | 31 |
Corneli, exaudita est oratio tua, et eleemosynæ tuæ commemoratæ sunt in conspectu Dei.
| اَتو یاپھونَگَرَں پْرَتِ لوکانْ پْرَہِتْیَ تَتْرَ سَمُدْرَتِیرے شِمونّامْنَح کَسْیَچِچَّرْمَّکارَسْیَ گرِہے پْرَواسَکارِی پِتَرَنامْنا وِکھْیاتو یَح شِمونْ تَماہُویَیَ؛ تَتَح سَ آگَتْیَ تْوامْ اُپَدیکْشْیَتِ۔ | 32 |
Mitte ergo in Ioppen, et accersi Simonem, qui cognominatur Petrus: hic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare.
| اِتِ کارَناتْ تَتْکْشَناتْ تَوَ نِکَٹے لوکانْ پْریشِتَوانْ، تْوَماگَتَوانْ اِتِ بھَدْرَں کرِتَوانْ۔ اِیشْوَرو یانْیاکھْیانانِ کَتھَیِتُمْ آدِشَتْ تانِ شْروتُں وَیَں سَرْوّے سامْپْرَتَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشادْ اُپَسْتھِتاح سْمَح۔ | 33 |
Confestim ergo misi ad te: et tu benefecisti veniendo. Nunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumus audire omnia quæcumque tibi præcepta sunt a Domino.
| تَدا پِتَرَ اِماں کَتھاں کَتھَیِتُمْ آرَبْدھَوانْ، اِیشْوَرو مَنُشْیانامْ اَپَکْشَپاتِی سَنْ | 34 |
Aperiens autem Petrus os suum, dixit: In veritate comperi quia non est personarum acceptor Deus,
| یَسْیَ کَسْیَچِدْ دیشَسْیَ یو لوکاسْتَسْمادْبھِیتْوا سَتْکَرْمَّ کَروتِ سَ تَسْیَ گْراہْیو بھَوَتِ، ایتَسْیَ نِشْچَیَمْ اُپَلَبْدھَوانَہَمْ۔ | 35 |
sed in omni gente qui timet eum, et operatur iustitiam, acceptus est illi.
| سَرْوّیشاں پْرَبھُ رْیو یِیشُکھْرِیشْٹَسْتینَ اِیشْوَرَ اِسْراییلْوَںشاناں نِکَٹے سُسَںوادَں پْریشْیَ سَمّیلَنَسْیَ یَں سَںوادَں پْراچارَیَتْ تَں سَںوادَں یُویَں شْرُتَوَنْتَح۔ | 36 |
Verbum misit Deus filiis Israel, annuncians pacem per Iesum Christum: (hic est omnium Dominus.)
| یَتو یوہَنا مَجَّنے پْرَچارِتے سَتِ سَ گالِیلَدیشَمارَبھْیَ سَمَسْتَیِہُودِییَدیشَں وْیاپْنوتْ؛ | 37 |
Vos scitis quod factum est verbum per universam Iudæum: incipiens enim a Galilæa post baptismum, quod prædicavit Ioannes,
| پھَلَتَ اِیشْوَرینَ پَوِتْریناتْمَنا شَکْتْیا چابھِشِکْتو ناسَرَتِییَیِیشُح سْتھانے سْتھانے بھْرَمَنْ سُکْرِیاں کُرْوَّنْ شَیتانا کْلِشْٹانْ سَرْوَّلوکانْ سْوَسْتھانْ اَکَروتْ، یَتَ اِیشْوَرَسْتَسْیَ سَہایَ آسِیتْ؛ | 38 |
Iesum a Nazareth: quomodo unxit eum Deus Spiritu Sancto, et virtute, qui pertransiit benefaciendo, et sanando omnes oppressos a diabolo, quoniam Deus erat cum illo.
| وَیَنْچَ یِہُودِییَدیشے یِرُوشالَمْنَگَرے چَ تینَ کرِتاناں سَرْوّیشاں کَرْمَّناں ساکْشِنو بھَوامَح۔ لوکاسْتَں کْرُشے وِدّھوا ہَتَوَنْتَح، | 39 |
Et nos testes sumus omnium, quæ fecit in regione Iudæorum, et Ierusalem, quem occiderunt suspendentes in ligno.
| کِنْتُ ترِتِییَدِوَسے اِیشْوَرَسْتَمُتّھاپْیَ سَپْرَکاشَمْ اَدَرْشَیَتْ۔ | 40 |
Hunc Deus suscitavit tertia die, et dedit eum manifestum fieri
| سَرْوَّلوکاناں نِکَٹَ اِتِ نَ ہِ، کِنْتُ تَسْمِنْ شْمَشانادُتّھِتے سَتِ تینَ سارْدّھَں بھوجَنَں پانَنْچَ کرِتَوَنْتَ ایتادرِشا اِیشْوَرَسْیَ مَنونِیتاح ساکْشِنو یے وَیَمْ اَسْماکَں نِکَٹے تَمَدَرْشَیَتْ۔ | 41 |
non omni populo, sed testibus præordinatis a Deo: nobis, qui manducavimus, et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis.
| جِیوِتَمرِتوبھَیَلوکاناں وِچارَں کَرْتُّمْ اِیشْوَرو یَں نِیُکْتَوانْ سَ ایوَ سَ جَنَح، اِماں کَتھاں پْرَچارَیِتُں تَسْمِنْ پْرَمانَں داتُنْچَ سوسْمانْ آجْناپَیَتْ۔ | 42 |
Et præcepit nobis prædicare populo, et testificari quia ipse est, qui constitutus est a Deo iudex vivorum, et mortuorum.
| یَسْتَسْمِنْ وِشْوَسِتِ سَ تَسْیَ نامْنا پاپانْمُکْتو بھَوِشْیَتِ تَسْمِنْ سَرْوّے بھَوِشْیَدْوادِنوپِ ایتادرِشَں ساکْشْیَں دَدَتِ۔ | 43 |
Huic omnes Prophetæ testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes, qui credunt in eum.
| پِتَرَسْیَیتَتْکَتھاکَتھَنَکالے سَرْوّیشاں شْروترِنامُپَرِ پَوِتْرَ آتْماواروہَتْ۔ | 44 |
Adhuc loquente Petro verba hæc, cecidit Spiritus Sanctus super omnes, qui audiebant verbum.
| تَتَح پِتَرینَ سارْدّھَمْ آگَتاسْتْوَکْچھیدِنو وِشْواسِنو لوکا اَنْیَدیشِیییبھْیَح پَوِتْرَ آتْمَنِ دَتّے سَتِ | 45 |
Et obstupuerunt ex circumcisione fideles, qui venerant cum Petro: quia et in nationes gratia Spiritus Sancti effusa est.
| تے ناناجاتِییَبھاشابھِح کَتھاں کَتھَیَنْتَ اِیشْوَرَں پْرَشَںسَنْتِ، اِتِ درِشْٹْوا شْرُتْوا چَ وِسْمَیَمْ آپَدْیَنْتَ۔ | 46 |
Audiebant enim illos loquentes linguis, et magnificantes Deum.
| تَدا پِتَرَح کَتھِتَوانْ، وَیَمِوَ یے پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتاسْتیشاں جَلَمَجَّنَں کِں کوپِ نِشیدّھُں شَکْنوتِ؟ | 47 |
Tunc respondit Petrus: Numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hi, qui Spiritum Sanctum acceperunt sicut et nos?
| تَتَح پْرَبھو رْنامْنا مَجِّتا بھَوَتیتِ تاناجْناپَیَتْ۔ اَنَنْتَرَں تے سْوَیح سارْدّھَں کَتِپَیَدِنانِ سْتھاتُں پْرارْتھَیَنْتَ۔ | 48 |
Et iussit eos baptizari in nomine Domini Iesu Christi. Tunc rogaverunt eum ut maneret apud eos aliquot diebus.
